Πολλοί δυσκολεύονται να αντιληφθούν ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα
ανάφλεξης στο ελληνοτουρκικό υποσύστημα. Το παρόν βήμα έχει προειδοποιήσει
επανειλημμένα για το ενδεχόμενο ενός Proxy War Ελλάδας-Τουρκίας για λόγους που
αναλύθηκαν διεξοδικά από το 2019 (περισσότερα εδώ).
Πλέον οι πληροφορίες από χείλη Αμερικανών πρώην αξιωματούχων, έρχονται να επιβεβαιώσουν
τους φόβους μας. Η αλήθεια είναι ότι μια από τις παθογένειες του
Ελληνισμού είναι η αδύναμη ιστορική μνήμη, η οποία μας οδηγεί σε τραγικές επιλογές
με τεράστιο κόστος σε ανθρώπινες ζωές και γεωπολιτική επιρροή.
Ένας proxy war (πόλεμος δι' αντιπροσώπων) στον οποίο συμμετείχε η Ελλάδα με
καταστρεπτικές συνέπειες για την ίδια, ήταν η επέμβαση στη Ρωσική
επανάσταση το 1919 με την συμμετοχή του Α' Σώματος Στρατού στην Κριμαία. Η
εκστρατεία κατά γενική ομολογία κατέληξε σε πλήρη αποτυχία και οδήγησε στη
συρρίκνωση του ελληνισμού στην ευρύτερη περιοχή.
Λίγα χρόνια αργότερα, το ίδιο επαναλήφθηκε και κατά την Μικρασιατική
εκστρατεία στην οποία η Ελλάδα συμμετείχε ως «αντιπρόσωπος» των Άγγλων. Ο
Βρετανός π. πρωθυπουργός Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ δήλωνε τότε με περισσή κυνικότητα ότι: «Η Ελλάδα είναι
μια μικρή χώρα και δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί ένα τετελεσμένο
γεγονός, και το κυριότερο διαθέτει έναν ετοιμοπόλεμο στρατό»
υιοθετώντας την εισήγηση του διπλωμάτη Χάρολντ Νίκολσον, ο οποίος
υποστήριζε ότι: «Η αιτία που μας ώθησε στην υποστήριξη της Ελλάδας δεν ήταν
συναισθηματική, ήταν η προστασία των Ινδιών και του Σουέζ. Αφού η Τουρκία
αποδείχθηκε αναξιόπιστη σύμμαχος, στραφήκαμε προς την Ελλάδα. Η χώρα
αυτή είναι αρκετά ισχυρή για να μην μας δημιουργεί οικονομικές δαπάνες σε
περίοδο ειρήνης, και αρκετά αδύνατη σε περίοδο πολέμου ώστε να μένει υποτελής
σε εμάς». Τα αποτελέσματα της Μικρασιατική εκστρατείας είναι γνωστά.
Εάν υπάρχουν ακόμη κάποιοι οι οποίοι αδυνατούν να εντοπίσουν τις ομοιότητες
με τις σημερινές ευρύτερες γεωπολιτικές συνθήκες, τότε εκπέμπουμε σε
διαφορετικά μήκη κύματος και η συζήτηση μάλλον τελειώνει κάπου εδώ. Οι
υπόλοιποι, καλό θα ήταν να αρχίσουν να βλέπουν τα πράγματα ως έχουν και όχι
όπως θα θέλαμε να είναι. Δεδομένου μάλιστα ότι η χειραγώγηση των πολιτικών
ηγεσιών από διεθνή κέντρα αποφάσεων αποτελεί διαχρονική παθογένεια -που
οφείλεται στην υποβαθμισμένη ποιότητα του πολιτικού προσωπικού αλλά και στο
γεγονός ότι ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνο για τη νομή της εξουσίας-,
συνδυαστικά καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι είναι πολύ εύκολο ο Ελληνισμός να
εμπλακεί σε ένα proxy war, όταν οι διεθνείς δρώντες το αποφασίσουν για τους
δικούς τους λόγους. Απ' ότι φαίνεται (από τις προαναφερθείσες παραπομπές)
βρισκόμαστε πολύ κοντά σε αυτήν την δεινή πραγματικότητα, διότι δεν είναι λίγοι
εκείνοι που παρασκηνιακά επιδιώκουν να «κοντύνουν» την Τουρκία
(περισσότερα εδώ). Ο νοών νοείτω...
Συνοψίζοντας, δανειζόμενοι τα λόγια του στοχαστή Περικλή Γιαννόπουλου, για
άλλη μια φορά καταλήγουμε στο τραγικό συμπέρασμα: «Ελληνική φυλή, ο μεγαλύτερος
εχθρός σου είναι ο εαυτός σου.»
Πηγή: i-epikaira.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια