ΣΑΒΒΑΤΟ 11 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΟ ΠΟΛΥΚΑΣΤΡΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ "ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ"

Το Θεατρικό Εργαστήρι της Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου Παιονίας παρουσιάζει την  μαύρη κωμωδία του Ζωρζ Μισέλ (Georges Michel), «Κυριακάτικος Περίπατος» (La Promenade Du Dimanche).

Σάββατο 11 Μαρτίου, ώρα 20.00 μ.μ. Στο Πολιτιστικό Κέντρο Πολυκάστρου

Σκηνοθεσία, Σκηνογραφία, Μουσική Επιμέλεια: Τζίμης Κούρτης

Φωτισμοί: Τζίμης Κούρτης, Κώστας Μιχαηλίδης

Κατασκευή Σκηνικού: Λεωνίδας Πασχαλίδης και ο θίασος

Αφίσα-Γραφικά Σκηνικού: Μάνος Σιωνίδης

Απόδοση - Διασκευή: Τζίμης Κούρτης

ΠΑΙΖΟΥΝ: Γιώργος Ευθυμιάδης, Έλενα Λιακοπούλου, Κώστας Μανασής, Λεωνίδας Πασχαλίδης, Μάνος Σιωνίδης, Τάνια Τσούκα, Δήμητρα Φωτοπούλου,  Χρίστος Μέλλιος

Μια συνηθισμένη οικογένεια, κάνει τον συνηθισμένο περίπατο της, μια συνηθισμένη Κυριακή, στον πεζόδρομο μιας συνηθισμένης πόλης όπου ζει. Καταστήματα εμπορικά, καφενεία, σινεμά και περαστικοί. Όλα συμβαίνουν αλλά τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται. Όλα μοιάζουν με κάτι άλλο. Είναι εκεί αλλά είναι και αλλού. Είναι παντού αλλά και πουθενά. Είναι τώρα, σήμερα αλλά είναι και χθες και θα είναι και αύριο. Παρόν, παρελθόν και μέλλον ταυτόχρονα. Εδώ, στην Ευρώπη, στην Αμερική, στην Ασία, στην Αφρική. Στην Αυστραλία ή στην Ανταρκτική. Είναι αυτοί, είναι οι άλλοι, είμαστε εμείς. Αλλά εμείς είμαστε οι άλλοι. Ποτέ δεν είμαστε εμείς. Ποτέ δεν είμαστε αυτοί.

Ο καθιερωμένος κυριακάτικος περίπατος μιας συνηθισμένης μικρο-αστικής οικογένειας σε μια τυπική μεγαλούπολη δεν επιφυλάσσει απρόοπτα και ανατροπές. Τα πάντα βρίσκονται εκεί όπου πρέπει να βρίσκονται, και για ό,τι συμβαίνει υπάρχει πάντοτε κάποια εύλογη εξήγηση. Τίποτε δεν είναι ικανό να διαταράξει την οικογενειακή γαλήνη. Κάποια προμηνύματα, όπως το ότι κάηκαν οι ασφάλειες στο σπίτι και ότι βούλωσε ο νεροχύτης, προσπερνώνται αδιάφορα, ακόμη κι όταν «τριτώνει το κακό». Σημασία έχει η ανατροφή του παιδιού, η εκμάθηση της καλής συμπεριφοράς, μέσα από στερεότυπες εκφράσεις και κανόνες απαράβατους. Σ΄ έναν κόσμο που διαρκώς μεταβάλλεται, άλλοτε βίαια κι άλλοτε ειρηνικά, η μόνη αξία που πρέπει να μείνει πάση θυσία σταθερή είναι η οικογενειακή τιμή και προπάντων η μεταβίβαση των ιδεών του πατέρα στον γιο του. Έχοντας αφήσει τον σκοτεινό Μεσαίωνα πίσω της, η οικογένεια θα συνεχίσει τον κυριακάτικο περίπατο της εν ειρήνη, προσπερνώντας εμπόδια, μικροκαυγάδες και ανάρμοστες συμπεριφορές του γιου. 

Όπως έγραψε κι ο J. P. Sartre, προλογίζοντας την πρώτη έκδοση του έργου (1966)  «… είναι σκανδαλώδες και δυνατό διότι, η ζωή συνοψίζεται σε έναν περίπατο, όπου το απίθανο γίνεται η αλήθεια…».