ΜΗΠΩΣ ΣΤΗΝ «ΘΕΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ» ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ ΟΙ ΒΡΑΧΟΝΗΣΙΔΕΣ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΑΟΖ;

 

Στο νέο Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό και τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, που βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, προβλέπεται η απαγόρευση της τουριστικής ανάπτυξης σε κατηγορίες νήσων και νησίδων.

 

Όμως, το άρθρο 121 παρ. 3 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) περιγράφει ότι «οι βράχοι οι οποίοι δεν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη διαβίωση ή δική τους οικονομική ζωή, δεν θα έχουν αποκλειστική οικονομική ζώνη ή υφαλοκρηπίδα».

 

Η απόλυτη και γενικής εφαρμογής νομοθετική ρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση εγείρει, όμως, ζήτημα εθνικής σημασίας στο Αιγαίο πέλαγος. Μια τέτοια νομοθεσία θα επιφέρει καταλυτικές επιπτώσεις για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Πατρίδα μας.

 

Η ΝΙΚΗ πιστεύει ότι θα πρέπει να δίνονται ισχυρά κίνητρα και επιδοτήσεις για την οικονομική ανάπτυξη βραχονησίδων σε εθνικά κρίσιμες περιοχές. Εκτός και εάν άλλα υπαγορεύουν οι μυστικές συμφωνίες «χαμηλής πολιτικής» του ΥΠΕΞ και με τέτοιους νόμους προωθείται η συνδιαχείριση στο Αιγαίο.

 

Όταν η Τουρκία θεωρεί ότι τα νησιά του Αιγαίου έχουν μόνο Χωρικά Ύδατα, πως εμείς θα αποδείξουμε ότι οι βραχονησίδες μας διαθέτουν ΑΟΖ; Βασικά και απλά ερωτήματα σε μια ευαίσθητη συγκυρία.

 

Αναμένουμε ξεκάθαρες απαντήσεις από την Κυβέρνηση πριν την προώθηση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου και ζητάμε να διαμορφωθεί πρωτίστως με εθνικά κριτήρια.