Άρθρο του Φαήλου Κρανιδιωτη

Για δεκάδες ληστείες του 2006 δικάστηκαν πρωτόδικα στις 3/2/2023! Επί 17 χρόνια, με άγνωστο τρόπο, η εκδίκαση της υπόθεσης συνεχώς αναβαλλόταν...

Οταν ο Νόμος προστατεύει περισσότερο τον κακοποιό από τον πολίτη έχουμε πρόβλημα. Προχθές, περιμένοντας τη σειρά μου για να δικάσω σε ένα από τα Τριμελή Εφετεία Κακουργημάτων των Αθηνών, παρακολούθησα μια υπόθεση εμβληματική του προβλήματος της εγκληματικότητας και της απονομής Δικαιοσύνης στην Ελλάδα. Διαβάστε και μη σπάσετε ό,τι κρατάτε.

Τρεις αλλοδαποί κακοποιοί είχαν διαπράξει δεκάδες ληστείες μπουκάροντας σε σπίτια. Κατηγορούνταν για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και ληστεία κατ’ εξακολούθηση, γεγονός που προκάλεσε την απορία και του Δικαστηρίου, αφού κανονικά η δεύτερη κατηγορία θα έπρεπε να είναι ληστείες κατά συρροήν.

Να σας κάνω ψιλά τη διαφορά: Ήταν πολλές, δεκάδες ληστείες με χρήση βίας σε ανθρώπους που κοιμόντουσαν στα σπίτια τους. Τους δένανε, τους απειλούσαν, τους καταλήστευαν, τα γνωστά. Θα έπρεπε λοιπόν να τους επιβληθεί μια ποινή για την εγκληματική οργάνωση και, αν οι ληστείες ήταν, π.χ., 30, και άλλες 30 ποινές, μία για κάθε ληστεία, και μετά να γίνει η επιμέτρηση – τουτέστιν να πάρει το δικαστήριο ως ποινή βάσης τη μεγαλύτερη και να προσθέσει μέρος από καθεμιά από της υπόλοιπες ποινές.

Ετσι θα έπρεπε να τους επιβληθεί μια τελική τεράστια ποινή, που όμως θα ήταν και πάλι ονομαστική μόνο, αφού και 300 χρόνια να επιβληθούν το μάξιμουμ που θα εκτίσουν είναι 20 χρόνια κάθειρξη με τα ισχύοντα. Εδώ είχαμε δεκάδες διαφορετικές ληστείες σε διαφορετικούς τόπους, χρόνους και διαφορετικά πρόσωπα.

Κλασική περίπτωση αληθινής συρροής, αφού έχουμε δεκάδες εξατομικευμένα έννομα αγαθά που προσβάλλονται, μερικοί όμως Εισαγγελείς και Δικαστήρια δέχονται το «κατ’ εξακολούθηση» – το κάνουν, υποτίθεται, για εξορθολογισμό των ποινών και στη βάση της γενικής, αποτυχημένης, ευρωπαϊκής κατεύθυνσης ολοένα επιεικέστερων ποινών.

Σου λέει: «Κρίμα… Γιατί ο κατσαπλιάς κοινωνικός λύκος να φύγει με 200-300 χρόνια κάθειρξη, που δεν θα εκτίσει; Ας το κάνουμε μία πράξη κατ’ εξακολούθηση, ώστε να επιβληθεί μία ποινή, που όμως τελικά ούτε αυτή θα την εκτίσει, και σε λίγα χρόνια θα βγει να ξαναληστέψει και ίσως να πάει στην επόμενη πίστα, να σκοτώσει κιόλας ο απρόσκλητος μουσαφίρης».

Κρατήστε το αυτό, διότι υπάρχουν άλλα, πιο ωραία. Του πότε ήταν οι πράξεις, οι δεκάδες ληστείες της εγκληματικής οργάνωσης των αλλοδαπών; Του 2006. Ναι, σωστά διαβάσατε, του 2006, και δικάστηκαν πρωτόδικα στις 3/2/2023! Επί 17 χρόνια, με άγνωστο τρόπο, η εκδίκαση της υπόθεσης συνεχώς αναβαλλόταν.

Και όμως, ακόμη και έπειτα από 17 χρόνια εμφανίστηκε κάποιος ως «άγγελος» να ζητήσει αναβολή, οι δε κατηγορούμενοι ήταν απόντες και φυσικά ελεύθεροι, αφού δεν μπορείς να μείνεις προφυλακισμένος χωρίς δίκη πάνω από 18 μήνες, όχι 17 χρόνια! Το δικαστήριο απέρριψε το αίτημα και προχώρησε στην εκδίκαση.

Μοναδική μάρτυς, ένα από τα θύματα, που τραβολογιόταν 17 χρόνια στις αναβολές, παντρεμένη πια με παιδί στη Λάρισα, στην οποία ούτε οδοιπορικά πληρώνει το κράτος. Είχαν εισβάλει στο σπίτι της, την είχαν δέσει νύχτα στο κρεβάτι, τη φίμωσαν, της έβαλαν μαχαίρι στον λαιμό, απειλώντας να τη σκοτώσουν, και σήκωσαν κλοπιμαία αξίας δεκάδων χιλιάδων ευρώ.

Τους επιβλήθηκε 10 χρόνια κάθειρξη για την εγκληματική οργάνωση και άλλα 10 για ληστεία κατ’ εξακολούθηση, αφού δεν μπορεί να γίνει μεταβολή του κατηγορητηρίου επί τα χείρω. Ο πρόεδρος επεσήμανε πως πρόκειται για διαφορετικά προσωποπαγή έννομα αγαθά και κανονικά θα έπρεπε να δικάζονταν για ληστείες κατά συρροή, αλλά η επισήμανση απλά έμεινε στα πρακτικά.

Τελική ποινή, 15 χρόνια κάθειρξη και η έφεση δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, που σημαίνει πως, αν τους πιάσουν -διότι τώρα κόβουν βόλτες, μπορεί να τρώνε δίπλα σας και το βράδυ να μπουκάρουν στο σπίτι σας και να σας δέσουν, να σας βιάσουν, βασανίσουν, σηκώνοντας ό,τι πολύτιμο έχετε-, θα εκτίσουν μέρος μόνον αυτών.

Προσέξτε, για να μην κάνετε λάθος: Το δικαστήριο δεν έκανε κάποιο λάθος, ουδείς ήταν επιλήσμων του όρκου του. Εφήρμοσε τους Νόμους που ψηφίζουν αυτοί που ψηφίζετε, νόμους που ακολουθούν τις πολιτικές μόδες εξ Εσπερίας. Και θα σας πω πάλι πως ό,τι έρχεται απέξω δεν είναι ντε και καλά καλό και λογικό.

