Είπα να λείψω και εγώ μερικές ημέρες με το στεφάνι μου, μεταξύ Καστροσυκιάς , Πάργας, Σαρακήνικο, Σίβοτα και Αχέρωντα. Έτσι από αύριο μη με παρεξηγήσετε που δεν θα σας «γράφω». Όμως θα είστε πάντα στην σκέψη μου. Σας εύχομαι να περνάτε καλά όπου και αν είστε.

Του Θάνου Τζήμερου*

Στη γειτονιά μου, στην πιλοτή μιας συνηθισμένης πολυκατοικίας, έβλεπα, για χρόνια, παρκαρισμένη μια απαστράπτουσα Rolls-Royce, μοντέλο γύρω στο ’80. Eίχε ένα χρώμα ανάμεσα στο μπορντώ και στο ρουμπινί, και ήταν πάντα στην τρίχα, πεντακάθαρη και καλογυαλισμένη. Φαινόταν πως ο κύρης της ήταν άνθρωπος μερακλής. Κανα-δυό φορές την πέτυχα και στον δρόμο. Πήγαινε αργά, νωχελικά θα έλεγες, παρά τη θηριώδη μηχανή των 6800 κυβικών, που όμως έκανες προσπάθεια να την ακούσεις, και άφηνε να την προσπερνάνε γκαζωμένα τα χιλιοδιακοσάρια του συρμού. Σαν να σου έλεγε, και το όχημα και ο οδηγός: “Απολαμβάνουμε τώρα, μην ενοχλείτε”. 
 
Πόσο κοστίζει αυτή η απόλαυση; Ένα παρόμοιο μοντέλο το βρίσκεις στην Ευρώπη και κάτω από 10.000 ευρώ. Φτηνότερα από ένα μικρό οικογενειακό, καινούργιο. Κοστίζουν βέβαια η συντήρηση και τα καύσιμα, αλλά το ποσό εξαρτάται κι από τη χρήση. Αν κάνεις μια βόλτα αραιά και πού, δεν είναι και απαγορευτικό. Μα, γιατί κάποιος μικρομεσαίος να αγοράσει μια Rolls-Royce, έστω και παλιά; Γιατί έτσι θέλει! Δικά του είναι τα λεφτά, και τα ξοδεύει όπως γουστάρει. Για την απόλαυση; Για την απόλαυση. Διαφωνεί κανένας;

Διαφωνεί το κράτος! Και εξαπολύει τους κεραυνούς του στον “υβριστή” (με την αρχαιοελληνική έννοια): και τεκμήριο και τέλη κυκλοφορίας στο Θεό και ειδικό φόρο μεγάλου κυβισμού και τέλη ταξινόμησης και τελωνείο και ειδικό φόρο στα καύσιμα και ΦΠΑ πάνω στον φόρο, για να μάθεις εσύ που μου θες και Rolls-Royce, κάτοικος Χαλανδρίου, 5ος όροφος, 3ο διαμέρισμα, αριστερά στον διάδρομο, βγαίνοντας από το ασανσέρ.

Η δίωξη της απόλαυσης έχει παράπλευρες απώλειες: την ασφάλεια αλλά και τα φορολογικά έσοδα! Από το 2009, όταν οι ευφυείς κυβερνώντες αποφάσισαν να τα αρπάξουν από τους ιδιοκτήτες ΙΧ, έως τον Μάρτιο του 2015 κατατέθηκαν πινακίδες από 771.873 αυτοκίνητα. Από αυτά, τα 129.915 ήταν κυβισμού άνω των 1929 κ. εκ. Για να αποφύγει τη φοροεπιδρομή ο Έλληνας προτίμησε ένα μικρότερο και παλιότερο αυτοκίνητο, πουλώντας ή παροπλίζοντας το μεγάλο και ασφαλές. Έτσι χάθηκε και η Rolls-Royce από την πιλοτή. Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε τον πιο γερασμένο στόλο της Ευρώπης και να είμαστε πρωταθλητές στα τροχαία ατυχήματα, ένα σημαντικό ποσοστό των οποίων οφείλεται και στην κακή κατάσταση ή την ανεπαρκή ασφάλεια των αυτοκινήτων που κυκλοφορούν στους ελληνικούς δρόμους. Το 2023 είχαν μέσο όρο ηλικίας τα 17,3 χρόνια, 5 πάνω από τον μέσο όρο της Ε.Ε. (12,3 χρόνια, ενώ στην Αυστρία είναι 8,9). Το Δημόσιο έχασε, μόνο αυτή την περίοδο, πάνω από 750 εκατομμύρια ευρώ, επειδή αποφάσισε ότι αν οδηγείς ένα αξιοπρεπές και ασφαλές αυτοκίνητο είσαι πλούσιος, προσφερόμενος για “μάδημα” και, φυσικά, φοροφυγάς.

Στη Γερμανία και σε ολόκληρη την Ε.Ε., ακόμα και στις χώρες του πρώην σοβιετικού μπλοκ, μια συνηθισμένη απόλαυση είναι το αυτοκινούμενο τροχόσπιτο. Έτσι, οικογένειες μικρομεσαίων κυρίως εισοδημάτων μπορούν να γνωρίζουν το φυσικό και το αστικό τοπίο, χωρίς το κόστος των ξενοδοχείων και τη δέσμευση από την τοποθεσία του καταλύματος. Μια ολόκληρη οικονομία κινείται γύρω από το αυτοκινούμενο, προάγοντας μια φυσιολατρική κουλτούρα με πολλαπλά οφέλη και για τους ανθρώπους και για τη φύση. Μιλώντας με πολίτες χωρών της Ευρώπης, έχουν να σου διηγηθούν πολλές ιστορίες ζωής στη φύση και ταξιδιών που έκαναν ως παιδιά με το αυτοκινούμενο των γονιών τους, συνήθεια την οποία συνεχίζουν και ως ενήλικες. Όμως, στην Ελλάδα, το αυτοκινούμενο διώκεται. Γιατί; Γιατί αυτό αποφάσισε το πρασινοκοκκινομπλέ σοβιέτ, βάζοντας το αυτοκινούμενο στο φορολογικό του στόχαστρο. Υψηλοί δασμοί κατά την εισαγωγή, γραφειοκρατικά μπερδέματα καθώς δεν υπάρχει ειδική κατηγορία στην Ελλάδα για αυτά τα οχήματα όπως υπάρχει σε όλες τις άλλες χώρες της Ε.Ε., ετήσιος φόρος πολυτελείας από 890 έως 1.500 ευρώ και νταλικέρικα διόδια ανάλογα με το… ύψος του οχήματος. Γδάρσιμο κανονικό, που καθιστά τη χρήση τους απαγορευτική, ακόμα και για τις εταιρείες ενοικίασης! 

