Μια
μορφή ανθελληνισμού εκδηλώνεται και σαν υποκριτική… ψυχοπονιά για όλους τους
λαούς του κόσμου, πλην του δικού μας
Του
Παναγιώτη Λιάκου
Ένα
προϊόν που υπάρχει εν αφθονία στους πολιτικο-ιδεολογικούς πάγκους του δημόσιου
διαλόγου είναι ο χαβιαροανθρωπισμός. Αυτός ο χαβιαροανθρωπισμός πωλείται
λιανική και χονδρική από καλοπερασάκηδες, που φαντασιώνονται ότι είναι και
αγωνιστές και καθήμενοι σε θρόνους ηθικής, τους οποίους ουδέποτε μπορεί να
προσεγγίσει ο απλός άνθρωπος (τον οποίον υποτιμητικά αποκαλούν «κυρ Παντελή»).
Αυτή
η σνομπίστικη μερίδα της παρατάξεως του χαβιαροανθρωπισμού διακρίνεται για τους
σιγουρατζίδικους αγώνες που δίνει για χώρες αίτινες βρίσκονται σε απόσταση
ασφαλείας από τη δική μας. Δηλαδή, έχουν γίνει οι διαδηλώσεις και οι πορείες
για τη Νικαράγουα, τη Καμπότζη, το Ιράν, το Πακιστάν, το Βιετνάμ, την Ερυθραία,
τη Βολιβία και αν υπήρχε και κάποια χώρα στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης,
πιθανότατα θα βλέπαμε και πικετοφορία υπέρ της.
Τώρα
αυτή η παράταξη, η οποία πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι παίζει συνέχεια στα
σίγουρα, έχει βρει νέο πεδίο δόξης λαμπρόν: Την Παλαιστίνη. Οι επιφανέστεροι
των χαβιαροανθρωπιστών διαδηλώνουν υπέρ των Αράβων της Παλαιστίνης και έχουν
παραχώσει όλους τους Εβραίους στο ίδιο σακί, κατηγορώντας τους ως
γενοκτόνους.
Μάλιστα,
έχουν τέτοιον αραβοϊσλαμικό οίστρο, ώστε βολτάρουν την Ελλάδα, κατσικώνονται
στα λιμάνια και προσπαθούν να εμποδίσουν Εβραίους τουρίστες να αποβιβαστούν.
Αυτό ίδιοι, οι ευαίσθητοι, δεν θεωρούν ρατσιστική τη νοοτροπία τους. Ρατσιστικό
είναι οποιοδήποτε τσουβάλιασμα πραγματοποιούν άλλοι, όχι οι ίδιοι.
Είναι,
πάντως, αξιοπερίεργο που μερικές γενοκτονίες περνούν απαρατήρητες από αυτούς
τους δεινούς γεωπολιτικούς αναλυτές. Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, της
Μικράς Ασίας και των Αρμενίων από τους Τούρκους δεν φαίνεται να ενοχλεί τους
αλά καρτ ευαισθητούληδες. Ουδέποτε Τούρκοι τουρίστες έχουν εμποδιστεί από το να
αποβιβαστούν σε οποιοδήποτε σημείο της ελληνικής επικράτειας. Και την Κύπρο
φαίνεται να λησμόνησαν οι «ευαίσθητοι». Και η εισβολή στο νησί και η κατοχή
μέρους από αυτό από τις δυνάμεις του «Αττίλα» φαίνεται να μην τους πολυνοιάζει.
Τελικά,
μια μορφή ανθελληνισμού εκδηλώνεται και σαν υποκριτική… ψυχοπονιά για όλους
τους λαούς του κόσμου, πλην του δικού μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια