Οι περισσότεροι θα είδανε την παρέλαση της 25^ης Μαρτίου στην Αθήνα, όπου κατέβηκαν όλα τα υπερσύγχρονα όπλα που πλήρωσε ο Ελληνικός λαός με το αίμα του, για να δείξει πόσο δυνατοί και άτρωτοι είμαστε!  Ο κόσμος ένοιωσε  αίσθημα υπεροπλίας και παράλληλα ένα αίσθημα απορίας, αγανάκτησης και θυμού!

Αίσθημα θυμού διότι δεν μπορεί να λέει «εάν αντιληφθεί επιδρομείς επάνω από ένα Ελληνικό νησί, πρώτα θα τους κάψει και μετά θα δει ποίοι είναι και από πού ήρθαν» και οι Τούρκοι να κάνουν βόλτες πάνω από τα νησιά μας!

Αγανάκτηση διότι οι ίδιοι είναι που  στην κρίση του 20 – 21 παρακολουθούσαμε με τον Ελληνικό στόλο τον «βιασμό της Εθνικής μας κυριαρχίας ισχυριζόμενοι ότι τα Τουρκικά πολεμικά που μπήκαν στα χωρικά μας ύδατα και στην ΑΟΖ ΤΑ …………….πήρε ο αέρας!»

Όλα αυτά δεν ξεχνιούνται και ας  προσπάθησαν να μας πείσουν  πως είμαστε άτρωτοι αφού διαθέτουμε τα Ραφάλλ  τα MARTER 1A3 και τα f-16 viper .

Προς τι όλα αυτά;

Γιατί μας κοροϊδεύουν ασύστολα όταν προοδευτικά υποχωρούμε συνεχώς;

Σημασία δεν έχει εάν έχουμε σύγχρονη υπεροπλία έναντι των Τούρκων, αλλά εάν έχουμε και κότσια για να προστατεύσουμε την Πατρίδα μας!

Υπεροπλία είχαμε και το 1974 αλλά χάσαμε την μισή Κύπρο, γιατί γυρίσαμε τα πλεοία και τα αεροπλάνα πίσω!

Υπεροπλία είχαμε το 1966, αλλά χάσαμε τα Ίμια και το μισό Αιγαίο!

Τι να τα κάνουμε τα Ραφάλ και τις μπελχάρα (φρεγάτες)  όταν τα βλέπουμε μόνον στις παρελάσεις και στις ασκήσεις;

Τι τα θέλουμε τα παραπάνω, όταν το Αιγαίο σε όλους τους χάρτες αναφέρεται ως Τουρκικό με την έγκριση της Ε.Ε. που δεν συμμετέχει η Τουρκία ενώ είναι μέλος η Ελλάδα;

Πώς να χαιρόμαστε την ημέρα της Εθνικής Παλιγγενεσίας όταν η Ελλάδα είναι ακρωτηριασμένη;

Πώς να τιμήσουμε την Πολιτική και διπλωματική ηγεσία, όταν παρέδωσαν και παραδίδουν όσα αποκτήσαμε με αίμα;

Ποιος λοιπόν θα βραβεύσει και ποιος θα ψηφίσει τους πολιτικούς που διαμέλισαν την χώρα για να παραμείνουν στην εξουσία;

Πώς να γιορτάσουμε όταν την ίδια ώρα, που στην Φλώρινα αναγνώρισαν και δικαστικώς την «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ» και το σωματείο το οποίο θα διδάσκει στα Ελληνόπουλα, σε λίγα χρόνια θα στελεχώσουν τον Ελληνικό στρατό;

Για όλα τα παραπάνω υπάρχει ένας κλαυσίγελος, που από την μία χαίρεσαι και υπερηφανεύεσαι για τους προγόνους σου και από την άλλη θλίβεσαι και θυμώνεις για  τον ακρωτηριασμό, για την υποχωρητικότητα και τον ενδοτισμό των Ελληνόγλωσσων  Κυβερνόντων.

Αυτό το βίντεο πρέπει να το δείτε όλοι.

Δεν γίνεται να ψηφίζετε την Δούρου που μας δείχνει το άδειο της ψυγείο, τον Γιάνης που θα ανατινάξει το τραπεζικό σύστημα, τον Κουτσούμπα που το ανατινάζει με κάθε του πορεία, τον γόνο golden boy Μητσοτάκη που σας τάζει pass για να φας και το Νίκο που ίσως να μη ξέρει τι του έφέρε τ’αγέρι. Δεν είναι δυνατόν να εμπιστεύεστε απατεώνες γυρολόγους πωλητές σκουπιδιών και Μάγκες που το βιογραφικό τους έχει ένα μόνο χαστούκι και το πρόγραμμα τους είναι σομσινυομοκ απ’την ανάποδη. Τρώμε τα χρόνια από την περίοδο χάριτος που μας έδωσαν για να αρχίσουμε να αποπληρώνουμε το χρέος. Κι εμείς δημιουργούμε ακόμα μεγαλύτερο.

Το 2032 είναι δίπλα. Σοβαρευτείτε επιτέλους!!

Εγώ αυτήν την ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ τιμώ. Και δεν θέλω η θυσία της να πάει χαμένη. Θέλω τα παιδιά μας να μαθαίνουν την ιστορία της και να δακρύζουν, σε ένα σχολείο που η Ελλάδα θα τιμά τους ήρωες κι όχι τους προδότες της πατρίδας.

Κείμενο αλιευμένο από τον τοίχο της Tsoumaridou Despoina εκπαιδευτικό.

«Όταν το 1821 καταστράφηκε η πόλη των Κυδωνιών, της Μικράς Ασίας, μετά από την αποτυχημένη επαναστατική κίνηση που επιχειρήθηκε, ο πληθυσμός της σφάχτηκε σχεδόν όλος. Στην χαλασιά αυτή βρέθηκε και η Πανωραία Χατζηκώστα.

Η Πανώρεια ήταν σύζυγος του πάμπλουτου Αϊβαλιώτη εμπόρου Κώστα Χατζηκώστα. Φημιζόταν, όχι μόνο για τα πλούτη της αλλά και για την ομορφιά της. Τον άντρα της και τα παιδιά της, τους έσφαξαν μπρος τα μάτια της οι Τούρκοι. Η οδύνη σάλεψε το λογικό της όμως κατάφερε να σωθεί και να βρεθεί στα Ψαρά, γι’ αυτό ονομάστηκε Ψαροκώσταινα.

Η Πανώρεια σύντομα άφησε τα Ψαρά ακολουθώντας τον ομοιοπαθή συντοπίτη της Βενιαμίν Λέσβιο στο Ναύπλιο. Μετά τον θάνατό του τον Αύγουστο του 1824, έμεινε πλέον μόνη και έβγαζε το ψωμί της πότε κάνοντας την αχθοφόρο, πότε την πλύστρα και πότε χάρη στην ελεημοσύνη όσων την συμπονούσαν.

Παρά τα προβλήματά της δε δίστασε να λάβει υπό την προστασία της ορφανά του Αγώνα. Για να τα θρέψει πέρναγε από σπίτι σε σπίτι και ζητιάνευε. Είχε παραμελήσει σε τέτοιο βαθμό τον εαυτό της, που τα αλητάκια της παραλίας την πείραζαν και την φώναζαν Ψωροκώσταινα.

Μια Κυριακή του 1826, η ερανική επιτροπή έστησε στη κεντρική πλατεία του Ναυπλίου ένα τραπέζι και ζήταγε από τους πεινασμένους και χαροκαμένους Έλληνες να βάλουν πάλι το χέρι στην τσέπη για να βοηθήσουν τους μαχητές και τους αποκλεισμένους του Μεσολογγίου. «Τό Μισολόγγι χάνεται. Ἡ πατρίς καταστρέφεται, ἡ ἐλευθερία ἐκπνέει. Ἀπαιτεῖται βοήθεια σύντονος. Ἄς δώσει ἕκαστος ὅ,τι ἔχει καί δύναται...» Κανείς δεν πλησίαζε.

Τότε η φτωχότερη όλων, η πλύστρα Χατζηκώσταινα, έβγαλε το ασημένιο δαχτυλίδι που φορούσε και ένα γρόσι που είχε στην τσέπη της. Το δαχτυλίδι αυτό ήταν μοναδικό κειμήλιο της προηγούμενης ευτυχισμένης ύπαρξής της. Τα ακούμπησε στο τραπέζι της ερανικής επιτροπής και είπε ταπεινά: «Δεν έχω τίποτα άλλο. Αυτά τα τιποτένια προσφέρω στο μαρτυρικό Μεσολόγγι».