Ενώ κάθε χρόνο στην Ε.Ε. καταχωρούνται περίπου 150.000 νέα αυτοκινούμενα τροχόσπιτα, στην Ελλάδα μπορεί να περάσουν και 3 χρόνια για να αγοραστεί έστω και ένα! Εγγεγραμμένα στην Ελληνική Λέσχη Αυτοκινούμενου Τροχόσπιτου είναι μόνο 400 οχήματα. Συνολικά, υπολογίζονται μεταξύ 1000 και 1500, αριθμός εξωφρενικά μικρός για μια χώρα με ιδανικές καιρικές συνθήκες και τόση φυσική ομορφιά. Μόνο στη Γερμανία, η αγορά του αυτοκινούμενου κάνει πάνω από 12 δισ. ευρώ τζίρο τον χρόνο. 68.469 τέτοια οχήματα μπήκαν στην κυκλοφορία το 2023 ανανεώνοντας και αυξάνοντας τον στόλο των 1,1 εκατομμυρίου τροχόσπιτων και αυτοκινούμενων που διαθέτουν οι Γερμανοί, συντηρώντας μια αγορά με 600 εταιρίες πώλησης, 9000 εργαζόμενους στον κλάδο και 44 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις! Απολαυστικές διανυκτερεύσεις στη λίμνη, το δάσος, την παραλία με τις τέντες ανοιγμένες και τα τραπεζοκαθίσματα στη φύση. Στην Ελλάδα αυτό απαγορεύεται. Ακόμα και να έχεις αυτοκινούμενο, θα πρέπει να είσαι κλεισμένος μέσα. Ο νόμος λέει ότι μπορείς να “απλωθείς” μόνο σε ειδικό χώρο, που στην Ευρώπη ονομάζεται camper stop. Στη Γερμανία υπάρχουν 7000 τέτοια με 70.000 εργαζόμενους. Σε όλη την Ευρώπη, 20.000 περίπου. Στην Ελλάδα, μερικές δεκάδες, πολύ μικρός αριθμός για να εξυπηρετήσει τα 5.000 αυτοκινούμενα που έρχονται από το εξωτερικό την καλοκαιρινή περίοδο, μικρότερος από την κρίσιμη μάζα που θα έδινε ώθηση σε μια αγορά που ταιριάζει στη χώρα μας “κουτί”. Αν το Ελληνικό κράτος είχε επενδύσει στην απόλαυση των πολιτών του, αυτό θα είχε αντίκτυπο και στην Οικονομία.

Εκεί όμως που το κρατικό μίσος για την απόλαυση δίνει ρεσιτάλ είναι το νομικό πλαίσιο της σχέσης του Έλληνα με το υγρό στοιχείο. Με πηχιαίους τίτλους, φιλοκυβερνητική εφημερίδα πρόβαλε την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να πατάξει το… έγκλημα: “Βαριά πρόστιμα σε χιλιάδες ιδιοκτήτες για αδήλωτες πισίνες”. Κι εγώ ρωτώ: Γιατί θα πρέπει κάποιος να δηλώσει την πισίνα του; Επειδή δεν μπορεί το κράτος να πιάσει τη φοροδιαφυγή, ενοχοποιεί μια γούρνα με νερό; Πόσο κοστίζει μια πισίνα; Και με 15.000 ευρώ φτιάχνεις. Γιατί την φορολογείτε, διεστραμμένοι σταλινικοί; Αν έγινε με φορολογημένα χρήματα, γιατί κάθε βουτιά στη δική σου πισίνα θα πρέπει να κοστίζει και πεντάευρω; Και γιατί μόνο η πισίνα; Εγώ, ας πούμε, λόγω της μουσικής μου ιδιότητας, έχω αρκετά μουσικά όργανα που κοστίζουν όλα μαζί περισσότερο από μια πισίνα. Θα βάλετε φόρο και στην κατοχή μουσικών οργάνων; (Λες να τους δίνω ιδέες;). Πόσες στιγμές απόλαυσης στερείτε από τις ελληνικές οικογένειες, επειδή κάποιος συμπλεγματικός, μίζερος μανδαρίνος αποφάσισε να τιμωρήσει τους “πλούσιους” που χαίρονται τις βουτιές στον κήπο τους;

Αντί για ποινή με μορφή φόρου, έπρεπε να ενθαρρύνουμε την απόκτηση πισίνας, ειδικά στις περιοχές που βρίσκονται κοντά σε δάση. Και φυσικά να τις δηλώνουν όλοι, όχι όμως για φόρο, αλλά για να ξέρει η πυροσβεστική από πού μπορεί γρήγορα να αντλήσει νερό σε περίπτωση φωτιάς. Θα μπορούσε κάθε πισίνα να διαθέτει ένα μικρό αντλητικό, με το οποίο οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες θα προστάτευαν το σπίτι τους. Ξέρετε πόσα σπίτια και πόσοι άνθρωποι σώθηκαν σε πυρκαγιές επειδή είχαν πισίνα;

Πέρα από την πρακτική αξία πραγμάτων που θεωρούμε πολυτελή, και μόνο η έννοια του φόρου πολυτελείας είναι ανήκουστη! Από πού κι ως πού, το κράτος θα αποφασίζει τι επιτρέπεται να έχω ή να καταναλώνω, με χρήματα που μου έχει φορολογήσει ήδη; Ή φασιστικής έμπνευσης έννοια των “τεκμηρίων” είναι αυθαίρετη και καραμπινάτα αντισυνταγματική, καθώς το Σύνταγμα (άρθρο 4) ορίζει πως οι Έλληνες θα συνεισφέρουν στα κοινά βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους, όχι με τις καταναλωτικές τους συνήθειες. Μα, δεν προδίδουν αυτές την οικονομική δυνατότητα του πολίτη; Όχι οπωσδήποτε. Υπάρχουν λεφτάδες της μαύρης οικονομίας που σκορπίζουν χρήματα π.χ. σε κέντρα διασκέδασης που δεν θεωρούνται τεκμήρια, και άνθρωποι μικρών ή μεσαίων εισοδημάτων που είναι πρόθυμοι να στερηθούν για να πραγματοποιήσουν ένα “ακριβό” μεράκι τους. Με τα οριζόντια τεκμήρια, το μόνο που καταφέρνει το κράτος είναι να εμποδίζει τη χρήση άρα και την απόλαυση όσων αντικειμένων φορολογεί, καθώς το φορολογικό πλαίσιο – έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω – είναι μπούσουλας για τις μελλοντικές οικονομικές αποφάσεις, όχι μηχανισμός υφαρπαγής έτοιμου “πλούτου”, όπως νομίζουν όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις. 

Αν ήθελε πραγματικά το κράτος να εξαφανίσει τη φοροδιαφυγή θα έκανε μερικά απλά πράγματα που ο γράφων προτείνει από το 2012: όλα ανεξαιρέτως τα έξοδα να αναγνωρίζονται και να εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα, φυσικών και νομικών προσώπων, σε συνδυασμό με γραμμικό φόρο (flat tax) με το ίδιο, λογικό, ποσοστό ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος (π.χ. 15%). Έτσι ο καταναλωτής προϊόντων και υπηρεσιών θα είχε κίνητρο να ζητάει απόδειξη από τους πάντες και η φοροδιαφυγή θα εξαφανιζόταν εν μιά νυκτί διότι θα καθίστατο ασύμφορη. Με αστυνομικοφορολογικά μέτρα είναι αδύνατον να “παταχθεί”. Το μόνο που πατάσσεται είναι η απόλαυση όσων με τις φορολογημένες οικονομίες τους θέλουν να κάνουν κάτι που το κράτος έχει ονομάσει “πολυτελείας”. (Στα είδη πολυτελείας ενέπιπταν, για πολλά χρόνια, και τα κράνη των μοτοσικλετιστών! Από τη μια, δηλαδή, το κράτος προσπαθούσε να επιβάλει τη χρήση κράνους ως εκ των ων ουκ άνευ για την ασφάλεια του αναβάτη κι από την άλλη το υπερφορολογούσε ως… πολυτελές!).

Ο διωγμός της πισίνας είναι ένα μόνο σύμπτωμα της απολαυσοφοβίας του κράτους. Το χειρότερο είναι πως ένας λαός με 5000 χρόνια θαλασσινής ιστορίας και ναυτοσύνης επιχειρείται να αποκοπεί από τη θάλασσα. Έχεις σκάφος; Είσαι Ωνάσης! Φάε έναν φόρο πολυτελείας στο δόξα πατρί, που έχεις την απαίτηση να απολαμβάνεις τη θάλασσα! Έχεις ιστιοπλοϊκό; Οι μπολσεβίκοι του ΥΠΟΙΚ αποφάσισαν ότι ένα μικρό σκάφος 9 μέτρα, σου κοστίζει 21.000 ευρώ και πρέπει να πληρώσεις φόρο πολυτελούς διαβίωσης 2.730 ευρώ! Όσο μακρύτερο το σκάφος, τόσο αυξάνεται ο φόρος, από ένα σημείο και ύστερα, εκθετικά! Ένα ιστιοπλοϊκό 64 πόδια έχει τεκμήριο €238.500 και φόρο πολυτελείας €31.005! Για σκάφη πάνω από 22 μέτρα, προστίθενται €50.000 τεκμηρίου για κάθε επιπλέον μέτρο μήκους! Να πληρώσουν οι λεφτάδες οι σκαφάτοι, να τους τα πάρουμε για να τα μοιράσουμε στον λαουτζίκο και στους “ευπαθείς και ευάλωτους”! Το ότι τους σκαφάτους τους περιμένουν πώς και πώς στην Τουρκία, στο Μαυροβούνιο και στην… Αλβανία δεν το έχουμε σκεφτεί. Η ασχετοσύνη των “αρμοδίων”, ακόμα και στα στοιχειώδη, αποδεικνύεται από το ότι πρέπει να δηλώσεις το μήκος του σκάφους σε μέτρα και όχι σε πόδια (0,3048 του μέτρου) όπως ισχύει σε όλον τον κόσμο. Tο σύστημα δέχεται μόνο… ακέραιες μονάδες. Ένα σκάφος 17 ποδών είναι 5,18 μέτρα. Θα το δηλώσεις όμως (και θα φορολογηθείς) για 6 μέτρα. Αποτέλεσμα: νεκρή αγορά, μηδαμινά φορολογικά έσοδα (ακόμα κι οι θαλαμηγοί των μεγιστάνων δηλώνονται ως επαγγελματικά σκάφη και δεν πληρώνουν φόρο) και χιλιάδες Έλληνες που θα μπορούσαν να απολαμβάνουν τη θάλασσα, να δίνουν ζωή στα νησιά μας και να μεταδίδουν τις αξίες της ναυτοσύνης στα παιδιά τους, χαζεύουν στα ξένα sites μεταχειρισμένων, καταριούνται τη μοίρα τους και ζηλεύουν τους Αλβανούς και τους Τούρκους!

