Ποια είναι τα σχέδια του πρώην πρωθυπουργού για τις πολιτικές του κινήσεις και οι αποκαλύψεις που έρχονται στο βιβλίο του

Από τον Γιώργο Χατζηδημητρίου

Η προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στο Σύνταγμα είχε μόλις τελειώσει σε ατμόσφαιρα ξέφρενου ενθουσιασμού και το πράγμα «φώναζε» ότι ο λαός θα έλεγε σε λίγες ώρες ένα σθεναρό «Όχι» στην υποταγή της χώρας στον οικονομικό ολοκληρωτισμό του Δ’ Ράιχ. Ήταν τέτοιες μέρες, ακριβώς πριν από 10 χρόνια. Και κάποιοι κοινοβουλευτικοί συντάκτες, που είχαν ξεμείνει στη δουλειά, παρακολουθούσαν απορημένοι την εικόνα μιας ετερόκλητης μικρής παρέας ανθρώπων που κατευθυνόταν προς το Μαξίμου διά μέσου του Εθνικού Κήπου.

Κατηφής και περίφροντις, με βήμα ταχύ, προπορευόταν ο τότε πρωθυπουργός και πρόεδρος του κόμματος Αλέξης Τσίπρας, σαν να προσπαθούσε να χαρτογραφήσει τα σκοτεινά νερά μιας περιπέτειας που μόλις άρχιζε εκείνη την ώρα. Σε μικρή απόσταση πίσω του βάδιζε σοβαρή η σύζυγός του και ξοπίσω, περιχαρής σε ένα αυτοτελές σύμπαν, ο Γιάννης Βαρουφάκης, επίσης μετά της συζύγου. Λίγο πιο πέρα, ενθουσιώδης οπισθοφυλακή, αγκαλιασμένοι ο Πάνος Καμμένος με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη. «Γεια σου, σύντροφε Παναγιώτη!» φώναζε ο πρώτος. «Γεια σου, σύντροφε Πάνο» αντιγύριζε ο δεύτερος σε πνεύμα διάχυτης εγκαρδιότητας!

Η δεινή συνθηκολόγηση που ακολούθησε προκάλεσε βαθιά απογοήτευση που ξεπέρασε την εθνική περίμετρο, καθώς αρκετοί ευρωπαϊκοί λαοί είχαν τοκίσει τις προσδοκίες τους στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, περιμένοντας με αγωνία να πανηγυρίσουν μια νίκη που θα έδινε για πρώτη φορά την ελπίδα ότι ένας άλλος δρόμος είναι εφικτός. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά…

Στη δεκαετία πάνω, ο πρωθυπουργός του τρίτου Μνημονίου γράφει και σβήνει τις σελίδες ενός βιβλίου που πυρετωδώς ετοιμάζει για να εξιστορήσει τα γεγονότα εκείνης της σκληρής περιόδου, όπου όσοι είχαν «γλιτώσει» με βαριές απώλειες από τα δύο προηγούμενα (και αποτυχημένα…) προγράμματα πέσανε στα νύχια του Τσακαλώτου, ο οποίος με «ταξική μεροληψία», όπως απαθώς παραδέχθηκε, επέπεσε στη μεσαία τάξη, αποδεκατίζοντας τις λιγοστές της βεβαιότητες και φτωχαίνοντας τη ζωή της.

Αυτοί που γνωρίζουν καλύτερα από μας, μια κι ο πρώην πρωθυπουργός, για να είμαστε δίκαιοι, ούτε εκμυστηρεύεται τις σκέψεις του αλλά ούτε έχει εξουσιοδοτήσει κάποιον να μιλά εξ ονόματός του, υποστηρίζουν ότι εκείνοι που έβγαλαν πολιτικό μεροκάματο «φορτώνοντας στον Τσίπρα την κωλοτούμπα» μάλλον «θα χάσουν τον ύπνο τους».

Δεν πρόκειται, λένε στην «κυριακάτικη δημοκρατία», για τυπικά απομνημονεύματα ενός απόμαχου πολιτικού. Συνιστούν, αντίθετα, μια ιστορική κατάθεση ενός από τους πρωταγωνιστές μιας αιματοβαμμένης εποχής, στην οποία θυσιάστηκαν παραδειγματικά οι Έλληνες κάτω από τις γερμανικές οικονομικές ερπύστριες για να σωθούν οι γαλλογερμανικές τράπεζες.

«Όταν φτάσει στο επιμύθιο», λέει στην εφημερίδα σημαντικό στέλεχος της «γενιάς Τσίπρα», τότε «πολλοί θα τρέχουν να κρυφτούν, διότι εκεί θα περιέχονται σημαντικά στοιχεία, ακόμα και απομαγνητοφωνημένοι διάλογοι με κορυφαίους του ελληνικού δράματος, όπως ο Ομπάμα κι η Μέρκελ, αλλά και εγχώριους παράγοντες, όπως ο Κ. Μητσοτάκης. Και τότε θα μπουν τα πράγματα στη θέση τους». 

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Μαρινάκης κατηγόρησε τον Α. Τσίπρα ότι επιχειρεί να ξαναγράψει την Ιστορία. «Η Ιστορία δεν έχει ακόμα γραφτεί» απαντούν οι συνοδοιπόροι του πρώην πρωθυπουργού, θεωρώντας ότι δικαιούται να τινάξει από πάνω του τη «σκουριά».

Ιδανικός χρόνος κυκλοφορίας του βιβλίου, σημειώνουν, θα ήταν πριν από τα φετινά Χριστούγεννα ή στις αρχές του νέου έτους. Σκοπός του προέδρου, προσθέτουν, ήταν να το παρουσιάσει σε περίπου 20 μεγάλες πόλεις, με διαφορετικές προσωπικότητες κάθε φορά. Θα αποτελούσε στην πραγματικότητα μια οιονεί προεκλογική εκστρατεία, που θα έμοιαζε με «πορεία προς τον λαό», και θα του παρείχε ευχερή περιθώρια για την ανακοίνωση του κόμματος που σκόπευε να ανακοινώσει γύρω στην άνοιξη του 2026, μπαίνοντας επικεφαλής μιας ηθικής εκστρατείας για την ανάταξη της καταρρακωμένης σε όλα τα επίπεδα (εθνικό, οικονομικό, κοινωνικό) χώρας.

Τα ίδια στελέχη σπεύδουν να αναγνωρίσουν στους συνομιλητές τους ότι η αποπνικτική δυσοσμία που έχει απλωθεί στη χώρα, η πρωτοφανής διαφθορά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η παρακμή κι η σήψη που αγγίζουν τον ίδιο προσωπικά «χαλάνε τους υπολογισμούς Τσίπρα». Καταγράφοντας μάλιστα τις κινήσεις Σαμαρά, ο οποίος θεωρούν βέβαιο ότι «θα ρίξει τη ζαριά του» ανακοινώνοντας κόμμα, προβλέπουν ότι η ΔΕΘ του Σεπτεμβρίου θα είναι προεκλογική.

Στην περίπτωση αυτή, ο Τσίπρας, εκ των πραγμάτων, είναι αδύνατον να προλάβει να ξαναμπεί με όρους οργανωτικής σοβαρότητας στο παιχνίδι. Θα παραμείνει εκτός προεκλογικής μάχης, αφήνοντας τη βουλευτική έδρα του, λένε οι πληροφορίες στελεχών, και θα περιμένει υπομονετικά, με την επίγνωση ότι, ακόμα κι αν τις επόμενες εκλογές με κάποιον τρόπο τις κερδίσει η Ν.Δ., η νέα κυβέρνηση, με όποιους πρόθυμους συμμάχους κι αν σχηματιστεί, δεν πρόκειται να μακροημερεύσει. 

Οι «συντροφικοί» κίνδυνοι και τα «φάλτσα» που αποφεύγει 

Με δεδομένη την απροθυμία των «προοδευτικών κομμάτων» να καταλήξουν σε συμφωνία για ένα εναλλακτικό προγραμματικό σχέδιο διακυβέρνησης, η επανεμφάνιση Τσίπρα θα σαρώσει, εκτιμούν, αυτό το διάτρητο σκηνικό που «παράγει κόπωση».

Στο σημείο αυτό ακριβώς παραμονεύουν τον Τσίπρα οι «συντροφικοί» κίνδυνοι. «Οι σημερινοί φύλαρχοι του κόμματος», όπως τους χαρακτήρισε δηκτικά στο πρόσφατο συνέδριο ο πρώην οικονομικός διευθυντής του ΣΥΡΙΖΑ Θύμιος Γεωργόπουλος, την έχουν στημένη στον πρώην πρόεδρο -κι ας χρωστάνε την πολιτική τους ανέλιξη σε εκείνον…-, προκειμένου, όπως συμπεραίνει στην εφημερίδα μέλος της νέας Κ.Ε., «να κάψουν το χαρτί» του, γιατί γνωρίζουν ότι ο Τσίπρας «δεν τους έχει σε υπόληψη, τους θεωρεί οριστικά φθαρμένους και φυσικά δεν τους περιλαμβάνει στους σχεδιασμούς του». Η παγερή στάση του στο κλειστό του Περιστερίου στο κομματικό συνέδριο απέναντι σε κάμποσα στελέχη που ανέδειξε ήταν απολύτως ενδεικτική.