Οι Αμερικανοί, ας πούμε, αν έκανες δεκάδες τέτοιες πράξεις με χρήση βίας, και ειδικά αν σκοτώσεις κανέναν, εάν δεν σε ψήσουν ζωντανό ή δεν σε στείλουν εις τόπον χλοερόν με θανατηφόρα ένεση, θα σου ρίξουν στο κεφάλι 200 χρόνια, όπου δικαίωμα αίτησης για πρόωρη απόλυση θα έχεις μετά το μνημόσυνο για τα σαράντα σου.

Εν ολίγοις, ή θα φας χώμα ή θα σε κλείσουν μέσα και θα πετάξουν το κλειδί μέχρι να φας χώμα. Δεν γνωρίζω με ποιον τρόπο και για ποιους λόγους έφτασε μια τόσο σοβαρή υπόθεση, με θύματα δεκάδες οικογένειες, να αναβάλλεται επί 17 ολόκληρα χρόνια για να δικαστεί έστω στον πρώτο βαθμό.

Το συμπέρασμα είναι πως το έγκλημα συμφέρει, δεν υπάρχει σοβαρός αποτρεπτικός φόβος από την ποινή. Και, όταν η δικαιοσύνη απονέμεται ύστερα από 17 χρόνια, δεν είναι δικαιοσύνη, είναι αρνησιδικία, είναι στρέβλωση, όπου ο Νόμος και η εφαρμογή του δεν προστατεύει τον πολίτη, αλλά προστατεύει και ενθαρρύνει τον κακοποιό.

Εφαρμόζοντας λοιπόν την κοινή λογική και την επίγνωση πως η ασφάλεια είναι το πρώτο καθήκον της πολιτείας προς τους πολίτες, λέμε πως αυτό πρέπει να τελειώσει, διότι είναι νομιμοφανής, θεσμοθετημένη ανομία. Σε τέτοια ειδεχθή εγκλήματα με κατά συρροήν πράξεις ενάντια σε τόσους πολίτες που έζησαν τον τρόμο μέσα στο ίδιο τους το σπίτι -που εμείς λέμε πως πρέπει να θεσπιστεί ως οικογενειακό άσυλο, «το σπίτι μου, το κάστρο μου»-, οι ποινές και η έκτισή τους θα πρέπει να είναι τέτοιες που να εξουδετερώνουν τον εχθρό της κοινωνίας, το κοινωνικό αρπακτικό, και όχι να είναι ονομαστικές.

Και όταν έχουμε βιασμούς, δολοφονίες από επαγγελματίες κακοποιούς, που βιοπορίζονται ανάλγητα καταστρέφοντας ζωές ή ικανοποιώντας τις διαστροφές τους, τα ισόβια να είναι ισόβια. Θα σε βγάζουν έξω οι τέσσερις. Και να φτιάξουμε αμιγώς ορκωτά δικαστήρια, με διεύθυνση της διαδικασίας από τακτικό δικαστή, πολλές συνθέσεις, ώστε οι υποθέσεις να δικάζονται γρήγορα, χωρίς αναβολές λόγω ωραρίου, έλλειψης αιθουσών, για ψύλλου πήδημα.

Και στα πλημμελήματα, όπου κι εκεί πρωταθλητές είναι οι γνωστοί ψευτοευπαθείς επιδοματίες, που λεηλατούν ιδιωτική και δημόσια περιουσία, κλέβουν προτομές, καλώδια, σίδερα, πομόνες, ηλιακούς θερμοσίφωνες, μπουκάρουν σε σπίτια και λυμαίνονται πόλεις και χωριά, πρέπει να πέσει τσεκούρι, να υπάρξει διαβάθμιση. Οι υπότροποι να γονατίσουν στη φυλακή, να τους παίρνει η Πρόνοια τα παιδιά τους, που τα εκμεταλλεύονται, να εφαρμοστεί παντού, αδιάκριτα, σε όλους, μια πολιτική ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΑΝΟΧΗΣ.

Αν δεν συμμορφώνονται, να γίνουν φιλόνομοι, εργαζόμενοι πολίτες, να εξουδετερώνονται πίσω από τα κάγκελα, ώστε να μην μπορούν να απλώσουν τα βρομόχερα τους σε οποιονδήποτε και στην περιουσία του. Χρειαζόμαστε μια μακρά περίοδο εφαρμογής αυστηρών νόμων με απόλυτη ισονομία.

Αν συνεχιστεί αυτή η παρωδία, η διακωμώδηση της δικαιοσύνης και της νόμιμης καταστολής, η δυστοπία που χτίσαμε, θα διευρυνθεί και ο πάτος θα πηγαίνει όλο και χαμηλότερα. Χρειαζόμαστε καινούργιους νόμους, καινούργιο σύστημα δικαιοσύνης, καινούργια, αμιγώς ορκωτά δικαστήρια και καταστολή που να κάνει τους παρανόμους να γονατίσουν.

Γι’ αυτό προσέξτε ποιους ψηφίζετε. Αυτοί που ψηφίζατε ως τώρα ψήφισαν αυτούς τους νόμους, που προστατεύουν και ενθαρρύνουν τον κλέφτη, τον ληστή, τον φονιά, τον βιαστή, και όχι εσάς, τους νομοταγείς πολίτες.

Διήμερη επίσκεψη στο δήμο Κιλκίς θα πραγματοποιήσει, αύριο Πέμπτη 9 και την Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου, κλιμάκιο στελεχών της περιφερειακής παράταξης, «Πράξεις για τη Μακεδονία», αποτελούμενο από τον επικεφαλής της παράταξης Χρήστο Παπαστεργίου και στελέχη από την Π.Ε. Κιλκίς.

Το πρόγραμμα θα ξεκινήσει στις 9:45 π.μ. με επίσκεψη στο Τμήμα Δημιουργικού Σχεδιασμού και Ένδυσης του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδας.

Θα ακολουθήσει, στις 11 π.μ. επίσκεψη στο δημαρχείο Κιλκίς και συνάντηση με το δήμαρχο Δημήτρη Κυριακίδη.

Στις 12 το μεσημέρι θα πραγματοποιηθεί επίσκεψη στην έδρα της Π.Ε. Κιλκίς και συνάντηση με τον αντιπεριφερειάρχη Ανδρέα Βεργίνη.

Στις 1 το κλιμάκιο θα επισκεφτεί το Εμποροβιοτεχνικό επιμελητήριο, όπου θα έχει συνάντηση με τη διοίκηση του και φορείς της περιοχής.