Αλλά ας πούμε ότι δεν έχεις χρήματα να διαθέσεις σε καμμιά αγορά και το μόνο που θες είναι να πας για μπάνιο και να φας σαρδέλα ψητή σε ένα παραθαλάσσιο ταβερνάκι. Βρίσκεις λοιπόν την ψαροταβέρνα “Το Ηλιοβασίλεμα” και ψάχνεις για τραπέζι. Θα καθίσεις σε κάποιο που είναι στο βάθος του οικοπέδου, κοντά στις τουαλέτες ή σε αυτό που είναι πιο κοντά στη θάλασσα, ακριβώς δίπλα στο κύμα; Ε, στις 99% των περιπτώσεων αυτή η ταβέρνα είναι παράνομη. Θα έπρεπε να βρίσκεται 30 έως 50 μέτρα μακριά από εκεί που φτάνει το χειμέριο κύμα. Γιατί; Έχουμε 15.000 χιλιόμετρα ακτογραμμή. Χωράει τα πάντα! Και ερημικές και οργανωμένες παραλίες και NATURA και 5στερα ξενοδοχεία με δική τους πλαζ και Μάταλα και σπίτια ή ξενοδοχεία που θα κρέμονται από τον βράχο πάνω από τη θάλασσα και εξέδρες σαν κι αυτές που έφτιαξε ο Ροδίτης και έπεσε πάνω του όλο το σύστημα να τον φάει, και μπανγκαλόους πάνω σε πασσάλους και υποβρύχια εστιατόρια και ό,τι φανταστεί το μυαλό σας! Αρκεί όλα αυτά να γίνονται καλόγουστα και ενταγμένα στο φυσικό περιβάλλον. Όλα τα διάσημα σημεία των νησιών μας, από τα “Σύρματα” της Μήλου μέχρι τη “Μικρή Βενετία” της Μυκόνου είναι αυτά που κάποτε το ανθρώπινο χέρι ένωσε με τη θάλασσα. Αν ίσχυε η σημερινή νομοθεσία τους προηγούμενους αιώνες, δεν θα υπήρχε ούτε η Μικρή Βενετία, αλλά ούτε και η μεγάλη! Τα γραφεία των οικολόγων που κυνήγησαν τον Ροδίτη, αλλά και τα σπίτια όλων μας, είναι χτισμένα εκεί που πριν μόλις 100 χρόνια υπήρχαν γεωργικές καλλιέργειες, αμπέλια, δάσος ή και θάλασσα που με την ανθρώπινη παρέμβαση υποχώρησε και οριοθετήθηκε ακόμα και με τσιμέντο για να περπατάμε τα βράδια και να απολαμβάνουμε το θαλασσινό αεράκι. Είναι γραμμένη στο DNA μας η σχέση με τη θάλασσα. Μας έλκει το νερό, από αυτό προερχόμαστε. Γιατί να πάμε κόντρα; Γιατί να μην οριστεί μια ακτή βραχώδης που έτσι κι αλλιώς δεν μπορούν να την προσεγγίσουν οι λουόμενοι και να διατεθεί για κατασκευή ιδιαίτερων boutique hotels που θα κρέμονται από τα βράχια; Όταν βλέπουμε παρόμοιες κατασκευές σε διεθνή αρχιτεκτονικά sites, τι σκεφτόμαστε; Σα δεν ντρέπονται που δεν “σεβάστηκαν” το περιβάλλον; Ή ονειρευόμαστε να είμαστε έστω και για μια νύχτα εκεί; Γιατί να μην κατασκευάσουμε, με σύγχρονο design και ανθεκτικά υλικά, τα σημερινά “Σύρματα” και τη σημερινή “Μικρή Βενετία”; Γιατί η πατέντα του Ροδίτη να μην νομοθετηθεί; Να επιτρέπονται εξέδρες στη θάλασσα για την καλοκαιρινή σεζόν με αυτές κι αυτές τις προδιαγραφές. Όλοι θα είναι ευχαριστημένοι. Και οι λουόμενοι που θα έχουν το δικό τους “κατάλυμα” πάνω από το νερό και ο επιχειρηματίας που θα έχει πελάτες και οι σερβιτόροι από το μεγάλο πουρμπουάρ για το σερβίρισμα μέσα στο νερό (έτσι τουλάχιστον δήλωσαν) και το κράτος από τα έσοδα που θα έχει από το ενοίκιο και από τα κέρδη της επιχείρησης. Φυσικά με αυστηρή επίβλεψη για την τήρηση των τεχνικών και αισθητικών κανόνων, αλλά μέχρι εκεί. Πότε θα περάσουμε από το “απαγορεύεται” στο “να βρούμε τρόπο να το νομιμοποιήσουμε”;

Η ζωή είναι μικρή, κυβερνητικοί σύντροφοι. Και όταν κυνηγάς την απόλαυση του πολίτη έχεις τον πιο καταθλιπτικό λαό του κόσμου. Δεν είναι τυχαίο πως σε μια χώρα, χαρά θεού, που όλοι τη ζηλεύουν και εύχονται να ζούσαν εδώ για πάντα, είμαστε πρωταθλητές στην κατάθλιψη. Η Ελλάδα είναι η πιο αγχωτική και καταθλιπτική χώρα στην Ευρώπη σύμφωνα με όλες τις σχετικές μελέτες και οι Έλληνες οι λιγότερο ευτυχισμένοι από τη ζωή τους.

Όπως νηστικό αρκούδι δεν χορεύει, καταθλιπτικός πολίτης δεν παράγει πλούτο: υλικό και ψυχικό. Δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό για να το αντιληφθεί κάποιος αυτό. Αλλά φαίνεται πως η κοινή λογική είναι για τους κυβερνώντες – πράσινους, μπλε και κόκκινους – είδος πολυτελείας. Ευτυχώς που ακόμα δεν φορολογείται.

*Ο Θάνος Τζήμερος είναι επιχειρηματίας, πρώην πρόεδρος της “Δημιουργίας Ξανά”

Μετά από 50 χρόνια ολέθριων υποχωρήσεων η Κύπρος στο παρά ένα της τουρκοποίησης… Η Αθήνα καταγγέλλει τη ρωσική εισβολή, σιωπά για την τουρκική κατοχή ευρωπαϊκού εδάφους

Οι ηγέτες της Κύπρου δεν μαθαίνουν. Δεν διδάσκονται. Βολεύονται φλυαρώντας και παραμυθιάζοντας τους πολίτες με συνθήματα για επανένωση, συνομιλίες «από εκεί που μείναμε (πριν από 7 χρόνια) στο Crans Montana».

Ή εκφοβίζοντάς τους με «καλοκαιρινά τσουνάμια», «τελευταίες ευκαιρίες», επικαλούμενοι τη  διάτρητη ενότητα και εκλιπαρώντας την κατοχική Τουρκία να… σεβαστεί το Διεθνές Δίκαιο και να… αποδώσει στους Κυπρίους τα ανθρώπινα δικαιώματά τους.