Εξελίξεις

Αρκετοί αυτής της πλευράς, με όχημα κάποιες συνάξεις στα όρια της πολιτικής σοβαρότητας που οργάνωσε η μετριοπαθής Λούκα Κατσέλη, λογαριάζουν, σύμφωνα με πληροφορίες, γύρω στο φθινόπωρο -«το φθινόπωρο έρχονται ώριμες εξελίξεις» προϊδέασε ο Σ. Φάμελλος-, με τη συνδρομή της κίνησης «Πράττω» του Νίκου Κοτζιά, του «Κόσμος» του Πέτρου Κόκκαλη και της Νε.Αρ. με τον Αλέξη Χαρίτση, να διαμορφώσουν κοινή διακήρυξη, καλώντας και τον Α. Τσίπρα να συμμετάσχει από όποιο πόστο επιθυμεί!

Βεβαίως, ο πρώην πρωθυπουργός γνωρίζει ως δεινός τακτικιστής να αποφεύγει τέτοιες «φαλτσοστεκιές» και φέρεται ότι έχει διαμηνύσει αρμοδίως στην κυρία Κατσέλη να τον αφήσουν εκτός τεχνασμάτων…

Μέχρι να ανακοινώσει το νέο κόμμα, θα συνεχίσει τις παρεμβάσεις σε όλα τα εθνικά και διεθνή ζητήματα, ασκώντας, όπως λένε οι θαυμαστές του, «realpolitik» σε ρόλο νουνεχή και εγκρατή πολιτικού, που αίρεται πάνω από την τρέχουσα διαχείριση, η οποία, κατά τον ίδιο, έχει μεταμορφώσει με το ραβδάκι της Κίρκης Εξουσίας τις κυβερνήσεις σε Ανώνυμες Εταιρίες…

Δημοσιεύεται στην «κυριακάτικη δημοκρατία»

Δεν ακυρώνουν το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο οι «αναγνωριστικές» επισκέψεις του Έλληνα ΥΠΕΞ, στη διπλή διπλωματική αποστολή σε Τρίπολη και Βεγγάζη

Από την Κύρα Αδάμ

Έστω και καθυστερημένα, κατόπιν εορτής, με την τουρκολιβυκή ΑΟΖ επισήμως κατοχυρωμένη και αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ από το 2020, η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα επιχειρήσει στις 15 Ιουλίου μια «αναγνωριστική» επίσκεψη του ΥΠΕΞ Γεραπετρίτη σε Τρίπολη και Βεγγάζη, σε μια απέλπιδα προσπάθεια ανατροπής των τετελεσμένων σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην περιοχή. Η Αθήνα βαυκαλίζεται ότι θα μπορούσε με τη Λιβύη (Τρίπολη – Βεγγάζη) να συμφωνήσει επανάληψη των διμερών διαπραγματεύσεων για την οριοθέτηση ΑΟΖ, η οποία κατέπεσε βιαίως πριν από μερικά χρόνια λόγω των απαιτήσεων της Λιβύης, ώστε νήσοι, νησίδες και βραχονησίδες νότια και νοτιοανατολικά της Κρήτης να μην έχουν ΑΟΖ (Γαύδος, Χρυσή). Εμφανής, αλλά άκαιρος, άσφαιρος και αναποτελεσματικός στόχος της Αθήνας είναι η ελληνολιβυκή πιθανή διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση της μεταξύ τους ΑΟΖ να επιφέρει τη… διάλυση της τουρκολιβυκής ΑΟΖ, με την Άγκυρα να ενημερώνει τους πάντες ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί. Η ελληνική κυβέρνηση ανεμίζει στη φαρέτρα της τα πρόσφατα Συμπεράσματα Κορυφής της Ε.Ε., η οποία δεν παρεμβαίνει στο θέμα, αλλά προτρέπει απλώς «τις τρίτες χώρες» να λύσουν τα προβλήματά τους. Δηλαδή, την Ελλάδα, με αρωγό τη χλιαρή στάση της Ε.Ε., που δεν κινείται διπλωματικά, ή με κυρώσεις εναντίον της Λιβύης και της Τουρκίας, να πάει να λύσει «το θέμα της».

Άγνωστη παραμένει η προσπάθεια επαναπροσέγγισης της Αθήνας με την κυβέρνηση της Βεγγάζης, καθώς ο ηρωοποιημένος στην Ελλάδα στρατηγός Χαφτάρ την έχει ήδη κάνει με… ελαφρά πηδηματάκια προς την Άγκυρα και τις παχυλές υποσχέσεις της.

Ο στρατάρχης Χαλίφα Χαφτάρ

«Τρίγωνο της αμαρτίας»

Το σκηνικό για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην ΑΟΖ της Μεσογείου είναι πολύ βαρύ και αρνητικό, καθώς περιπλέκεται ολοένα περισσότερο από το 2019. Η ΑΟΖ της Μεσογείου για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα αποτελεί το «τρίγωνο της αμαρτίας» μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας, Λιβύης. Και τούτο διότι οι ελληνικές ενέργειες από τον Σεπτέμβριο του 2019 μέχρι σήμερα ήταν και είναι ανύπαρκτες για τη διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων στη Μεσόγειο. Προκύπτει αβίαστα ότι οι τέσσερις περιοχές που καθόρισε η Λιβύη για έρευνες από τουρκικές εταιρίες είναι μελετημένες για να μονιμοποιήσουν την τουρκολιβυκή ΑΟΖ. Και τούτο, διότι οι περιοχές 2 και 4 επικαλύπτουν την τουρκολιβυκή ΑΟΖ, και συγκεκριμένα το τμήμα της λιβυκής ΑΟΖ όπως αυτό έχει οριοθετηθεί με την τουρκολιβυκή ΑΟΖ και έχει κατατεθεί στον ΟΗΕ από το 2020 από Τουρκία – Λιβύη.

Η μετάβαση του τουρκικού ερευνητικού πλοίου στις περιοχές 2 και 4 για έρευνες καθιστά ανύπαρκτη την ελληνική ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης στην περιοχή της Τ/Λ ΑΟΖ. Η Άγκυρα σε καθημερινή βάση ελέγχει την τουρκολιβυκή ΑΟΖ με τουρκικά στρατιωτικά UAVs, με την Ελλάδα να εκδίδει σχετικές αγγελίες, μία εκ των οποίων αποκαλύπτει η «κυριακάτικη δημοκρατία», την Α2186. Η έκδοση ελληνικών αγγελιών για τα τουρκικά UAVs γίνεται ύστερα από αίτημα της Τουρκίας εντός του FIR Αθηνών, δεδομένου ότι οι περιοχές πτήσεων των τουρκικών UAVs είναι 80 ν.μ. νότια νοτιοανατολικά των ακτών της Τουρκίας μεταξύ Ρόδου – Καστελόριζου.

Αγγελία για τα τουρκικά UAVs που ελέγχουν την παράνομη τουρκολιβυκή ΑΟΖ

Στην περίπτωση που, όπως έχει δηλώσει η Tουρκία, θα στείλει το σεισμογραφικό πλοίο στις περιοχές 2 και 4, η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να μην υπάρχουν ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα εκεί, διότι:

Α) Η απόφαση των «27» στο πρόσφατο Συμβούλιο Κορυφής τίθεται στα άχρηστα και δεν έχει καμιά πρακτική και νομική εφαρμογή, εκτός της περίπτωσης που, έστω και αργά, η ελληνική κυβέρνηση με αρωγό τα συμπέρασμα ζητήσει σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας για να καταγγείλει την Τ/Λ ΑΟΖ, κάτι που έπρεπε ήδη να έχει πράξει από το 2020, όπως σωστά παρατήρησε ο Α. Γεωργιάδης.

Β) Η ελληνική ενέργεια καταγγελίας της Τουρκίας και της Λιβύης στον ΟΗΕ προβλέπεται από το Δίκαιο της Θάλασσας και είναι η ειρηνική διαδικασία επίλυσης των προβλημάτων σχετικά με την ΑΟΖ και ΥΦ. Στην περίπτωση που δεν το πράξει η ελληνική κυβέρνηση, τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή της Μεσογείου πάνε… άπατα. Η μόνη περίπτωση που απομένει -αλλά δεν θα εφαρμόσει η ελληνική κυβέρνηση- είναι να εκδιώξει τα τουρκικά ερευνητικά σκάφη από την περιοχή 2 και 4 βιαίως, με στρατιωτικά μέσα, κάτι που τα μέχρι σήμερα στοιχεία δείχνουν ότι δεν θα πράξει, όπως έκανε και με το «Ορούτς Ρέις». Ωστόσο, στην περίπτωση ερευνών στις περιοχές 2 και 4 που έχει ορίσει η Λιβύη, η Ελλάδα έχει το στρατιωτικό πλεονέκτημα, διότι η απόσταση από το πλησιέστερο τουρκικό αεροδρόμιο Dalaman είναι 190 ν.μ., ενώ από τα ελληνικά στρατιωτικά αεροδρόμια Καστέλι και Σούδα 25 ν.μ.

Η Αγκυρα ετοιμάζει να στείλει το «Ορούτς Ρέις» στη Λιβύη

Η δημοσιοποίηση των κυβερνητικών προθέσεων διαπραγματεύσεων με τη Λιβύη για οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών δεν διασφαλίζει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, και τούτο διότι η Λιβύη έχει μέχρι σήμερα οριοθετημένη ΑΟΖ με την Τουρκία, η οποία έχει αναρτηθεί και νομιμοποιηθεί από τον ΟΗΕ, με την Ελλάδα από το 2020 να παριστάνει τον παρατηρητή. Οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με τη Λιβύη σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να ακυρώσει την τουρκολιβυκή ΑΟΖ, αλλά η απαίτηση της Λιβύης θα είναι μόνο για περιοχή βορείως του τμήματος της λιβυκής ΑΟΖ, δηλαδή πέρα και έξω από την τουρκολιβυκή ΑΟΖ.

