Ο ΤΣΟΠΑΝΑΚΟΣ, ΤΟ ΑΡΝΙ ΚΑΙ Ο ΛΥΚΟΣ (ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΑΤΙΡΙΚΟ)

 Μια ιστορία θα σας πω

που δεν είναι μεγάλη

τ’ αρνάκι δεν είχε πονηριά

στο μικρό του κεφάλι

 

Με τον τσομπάνο μίλησε

και την γκλίτσα του φίλησε

του μίλησε σαν φίλος

μα γαύγισε ο σκύλος

 

τους λύκους το συνέστησε

να μη τους πλησιάζει

γιατί το κεφαλάκι του

αίμα πολύ θα στάζει

ο τσομπανάκος ζήτησε

απ’ τον λύκο μια χάρη

τα’ αρνάκι είναι άπειρο

για μεζέ μην το πάρει

 

ο λύκος όμως αγρίεψε

τον τσομπανάκο απείλησε

και πήγε προς το αρνί

φάνηκε να το φίλησε

Ο τσοπανάκος ζήτησε απ’ τον λύκο μια χάρη τα’ αρνάκι είναι άπειρο για μεζέ μην το πάρει   Ο λύκος όμως αγρίεψε τον τσοπανάκο απείλησε και πήγε προς το αρνί φάνηκε να το φίλησε     Τ' αρνάκι ανυποψίαστο στον λύκο χαμογέλασε κι εκείνος αδιάφορος από δίπλα του πέρασε   Ο τσομπανάκος φώναξε στ’ αρνί για να γυρίσει γιατί ο λύκος για μεζέ θα το «εσυγυρίσει»   Αγνό κι ανυποψίαστο του λύκου τα δόντια νοιώθει το άρπαξε απ’ τον λαιμό και εις τους θάμνους εχώθει   Τ’ αρνάκι για λίγο νόμισε που θέλει για να παίξουν και κούκλες και στέφανα οι δυό τους πως θα πλέξουν   Ο λύκος όμως πονηρός τα’ αρνάκι γλυκομιλούσε μα σαν είδε πως «ξύπνησε» άρχισε τ’ απειλούσε   Και μια και δυό του ξέφυγε κι’ άρχισε το κυνήγι μήνες τώρα επέρασαν μα ο φόβος το πνίγει.     Η συνέχεια…………….ούτε και εγώ ξέρω!! ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΥΡ. (romios)