Πρόκειται για διαχρονική πολιτική παράνοια, που συνιστά case study για διδακτορικούς φοιτητές. Να πούμε, συνεπώς, τα πράγματα ωμά επειδή, την περ. Δευτέρα, μαύρη ημέρα του πραξικοπήματος της χούντας κατά του Μακαρίου, πλεόνασαν ξανά οι αγωνιστικές φλυαρίες και οι αντιστασιακές πομφόλυγες, αντί της βροντερής σιωπής στη μνήμη όσων έπεσαν στις 15/7/1974 και όσων θυσιάστηκαν κατά την τουρκική εισβολή.

Στις 30/11-1/12/1974 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα σύσκεψη της ελλαδικής, υπό τον Καραμανλή, ηγεσίας με την κυπριακή, υπό τον Μακάριο. Εκεί αποφασίστηκε η υιοθέτηση της δικοινοτικής ομοσπονδίας ως δήθεν «αδήριτης ανάγκης». Είχε προηγηθεί η ομιλία του Γλ. Κληρίδη στην γκαλερί «Αργώ» (4/11/1974), κατά την οποία εισηγήθηκε την ομοσπονδία ως τη μόνη εφικτή λύση.

Τον Αύγουστο του 1974, μετά τη δεύτερη τουρκική εισβολή, ο κατοχικός Ντενκτάς είχε προτείνει την αγγλικής έμπνευσης πρόταση για ομοσπονδία, όπως την εννοούσαν ασφαλώς οι Τούρκοι.

• Στις 12/2/1977, ο Μακάριος, διεθνώς αναγνωρισμένος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, αυτοϋποβιβάστηκε σε κοινοτάρχη για να συναντηθεί με τον κατοχικό Ντενκτάς και να καταλήξουν σε κοινό ανακοινωθέν, διά του οποίου επεζητείτο, μεταξύ άλλων, «μια ανεξάρτητη, αδέσμευτη,  δικοινοτική ομόσπονδη Δημοκρατία».

Η ελληνική πλευρά προέβη στην πιο δραματική όσο και ολέθρια υποχώρηση, που συνιστούσε σοβαρότατο λάθος του Μακαρίου. Με απλά λόγια, υιοθέτησε την θέση ότι, μετά την τουρκική εισβολή και κατοχή του 36% του κυπριακού εδάφους, θα υπάρξει ένα νέο πολιτειακό καθεστώς στη βάση της ομοσπονδίας και της δικοινοτικότητας.

Ενός κακού, μύρια έπονται. Τον Νοέμβριο 1983 ο Ντενκτάς, κατ’ εντολήν της Τουρκίας, ανακήρυξε το κατοχικό ψευδοκράτος. Ήταν μια κλασική ευκαιρία αλλαγής στρατηγικής από την ελληνική πλευρά.

Ο Σπ. Κυπριανού έμεινε αγκιστρωμένος στη συλλογή ψηφισμάτων χωρίς αντίκρισμα. Στις 10/4/1992 (επί προεδρίας Βασιλείου), το ψήφισμα 750 καθιέρωσε «μια δικοινοτική και διζωνική ομοσπονδία». Τον Νοέμβριο του 2002, ο τότε Γ.Γ. του ΟΗΕ, Ανάν, υπέβαλε το ομώνυμο σχέδιό του για επίλυση του Κυπριακού. Επρόκειτο για μια πολιτική τερατουργία που, αν γινόταν αποδεκτή, θα παρέδιδε την Κύπρο αύτανδρη σε μια νέα τουρκοκρατία.

Κληρίδης, Αναστασιάδης, Χριστόφιας και ένας εσμός γνωστών Αναν-ιστών επιχείρησαν να το μπήξουν στον κυπριακό Ελληνισμό. Ευτυχώς, το 76% το απέρριψε και διέσωσε την Κυπριακή Δημοκρατία. Θα ανέμενε κανείς πως η απόρριψη του σχεδίου και όλων των ελληνικών υποχωρήσεων θα αξιοποιείτο από τους ηγέτες της Κύπρου. Ο Κληρίδης, ένδακρυς και ορκιζόμενος στο ιερό Ευαγγέλιο, ευχόταν να πεθάνει παρά να δει το σχέδιο να απορρίπτεται.

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, που είχε καλέσει τους Έλληνες να πουν ένα βροντερό ΟΧΙ, χαρακτήριζε ως «εκτός πραγματικότητας» όσους επέμεναν ότι το σχέδιο Ανάν είναι νεκρό. Στις 8/7/2006, τσιμέντωσε το σχέδιο και τη διζωνική με κοινό ανακοινωθέν με τον κατοχικό Ταλάτ. Ο Αναστασιάδης δεν υστέρησε του Τάσσου και του Χριστόφια στην υλοποίηση προνοιών του σχεδίου Ανάν, μέχρι το ναυάγιο του Crans Montana, τον Ιούνιο 2017.

• Τι έπραξαν οι Τούρκοι; Με την ενεργό υποστήριξη των Εγγλέζων ενθυλάκωσαν, από τον Αύγουστο του 1974 μέχρι και το 2017, όλες τις υποχωρήσεις που η ελληνική πλευρά έκανε για να δελεάσει, να κατευνάσει και να εξευμενίσει το τουρκικό θηρίο. Τι έδωσαν σε αντάλλαγμα; Υποσχέσεις που δεν τήρησαν ή ευθύς αναίρεσαν.

Γιατί, λοιπόν, μετά από 50 χρόνια συνομιλιών, υποχωρήσεων της ελληνικής πλευράς, κατευνασμού της Τουρκίας, βρισκόμαστε στα πρόθυρα τουρκοποίησης της Κύπρου; Οι λόγοι είναι πολλοί:

>Πρώτον, από το 1956 η Τουρκία είχε θέσει ως μακροχρόνιο στόχο της, την επανάκτηση της Κύπρου. Οι δύο εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ προσδιόρισαν επακριβώς τις επιδιώξεις της.

>Δεύτερον, δι’ εκθέσεως της ΜΙΤ και με το «Στρατηγικό Βάθος» του Νταβούτογλου, η Τουρκία βροντοφωνάζει ότι η Κύπρος είναι πολύτιμη για τις νεο-Οθωμανικές φιλοδοξίες της ως περιφερειακής και παγκόσμιας δύναμης.