Την επομένη, Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου, θα επισκεφτεί παραγωγικές μονάδες της περιοχής.

Στις 12 το μεσημέρι θα πραγματοποιηθεί επίσκεψη στο επισκοπείο της ιεράς μητρόπολης Πολυανής και Κιλκισίου και συνάντηση με τον μητροπολίτη κ.κ. Βαρθολομαίο.

Θα ακολουθήσει συνάντηση με τον πρόεδρο του ιατρικού συλλόγου Κιλκίς Βλαδίμηρο Παναγιωτίδη.

Το πρόγραμμα της επίσκεψης θα ολοκληρωθεί με συνάντηση με πολιτικά στελέχη και κατοίκους της περιοχής.

Ευχαριστούμε για την προβολή, τη μετάδοση ή την δημοσίευση.

Για το Γραφείο Τύπου

Αχιλλέας Μεταλούλης

Τηλ. επικ. 6944440224

axmetaloulis@HYPERLINK "mailto:axmetalo@otenet.gr"gmail.comailto:axmetalo@otenet.grm

Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, πιστός στο ανθρωπιστικό του καθήκον και αναγνωρίζοντας την τεράστια ανθρωπιστική κρίση που έχει προκαλέσει ο καταστροφικός σεισμός σε Τουρκία και Συρία, απευθύνει έκκληση στον κόσμο για συλλογή ανθρωπιστικής βοήθειας (οικονομική ενίσχυση, ανθρωπιστικό υλικό) που θα ενισχύσει άμεσα τους κατοίκους των σεισμόπληκτων περιοχών.

Η συγκέντρωση των υλικών απο το Περιφερειακό Τμήμα Ερυθρού Σταυρού Κιλκίς θα πραγματοποιείται καθημερινά, Δευτέρα έως Παρασκευή και ώρες 11:00- 14:00 και 17:00-19:00 στα γραφεία του ΕΕΣ Κιλκίς στο Νέο Δημοτικό Πάρκο.

Για πληροφορίες καλέστε στο 2341070146

ΑΝΑΛΥΣΗ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Του Τάκη Φωτόπουλου (7 Φλεβάρη 2023)

Οι σεισμοί και οι καταποντισμοί κτυπούν κυρίως τους φτωχούς στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία της αγοράς…

ΑΝΑΛΥΣΗ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Οι εκατόμβες των θυμάτων του καταστροφικού σεισμού στην Τουρκία απέδειξαν γι’ άλλη μια φορά ότι τα αίτια δεν ήταν κάποια …θεομηνία, που οφειλόταν δηλαδή στην μήνιν των θεών, ούτε σε απλά φυσικά αίτια. Οι σεισμοί προφανώς αποτελούν φυσικό φαινόμενο, αλλά όχι και οι συνέπειές τους!

Όπως έγραφα πριν μια εικοσαετία [1], στην Τουρκία ο αστικός πληθυσμός αυξήθηκε κατά 73% μεταξύ 1975 και 1997 (από περίπου 41.5% σε 72%) και προβλεπόταν να φθάσει το 84,5% το 2015 (η Ελλάδα είχε προηγηθεί, με την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη να συγκεντρώνουν τα 2/3 του αστικού πληθυσμού ήδη από το 1981!)[2] . Αντίθετα, στις αναπτυγμένες οικονομίες της αγοράς παρατηρείτο μετατόπιση από τις μητροπόλεις σε μικρότερα αστικά κέντρα [3].

Όπως παρατηρούσε λοιπόν ο Tim Radford, εδώ και πάνω από μια 20ετία, «τα τελευταία 40 περίπου χρόνια εκατομμύρια ανθρώπων μετακόμισαν από ισχυρά παραδοσιακά κτίσματα χαμηλής τεχνολογίας στην ύπαιθρο, σε εξαθλιωμένες φτωχογειτονιές στις τερατουπόλεις, πολλές από τις οποίες βρίσκονται σε περιοχές που κινδυνεύουν από σεισμούς, πλημμύρες, τυφώνες, ηφαίστεια κ.λπ.»[4]. Δεδομένου τώρα ότι όπως υπολογιζόταν στην αρχή της χιλιετίας ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός ήδη ζούσε σε αστικά κέντρα και ότι το 90% της αστικής έκρηξης ήταν στις μη αναπτυγμένες χώρες, ήταν από τότε φανερό ότι πολλοί από τους ανθρώπους αυτούς ήταν υποψήφια θύματα που περιμένουν για μια καταστροφή [5].

Μια άλλη διαφορά με τα αστικά κέντρα στις αναπτυγμένες οικονομίες είναι ότι η συγκέντρωση πληθυσμού σε αυτά έγινε σε πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ό,τι στις υπανάπτυκτες, εφόσον η οικονομία ανάπτυξης είχε αρχίσει να εγκαθιδρύεται στις χώρες αυτές από τον 19^ο αιώνα και όχι μέσα στο δεύτερο μισό του 20^ου αιώνα. Αυτό σήμαινε ότι υπήρχαν καλύτερες δυνατότητες χωροταξικού σχεδιασμού και ελέγχου και, έτσι, όπου ήταν δυνατό, αποφεύχθηκε το στοίβαγμα σε πολυκατοικίες και προτιμήθηκαν τα χαμηλά κτίρια μέχρι δύο ορόφων, όπως π.χ. στη Βρετανία.

Αντίθετα στις υπανάπτυκτες τερατουπόλεις στοιβάζονται εκατομμύρια ανθρώπων σε πολυώροφα κτίρια με φτηνές προδιαγραφές. Εάν συμβεί οι πόλεις αυτές να είναι και σε σεισμογενή περιοχή, όπως στην Κωνσταντινούπολη, το Ντιαρμπακίρ κ.λπ., τότε, όπως τονίζει σχετική μελέτη, «το να χτίζει κανείς πολυώροφα κτίρια, είτε από χάλυβα είτε από μπετόν αρμέ, σε έναν τόπο που χτυπιέται από δυνατούς σεισμούς είναι σαν να παίζει τη ζωή του σε ρουλέτα»[6]. Ακόμη χειρότερα βέβαια το να κτίζονται παρόμοιες τερατουπόλεις στην περιοχή του χθεσινού σεισμού που θεωρείται μια από τις πιο σεισμογενείς περιοχές του πλανήτη όπου «συγκρούονται τρεις σεισμικές πλάκες». Έτσι, παρόλο που από το 1970 στην περιοχή αυτή έχουν καταγραφεί μόνο τρεις σεισμοί με μέγεθος μεγαλύτερο των 6 Ρίχτερ, σύμφωνα με το αμερικανικό Γεωλογικό Ινστιτούτο, εντούτοις, το 1822, ένας σεισμός, που υπολογίζεται στα 7 Ρίχτερ, σκότωσε 20.000 ανθρώπους. Όμως, οι ελίτ που ελέγχουν την οικονομία της αγοράς λίγο ενδιαφέρονται γι’ αυτό. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν είναι συνήθως η ζωή των φτωχότερων στρωμάτων που παίζεται στη ρουλέτα. Και το ίδιο βέβαια συμβαίνει όταν η εθνικιστική ελίτ που κυβερνά σήμερα την Τουρκία ενδιαφέρεται μόνο για το πώς θα επεκτείνει τα σύνορά της σε βάρος των γειτόνων της.

Τέλος, μια τρίτη σημαντική διαφορά με τα αστικά κέντρα των αναπτυγμένων οικονομιών της αγοράς είναι ότι ακόμη και όταν αποτελούνται από πολυώροφα κτίρια σε σεισμογενείς περιοχές, όπως συμβαίνει στην Καλιφόρνια, η συγκέντρωση εισοδήματος και πλούτου στις χώρες αυτές τους επιτρέπει να τηρούν υψηλές τεχνικές προδιαγραφές που εμποδίζουν τις εκατόμβες. Δεν είναι τυχαίο ότι ο σχετικά πρόσφατος σεισμός στην Καλιφόρνια, που ήταν επίσης σχετικά μεγάλης ισχύος, άφησε 50 μόνο νεκρούς. Όπως τόνιζε σχετικά ο Dr Browitt της Βρετανικής Γεωλογικής Έρευνας “μέρος του προβλήματος είναι ότι ακόμη και αν ξέρουμε πώς να σχεδιάσουμε και να κατασκευάσουμε γι’ αυτό το είδος (καταστρεπτικού) σεισμού, σε περιοχές όπου υπάρχει έλλειψη πόρων τα σχέδια αυτά δεν θα υλοποιηθούν”[7].

Είναι λοιπόν φανερό ότι σε σεισμογενείς περιοχές σε χώρες όπως η Τουρκία (ή αντίστοιχα η Ελλάδα) που δεν διαθέτουν τους οικονομικούς πόρους των αναπτυγμένων οικονομιών της αγοράς, η λύση είναι μονώροφα σπίτια από ελαφριά υλικά [8]. εφόσον οι πιέσεις στα παραδοσιακά υλικά (τούβλα κλπ) είναι πολύ μικρότερες από ό,τι στο τσιμέντο [9]. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στο σεισμό της Κωνσταντινούπολης όλα τα παλιά κτίσματα έμειναν όρθια και το παλιό τείχος της Πόλης έμεινε άθικτο, εκτός από ένα τμήμα του που είχε ανακαινιστεί πριν μερικά χρόνια! Όμως, μια τέτοια λύση που θα έσωζε εκατομμύρια ζωές σε όλο τον κόσμο αποκλείεται εξ ορισμού από τη δυναμική της οικονομίας της αγοράς και της συνακόλουθης ‘οικονομίας ανάπτυξης’ που έχει οδηγήσει στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία της αγοράς, η οποία εντείνει ακόμη περισσότερο τη συγκέντρωση με όλα τα παρεπόμενά της!

Γιατί όμως όλες αυτές οι ομοιότητες μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας όσον αφορά τις συνέπειες των αντίστοιχων σεισμών; Όπως υποστήριξα παραπάνω, η βασική αιτία της μαζικής καταστροφής στην Τουρκία ήταν ο τεράστιος βαθμός ανισομέρειας που χαρακτηρίζει την οικονομική ανάπτυξη της γείτονος χώρας, η οποία οδήγησε στη δημιουργία πόλεων με μεγάλη συγκέντρωση πληθυσμού, πράγμα το οποίο έκανε εύκολο το καταστροφικό έργο του σεισμού. Όμως, η ανισομερής ανάπτυξη δεν αποτελεί μόνο προνόμιο της Τουρκίας, ούτε καν της Ελλάδας. Η ανισομέρεια αποτελεί θεμελιακό χαρακτηριστικό κάθε οικονομίας της αγοράς, ιδιαίτερα στη σημερινή Νέα Διεθνή Τάξη της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης, η οποία οδηγεί σε μια ανάπτυξη που γίνεται βασικά χωρίς κοινωνικό σχεδιασμό, με βάση τα κελεύσματα των άναρχων δυνάμεων της αγοράς. Σε χώρες όμως όπου η οικονομική δομή τους δεν αναπτύχθηκε ιστορικά μέσα από μια αυτόχθονη και εσωστρεφή διαδικασία, όπως στα καπιταλιστικά κέντρα, αλλά, αντίθετα, καθορίστηκε από τον τρόπο με τον οποίο οι χώρες αυτές ενσωματώθηκαν στην παγκόσμια οικονομία της αγοράς (στη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης), η αναπτυξιακή διαδικασία παίρνει μια ειδική μορφή που χαρακτηρίζεται από ένα σημαντικά υψηλότερο βαθμό ανισομέρειας [10]. Η ανισομέρεια αυτή αναφέρεται όχι μόνο σε διαφορετικούς ρυθμούς ανάπτυξης κατά τομείς, κλάδους, προϊόντα, ή ακόμη και στάδια παραγωγής, αλλά και σε διαφορετικά επίπεδα ανάπτυξης κατά γεωγραφικές περιφέρειες.

Οι εκατόμβες των νεκρών επομένως στην Τουρκία είναι απλώς η «φυσική» συνέπεια της «ανάπτυξης» μέσα στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία της αγοράς…

Τάκης Φωτόπουλος, 7/2/2023

Αποχαιρετιστήρια επίσκεψη στον Αντιπεριφερειάρχη Ανδρέα Βεργίδη του απερχόμενου Διοικητή Πυροσβεστικών Υπηρεσιών ν. Κιλκίς

Τον απερχόμενο Διοικητή Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Νομού Κιλκίς, Πύραρχο Κωνσταντίνο Τσάγκαλο δέχθηκε, σήμερα, στο Διοικητήριο, ο Αντιπεριφερειάρχης Περιφερειακής Ενότητας Κιλκίς, Ανδρέας Βεργίδης.

Ο Αντιπεριφερειάρχης ευχαρίστησε τον κ. Τσάγκαλο για την άριστη και στενή συνεργασία καθ΄ όλη την περίοδο που ήταν επικεφαλής Πυροσβεστικών Υπηρεσιών νομού Κιλκίς και τού ευχήθηκε καλή συνέχεια στα νέα καθήκοντα που αναλαμβάνει στην ΔΙ.ΠΥ Θεσσαλονίκης.