Στην πράξη, υπάρχει το τρίγωνο Τουρκία – Λιβύη – Ελλάδα σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, ενώ σε τυχόν έρευνες της Τουρκίας στις περιοχές 2 και 4 -νοτίως, ελαφρώς νοτιοδυτικά Κρήτης- οι τουρκικές έρευνες θα ελέγχουν ταυτόχρονα και τις πιθανές έρευνες από τη Chevron, μη τυχόν και αγγίξουν την τουρκολιβυκή ΑΟΖ.

Με την εμπλοκή της Κυπριακής Δημοκρατίας για οριοθέτηση της ΑΟΖ στη Μεσόγειο μεταξύ Ελλάδας –  Κύπρου – Τουρκίας και Λιβύης δημιουργείται το «τετράγωνο αφανισμού» των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου με υπαιτιότητα της Ελλάδας. Και τούτο διότι το 2019 η οριοθέτηση ΑΟΖ Τουρκίας – Λιβύης επηρέαζε σε πρώτη φάση αρνητικά μόνο τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και έμμεσα της Κύπρου. Με την οριοθέτηση ΑΟΖ Τουρκίας – Λιβύης τυχόν οριοθέτηση ΑΟΖ Ελλάδας – Κύπρου καθίσταται αδύνατη, διότι η Ελλάδα με την πολιτική του ΥΠΕΞ Δένδια δεν μπορεί να ξεμυτίσει πέρα από τα 6 ν.μ. από Καστελόριζο – Ρόδο – Κάρπαθο – Κάσο – Κρήτη. Αυτό επιβεβαιώθηκε από τη δέσμευση του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη και του κ. Γεραπετρίτη στη Βουλή, ότι η Ελλάδα προστατεύει μόνο τα 6 ν.μ. χωρικά ύδατα.

Αυτές τις επίσημες κυβερνητικές δηλώσεις (official governmental declaration) μπορεί η Τουρκία να τις χρησιμοποιήσει νομικά και για το σύνολο των χωρικών υδάτων 6 ν.μ. των νήσων και βραχονησίδων στο Αιγαίο.

Πώς το Μαξίμου παρέδωσε στον «σουλτάνο» την κυριαρχία μας 

Από τη συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν στο Μαξίμου

Με αυτά τα δεδομένα, οριοθέτηση ΑΟΖ Ελλάδας – Κύπρου καθίσταται αιωνίως αδύνατη, διότι ανάμεσα στα δύο κράτη μεσολαβεί η τουρκολιβυκή ΑΟΖ, η οποία καθίσταται αδιαπέραστη. Η τουρκολιβυκή ΑΟΖ αποτελεί βαθιά και μονίμως ανοιχτή τουρκική μαχαιριά στο σύνολο των κυριαρχικών δικαιωμάτων στη Μεσόγειο για την ελληνική ΑΟΖ. Η αδυναμία, η ολιγωρία και η παθητικότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη να καταγγείλει επισήμως στον ΟΗΕ την τουρκολιβυκή ΑΟΖ από το 2020 μέχρι σήμερα έχει επιτρέψει στην Τουρκία να επιβάλει διεθνώς και με την αποδοχή και έγκριση του ΟΗΕ ότι τα ελληνικά νησιά στην περιοχή της τουρκολιβυκής ΑΟΖ δεν έχουν ΑΟΖ. Το γεγονός αυτό δίνει τη δυνατότητα στην Τουρκία, σε περίπτωση παραπομπής του θέματος οριοθέτησης ΑΟΖ Ελλάδας – Τουρκίας στο Αιγαίο, να υποστηρίξει ότι ούτε τα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα έχουν δική τους ΑΟΖ…

Όσον αφορά τη μερική μέση γραμμή οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ Αιγύπτου και Ελλάδας, στην πράξη δεν δημιουργεί νομικό αποτέλεσμα υπέρ της Ελλάδας, γεγονός το οποίο αποδέχεται και η Ελλάδα για δύο λόγους: ο πρώτος αφορά το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν οριοθέτησε ελληνική περιοχή ΑΟΖ με συντεταγμένες, που να βασίζεται στη νόμιμη οριοθετημένη μέση γραμμή με την Αίγυπτο. Δηλαδή, έχουμε μείνει μέχρι σήμερα μόνο με τη μέση γραμμή, χωρίς οριοθετημένη περιοχή ΑΟΖ. Ο δεύτερος είναι ότι η Ελλάδα, ύστερα από απαίτηση της Τουρκίας, δεν ξεμύτισε στην περιοχή της Κάσου πέραν των 6 ν.μ. χωρικών υδάτων για να φτάσει το καλώδιο στην Κύπρο…

Δημοσιεύεται στην «κυριακάτικη δημοκρατία»

Της Αντωνίας Σφακιανάκη*

Με πρόσχημα την ευκολία και τη χρηστικότητα που θα προσφέρει ο Προσωπικός Αριθμός (Π.Α.) στον πολίτη, σε κάθε περίπτωση υποχρεωτικός για την επαλήθευση της ταυτότητάς του στις συναλλαγές του με το Δημόσιο, έχει όλες τις προϋποθέσεις να αποβεί το πονηρό αντικλείδι στα χέρια οιουδήποτε τρίτου, καθώς θα αποτελεί πλέον το μοναδικό αναγνωριστικό του.

Οι ενέργειες στις οποίες προέβη η κυβέρνηση προκειμένου να επιβάλει τον Π.Α. ως τον υπερήρωα που θα νικήσει το «γραφειοκρατικό τέρας», το οποίο ταλανίζει επί δεκαετίες τον πολίτη, υποδηλώνουν το ακριβώς αντίθετο. Ενέργειες που, όπως προκύπτει μέσα από επίσημα έγγραφα, είναι αποτρεπτικές για την όποια επιβαλλόμενη συμμόρφωσή του ως προς την απόκτηση τόσο της ταυτότητας όσο και της αποδοχής του μοναδικού αριθμού.

Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ) στην Ετήσια Έκθεση 2020 αναφέρει ότι δεν ενημερώθηκε εγκαίρως από το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης (ΥΨΔ), ως όφειλε, αλλά πληροφορήθηκε την κατάθεση του Ν. 4727/2020 μέσω δημοσιευμάτων και από τον διαδικτυακό τόπο διαβουλεύσεων. Έτσι, συνέβη το εξής αδιανόητο: να μην είναι η Αρχή σε θέση να διατυπώσει τεκμηριωμένη γνώμη για το σύνολο των διατάξεων που σχετίζονταν με ζητήματα προσωπικών δεδομένων, παρά μόνο για εκείνες του Άρθρου 11, που αφορούσαν την καθιέρωση του Π.Α. Μάλιστα στην υπ’ αριθμ. 1/2024 γνωμοδότησή της η Αρχή σημειώνει: «Ο νόμος κατατέθηκε και ψηφίστηκε χωρίς να ζητηθεί ή να εκδοθεί Γνωμοδότηση από την Αρχή και ενώ εκκρεμούσαν διευκρινίσεις σε ερωτήματα που είχαν τεθεί».

ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ

Η ΑΠΔΠΧ είχε αντιρρήσεις τόσο ως προς τη σχεδιαστική επιλογή των προβλεπόμενων δεδομένων όλων των πολιτών σε ένα κεντρικό σημείο, όσο και ως προς την απόδοση ενός μοναδικού αναγνωριστικού σε κάθε πολίτη ως μέσου ταυτοποίησης από όλους τους φορείς. Το γεγονός αυτό ήταν γνωστό στο ΥΨΔ ήδη από το 2012. Σε συζητήσεις που έγιναν τότε για τη δημιουργία ενός Ενιαίου Μητρώου Πολιτών το οποίο θα επέτρεπε την διασύνδεση, μέσω διαλειτουργικότητας, των Μητρώων των υπουργείων Οικονομικών, Εργασίας, Προστασίας του Πολίτη και Εσωτερικών, με σκοπό την τήρηση ακριβών και επικαιροποιημένων στοιχείων για την καταπολέμηση φαινομένων «κακοδιαχείρισης», τακτοποιώντας δηλαδή παθογένειες όμοιες με τις σημερινές, η Αρχή είχε κάνει τις εξής καθοριστικές παρατηρήσεις που αγνοήθηκαν παντελώς το 2020, όταν κατατέθηκε ο νόμος:

1. «[…] δεν προκρίνει τη χρήση μιας κεντρικής βάσης δεδομένων, […], υπό την έννοια ότι συγκεντρώνονται πληροφορίες στις οποίες ενδεχομένως δεν επιτρέπεται να έχουν πρόσβαση όλοι οι φορείς, ενώ παράλληλα αυξάνει τους κινδύνους σε περίπτωση παραβίασης της ασφάλειας».

2. «Θα μπορούσαν να προτιμηθούν και τεχνικές πιο “φιλικές” προς την ιδιωτικότητα, όπως, για παράδειγμα, η επικοινωνία ανά δύο των φορέων μεταξύ τους».

3. «Η αντιστοίχιση ενός μοναδικού αναγνωριστικού σε κάθε φυσικό πρόσωπο, βάσει του οποίου θα ταυτοποιείται από όλους τους φορείς, πρέπει να αποφευχθεί, γιατί αυξάνει τον κίνδυνο παράνομης διασύνδεσης δεδομένων».

