Έτσι και αλλιώς οι άνθρωποι
ακούν και πιστεύουν αυτά που θέλουν και αυτά που τους βολεύουν. Άρα χαμένος
χρόνος.
Μεγάλωσα, αλλά το άδικο, δεν
το αντέχω… δεν θέλω να μ’ αδικούν όπως προσπαθώ κι εγώ να μην αδικώ…
Προτιμώ να λέω την άποψή μου
και μου είναι αδιάφορο πόσοι και αν θα την δεχθούν, κι αν θα μου δώσουν
δίκιο, αλλά μέσα μου δεν την κρατώ, γιατί θα σκάσω…
Καλλιόπη
Γράφει η Δέσποινα Χατζάκη
Και φτάνουμε σε μια ηλικία
που περισσότερο επιθυμούμε την ψυχική μας ηρεμία, από το να μας πουν ότι έχουμε
δίκιο!
Ζυγιάζουμε το όφελος και
αναρωτιόμαστε αν πρέπει με κόστος τη σωματική και ψυχική μας υγεία, να
αποδείξουμε σε κάποιους ότι αυτοί έχουν το λάθος κι εμείς το σωστό.
Έτσι και αλλιώς οι άνθρωποι
ακούν και πιστεύουν αυτά που θέλουν και αυτά που τους βολεύουν. Άρα χαμένος
χρόνος.
Γι’ αυτό είναι προτιμότερο να
συγχωρούμε, να προσπερνούμε ή έστω να αδιαφορούμε για ανθρώπους και καταστάσεις
που μας πονούν και μας δημιουργούν σωματική και ψυχική σύγχυση.
Να συγχωρούμε για εμάς. Για το δικό μας
καλό. Και ξέρεις γιατί;
Γιατί όταν μπορείς να ανταποδώσεις το
κακό που σου έκαναν και δεν το κάνεις, δείχνεις ότι σέβεσαι και αγαπάς τον
εαυτό σου. Η κακία, το μίσος και η εκδίκηση δε φέρνουν ψυχική ηρεμία ούτε
δικαίωση, όπως νομίζουμε. Τα εκδικητικά σενάρια είναι φθορά.
Η ηρεμία μυαλού και ψυχής
είναι ανεκτίμητη. Γι’ αυτό ας δώσουμε την πρώτη θέση στην προσωπική μας
αξιοπρέπεια και αυτοεκτίμηση.
Να λες πάμε παρακάτω. Κι αν
δε θες να συγχωρείς, αδιαφόρησε. Προσπέρασε. Φύγε. Φύγε από ό,τι σε αδικεί. Εσύ
εξάλλου ξέρεις ότι έχεις δίκιο. Κράτησε αυτό και την πολύτιμη ηρεμία σου,
επίσης!
Δεν υπάρχουν σχόλια