Του Χρήστου
Μπολώση
Με πήρε τηλέφωνο,
κατά τι εκνευρισμένος, ο γείτονάς μου και φίλος της «δημοκρατίας» Θάνος Σ. και
μου έθεσε την εξής ερώτηση: «Δεν μου λες, ρε φίλε, εσύ που είσαι μέσα στα
πράματα (εγώ είμ’ αυτός…), οι δύο τελευταίοι πρωθυπουργοί, Τσίπρας και
Μητσοτάκης, μας πιλατεύουν και μας έχουν φάει τ’ αυτιά, 7 χρόνια τώρα, ότι
βγήκαμε απ’ τα μνημόνια και χαίρετ’ η φύσις όλη και μαζεύουμε συγχαρητήρια από
ολούθε και όλοι μας ζητάνε τη συνταγή, αλλά εμείς δεν τη δίνουμε και άλλα
τέτοια όμορφα. Όμως, αν είναι έτσι τα πράγματα και αν η οικονομία μας κινείται
με άλματα προς τα εμπρός, που τύφλα να ‘χει ο Τεντόγλου, και με πηδήματα προ τα
πάνω, έτσι που να σκάει απ’ τη ζήλια του ο Καραλής (μπράβο στο παλικάρι για το
νέο πανελλήνιο ρεκόρ), τότε εμένα η σύνταξή μου γιατί δεν επανήλθε στα επίπεδα
του 2010; Γιατί δεν μου ξαναδίνουν τα δώρα;»
Τώρα τι να του πω
εγώ, που «είμαι μες στα πράματα»;
Ώσπου μου ήρθε μια
φλασιά.
«Δεν μου λες, εσύ
δεν ήσουν ναυτικός; Εκεί στις θάλασσες που βολόδερνες μπας και αντάμωσες
τίποτις βοσκοτόπια;» «Τι λες, μωρέ» με αποπήρε. «Άκου τι σου λέω εγώ, που είμαι
μες στα πράματα». «Ρε, βοσκοτόπια στη θάλασσα;» «Ε, άμα είσαι του κόμματος…»
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
Δεν υπάρχουν σχόλια