Τις ίδιες επιφυλάξεις επανέλαβε και το 2020, τονίζοντας ότι «η εισαγωγή μοναδικού αριθμού ανά φυσικό πρόσωπο παρέχει τη δυνατότητα δημιουργίας προφίλ».

Είναι αυτονόητο ότι η δημιουργία κεντρικής βάσης θα μπορούσε να είναι σύμφωνη με τις θεμελιώδεις αρχές της προστασίας δεδομένων μόνο στην περίπτωση λήψης και διαρκούς τήρησης κατάλληλων και αναγκαίων τεχνικών και οργανωτικών μέτρων ασφαλείας, με εξουσιοδοτημένη πρόσβαση και αυστηρό προσδιορισμό στην εφαρμογή των δικαιωμάτων. Ποιος, όμως, εγγυάται τα παραπάνω, όταν μόνο ο καθορισμός των δικαιωμάτων πρόσβασης, όσο αυστηρός κι αν είναι, μπορεί να μεταβληθεί με το πάτημα ενός κουμπιού, και δη από μια κυβέρνηση της οποίας η αξιοπιστία αμφισβητείται και τα δείγματα γραφής της στον σεβασμό των δικαιωμάτων και των ελευθεριών του πολίτη είναι άκρως ανησυχητικά;

Από τα παραπάνω εξάγεται το συμπέρασμα ότι η επιλογή του Π.Α. είναι η χειρότερη τεχνικά υλοποίηση από πλευράς ασφάλειας και προστασίας των δεδομένων των πολιτών, διότι αυξάνει κατακόρυφα τους κινδύνους στις περιπτώσεις α) παραβίασης της ασφάλειας, β) παράνομης διασύνδεσης δεδομένων και γ) δυνατότητας δημιουργίας προφίλ. Τα δε τεχνικά αντίμετρα για την αποτροπή των κινδύνων δεν αποκλείουν σε καμία περίπτωση το ενδεχόμενο πραγμάτωσής τους.

Υπάρχουν τεχνικά πιο «φιλικές» ως προς την ιδιωτικότητα υλοποιήσεις, ούτως ώστε να αποφεύγεται η χρήση μοναδικού αναγνωριστικού, ειδικότερα του Π.Α., για την «ανάπτυξη διαλειτουργικών συστημάτων με έγκυρα, ακριβή και επικαιροποιημένα στοιχεία», που θα έχει ως συνέπεια την ταυτόχρονη «αποφυγή επαναλαμβανόμενων καταχωρίσεων από διαφορετικά σημεία με αυξημένο διαχειριστικό κόστος και κίνδυνο σφαλμάτων για το φυσικό πρόσωπο και το Δημόσιο (εφαρμογή της αρχής “μόνον άπαξ”)», όπως ακριβώς διατυπώνονται στο άρθρο 7 του π.δ. 40/2025. Άλλωστε η επίτευξη της διαλειτουργικότητας των πληροφοριακών συστημάτων του Δημοσίου (που λύνει προβλήματα επικαιροποίησης) δεν προϋποθέτει τη χρήση του Π.Α., όπως επισημαίνει η Αρχή.

Όλα τα παραπάνω ήταν γνωστά και μπορούσαν να είχαν υλοποιηθεί από το 2012. Όμως διαπιστώνεται ότι ο αποκλειστικός σκοπός της καθιέρωσης του Π.Α. είναι η υποχρεωτική ταυτοποίηση του πολίτη με έναν συγκεκριμένο αριθμό. Προκειμένου ωστόσο να γίνει αποδεκτή η εν λόγω επιλογή, εξαιτίας της αναμενόμενης αντίδρασης, παρουσιάστηκε ο Π.Α. ως δικαιολογία για την επίλυση των διαχρονικών παθογενειών που μαστίζουν το Δημόσιο, άρα και της διευκόλυνσης του πολίτη στις συναλλαγές του με αυτό. 

Μάλιστα, η επιλογή της επίμαχης υλοποίησης έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την κατάσταση που επικρατεί στο χώρο τον κυβερνοεπιθέσεων στην Ελλάδα, οι οποίες αυξήθηκαν κατά 200% τα τελευταία δύο χρόνια. Πολλά ερωτήματα εγείρονται για τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης ως προς την επιβολή του Π.Α., όταν το σκάνδαλο των υποκλοπών, γνωστό και ως «ελληνικό Watergate», φιγουράρει ως η κορωνίδα των κυβερνοεπιθέσεων. Αυτό αφορούσε τηνπαρακολούθηση Ελλήνων δημοσιογράφων, πολιτικών, στρατιωτικών, δικαστικών κ.ά. μέσω του συστήματος της ΕΥΠ με τη χρήση του κατασκοπευτικού λογισμικού Predator, από το 2020 και μετά.

ΑΛΗΘΕΙΕΣ – ΨΕΜΑΤΑ

Το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν είναι ειλικρινής στο θέμα της τακτοποίησης και της διόρθωσης των μητρώων φαίνεται και από τις εξαγγελίες του ΥΨΔ τον Νοέμβριο του 2019 (πριν από την ψήφιση του Π.Α.) για ενιαία ταυτοποίηση και επικαιροποίηση των στοιχείων, εξαγγελίες που τοποθετούσαν την πραγμάτωσή τους εντός του 2020. Μάλιστα ο κ. Πιερρακάκης δήλωνε τότε: «Περισσότερα από 50 μητρώα “θα μιλάνε” μεταξύ τους. Αυτό θα οδηγεί στο επιθυμητό αποτέλεσμα, δηλαδή ο πολίτης να εμφανίζεται με ένα πρόσωπο στο Δημόσιο». Πώς είναι δυνατόν τώρα, με τη «μεγάλη τομή» που αναμένεται να επιφέρει ο Π.Α., σύμφωνα με τον ΓΓΠΣΨΔ κ. Αναγνωστόπουλο (συνέντευξη στη «Ναυτεμπορική», 10/06/25), ο στόχος να περιορίστηκε στην επικοινωνία μόλις των πέντε βασικών;

Άλλο δείγμα ανευθυνότητας αποτελεί η παράλειψη ενσωμάτωσης ρυθμίσεων στο Π.Δ., σύμφωνα με τις παρατηρήσεις της Αρχής. Αυτές αφορούν: α) τη μέριμνα για τη συμπλήρωση όλων των κινδύνων από τους οποίους πρέπει να προστατεύονται τα δεδομένα που τηρούνται στο μητρώο του Π.Α. (όπως η επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε σωματική, υλική ή μη υλική βλάβη), β) τη δέσμευση του ΥΨΔ για προσαρμογή των μητρώων του Δημοσίου στη λογική της τήρησης ενός και μόνο τομεακού αναγνωριστικού ανά τομέα (π.χ. τήρηση μόνο του ΑΜΚΑ με κατάργηση του ΑΜΑ), ικανοποιώντας την αρχή της αναλογικότητας.

Η παράλειψη των παραπάνω ρυθμίσεων υποδηλώνει την αποφυγή δεσμεύσεων, την παντελή έλλειψη κατανόησης των σοβαρών κινδύνων που ελλοχεύουν και των μη αναστρέψιμων συνεπειών που απορρέουν από τον Π.Α., ο οποίος εξυπηρετεί ψευδεπίγραφα τον «αποκλειστικό» σκοπό της επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων για την επαλήθευση της ταυτότητας.

ΕΦΑΡΜΟΓΗ myInfo

Επιβεβαίωση του εμπαιγμού μας αποτελεί η στιγμή που ο απλός πολίτης εισέρχεται στην εφαρμογή myInfo, επιβεβαιώνοντας/τροποποιώντας τα στοιχεία του με τη συνακόλουθη ενημέρωση των επιμέρους βασικών μητρώων. Εκεί συνειδητοποιεί ότι ο Π.Α. είναι περιττός, εφόσον η συγκεκριμένη διαδικασία είναι ανεξάρτητη από τον σχηματισμό του αριθμού. Αντιλαμβάνεται ότι συναίνεσε στο αυτοφακέλωμά του, ενδίδοντας, εκούσια ή ακούσια, στον ψηφιακό μετασχηματισμό του και ανταλλάσσοντας το θεόσδοτο αυτεξούσιό του με την ψευδαίσθηση της ευτυχίας που δίνει η ικανοποίηση των υλικών αναγκών.

Δίνει έτσι ασύγκριτο πλεονέκτημα στο κράτος, να τον λογαριάζει στο εξής ως αντικείμενο και όχι ως πρόσωπο, επιτηρώντας και ελέγχοντας κάθε πτυχή της ζωής του. Εν τέλει ο Προσωπικός Αριθμός θα επαληθεύει αποκλειστικά… μόνο τον ολοκληρωτικό χαρακτήρα του.

*Καθηγήτρια Πληροφορικής

Του Γιώργου Χαρβαλιά

«Λαϊκισμός, κρατισμός, πελατειακό κράτος, αναξιοκρατία, οικογενειοκρατία, ασθενείς θεσμοί, παρέμβαση στη Δικαιοσύνη, κίτρινος Τύπος, διαφθορά. Αυτές είναι μερικές από τις παθολογίες της Μεταπολίτευσης για τις οποίες φέρουν ευθύνη όλα τα πολιτικά κόμματα».