Από την πλευρά του, ο κ. Τσάγκαλος ευχαρίστησε τον κ. Βεργίδη για το εξαιρετικό επίπεδο συνεργασίας και τη συμβολή του ιδίου, όπως και του ανθρώπινου δυναμικού των αρμόδιων υπηρεσιών της Π.Ε. Κιλκίς στην αντιμετώπιση των θεμάτων που ανέκυψαν στη διάρκεια της θητείας του.

Ο Αντιπεριφερειάρχης προσέφερε στον κ. Τσάγκαλο αναμνηστικά δώρα στα οποία καταγράφεται το πλούσιο πολιτιστικό και αρχαιολογικό κεφάλαιο της Π.Ε. Κιλκίς.-

Ολοκληρώνοντας τον κύκλο της θητείας μου στην

Διοίκηση Πυροσβεστικών Υπηρεσιών του νομού Κιλκίς θέλω

να ευχαριστήσω δημόσια, την ηγεσία του Πυροσβεστικού

Σώματος που μού εμπιστεύθηκε μία τόσο σημαντική θέση

ευθύνης, όπως και άλλες στο παρελθόν, την οποία

υπηρέτησα με γνώμονα την αποστολή και τα ιδανικά του

Πυροσβεστικού Σώματος.

Επιθυμώ να ευχαριστήσω όλους και όλες, τους

Συναδέλφους με τους οποίους υπηρέτησα, συνεργάστηκα

όλο αυτό το διάστημα. Για τη συλλογική μας προσπάθεια,

την ανάληψη πρωτοβουλιών για την ανάπτυξη δράσεων με

κοινωνικό χαρακτήρα, τον καθημερινό αγώνα για την

αντιμετώπιση όλων των συμβάντων και των περιστατικών.

Είμαι βέβαιος πως θα συνεχίσετε να προσφέρετε τις υπηρεσίες σας για την προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών και του φυσικού περιβάλλοντος.

Επιπλέον, ευχαριστώ όλες τις Αρχές και τους Φορείς της Περιφερειακής Ενότητας

Κιλκίς για το άριστο επίπεδο της συνεργασίας μας σε ό,τι αφορά το έργο του Πυροσβεστικού Σώματος, τα μέλη των εθελοντικών ομάδων , τα ΜΜΕ του νομού και όλους τους πολίτες.

Θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι και από τη νέα μου θέση στην ΔΙ.Π.Υ. Θεσσαλονίκης, θα συνεχίσω να είμαι αρωγός στις προσπάθειες των συναδέλφων μου.

Στον νέο Διοικητή των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Ν. Κιλκίς, Πυραρχο Νικόλαο Παλαμούτη, εύχομαι υγεία, δύναμη και καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο του.

Κωνσταντίνος Ι. Τσάγκαλος

ΠΥΡΑΡΧΟΣ

Το πρωί της Τρίτης 7 Ιανουαρίου ο αρμόδιος δικαστικός επιμελητής επέδωσε στον πρόεδρο της βουλής, Τασούλα, αυστηρό πολυσέλιδο εξώδικο του Ηλία Κασιδιάρη κατά της αντισυνταγματικής τροπολογίας Μητσοτάκη, η οποία στρέφεται ενάντια στο Σύνταγμα και στις ελεύθερες εκλογές.

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο του εξωδίκου που τεκμηριώνει την αντισυνταγματικότητα της επίμαχης διάταξης με βάση τα κείμενα κορυφαίων Ελλήνων Συνταγματολόγων και καθηγητών Νομικής και Συνταγματικού Δικαίου:

ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ- ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ- ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Του Ηλία Κασιδιάρη του Παναγιώτη ΠΡΟΣ Τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, Κωνσταντίνο Τασούλα, κάτοικο Αθηνών, Μέγαρο Βουλής.

Η Κυβερνητική τροπολογία με τίτλο: «Δικαίωμα κατάρτισης συνδυασμών στους βουλευτικές εκλογές, αντικατάσταση παραγράφου 1 Άρθρου 32 του Προεδρικού Διατάγματος 26/2012», παραβιάζει σωρεία διατάξεων και μεταξύ άλλων, όλως ενδεικτικώς τις κάτωθι:

– Τα άρθρα 20, 29 και το άρθρο 51 του Συντάγματος.

– Το άρθρο 6 παράγραφος 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

– Το άρθρο 48 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

– Το άρθρο 71 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Επίσης:

– Νοθεύει το Δημοκρατικό Πολίτευμα και τη Λαϊκή Κυριαρχία.

– Θεσπίζει ανεπίτρεπτους περιορισμούς που έρχονται σε αντίθεση με την αρχή της διεξαγωγής ελεύθερων εκλογών και με το δικαίωμα του «εκλέγειν» και του «εκλέγεσθαι» όπως αυτό καθορίζεται από το ισχύον Σύνταγμα της Ελλάδος.

Πιο συγκεκριμένα, η τροπολογία υπό στοιχεία 1570/149/2-2-2023 που κατατέθηκε στη Βουλή προς επεξεργασία και ψήφιση παραβιάζει - είτε άμεσα είτε έμμεσα- πληθώρα συνταγματικών διατάξεων, καθώς επιχειρεί να αλλοιώσει την πραγματική βούληση του συνταγματικού Νομοθέτη και να θέσει επιπλέον αντισυνταγματικούς φραγμούς και κωλύματα στο δικαίωμα του «εκλέγεσθαι» και στο δικαίωμα ίδρυσης πολιτικών κομμάτων.

Επισημαίνω ότι στο άρθρο 5 του Συντάγματος ορίζεται ότι κάθε Έλληνας Πολίτης μπορεί να συμμετέχει ελεύθερα στην πολιτική ζωή της χώρας, ενώ στο άρθρο 29 του Συντάγματος ορίζεται ότι οι Έλληνες πολίτες, που έχουν το εκλογικό δικαίωμα, μπορούν ελεύθερα να ιδρύουν και να συμμετέχουν σε πολιτικά κόμματα. Εκ των ανωτέρω προκύπτει και το δικαίωμα των κομμάτων να συμμετέχουν στις εκλογές, καθώς αυτός είναι και ο λόγος της ύπαρξης και κατοχύρωσής τους σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα. Δηλαδή, η προσπάθεια διάδοσης των ιδεών τους στην κοινωνία και προσέλκυσης ψηφοφόρων στις εκλογές. Με την υπό ψήφιση τροπολογία της Κυβέρνησης επιχειρείται η κατάλυση του ανωτέρω δικαιώματος και η θέσπιση ανεπίτρεπτών εμποδίων 2 για τη συμμετοχή στις εκλογές ενός νομίμως ιδρυθέντος κόμματος και συλλήβδην όλων των υποψηφίων βουλευτών αυτού.