Απόλαυσε τα καλοκαιρινά σινεμαδάκια, χωρίς κουνουπάκια!GALESYN

Δες Περισσότερα

Κρουαζιέρες all inclusive για ηλικιωμένους από Neo Agioneri 2024: Οι τιμές μπορεί να σας εκπλήξουνWallStreet Viral

Αναζητήστε τώρα

>Τρίτον, δεν θέλει ομοσπονδία, διχοτόμηση ή δύο κράτη. Απαιτεί και μεθοδεύει να κατακτήσει ΟΛΟΚΛΗΡΗ την Κύπρο.

>Τέταρτον, παραβιάζει ατιμώρητα το Διεθνές Δίκαιο, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις βασικές ελευθερίες, το κράτος δικαίου και τις δημοκρατικές αρχές και αξίες. Αιχμή της είναι το Ισλάμ και ισχύς της οι Ένοπλες Δυνάμεις της.

>Πέμπτον, η Τουρκία σέβεται μόνο τη δύναμη. Αποστρέφεται και εξευτελίζει τον ικέτη και τον γλείφτη. Δεν επιστρέφει ποτέ με την υπογραφή της ό,τι άρπαξε με το σπαθί της.

Ποια έπρεπε να ήταν η πολιτική της Κύπρου, με την ένοπλη, εδώ, υποστήριξη της εγγυήτριας και Μάνας Ελλάδας; Πρώτα η απελευθέρωση δι’ όλων των πρόσφορων μέσων, και μετά συνομιλίες από θέσεως ισοζυγίου δυνάμεων.

Αντ’ αυτού, η Λευκωσία επιδίδεται σε ασταμάτητες υποχωρήσεις για να καλοπιάσει τον κατακτητή. Ελλάδα και Κύπρος αρνούνται να παραδεχτούν ότι οι συνομιλίες ΑΠΕΤΥΧΑΝ, και αυτό δεν οφείλεται μόνο στην τουρκική αδιαλλαξία και αδιστακτότητα. Αρνούνται να αποδεχτούν ότι η διάσωση της Κύπρου απαιτεί μιαν άλλη ελληνική στρατηγική μακράς πνοής, για να αντιμετωπιστεί ο τουρκικός εφιάλτης.

• Ιδού το εξωφρενικό: Ο Ερντογάν εισέβαλε ξανά στα κατεχόμενα. Χτες, μαύρη μέρα της εισβολής, δέχτηκε τον χαιρετισμό μεγάλης στρατιωτικής παρέλασης. Στη θάλασσα της αγαπημένης μας Κερύνειας έπλεαν 50 πολεμικά σκάφη με επικεφαλής το «Ανατολού», το πρώτο τουρκικό αεροπλανοφόρο, ως εντυπωσιακή, επιθετική επίδειξη ισχύος.

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός παρέστη σε εκδήλωση καταδίκης της τουρκικής εισβολής. Ανέμελψε τις γνωστές ελληνικές θέσεις, με επιβεβαίωση της σταθερής υποστήριξης στην Κύπρο.

Η Ελλάδα έδωσε όπλα στην Ουκρανία και συστοιχία πυραύλων στη Σαουδική Αραβία. Τι έδωσε στην Κύπρο; Στην Ε.Ε. καταγγέλλει τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αλλά σιωπά για την τουρκική κατοχή της ευρωπαϊκής Κύπρου και τη φαρισαϊκή πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών των εταίρων μας.

Συμπράττει με τον κατακτητή για εκλογή αντιπροσώπου του στον ΟΑΣΕ, διότι νομίζει ότι θα επιλύσει τα Ελληνοτουρκικά, και εγκαταλείπει την Κύπρο. Η Αθήνα αρνείται πεισματικά να καταλάβει το αυτονόητο: Κατάκτηση και τουρκοποίηση της Κύπρου θα σημάνει την αρπαγή του Αιγαίου και της Θράκης. Τι παιχνίδια παίζονται στο κλεινόν άστυ;

Οι παλιές αμαρτίες ρίχνουν μεγάλες σκιές, όπως έλεγε και ο Σαίξπηρ. Το ίδιο ισχύει και για την αντιπρόεδρο των ΗΠΑ και πλέον υποψήφια για το χρίσμα των Δημοκρατικών…

Πίσω λοιπόν από το προσωπείο της αυτοδημιούργητης, κρύβεται ένα μυστικό που η Καμάλα θα ήθελε να διαγράψει, ειδικά τώρα που βρίσκεται στο απόγειο της πολιτικής της καριέρας.

Όλα ξεκίνησαν το όχι και τόσο μακρινό 1994, όταν η Καμάλα Χάρις ήταν μόλις 29 χρονών.

Η φιλόδοξη Χάρις, σύναψε σχέση με τον 60χρονο τότε Γουίλι Μπράουν, ο οποίος ήταν παντρεμένος, δήμαρχος του Σαν Φρανσίσκο και ένας από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους στην Καλιφόρνια. Όταν η σχέση έγινε γνωστή, ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι βρισκόταν σε διάσταση με τη σύζυγό του, για να αποφύγει το σκάνδαλο. Το ότι ένας πανίσχυρος πολιτικός σύναψε ερωτική σχέση με μία γυναίκα η οποία είχε λιγότερα από τα μισά του χρόνια, μπορεί να είναι απολύτως νόμιμο, στερείται όμως ηθικής…

Ο Μπράουν αποδείχτηκε εξαιρετικά γενναιόδωρος σύντροφος, καθώς αγόραζε στην Καμάλα ακριβά δώρα όπως μια πολυτελή BMW και την διόρισε σε δύο θέσεις με επιρροή.

Συγκεκριμένα, διόρισε την Καμάλα στην Επιτροπή Ιατρικής Βοήθειας της Καλιφόρνια, μια θέση με 72.000 δολάρια αμοιβή ετησίως, ενώ επίσης την τοποθέτησε στο Συμβούλιο Εφέσεων Ασφάλισης Ανεργίας της πολιτείας, μια προσοδοφόρα θέση που της εξασφάλισε άλλα 97.088 δολάρια το χρόνο. Ο Μπράουν εκείνη την εποχή έγινε στόχος έρευνας του FBI για διαφθορά αναφορικά με το «μοίρασμα» προσοδοφόρων συμβάσεων και ύποπτες συναντήσεις με προμηθευτές αλλά και προσωπα πολιτικού ενδιαφέροντος.