Ποιος πιστεύετε ότι τα έλεγε αυτά το 2017; Ο Στέλιος Ράμφος; Ο καθηγητής Κοντογιώργης, η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ; Κάποιος άλλος πνευματικός ταγός του τόπου; Όχι, αγαπητοί μου. Τα λόγια αυτά αποτελούν ανάρτηση στο Χ του σύγχρονου Έλληνα Μωυσή. Αυτού του τέρατος ακεραιότητας, ηθικής και ευθυκρισίας που κατάφερε να περάσει το ρουσφέτι σε άλλη πίστα, μετατρέποντάς το σε ψηφοθηρική ανταμοιβή.

Ο Μητσοτάκης, λοιπόν, αναδεικνύεται πλέον και με τη βούλα ο πιο διεφθαρμένος πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης. Κι ο πιο επαγγελματίας ψεύτης που πέρασε από τη συγκεκριμένη καρέκλα. 

Ακόμη πιο αισχροί είναι όμως εκείνοι που τον στήριξαν με πάθος, εμφανίζοντάς τον ως τον «πολιτικό του αιώνα»: Οι «έγκριτες» εφημερίδες της αστικής συνείδησης, τα τουρκοκάναλα, ένα μεγάλο μέρος της ακαδημαϊκής διανόησης και σημαντική μερίδα της οικονομικής ολιγαρχίας που έχτισαν το προφίλ ενός αδιάβλητου τεχνοκράτη οραματιστή, ενώ ήξεραν πολύ καλά με τι πολιτικό φύραμα είχαν να κάνουν.

Εμάς τους λίγους που εξαρχής λέγαμε ότι η πρωθυπουργία του θα βλάψει τη χώρα, γιατί το μόνο ταλέντο του ανδρός είναι η τέχνη της πελατειακής συναλλαγής με τους ψηφοφόρους που έμαθε από την οικογένειά του, ακόμη και δικοί μας άνθρωποι μας κοίταζαν στραβά. Τα τρολ μάς καθύβριζαν, οι ψευτοαριστοκράτες της (μισθωμένης) δημοσιογραφίας μάς βάφτιζαν ψεκασμένους που δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε το μεγαλείο της προσωπικότητας του Κυριάκου, αλλά ακόμη και φίλοι μας μέσα από την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας έσπευδαν να πάρουν αποστάσεις μην τυχόν και «μολυνθούν». 

Η δικαίωση είναι δυστυχώς πολύ πικρή. Διότι ο άνθρωπος αυτός κατέστρεψε τη χώρα όχι όπως οι προκάτοχοί του με τα Μνημόνια, αλλά καταρρακώνοντας την έννοια της αξιοπρέπειας του Έλληνα. Διέλυσε την κοινωνική συνοχή διευκολύνοντας τη διάδοση της woke ατζέντας, υπονόμευσε πατροπαράδοτες αξίες, ανέτρεψε την πληθυσμιακή σύσταση της χώρας με την αθρόα είσοδο λαθρομεταναστών, κυρίως όμως διέρρηξε τη σχέση των πολιτών με τη συνείδησή τους, καθιστώντας το εκλογικό δικαίωμα μια ανήθικη συναλλαγή.

Μέσω ενός καθεστώτος ευνοιοκρατίας -και όχι αξιοκρατίας- ο Μητσοτάκης δημιούργησε μεταπρατική σχέση με ένα μικρό κομμάτι της κοινωνίας και εξαγόρασε την ψήφο πολιτών με καθαρή συναλλαγή (ψήφος – χρήμα).

Δισεκατομμύρια ευρώ που προήλθαν από κοινοτικά ταμεία, αντί να μετασχηματίσουν την κλινικά νεκρή οικονομία των Μνημονίων, ξοδεύτηκαν σε απευθείας αναθέσεις, σε εργολαβίες ημετέρων, σε προγράμματα βιτρίνας που βαφτίστηκαν μεταρρυθμίσεις και πάνω από όλα σε πελατειακές  διευθετήσεις.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την ανακατανομή πλούτου εις όφελος ενός 10% του πληθυσμού, το οποίο όμως συρρέει στις κάλπες σαν οργανωμένος στρατός. Με αποχή που φλερτάρει με το 60% αυτός ο συμπαγής πυρήνας ψηφοφόρων εύκολα μετατρέπεται σε 20%, που είναι η βάση του σύγχρονου «μητσοτακισμού». Από κει και πέρα το ποσοστό χτίζεται από τους αφελείς που καταπίνουν την προπαγάνδα των «έγκυρων» (και εκμαυλισμένων μέσων), θεωρώντας ότι η χώρα πάει μπροστά με τον Κυριάκο και εν πάση περιπτώσει δεν υπάρχει  εναλλακτική λύση.

Στην πράξη βέβαια, η χώρα πάει εντελώς πίσω. Έχει μετατραπεί σε αποικία φτηνού μαζικού τουρισμού, εισάγοντας τέσσερις φορές τον πληθυσμό της σε επισκέπτες χαμηλής εισοδηματικής στάθμης, μπαζώνει τις ωραιότερες ακτογραμμές της για να φτιάξει φαραωνικές «πεντάστερες» μονάδες για ολίγους και εκλεκτούς, ενώ λίαν συντόμως δεν θα έχει νερό ούτε για λούσιμο. Την ίδια ώρα η Ελλάδα έχει απολέσει την ενεργειακή της αυτονομία πετώντας στα σκουπίδια τους λιγνίτες, που ήταν ο πολυτιμότερος ενεργειακός της πόρος, έχει γεμίσει κάμπους και βουνά με αιολικά πάρκα και ανεμογεννήτριες, και μέσα από αυτή τη μαγική συνταγή καταφέρνει να έχει το ακριβότερο ρεύμα σε όλη την Ευρώπη.

Το success story του κυρίου Μητσοτάκη με τις πολυδιαφημισμένες επενδύσεις παράγει μόνο μωρομάντιλα, τσιγάρα και καφετέριες, ενώ σε λίγο δεν θα υπάρχει ντόπιο λεμόνι ούτε στη λαϊκή της γειτονιάς. Αλλά την ίδια ώρα κάποιοι θησαυρίζουν γιατί νέμονται λεφτά τρίτων, τα οποία χαρίζει απλόχερα η κυβέρνηση για εικονικά βοσκοτόπια και εικονικές υπηρεσίες κάθε επινόησης

Τα συμπτώματα αυτά θα μπορούσαν ίσως να ανιχνευθούν και σε άλλες περιόδους της Μεταπολίτευσης, μόνο που τώρα συνοδεύονται από μία βαριά δυσωδία σήψης. Οι πελατειακές πρακτικές του παρελθόντος έχουν μετατραπεί σε μαφιόζικα πάρε-δώσε και ο υπόκοσμος έχει εισχωρήσει για τα καλά στο πολιτικό προσωπικό της χώρας. Πολίτες συλλαμβάνονται και ταλαιπωρούνται για ψύλλου πήδημα, ενώ επαγγελματίες δολοφόνοι, βιαστές, τρομοκράτες κυκλοφορούν ελεύθεροι και λύνουν τις διαφορές τους στους δρόμους. Η Δικαιοσύνη ελέγχεται σε όλα τα κλιμάκια, οι πολιτικοί αντίπαλοι εκβιάζονται μέσω παρακολουθήσεων, ενώ η κυβερνητική συμμορία έφτασε να υποκλέπτει τις συνομιλίες ακόμη και του αρχηγού ΓΕΕΘΑ.

Υπό τις συνθήκες αυτές η χώρα δεν θα μπορούσε να έχει την αξίωση για μια αυτόφωτη εξωτερική πολιτική. Γι’ αυτό το καθεστώς Μητσοτάκη απροσχημάτιστα και ανερυθρίαστα έχει εκχωρήσει κυριαρχικά δικαιώματα στον βουλιμικό γείτονα. Από την εκμετάλλευση θαλάσσιων ζωνών μέχρι το «ελεύθερο» να ψαρεύουν τα τουρκικά αλιευτικά σε απόσταση αναπνοής από τα νησιά μας.

Το απερίγραπτο χάλι της πατρίδας μας επί της πεφωτισμένης δεσποτείας Μητσοτάκη το αντιλαμβάνονται πλέον όλο και περισσότεροι Έλληνες. Το αντιλαμβάνονται όμως και ορισμένοι Ευρωπαίοι λειτουργοί σε θέση ευθύνης. Το 41%, η γαλάζια λεβεντομάνα Κρήτη, η αποθέωση των «μεταρρυθμίσεων Κυριάκου» και οι ενθουσιώδεις ανοιχτές συγκεντρώσεις πολιτικών μιασμάτων τύπου Άδωνη ή Βορίδη ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Η ψήφος υπεκλάπη δις και τρις με τη μέθοδο του εκμαυλισμού, αλλά το καλαμπούρι έχει ημερομηνία λήξης. Το τέλος έρχεται και θα είναι εκκωφαντικό, πλην όμως η ζημιά έχει γίνει. Και η μάχη οπισθοφυλακής που θα δώσει το καθεστώς μαζί με τους ορκισμένους πραιτοριανούς για να διασωθούν θα επιφέρει πρόσθετη ζημιά στην πατρίδα. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο. 

Για εμάς που τα είπαμε νωρίς και εισπράξαμε τη χλεύη των εξωνημένων δεν υπάρχει αίσθηση δικαίωσης. Μόνο μια στυφή γεύση και μια ενδόμυχη απορία για τους συμπολίτες μας που την ημέρα της κάλπης προτιμούν τη βόλτα στην παραλία…

Δεν ξέρω τι έπαθαν η πρώτη και η δεύτερη καρέκλα του Κιλκίς και δεν σε βλέπουν εάν περνάς από μπροστά τους, τους λες στην υγειά σας, αλλά ούτε σε βλέπουν μα ούτε και σε ακούν.