Ύστερα απ’ αυτή την απρόσμενη χειρονομία, κάποιος από το πλήθος φώναξε: «Για δείτε, η πλύστρα η Ψωροκώσταινα πρώτη πρόσφερε τον οβολό της» κι αμέσως το φιλότιμο πήρε και έδωσε. Άρχισαν να αποθέτουν στο τραπέζι του εράνου λίρες, γρόσια και ασημικά. Από εκείνη τη στιγμή η Πανωραία Χατζηκώστα η Αρχόντισσα από το Αϊβαλί, απαθανατίστηκε «επίσημα», με το προσωνύμιο «Ψωροκώσταινα».

Έπειτα από το περιστατικό του εράνου, όταν έφτασε ο Κυβερνήτης Καποδίστριας στην Ελλάδα, τη συμμάζεψε από τους δρόμους και όταν ίδρυσε το Ορφανοτροφείο, η Πανώρεια προσφέρθηκε χωρίς καμιά πληρωμή, να πλένει τα ρούχα των ορφανών παιδιών των Αγωνιστών. Λίγους μόλις μήνες μετά τη λειτουργία του ιδρύματος η Πανώρεια πέθανε. Τα παιδιά του ορφανοτροφείου την έκλαψαν σαν μάνα τους και με λυγμούς την παρέδωσαν στην αιώνια κατοικία της. Οι επίσημοι δεν την τίμησαν.

Πώς όμως το όνομα αυτό συνδέθηκε με την Ελλάδα; Η θλιβερή αυτή «έμπνευση» οφείλεται σε έναν εθνοπατέρα. Σε μια συνεδρίαση της Συνέλευσης, θέλοντας να πει για τη φτώχεια του Ελληνικού Δημοσίου, το παρομοίασε με την πασίγνωστη ζητιάνα του Ναυπλίου. Από τότε η λέξη επαναλήφθηκε στις συζητήσεις και τελικά επικράτησε.

Έτσι, η μορφή με την οποία αυτή η ηρωική ψυχή έμεινε γνωστή στο πανελλήνιο, δεν είναι η εικόνα της διάπυρης από πατριωτισμό ηρωίδας, αλλά η καρικατούρα μιας τρελής ζητιάνας.

Στα μάτια μας η Πανώρεια Χατζηκώστα, η Πανωραία στη μορφή και στην ψυχή είναι μαζί με της άλλες ηρωίδες, την Μπουμπουλίνα, την Τζαβέλαινα, την Βισβίζη.

Δε φορά πλέον τα κουρέλια της, δεν έχει άγρια αχτένιστα μαλλιά. Εκεί που βρίσκεται, η μορφή της είναι λουσμένη στο φως και η ομορφιά της ψυχής της κρατά ανθισμένη τη νιότη της.»

Το κείμενο ειναι από τον Λαογραφικός Σύλλογος «Μωραΐτες εν Χορώ».

Συγχαρητήρια στα παιδιά μας , τα παιδιά του 2ου Δημοτικού Κιλκίς για το βραβείο " Καλύτερης Παρουσίασης" στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ρομποτικής που πραγματοποιήθηκε σήμερα στην Αθήνα!Είμαστε υπερήφανοι για όλους σας !!!

Θέμα της κατασκευής τους 'Η έξυπνη πόλη ".

Με την καθοδήγηση του εξαίρετου δασκάλου τους κύριο Χριστόδουλο Καρακάση , τα παιδιά κατασκεύασαν μια πόλη η οποία διαθέτει όλα τα έξυπνα μέσα για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της .

Συνοπτικά διαθέτει:

*Σύστημα αναγνώρισης ηχορύπανσης και αυτόματης ενημέρωσης των πολιτών κατά την διάρκεια των ωρών κοινής ησυχίας

*Σύστημα αναγνώρισης ειδικού φωτισμού ασθενοφόρου (μέσω κάμερας) σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, μέσω του οποίου διακόπτεται η κυκλοφορία των οχημάτων με σκοπό την ελεύθερη και άμεση διέλευση του.

Μαθητές:

Καφετζή Νικολέτα

Ζωηρός Δημήτριος

Ζώτος Χρήστος

Παντελίδης Περικλής

Πετρίδου Δέσποινα

Στανιμεροπούλου Φαίδρα