Ακόμη και αφού απέλυσε την Καμάλα το 1995, υπό το βάρος της έρευνας, συνέχισε να χρησιμοποιεί την επιρροή του για να προωθήσει την καριέρα της ποικιλοτρόπως: «Σίγουρα βοήθησα στον πρώτο της αγώνα για εισαγγελέα στο Σαν Φρανσίσκο», δήλωνε σε ΜΜΕ ο ίδιος το 2010.

Η Χάρις εξελέγη γενική εισαγγελέας της Καλιφόρνια το 2010 με τεράστια βοήθεια από τον Γουίλι και όταν έθεσε υποψηφιότητα για τη Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών το 2016, ο Μπράουν ήταν αυτός που «κάλεσε» τον πιθανό αντίπαλό της, Αντόνιο Βιγιαραγόσα, να μείνει εκτός κούρσας.

Αυτό είναι το ένοχο μυστικό της Καμάλα Χάρις, που ραγίζει την εικόνα της «άμεμπτου ηθικής» και του «κυριακάτικου οικογενειακού δείπνου» που προσπαθεί να καλλιεργήσει μέσω των συστημικών ΜΜΕ, για να μιλήσει στην καρδιά του μέσου Αμερικανού…

ΠΗΓΗ:https://www.olympia.gr/1597017/diethni/chamos-me-to-parelthon-tis-kamala-charis/

Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας προς επιχειρήσεις για συμμετοχή σε επιχειρηματική αποστολή στην Ινδία (14-20 Σεπτεμβρίου 2024)

Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και το Περιφερειακό Ταμείο Ανάπτυξης Κεντρικής Μακεδονίας, στο πλαίσιο του Προγράμματος Προβολής Αγροδιατροφικών Προϊόντων της Περιφέρειας, στηρίζουν ενεργά τις αγροδιατροφικές επιχειρήσεις της περιοχής και διοργανώνουν επιχειρηματική αποστολή στην Ινδία (Νέο Δελχί και Βομβάη), το διάστημα 14-20 Σεπτεμβρίου 2024.

Στα επόμενα τρία χρόνια, η Ινδία αναμένεται να γίνει η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο ενώ το 2020 βρισκόταν στην 5η θέση παγκοσμίως βάσει του ονομαστικού ΑΕΠ σύμφωνα με στοιχεία από την World Bank. Το ΑΕΠ της αγγίζει τα 5 τρισεκατομμυρία δολάρια, ως αποτέλεσμα της μεγάλης καταναλωτικής βάσης της που αποτελείται από τον μεγαλύτερο παγκοσμίως πληθυσμό νέων και τα αυξανόμενα αστικά εισοδήματα, ενώ φιλοδοξεί με ικανή πιθανότητα να καταστεί και μια οικονομία 7 τρισεκατομμυρίων δολαρίων τα επόμενα έξι έως επτά χρόνια και μέχρι το 2030 (Πηγή: Πρεσβεία της Ελλάδας στο Ν. Δελχί, Γραφείο Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων, Ελληνικές Εξαγωγές στην Ινδία το Δημοσιονομικό Έτος 2023-2024).

Στην Ινδία, η συνεχώς ανερχόμενη σε αριθμό ατόμων, όπως και σε αγοραστική δύναμη, μεσαία και ανώτερη τάξη των 200-250 εκατομμυρίων καταναλωτών, αποτελεί την «αγορά-στόχο» και βρίσκεται στα 10 περίπου μεγάλα αστικά κέντρα. Η τάξη αυτή, με διεθνείς επιρροές, παρουσιάζει μεταβαλλόμενες καταναλωτικές συνήθειες ως προς τον τρόπο ζωής (π.χ. επώνυμα ενδύματα, διεθνή κουζίνα κ.λπ.). (Πηγή: Πρεσβεία της Ελλάδος στο Ν. Δελχί, Γραφείο Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων, Οδηγός Επιχειρείν στην Ινδία 2020).

Στόχος της επιχειρηματικής αποστολής στο Νέο Δελχί και στη Βομβάη είναι η ενίσχυση της εξωστρέφειας των επιχειρήσεων της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, η ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας σε νέες αγορές ειδικότερα της Ινδίας και η τόνωση του πρωτογενούς τομέα, που παίζει καταλυτικό ρόλο τόσο στην Περιφέρεια όσο και στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας.

Η διοργάνωση της επιχειρηματικής αποστολής από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας δίνει μία εξαιρετική ευκαιρία στις ώριμες εξαγωγικά επιχειρήσεις της περιοχής, για να γνωρίσουν την αγορά της Ινδίας και δημιουργεί τις συνθήκες για δικτύωση και εξωστρέφεια.

Το πρόγραμμα της επιχειρηματικής αποστολής θα περιλαμβάνει ενδεικτικά τις παρακάτω δράσεις:

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου

- Μετάβαση στο Νέο Δελχί, Ινδία

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου

- Επίσκεψη μελέτης (Study visit) στο Νέο Δελχί η οποία περιλαμβάνει και αναλυτική ενημέρωση της αποστολής για τα στοιχεία της αγοράς της Ινδίας παρουσία του επικεφαλής του γραφείου ΟΕΥ της ελληνικής πρεσβείας στην Ινδία.

Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου

- Παρουσίαση για την ανάπτυξη και τις τάσεις που επικρατούν στην Ινδική αγορά.

- Παρουσίαση του αγροδιατροφικού τομέα της ΠΚΜ καθώς και των συμμετεχουσών επιχειρήσεων.

-Β2Β συναντήσεις με εισαγωγείς/διανομείς τροφίμων και ποτών (f&b) σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο της ελληνικής πρεσβείας στο Νέο Δελχί. Παράθεση δεξίωσης.

Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου

- Επίσκεψη στο Federation of Chambers in New Delhi και υπογραφή Memorandum of Cooperation (MoC) μεταξύ ΠΚΜ και Federation of Chambers.