Σε απόσταση 4,5 έως 5 μέτρων τους κοιτάζεις και παθαίνουν βέρτιγκο ή κατά τα λεγόμενα της πιάτσας τους έπιασε πανικός ή νταράκουλο. Δεν βλέπουν και δεν ακούν όταν είναι η μεγαλοκαρέκλα δίπλα τους.

Τι φοβόσαστε βρε παλληκάρια; Μήπως «φάγατε» χρήματα που δεν σα ανήκαν και σας εκβιάζει; Εντάξει, η Μητσοτακική Κυβέρνηση τα έκανε θάλασσα αλλά σας διαβεβαιώ  ότι πάλι πρώτη θα είναι στις εκλογές που θα γίνουν προσεχώς. Έστω κι αν το πρόσημο 2 θα τα πιάσουν με δυσκολία. Στο Κιλκίς θα έχει πρόσημο 3 παρά την κακή, κάκιστη παρουσία του εκπροσώπου του Κιλκίς την τελευταία 12ετία.

Τα υπόλοιπα στο βίντεο!

Γράφει ο Κώστας Κιλτίδης 

πρώην Υπουργός της Νέας Δημοκρατίας

Με αφορμή το μέγα θέμα του ΟΠΕΚΕΠΕ, νοιώθω την ανάγκη να καταθέσω σκέψεις και προτάσεις , που με ιδιότητα βουλευτού και υφυπουργού υπερασπίσθηκα ως ζωτικά για την ελληνική γεωργία. Από έφηβος , είχα τοποθέτηση ελληνοκεντρική και ανάπτυξης ισχυρών δεσμών με τις ΗΠΑ , θεωρώντας  τον προσανατολισμό της ΕΕ ευλογία και κατάρα. Όπως και κάθε συμμαχία που θα προκύπτει στο μέλλον( Αραβικός κόσμος, Ρωσία, Ισραήλ κ·ά.)  Το πρόταγμά μου για την  ισχυροποίηση της χώρας  ήταν σταθερά η άσκηση  Υπαιθροκεντρικής Πολιτικής . Εδραιωμένη στην γεωστρατηγική θέση της χώρας  και στην εδαφοκλιματική συνθήκη , που την καθιστά προτεραιότητα για πανίσχυρο Γεωργοδιατροφικό τομέα. Η αυτονόητη ικανότητα του πολιτικού συστήματος σε μέσο επίπεδο , θα δικαίωνε την θέση μου. Αφού όμως βρεθήκαμε στην ΕΕ με γρήγορη σχετικώς ένταξη, είναι απαράδεκτο το πολιτικό μας σύστημα, που δεν κατανόησε τις αυτονόητες υποχρεώσεις και δικαιώματα. Ότι καλό συνέβαινε ,γινόταν προσπάθεια να φανεί ,ότι οι εγχώριοι πολιτικοί το έκαναν και ότι κακό το χρεώναν στην ΕΕ. Η έκπτωση του ελληνότροπου αξιακού συστήματος ζωής , οδήγησε σε αναίτιες συγκρούσεις, σε διαχείρηση, σε απραξία και διαφθορά. Η ΕΕ με τις ΚΓΠ (Κοινή Γεωργική Πολιτική)προνόησε για τον μετασχηματισμό του γεωργικού χώρου με το ιστορικό πρότυπο. Δηλαδή δικαιώματα επιδοτήσεων που θεσπίσθηκαν ,να συνιστούν ιδιοκτησία κληρονομούμενη. Όταν όμως φθάσαμε αισίως στο 2000 , η πρόκληση για αλλαγή σε περιφερειακό  πρότυπο σταδιακώς «φώναζε» για όσους γνώριζαν. Η ΚΓΠ  του 2007-20013(συν 2) , έπρεπε να προβλέπει τουλάχιστον 50% περιφερειακό πρότυπο, δηλαδή οι επιδοτήσεις σε όσους είναι Γεωργοί και καλλιεργούν . Το 2004 , ως βουλευτής αντέδρασα σθεναρά , αλλά δυστυχώς ακολουθήθηκε η διαπραγμάτευση που είχε δρομολογήσει το ΠΑΣΟΚ. Οι παθογένειες και  η βήμα- βήμα απαξίωση της πολιτικής δεν άφηνε περιθώριο για αναδιατάξεις και ανάταξη του γεωργικού χώρου. Προφανώς και η μετά το 2013 ΚΓΠ , επιβαλλόταν οι επιδοτηήσεις να αφορούν  μόνο τους κατά κύριο επάγγελμα γεωργούς και τις καλλιεργούμενες εκτάσεις. Όπως και ικανή και αναγκαία συνθήκη το πρόταγμα , για έργα γεωργικών υποδομών και σύγχρονων εφαρμογών. Η εφαρμοσθείσα από την ΕΕ πολιτική ήθελε να δώσει στήριξη στούς μικρούς και ανήμπορους της υπαίθρου , λαμβάνοντας σοβαρώς υπ όψιν τον μικρό κλήρο και την αναγκαιότητα μετασχηματισμού (γιαυτό και είναι ευνοημένη η χώρα μας εις ότι αφορά τις επιδοτήσεις). Ως υφυπουργός, το 2008 στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας, μεσούσης της οικονομικής - επισιτιστικής κρίσεως κατήγγειλα την πολιτική της ΕΕ. Προέβλεπε αγρανάπαυση του 10% των καλλιεργουμένων εκτάσεων. Τότε ο Υποργός Γεωργίας της Γαλλίας , ο κ. Μπαρνιέ, ακριβώς απέναντί μου σηκώθηκε όρθιος , χειροκρότησε και είπε: « Επιτέλους μιλάμε και για πολιτική εδώ». Βεβαίως μου έμεινε χαραγμένη στην μνήμη μου η φράση του , όταν τιμωρούνταν η Γαλλία για εθνικές πολιτικές : « δεν πειράζει οι Γάλλοι γεωργοί να είναι καλά». Το ΥΠΑΑΤ ως υπουργείο έχει απομειωθεί σε τραγικό επίπεδο . Έφυγαν οι δασικές υπηρεσίες ως θεμέλιο άσκησης υδρονομίας και εκτατικής κτηνοτροφίας και τόσων άλλων παραγωγικών δράσεων. Τώρα εν ονόματι της πάταξης της αναποτελεσματικότητας και της διαφθοράς, το ΥΠΑΑΤ δεν θα έχει οργανισμό πληρωμών. Αντί θεραπείας, κατάργηση και αποκοπή. Η ΑΑΔΕ δεν ανήκει στο δημόσιο ως αρχή . Χάνουμε μόνοι μας πυλώνες άσκησης εθνικής πολιτικής και δεν προχωράμε στην αναγκαία θέσπιση Πετφερειακών Κυβερνήσεων προς τούτο. Η ύπαιθρος χώρα θεωρείται καταραμένος τόπος, παρά τις διακηρύξεις και την υποκριτική υποσχεσιολογία. Ο σχεδιασμός και η αποφασιστικότητα για υλοποίηση πολιτικών θα δώσει τις λύσεις στο ζήτημα και όχι η διαχείρηση. Η ισχυρότερη παράμετρος στην γεωργία είναι το κόστος παραγωγής και εμείς κατασκευάζουμε φωτοβολταϊκά σε αγρούς , χωρίς να προηγείται ο αγρότης ή κτηνοτρόφος.Η εξυγείανση  στις δημόσιες υπηρεσίες (όπως ο ΟΠΕΚΕΠΕ) είναι πλέον διαχρονικό ζητούμενο. Τις λύσεις στο ζήτημα θα δώσουν οι πολιτικές. Εξαγοράζονται αστυνομικοί, εφοριακοί, τελωνειακοί, γιατροί , δικαστικοί, κ.ά , αλλά δεν διανοείται κάποιος να τους καταργήσει. Η ιστορία πληγωμένη και γονατισμένη  σέρνεται. Δύσμοιρη, έρμη, παντέρμη ύπαιθρος …. Η Πατρίδα λυπημένη δακρύζει. Ως πότε..

Σας ενημερώνουμε ότι σύμφωνα με τον Ημερήσιο Χάρτη Πρόβλεψης Κινδύνου Πυρκαγιάς που εκδίδει η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας του Υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας

(www.civilprotection.gov.gr), για αύριο Δευτέρα 07-07-2025, προβλέπεται ΥΨΗΛΟΣ κίνδυνος πυρκαγιάς

(κατηγορία κινδύνου3) στην Π.Ε. Κιλκίς.

Κατόπιν αυτού σας υπενθυμίζουμε για τα παρακάτω :

 Απαγορεύεται το άναμμα φωτιάς για οποιοδήποτε λόγο. Οι παραβάτες διώκονται ποινικά.

 Μην καίτε σκουπίδια ή ξερά χόρτα και κλαδιά.

 Μην ανάβετε υπαίθριες ψησταριές στα δάση ή σε χώρους που υπάρχουν ξερά χόρτα.

 Αποφύγετε τις υπαίθριες εργασίες που ενδέχεται να προκαλέσουν πυρκαγιά (οξυγονοκολλήσεις, χρήση τροχού ή άλλου εργαλείου που δημιουργεί σπινθήρες).

 Μην πετάτε ποτέ αναμμένα τσιγάρα όταν βρίσκεστε σε υπαίθριους χώρους.

 Μην αφήνετε σκουπίδια στο δάσος. Υπάρχει κίνδυνος ανάφλεξης.