Περαιτέρω στο άρθρο 51 παρ. 3 του Συντάγματος ορίζεται ρητά ότι ο Νόμος μπορεί να περιορίσει το εκλογικό δικαίωμα μόνο ως συνέπεια αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για ορισμένα εγκλήματα. Αμετάκλητη καταδίκη, όπως καλώς γνωρίζετε, σημαίνει ότι η καταδίκη έχει επικυρωθεί και από τον Άρειο Πάγο. Στην περίπτωση μου όμως υπάρχει μόνο πρωτόδικη καταδίκη, παρ’ ότι η Εισαγγελική πρόταση ήταν απολύτως απαλλακτική, ενώ ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί ούτε η εκδίκαση της έφεσής μου. Με την επίμαχη τροπολογία, επιχειρείται με τρόπο αντίθετο προς τις πρόνοιες του Συντάγματος η δια της πλαγίας οδού αφαίρεση του εκλογικού μου δικαιώματος. Το αντεπιχείρημα κυβερνητικών παραγόντων ότι μου επιτρέπεται να κατέλθω στις εκλογές ως ανεξάρτητος υποψήφιος βουλευτής ή ως υποψήφιος βουλευτής με κάποιο άλλο κόμμα της αρεσκείας τους, επιβεβαιώνει αντί να αναιρεί την αντισυνταγματικότητα της διάταξης. Είναι αυτονόητο ότι κάθε Έλληνας πολίτης δικαιούται να συμμετέχει στις εκλογές, ως υποψήφιος με το κόμμα που αυτός επιθυμεί. Άρα η θεσπιζόμενη απαγόρευση παραβιάζει κατάφωρα το άρθρο 51 του Συντάγματος, αφού κατ’ ουσίαν μου στερεί το δικαίωμα να εκλέγομαι, χωρίς να υπάρχει αμετάκλητη καταδίκη εις βάρος μου. Μαζί με τα ανωτέρω, παραβιάζεται προδήλως και το «τεκμήριο της αθωότητας», όπως αυτό κατοχυρώνεται ρητά στα:

– Άρθρο 6 παράγραφος 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

– Άρθρο 48 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

– Άρθρο 71 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Ενώ απολαμβάνει και συνταγματικής προστασίας από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 6, 7, 20 και 25 του Συντάγματος.

Συμπληρωματικά οφείλω να επισημάνω τα ακόλουθα: αν οι εμπνευστές της συγκεκριμένης διάταξης έκαναν τον κόπο να αναζητήσουν στον Άρειο Πάγο στοιχεία για το κόμμα «Έλληνες για την Πατρίδα», το οποίο μετονομάστηκε σε «Εθνικό Κόμμα ΕΛΛΗΝΕΣ», το οποίο είχα την τιμή να συνιδρύσω με εκατοντάδες Έλληνες πολίτες, θα διαπίστωναν ότι: το κόμμα έχει ιδρυθεί απολύτως νόμιμα, ενώ η Ιδρυτική Διακήρυξη, το Καταστατικό του και οι τροποποιήσεις αυτού έχουν κατατεθεί στον Άρειο Πάγο και είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου. Σε όλα τα ανωτέρω τονίζεται εμφατικά ο σεβασμός του κόμματος στο Δημοκρατικό Πολίτευμα και η προσήλωσή του στα Δημοκρατικά Ιδεώδη, παρά τη συνεχιζόμενη κυβερνητική προπαγάνδα και τις ύβρεις περί δήθεν “ναζιστικού” κόμματος. Πρόκειται για ένα νέο κόμμα με πατριωτικό προσανατολισμό, το οποίο σέβεται και τηρεί απόλυτα το Σύνταγμα, τους Δημοκρατικούς Θεσμούς και την κείμενη Νομοθεσία.

Από το έτος 2020 που ιδρύθηκε, ουδέποτε η δράση του απασχόλησε, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, τις Αρχές, σε αντίθεση με τα κόμματα εξουσίας, που στελέχη και βουλευτές τους εμπλέκονται διαρκώς σε σοβαρές ποινικές υποθέσεις, οι οποίες απασχολούν έντονα την κοινή γνώμη και τις Διωκτικές Αρχές. Αξίζει να σημειωθεί ότι έχω ήδη παραιτηθεί από την προεδρία και τα όργανα διοίκησης του κόμματος πολύ πριν ξεκινήσει οποιαδήποτε συζήτηση για την επίμαχη διάταξη και δεν ασκώ ούτε πραγματική ούτε τυπική και κανενός άλλου είδους ηγεσία ή διοίκηση. Η πραγματική και ουσιαστική διοίκηση του 3 κόμματος ασκείται από τα εκλεγμένα όργανα του κόμματος, τα οποία στελεχώνονται από πληθώρα καταξιωμένων συμπολιτών μας.

Περαιτέρω, με την επίμαχη τροπολογία διευρύνεται υπερβολικά η εξουσία του Αρείου Πάγου να απαγορεύει τη συμμετοχή στις εκλογές ενός πολιτικού κόμματος, καθώς θεσπίζονται αόριστες έννοιες όπως η πραγματική ηγεσία, ο ηγετικός πολιτικός ρόλος στο εκλογικό σώμα, η τυχόν προηγούμενη καταδίκη υποψηφίων βουλευτών ή ιδρυτικών μελών και στελεχων τα οποία αφήνουν ευρύτατο περιθώριο αυθαιρεσίας. Με αυτό τον τρόπο ανατρέπεται η κρατούσα βαθύτατα δημοκρατική θέση που κυριαρχεί στη χώρα μας, τουλάχιστον από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν, σύμφωνα με την οποία ο Άρειος Πάγος ελέγχει μόνο τα τυπικά στοιχεία για την ανακήρυξη ενός κόμματος, ενώ δεν μπορεί να απαγορεύσει τη συμμετοχή του στις εκλογές για άλλους πολιτικούς λόγους. Άλλωστε, ο πυρήνας της δημοκρατίας έγκειται στο ότι μόνος αρμόδιος να κρίνει την εκλογική τύχη ενός κόμματος είναι το εκλογικό σώμα και αυτό ακριβώς φοβάται η κυβέρνηση.