- Απογευματινή πτήση για τη Βομβάη

Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου

- Επίσκεψη στις εγκαταστάσεις (headquarters) της Reliance SM (πρόκειται για έναν επιχειρηματικό όμιλο -κολοσσό και μια από τις μεγαλύτερες αλυσίδες εισαγωγών και super-markets της Ινδίας)

- Επίσκεψη στην IG international (Ένας από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς στην Ινδία – Έδρα: Λιμάνι της Βομβαης)

- Επίσκεψη στη Suri (Ένας από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς στην Ινδία –Έδρα: Λιμάνι της Βομβάης)

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου

- Επίσκεψη στο Λιμάνι στην εταιρία MSC – Δυνατότητα επίσκεψης σε πλοίο με containers με ειδική άδεια

- Επίσκεψη στη λαχαναγορά της Βομβάης.

- Study visit στη Βομβάη.

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου

- Πτήση επιστροφής στην Ελλάδα.

 Για την αρτιότερη προετοιμασία της αποστολής και τον αποτελεσματικότερο συντονισμό των ενεργειών, παρακαλούνται οι ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις που θα επιθυμούσαν να συμμετάσχουν στην επιχειρηματική αποστολή στην Ινδία, να δηλώσουν το ενδιαφέρον τους (βλ. συνημμένο Έντυπο Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος – Φόρμα Συμμετοχής) στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις:

g.karali@pkm.gov.gr ή dao@pkm.gov.gr,

το συντομότερο δυνατό και όχι αργότερα από τη Τετάρτη 31 Ιουλίου 2024.

Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας, λαμβάνοντας υπόψη:

- τον εξαγωγικό χαρακτήρα και τη δραστηριότητα της επιχείρησης

- την εκπροσώπηση όσο το δυνατό περισσότερων Περιφερειακών Ενοτήτων της ΠΚΜ

- τις επιχειρήσεις που δεν έχουν συμμετάσχει ξανά σε εκθέσεις και δράσεις της Περιφέρειας

Βασική προϋπόθεση για τη συμμετοχή των επιχειρήσεων είναι τα προϊόντα τους να έχουν παραχθεί/ τυποποιηθεί/ μεταποιηθεί εντός της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, καθώς επίσης η επωνυμία της επιχείρησης ή η ετικέτα της συσκευασίας των προϊόντων να μην παραπέμπουν σε άλλη περιφέρεια.

Παραμένουμε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε πληροφορία ή διευκρίνιση για την πρωτοβουλία της Περιφέρειας καθώς και για άλλες δράσεις εξωστρέφειας και υποστήριξης του Τμήματος Προβολής Αγροτικών Προϊόντων στα τηλέφωνα 2313330052 (κα Μαρία Ελευθεριάδου) και 2313 330043 (κα Άννα Παπακωνσταντίνου).

Στη σχετική ανακοίνωση που είναι αναρτημένη στην ιστοσελίδα της ΠΚΜ επισυνάπτεται η φόρμα συμμετοχής για τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις.

Τακτική, υβριδική (δια ζώσης και ηλεκτρονικά με τηλεδιάσκεψη) συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Κεντρικής Μακεδονίας θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 25 Ιουλίου 2024 στις 12.00 το μεσημέρι στην αίθουσα συνεδριάσεων του Περιφερειακού Συμβουλίου Κεντρικής Μακεδονίας (26ης Οκτωβρίου 64, Θεσσαλονίκη, Νέο Συνεδριακό Κέντρο Π.Κ.Μ.)  με θέματα ημερήσιας διάταξης:

ΘΕΜΑΤΑ ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ

Θέμα 1ο: Επικύρωση πρακτικών 5ης/15-2-2024, 6ης/22-2-2024, 7ης/20-3-2024, 8ης/19-4-2024 και 9ης/30-5-2024 συνεδριάσεων του Περιφερειακού Συμβουλίου της Π.Κ.Μ.

Εισηγητής: Θεόδωρος Μητράκας, Πρόεδρος Περιφερειακού Συμβουλίου Π.Κ.Μ.

Θέμα 2ο: Έγκριση 6ης τροποποίησης προϋπολογισμού Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας έτους 2024.

Εισηγήτρια: Αθηνά Αθανασιάδου – Αηδονά, Αναπληρώτρια Περιφερειάρχης Π.Κ.Μ.

Θέμα 3ο: Έγκριση τριμηνιαίας έκθεσης αποτελεσμάτων εκτέλεσης Προϋπολογισμού Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας για το Β΄ τρίμηνο έτους 2024.

Εισηγήτρια: Αθηνά Αθανασιάδου – Αηδονά, Αναπληρώτρια Περιφερειάρχης Π.Κ.Μ.

Θέμα 4ο: Έγκριση δωρεάς Η/Μ εξοπλισμού στο Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Εισηγήτρια: Σοφία Μαυρίδου, Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Πιερίας.

Η ανωτέρω πρόσκληση αναρτάται στο site της Π.Κ.Μ. στην παρακάτω διαδρομή

https://www.pkm.gov.gr/category/perifereiako-symvoylio/?region_option=region_central_macedonia

Ειδική, υβριδική (δια ζώσης και ηλεκτρονικά με τηλεδιάσκεψη) συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Κεντρικής Μακεδονίας θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 25 Ιουλίου 2024 στις 11.00 π.μ. στην αίθουσα συνεδριάσεων του Περιφερειακού Συμβουλίου Κεντρικής Μακεδονίας (26ης Οκτωβρίου 64, Θεσσαλονίκη, Νέο Συνεδριακό Κέντρο Π.Κ.Μ.)  με θέμα ημερήσιας διάταξης:

ΘΕΜΑ ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ

1. Έκθεση πεπραγμένων α’ εξαμήνου 2024 της Περιφερειακής Επιτροπής Π.Κ.Μ., προς ενημέρωση των μελών της, στο πλαίσιο της λογοδοσίας προς το Περιφερειακό Συμβούλιο Π.Κ.Μ., σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθ.176 του Ν.3852/10, όπως ισχύει.

Εισηγήτρια: Αθηνά Αθανασιάδου-Αηδονά, Αναπληρώτρια Περιφερειάρχης Π.Κ.Μ.

Η ανωτέρω πρόσκληση αναρτάται στο site της Π.Κ.Μ. στην παρακάτω διαδρομή

https://www.pkm.gov.gr/category/perifereiako-symvoylio/?region_option=region_central_macedonia