 Σεβαστείτε τα απαγορευτικά πρόσβασης.

 ΜΟΛΙΣ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙΤΕ ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΤΟ 199.

Το τηλεοπτικό σποτ με τίτλο «Δασικές Πυρκαγιές» θα βρείτε στις ιστοσελίδες:

http://civilprotection.gov.gr, http://www.fireservice.gr

και στα κοινωνικά δίκτυα: www.youtube.com (Πυροσβεστικό Σώμα Ελλάδας) , www.twitter.com (Πυροσβεστικό Σώμα) @pyrosvestiki , www.facebook.com

(Πυροσβεστικό Σώμα Ελλάδας)

Αδιανόητα πράγματα: Το όνομά του αφαιρέθηκε και δεν συνδέεται πια με τη θυγατρική της Εθνικής και τις παράνομες ευρωπαϊκές επιδοτήσεις επί θητείας του ως προέδρου και τη χρεοκοπία

Από τους Μαρία Παναγιώτου, Βασίλη Γαλούπη

Εξαφανισμένα από το Γενικό Εμπορικό Μητρώο είναι το όνομα του Κυριάκου Μητσοτάκη και η εμπλοκή του στη θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας, Ιven Καινοτόμες Επιχειρήσεις Α.Ε., που υπό την ηγεσία του σημερινού πρωθυπουργού χρεοκόπησε, βεβαρημένη από παράνομες επιδοτήσεις ευρωπαϊκών κονδυλίων. 

Η «ουρά» της χθεσινής αποκάλυψης της «δημοκρατίας» για την απάτη εις βάρος της Ε.Ε. από την εταιρία Iven το 2001-2003 «με λανθασμένες και παράνομες επιδοτήσεις στο πλαίσιο του Γ’ ΚΠΣ», κι όλα αυτά με πρόεδρο – διευθύνοντα σύμβουλο τον τότε νεαρό Μητσοτάκη, αποκτά μεγαλύτερη διάσταση από τους χειρισμούς του ΓΕΜΗ. Στην επίσημη σελίδα του υπάρχουν οι «σφραγίδες» του υπουργείου Ανάπτυξης και της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος. Στο εθνικό μητρώο περιλαμβάνεται η εμπορική δραστηριότητα για κάθε εταιρία της χώρας, τα βιβλία εταιριών που τηρούνταν στα Πρωτοδικεία, το Μητρώο Ανωνύμων Εταιριών (ΜΑΕ) στις Περιφερειακές Ενότητες, το Μητρώο των Αστικών Συνεταιρισμών στα Ειρηνοδικεία κ.ά.

Θα περίμενε κανείς πως θα υπήρχε και το προφίλ της Iven, την οποία υπό τις οδηγίες του οδήγησε στο λουκέτο και στη χρεοκοπία ο Μητσοτάκης. Όπως είναι γνωστό, ο πρωθυπουργός βρέθηκε στη θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας επί διοικητή Καρατζά και ύστερα από διαταγή του τότε πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, έπειτα από τηλεφώνημα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Εν ολίγοις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε μπει «φυτευτός» στο πόστο. 

Η εκκαθάριση της εταιρίας ολοκληρώθηκε χρόνια μετά το σκάνδαλο, το 2019, παραμονές ανάληψης της πρωθυπουργίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όμως, λείπουν σημαντικά στοιχεία από το ΓΕΜΗ. Το ερώτημα είναι γιατί και αν παρενέβη κάποιο αόρατο «χέρι» ώστε να «σβήσει» από την ιστορία και από τις αναζητήσεις η εμπλοκή του Μητσοτάκη… Σαν να θέλουν κάποιοι -άραγε, ποιοι;- να εξαφανιστεί το παρελθόν…

Όπως παρουσιάζουμε σήμερα, στα επίσημα αναρτηθέντα στοιχεία του ΓΕΜΗ το όνομα του Μητσοτάκη δεν υπάρχει πια! Σαν να μην ήταν ποτέ πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Iven των παράνομων επιδοτήσεων και του φαλιμέντου. Στο όνομα του προέδρου βγαίνει ένα ακατάληπτο «Nolastname» και «Nofirstname», δηλαδή χωρίς επώνυμο και χωρίς όνομα, όταν κάποιος αναζητά όλα τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου που πέρασαν από την εταιρία, τα οποία αναγράφονται σε άλλες, αντίστοιχες περιπτώσεις εταιριών, ακόμη κι αν αυτές έχουν εκκαθαριστεί και διαγραφεί.

Η εταιρία διεγράφη τελικά το 2019 από το Γενικό Εμπορικό Μητρώο. Επίσης, έχουν αφαιρεθεί όλοι οι ισολογισμοί και κάθε στοιχείο πριν εκκινήσει η εκκαθάριση της εταιρίας! Επίσης, αυτό δεν γίνεται σε άλλες περιπτώσεις εταιριών. Συνέβη, όμως, στην περίπτωση εμπλοκής του Μητσοτάκη. 

Θυμίζουμε ότι η δράση της Iven με τις παράνομες επιδοτήσεις τύπου ΟΠΕΚΕΠΕ διαπιστώθηκε την περίοδο 2001-2003. Γι’ αυτό και το 2009 ο Μητσοτάκης παραπέμφθηκε για άρση της ασυλίας του στη Βουλή, όμως τελικά οι βουλευτές δεν τον έστειλαν στη Δικαιοσύνη για την απάτη της Iven. 

Το ΓΕΜΗ εξαφάνισε το όνομα του πρωθυπουργού από την εταιρία Iven με τις απάτες στις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, τύπου ΟΠΕΚΕΠΕ 

Το ΦΕΚ Αυγούστου 2001 με τον Μητσοτάκη στο Δ.Σ. της «αμαρτωλής» Iven

Η παραίτηση Μητσοτάκη στο ΦΕΚ Μαΐου 2003 

Το αποκρύπτει επιμελώς

Την αλήθεια για τον ρόλο Μητσοτάκη στην Iven αποκρύπτει επιμελώς το ΓΕΜΗ από τα… αδιάκριτα μάτια ιντερνετικών επισκεπτών, αλλά όχι -ύστερα από πιο κοπιαστικές αναζητήσεις, βέβαια- και η Εφημερίδα της Κυβέρνησης. Στις 29 Αυγούστου 2001 υπάρχει ΦΕΚ, σύμφωνα με το οποίο ο Μητσοτάκης εμφανίζεται για πρώτη φορά ως μέλος του Δ.Σ. της Iven. Αναφέρεται συγκεκριμένα: «Το πρώτο διοικητικό συμβούλιο, το οποίο θα διοικήσει την εταιρία μέχρι την τακτική γενική συνέλευση που θα συνέλθει για να εγκρίνει τις οικονομικές καταστάσεις της πρώτης εταιρικής χρήσης, ήτοι μέχρι την 30/6/2023, θα αποτελείται από τα ακόλουθα μέλη: Κυριάκος Μητσοτάκης του Κωνσταντίνου και της Μαρίας, γεννημένος στην Αθήνα το έτος 1968, κάτοικος Αθηνών… κ.λπ.» 

Το επώνυμο «Μητσοτάκης» υπάρχει και σε ΦΕΚ της 31ης Δεκεμβρίου 2003 για την εκλογή από τη γενική συνέλευση της Iven του νέου Δ.Σ. της εταιρίας. Πρόεδρος είναι ξεκάθαρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης. 

Όταν πλέον η Iven πιάστηκε με τη… γίδα στην πλάτη για τις παράνομες επιδοτήσεις και άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τη χρεοκοπία της, ο Μητσοτάκης παραιτήθηκε για να ακολουθήσει τη βουλευτική καριέρα. Στις 14 Μαΐου 2003 υπάρχει στο ΦΕΚ για την Iven η εξής δημοσίευση: «Την 7/5/2003 καταχωρήθηκε στο Μητρώο Ανώνυμων Εταιρειών το από 4/4/2003 πρακτικό του Δ.Σ. της Α.Ε. με την επωνυμία Iven A.E., με το οποίο το Δ.Σ. της εταιρίας έκανε δεκτή την παραίτηση του προέδρου του Δ.Σ. Κ. Μητσοτάκη και εξέλεξε ως πρόεδρο του Δ.Σ. τον Λεωνίδα Τσιμπούρη του Κωνσταντίνου και της Ισμήνης, κάτοικο Αθηνών (…). Το Δ.Σ. αποφάσισε ομόφωνα ότι η εταιρία θα εκπροσωπείται σε όλες τις σχέσεις και συναλλαγές από κοινού από τον πρόεδρο αυτής Λεωνίδα Τσιμπούρη και από τον διευθύνοντα σύμβουλό της Θωμά Σκαπέρδα». 