Η σύνταξη της επίμαχης διάταξης έλαβε χώρα αμέσως μετά την επιβεβαίωση της εισόδου στη Βουλή του Εθνικού Κόμματος ΕΛΛΗΝΕΣ. Αυτό που επιβεβαιώνουν όλες οι εταιρείες δημοσκοπήσεων είναι ένα γεγονός που καθιστά αδύνατη την επίτευξη αυτοδυναμίας από το κυβερνών κόμμα. Η κυβέρνηση αποφάσισε να καταλύσει το Σύνταγμα για να αλλοιώσει το εκλογικό αποτέλεσμα και να εξυπηρετήσει τα μικροπολιτικά της συμφέροντα. Η πράξη αυτή συνιστά βαρύτατο ποινικό αδίκημα με βάση το άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα. Εξάλλου, θεσπίζεται και μία παγκόσμια αντιδημοκρατική πρωτοτυπία, ήτοι, το δικαίωμα υποβολής υπομνημάτων τεκμηρίωσης από πολιτικά κόμματα και από τον κάθε εκλογέα, οι οποίοι θα μπορούν να διαβιβάζουν στον Άρειο Πάγο στοιχεία που κατά τη γνώμη τους θα συνηγορούν υπέρ της απαγόρευσης συμμετοχής στις εκλογές ενός πολιτικού κόμματος. Εδώ οι συντάκτες της διάταξης ξεπέρασαν και τον πιο ευφάνταστο νου, καθώς υπονομεύουν τον Άρειο Πάγο, υποχρεώνοντάς τον να λαμβάνει και να αξιολογεί πάσης φύσεως και αμφιβόλου προελεύσεως και γνησιότητας προσκομιζόμενο υλικό δήθεν τεκμηρίωσης. Είναι βέβαιο πως αν εφαρμοστεί η επίμαχη αντισυνταγματική διάταξη, τότε το Α1 Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου θα δεχθεί αμέτρητες καταγγελίες εις βάρος όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων με πλούσια επιχειρηματολογία σχετικά με τη μη εξυπηρέτηση της εύρυθμης λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος, λόγω σωρείας οικονομικών σκανδάλων, υποστήριξης καταδικασμένων τρομοκρατών, επιδίωξης της δικτατορίας του προλεταριάτου.

Κλείνοντας και προς επίρρωση των λεγομένων μου, παραθέτω τις τοποθετήσεις έγκριτων συνταγματολόγων και καθηγητών Νομικής και Συνταγματικού Δικαίου, όπως αυτές κατεγράφησαν στον Τύπο κατά τον δημόσιο διάλογο που ξεκίνησε για την αντισυνταγματικότητα της επίμαχης διάταξης:

1) Κωνσταντίνος Μποτόπουλος, Συνταγματολόγος πρώην ευρωβουλευτής. https://www.topontiki.gr/2023/01/23/botopoulos-sto-topontiki-gr-gia mploko-se-komma-kasidiari-skopos-ke-mesa-enos-apoklismou/

«….Το νομικό εμπόδιο έγκειται στο ότι το ελληνικό Σύνταγμα, όπως έχει καταστρωθεί κι εφαρμοστεί από το 1974, δεν επιτρέπει την απαγόρευση κομμάτων. Στο άρθρο 29 παρ. 1 αποδίδεται, κυρίως μέσω της λέξης “οφείλουν” – τα κόμματα είναι αυτά που, αυτοδεσμευόμενα, “οφείλουν” να υπηρετούν το 4 δημοκρατικό πολίτευμα-, η βούληση του συνταγματικού νομοθέτη για απόδοση της “ευθύνης” για συμμετοχή κομμάτων στο δημοκρατικό παιχνίδι στα ίδια τα κόμματα, όσον αφορά κάθοδο στις εκλογές, και στο εκλογικό σώμα, για την είσοδό τους στη Βουλή. Το στίγμα γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρο αν ανατρέξει κανείς στα πρακτικά της Βουλής του 1974: δεν τίθεται ζήτημα ουσιαστικής αξιολόγησης της “δημοκρατικότητας” των κομμάτων, ο έλεγχος εκ μέρους του δικαστηρίου που ανακηρύσσει τους συνδυασμούς, δηλαδή Τμήματος του Αρείου Πάγου, είναι τυπικός, αφορά στη νομιμότητα και όχι στη σκοπιμότητα. Ακόμα πιο υψηλό εμπόδιο θέτει η εντελώς σαφής διάταξη του άρθρου 51 παρ. 3 του Συντάγματος: η υποψηφιότητα προσώπου στις εκλογές δεν μπορεί να παραμεριστεί, σε περίπτωση ποινικής καταδίκης, παρά μόνο αν η καταδίκη είναι αμετάκλητη, δηλαδή έχει εξαντλήσει όλους τους βαθμούς κρίσης. Η νομική ακροβασία γίνεται ακόμα πιο οριακή αν προστεθεί ο παραμερισμός κόμματος λόγω “παρένθετου” προσώπου, πίσω από το οποίο (θεωρείται ότι) κρύβεται ο “πραγματικός αρχηγός”. Η προσπάθεια να ρυθμιστεί και αυτή η -όχι απίθανη στον πραγματικό κόσμο- περίπτωση, θα μετέτρεπε την κρίση περί “δημοκρατικότητας” σε κρίση για σχέσεις μεταξύ προσώπων και τον Άρειο Πάγο από δικαστήριο σε οιονεί μαντείο.»

2) Ακρίτας Καϊδατζής Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Α.Π.Θ (Εφημερίδα Ποντίκι) https://www.topontiki.gr/2023/01/26/akritas-kaidatzis-sto-topontiki-gr-asafis ke-epikindini-i-kivernitiki-rithmisi-gia-to-komma-kasidiari/

«...Το μόνο βέβαιο είναι ότι απαγόρευση λειτουργίας πολιτικού κόμματος δεν είναι επιτρεπτή. Για να γίνει κάτι τέτοιο θα έπρεπε το Σύνταγμα να προβλέπει τη διαδικασία και το όργανο που θα αποφασίσει την απαγόρευση. Όμως η συνταγματική διάταξη για τα πολιτικά κόμματα (το άρθρο 29) καμία τέτοια πρόβλεψη δεν περιέχει. Από εκεί και πέρα, ευθεία απαγόρευση συμμετοχής ορισμένου κόμματος στις εκλογές επίσης δεν μπορεί να τεθεί, διότι θα ισοδυναμούσε κατ’ αποτέλεσμα με απαγόρευση λειτουργίας. Η συμμετοχή σε εκλογές είναι η βασική λειτουργία των κομμάτων, αυτό που τα διακρίνει από τα απλά πολιτικά σωματεία…»