Όλα αυτά υπάρχουν μεν στα ψιλά γράμματα των ΦΕΚ, αλλά όχι στις σαφώς πιο έντονες κι ευδιάκριτες αναφορές του ΓΕΜΗ. Το ερώτημα επαναλαμβάνεται: ποιος έχει αφαιρέσει το όνομα του Κυριάκου Μητσοτάκη από τη συγκεκριμένη εταιρία και ποιος «αποσυνδέει» την τότε θητεία του με την Iven του σκανδάλου των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων;

Η απόδειξη της απάτης 

Η απόδειξη της απάτης από την Iven, που «έτρεχε» τον Μητσοτάκη μέχρι το 2009, όταν τον «ξέπλυνε» η Βουλή

Στη σελίδα 47 της «Μελέτης Αποτίμησης Δράσεων ΕΤΑΚ» της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας αποκαλύπτεται και επίσημα η απάτη της Iven επί Κυριάκου Μητσοτάκη. Η μελέτη, που περιλαμβάνει και τη θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας, δημοσιεύθηκε τον Δεκέμβριο 2015 για τις δράσεις «ΕΛΕΥΘΩ» και «ΤΕΧΝΟΚΥΨΕΛΩΝ». Όπως αναφέρεται, «στην παρούσα μελέτη εξετάζονται οι Δράσεις ΕΛΕΥΘΩ & ΤΕΧΝΟΚΥΨΕΛΕΣ (Β. ΑΙΓΑΙΟΥ) του Επιχειρησιακού Προγράμματος “Ανταγωνιστικότητα” του 3ου ΚΠΣ, που είχαν ως σκοπό τη δημιουργία και υποστήριξη των θερμοκοιτίδων σε όλη την Ελλάδα. Βάσει των πληροφοριών που παρέχονται στη βάση δεδομένων της ΓΓΕΤ, προκύπτει ότι κατά τη διάρκεια υλοποίησης της δράσης πραγματοποιήθηκαν παρεμβάσεις κυρίως στις περιοχές της Αττικής και της Κεντρικής Μακεδονίας, και της Τεχνοκυψέλης στο Βόρειο Αιγαίο». 

Στους πίνακες χρηματοδότησης των «Επιχειρηματικών Θερμοκοιτίδων» για το «ΕΛΕΥΘΩ» δεσπόζει πρώτη πρώτη η απάτη της Iven: «ΕΛΕΥΘΩ – ΙVΕΝ SA – ΑΤΤΙΚΗ – Απεντάχθηκε κι επιστράφηκε η επιχορήγηση λόγω στοιχείων απάτης». 

Σε άλλη σελίδα σημειώνεται πως «σύμφωνα με το αρχείο της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας, οι Θερμοκοιτίδες που χρηματοδοτήθηκαν στο πλαίσιο των δύο δράσεων είναι οι IVEN, I4G κ.ά.» 

Θυμίζουμε ότι, όπως γράψαμε χθες, στις 13 Οκτωβρίου 2008 τα «Νέα» είχαν δημοσιεύσει θέμα με τίτλο «Ανοιχτοί λογαριασμοί του Κυριάκου Μητσοτάκη με τη Δικαιοσύνη». Στο ρεπορτάζ αναφέρεται πως η Δικαιοσύνη έχει ζητήσει την άρση της ασυλίας του τότε νεόκοπου βουλευτή «για υπόθεση απάτης εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Την ποινική εμπλοκή του Μητσοτάκη αποκάλυψε στις 12 Οκτωβρίου το «Έθνος της Κυριακής». Σύμφωνα με την εφημερίδα, «προέκυψαν επιβαρυντικά στοιχεία που έδειξαν απάτη εις βάρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που συνδέεται με λανθασμένες και παράνομες επιδοτήσεις την περίοδο 2001-2003 στο πλαίσιο του Γ΄ ΚΠΣ από μη νόμιμους χειρισμούς και ενέργειες της εταιρίας Ιven Α.Ε., στην οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος».

Εκείνο το δημοσίευμα των «Νέων» έδινε κι άλλες λεπτομέρειες, όπως τον λόγο που η εταιρία «φαλίρισε» επί διοίκησης Μητσοτάκη και πώς η Εθνική Τράπεζα επέστρεψε την κοινοτική επιδότηση της θυγατρικής της επί Κυριάκου: «Η υπόθεση, στο επίκεντρο της οποίας βρέθηκε ο Κ. Μητσοτάκης, έφθασε στη Δικαιοσύνη επί των ημερών της Ν.Δ. “Για λόγους που μόνο οι ίδιοι γνωρίζουν, στελέχη της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας, μετά τις εκλογές του 2004, αμφισβήτησαν την όλη επιχειρηματική λογική της Ιven, με το επιχείρημα ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που στήριζε δεν ήταν καινοτόμες. Η τελική κατάληξη της υπόθεσης ήταν να τεθεί σε εκκαθάριση η επιχείρηση, και η Εθνική Τράπεζα να επιστρέψει στο Ελληνικό Δημόσιο όλη την κοινοτική επιδότηση που είχε λάβει. Κάποιοι έκριναν απαραίτητο να στείλουν την υπόθεση στη Δικαιοσύνη για τη διερεύνηση ποινικών ευθυνών” αναφέρει μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή του ο Κ. Μητσοτάκης».

Στην «Καθημερινή», στις 14 Οκτωβρίου 2008, διαβάζαμε πως «στα χέρια του υπουργού Δικαιοσύνης κ. Σωτ. Χατζηγάκη βρίσκεται η δικογραφία για την υπόθεση του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, όταν ο νυν βουλευτής της Ν.Δ. διετέλεσε από το 2000-2003 πρόεδρος του Δ.Σ. της Iven, με αντικείμενο κοινοτικό πρόγραμμα ενίσχυσης μικρομεσαίων επιχειρήσεων (πρόγραμμα ΕΛΕΥΘΩ)».

«Κατά πληροφορίες» αναφέρει ακόμα η «Καθημερινή» «ο βουλευτής κατηγορείται για πράξεις που σχετίζονται με απάτη εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ε.Ε., καθώς ως πρόεδρος της εταιρίας φέρεται ότι προχώρησε σε λανθασμένες και παράνομες επιδοτήσεις εταιριών που δεν πληρούσαν τις απαιτούμενες προδιαγραφές, στο πλαίσιο του Γ΄ ΚΠΣ».

Στις 14 Ιανουαρίου 2009 συζητήθηκε στη Βουλή η αίτηση άρσης ασυλίας του Μητσοτάκη. Τελικά απορρίφθηκε με 203 ψήφους κατά, 2 υπέρ και 10 «παρών». 

Σύμφωνα με τους εκκαθαριστές, το έλλειμμα που εμφάνισε έφτανε τα 2.500.000 ευρώ 

Η εκκαθάριση της Iven ολοκληρώθηκε το… 2019, παραμονές εκλογής του Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία της χώρας

Έπρεπε να φτάσουμε στον Απρίλιο του 2019, δύο μήνες πριν ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκλεγεί πρωθυπουργός της χώρας, για να ολοκληρωθεί ο κύκλος του φιάσκου με τις απάτες της Iven και να μπει ταφόπλακα στο «κανόνι». 

Τον Απρίλιο του 2019 οι εκκαθαριστές γνωστοποιούν επίσημα πως ολοκληρώθηκε η εκκαθάριση της εταιρίας, η οποία τέθηκε σε αυτό το καθεστώς τον Ιούνιο του 2005: «Οι εκκαθαριστές: Η εταιρία τέθηκε σε καθεστώς εκκαθάρισης με ημερομηνία έναρξης της εκκαθάρισης την 7η Ιουνίου 2005. Οι οικονομικές καταστάσεις της 19/4/2019 αποτελούν τις οικονομικές καταστάσεις λήξης της περιόδου εκκαθάρισης, σύμφωνα με την από 12/4/2019 απόφαση των εκκαθαριστών. Η περίοδος εκκαθάρισης είχε διάρκεια από 7/6/2005 μέχρι την 19/4/2019. Η NBG Greek Fund Limited είναι ο κατά 99,99% μέτοχος της εταιρίας. Το καταβληθέν μετοχικό κεφάλαιο της εταιρίας ανέρχεται σε 4.400.001 ευρώ. Την ημερομηνία λήξης της εκκαθάρισης 19/4/2019. το έλλειμμα εκκαθάρισης της εταιρίας ανήλθε σε 2.530.273 ευρώ. Το ποσό που θα επιστραφεί στους μετόχους ανέρχεται σε 1.869.728 ευρώ, μείον έξοδα, άνω του ποσού των 5.000 ευρώ, που ενδεχόμενα θα προκύψουν κατά τη διεκπεραίωση των διαδικασιών της λύσης της εταιρίας».

Στη συνέχεια τονίζεται από τους εκκαθαριστές πως «η εταιρία θεωρείται περαιωθείσα κατά την 19/4/2019 και δεν υπάρχουν πλέον εκκρεμότητες και υποχρεώσεις της εταιρίας προς τρίτους». 

Τα ονόματα των εκκαθαριστών που υπογράφουν είναι Πέτρος Δασκαλέας και Αθανάσιος Τσουραπάς. 

Όλος ο μηχανισμός του Κυριάκου Μητσοτάκη φρόντισε επιμελώς να μη βρει χώρο στην επικαιρότητα αυτή η σκανδαλώδης υπόθεση από το 2009 και μετά, όταν έγινε η διαδικασία άρσης βουλευτικής ασυλίας από τη Βουλή. Έκτοτε δεν αναφέρθηκε ποτέ κανείς στην Iven. Σιγά σιγά, το ρουσφέτι να τοποθετηθεί από το πουθενά πρόεδρος, το 2001, ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε μια θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας, η απάτη με τα ευρωπαϊκά κονδύλια τύπου «Φραπέ» – ΟΠΕΚΕΠΕ και η χρεοκοπία ξεχάστηκαν. 

Μέχρι τώρα, που η «δημοκρατία» ξεδίπλωσε χθες και σήμερα όλο το κρυμμένο σκηνικό του παλαιότερου, αλλά τόσο επίκαιρου σκανδάλου. Με το ΓΕΜΗ να χρωστά εξηγήσεις για τον λόγο που αποκρύβει το όνομα του πρωθυπουργού από την υπόθεση Iven… 

Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»