3) Ιφιγένεια Καμτσίδου, καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου στο Α.Π.Θ

4) Παναγιώτης Μαντζούφας, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Α.Π.Θ 5 https://www.ethnos.gr/Politics/article/242782/germanikomonteloapagoreyshsk ommatonferneiomhtsotakhssthboylhamfilegomenhssyntagmatikothtashprotob oyliatilenemantzoyfaskaikamtsidoy

«…με την κίνηση Μητσοτάκη η δικαστική εξουσία αποκτά τη δυνατότητα να καθορίζει τη συμμετοχή στην πολιτική ζωή όλων των ενδιαφερομένων πολιτικών κομμάτων. «Η απαγόρευση συμμετοχής στις εκλογές σημαίνει εξουθένωση του συνταγματικού δικαιώματος να ιδρύει κανείς και να συμμετέχει σε πολιτικό κόμμα. Επίσης συνεπάγεται εξουθένωση του πολιτικού δικαιώματος των κομμάτων να συμμετέχουν στις εκλογικές διαδικασίες. Για αυτό και εγείρει σημαντικά ζητήματα συνταγματικότητας». «….Μαντζούφας και Καμτσίδου τονίζουν ότι για την υιοθέτηση ενός κανόνα που να απαγορεύει πρόσωπα και κόμματα που έχουν καταδικαστεί με αυτά τα χαρακτηριστικά απαιτείται συνταγματική αναθεώρηση. «Οι νομοθετικές απαγορεύσεις θα αναπαράγουν αυτά τα κόμματα, θα τα ενισχύσουν επικοινωνιακά και θα τα καταστήσουν ένα αντικείμενο συζήτησης. Και ενδεχομένως θα τους δώσουν την δυνατότητα να προσφύγουν σε ευρωπαϊκά φόρα, δηλ. σε διάφορους θεσμούς επικαλούμενα ότι φιμώνεται η ελευθερία της πολιτικής τους συμμετοχής. Αυτό το θέλει η ελληνική δημοκρατία;…»

5) Σπυρίδων Βλαχόπουλος καθηγητής της Νομικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α https://www.lifo.gr/articles/komma-kasidiari-eklogiko-mploko-kai-oi-ypoklopes

«…Ωστόσο, καμία νομοθετική ρύθμιση δεν επιτρέπεται να έρχεται σε αντίθεση με το Σύνταγμα. Το Σύνταγμα του 1975 συνειδητά απέρριψε την απαγόρευση ύπαρξης πολιτικών κομμάτων. Η δυνατότητα αυτή προβλεπόταν στο κυβερνητικό σχέδιο Συντάγματος, αποσύρθηκε όμως ύστερα από τις έντονες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης. Ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι το Σύνταγμά μας στο άρθρο 51 παρ. 3 προβλέπει τη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων ως συνέπεια αμετάκλητης (και όχι απλά πρωτόδικης ή τελεσίδικης) καταδικαστικής απόφασης ποινικού δικαστηρίου. Υπάρχει, βέβαια, και το άρθρο 29 παρ. 1, το οποίο ορίζει ότι η οργάνωση και η δράση των πολιτικών κομμάτων οφείλει να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Η διάταξη όμως αυτή δεν μπορεί να ερμηνεύεται κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να καταλήγει κατ’ ουσίαν στο ίδιο αποτέλεσμα που απέρριψε ο συντακτικός νομοθέτης το 1975, δηλαδή στην απαγόρευση των πολιτικών κομμάτων. Τέλος, ο όποιος αποκλεισμός από τις εκλογές θα πρέπει να σέβεται το ατομικό δικαίωμα της δικαστικής προστασίας. Δεν χρειάζεται, δε, ιδιαίτερη ανάλυση για το ότι ο έλεγχος από τον Άρειο Πάγο σε δύο μόλις ημέρες για ένα τόσο σοβαρό θέμα δεν πληροί τις προϋποθέσεις της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας. Για όλους αυτούς τους λόγους υπάρχει στη νομική κοινότητα πολύ έντονος 6 προβληματισμός όσον αφορά τη συνταγματικότητα μιας νομοθετικής διάταξης που θα απαγορεύει την κάθοδο πολιτικών κομμάτων στις εκλογές, λίγους μάλιστα μήνες πριν από τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών. Αν είναι πράγματι αναγκαία η θεσμοθέτηση της δυνατότητας απαγόρευσης πολιτικών κομμάτων, θα έπρεπε να αναθεωρηθεί το Σύνταγμα…» Σημειωτέον ότι η αντισυνταγματικότητα είναι πρόδηλη όχι μόνον εις ό,τι αφορά την νέα κυβερνητική τροπολογία αλλά και τις προηγούμενες φωτογραφικές διατάξεις του ν. 4804/2021.

6) Σημειώνει σχετικά ο καθηγητής Συνταγματικού δικαίου στο Α.Π.Θ Κώστας Χρυσόγονος https://www.parapolitika.gr/politiki/article/1238631/ta-senaria-gia-porta-apo-ti vouli-stous-neonazi-sudagmatologoi-kai-nomikoi-analuoun-sta-p/

«… Δεδομένου ότι το άρθρο 51, παρ. 3 του Συντάγματος επιτρέπει στον νομοθέτη να περιορίσει το εκλογικό δικαίωμα (τόσο το ενεργητικό όσο και το παθητικό) µόνο ως συνέπεια αμετάκλητης καταδίκης, η συνταγματικότητα της απαγόρευσης του άρθρου 93 Ν. 4804/2021 εμφανίζεται ήδη προβληματική. Ενδεχόμενη περαιτέρω επέκτασή της, κατά τρόπο ώστε να αποκλεισθεί η συμμετοχή πολιτικού κόμματος στις εκλογές, για µόνο τον λόγο ότι ένας υποψήφιος βουλευτής του έχει καταδικαστεί, όχι αμετάκλητα, για τα ίδια ή άλλα αδικήματα, θα επιδείνωνε ακόμα περισσότερο τον ανωτέρω προβληματισμό…»

7) Αλέξης Μητρόπουλος, πρώην Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής και επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Ε.Κ.Π.Α, σε τηλεοπτική συνέντευξη στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της Βεργίνα Τηλεόραση τοποθετήθηκε αναφανδόν κατά της προτεινόμενης νομοθετικής ρύθμισης Ο Αλέξης Μητρόπουλος για την απαγόρευση του κόμματος Κασιδιάρη (20.01.2023)