Αυτή είναι η παρακαταθήκη που
μας άφησε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Σε μία από τις σπάνιες και άγνωστες συνεντεύξεις του, δημοσιεύθηκε πρόσφατα, ακούστε τι έλεγε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Δεν ήταν γνωστή αυτή η
συνέντευξη, αλλά έχει αξία να την επαναλάβουμε.
Έλεγε: «Εγώ δεν υπήρξα ούτε
δεξιός, ούτε κεντρώος, ούτε αριστερός.
Υπήρξα ανεπηρέαστος από δογματισμούς, ώστε να επιλέγω κάθε φορά τη λύση η οποία συμφέρει τον τόπο μου».
Προσέξτε πόσο επίκαιρα είναι αυτά τα λόγια, γιατί ο ιδρυτής μας δημιούργησε ένα κόμμα αξιών και όχι άκαμπτων ιδεολογιών.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν πραγματιστής πολιτικός, προέκρινε πάντα το αποτέλεσμα.
Ήταν ευρωπαϊστής, ήταν
πολιτικός που διάβαζε σωστά τα γεωπολιτικά δεδομένα.
Ήταν πρώτα και πάνω απ’ όλα
αντιλαϊκιστής, δεν κολάκευσε ποτέ την κοινή γνώμη.
Ήταν ένας πολιτικός ανοιχτός.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συνεργάστηκε με τους ικανότερους, δίχως κομματικές ταμπέλες.
Ήταν, όμως, και ένας πολιτικός
ουσιαστικά προοδευτικός.
Διεκδικούσε τον διαρκή εκσυγχρονισμό της χώρας.
Και αυτή η παρακαταθήκη του Κωνσταντίνου Καραμανλή είναι, πιστεύω, η καλύτερη απάντηση στους λίγους που θέλουν μία περιχαρακωμένη παράταξη, μια παράταξη κλειστή, μια παράταξη συμπλεγματική και τελικά ηττοπαθή.
Οι παρωπίδες μπορεί να μετατρέπονται και σε αλυσίδες.
Η ζωή αποδεικνύει ότι όταν ανοίγουν τα «παράθυρα» της σκέψης, τότε μπορούμε να ανοίξουμε και τις πόρτες σε νέους συμμάχους.
Και όσο πλατύτερα απλώνονται τα κλαδιά της Νέας Δημοκρατίας, τόσο δικαιώνουν την ισχύ που έχουν οι ρίζες τους.
Αυτός, λοιπόν, είναι ο δρόμος
της αδιάκοπης εξέλιξης που δίδαξε ο Καραμανλής.
Και ίσως είναι η καλύτερη εξήγηση γιατί τελικά αυτή η παράταξη ήταν η μόνη η οποία επιβίωσε και δυνάμωσε στην διάρκεια των 50 ετών.
Αυτός είναι και ο προσωπικός
δρόμος του Κυριάκου Μητσοτάκη
. Το 2016 πήρε μια εντολή από όλους μας: να ανανεώσει το κόμμα μας, να το κάνει πιο ευρύχωρο, καθώς στην πολιτική τα κενά καλύπτονται γρήγορα.
Και βέβαια, να το θέσει στην καρδιά ενός πλατιού κοινωνικού μετώπου, χωρίς ιδεολογικές παρωπίδες.
Με σημαίες τί;
Το αυτονόητο, τη λογική, τον ρεαλισμό, την πρόοδο, τον εκσυγχρονισμό.
Έτσι και έγινε.
Και αυτό το φιλελεύθερο μέτωπο επικράτησε τελικά σε όλες τις μάχες που δώσαμε, στις τελευταίες μάλιστα με μεγαλύτερο ποσοστό από τις προηγούμενες.
Μπορέσαμε και δείξαμε πώς η συλλογική ανάπτυξη, ναι, μπορεί να γίνει ατομική προκοπή, πώς μπορούμε να ενσωματώσουμε την παράδοση στην εξέλιξη αλλά και γνωρίζοντας πως όποιος γέρνει τελικά πέφτει.
Το βλέμμα μας δεν κοιτά ούτε
αριστερά, ούτε δεξιά, κοιτάει μόνο μπροστά.
Μόνο μπροστά.
Στα 50 μας χρόνια, λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία διαθέτει σήμερα και την ωριμότητα της ενηλικίωσης αλλά διαθέτει και την ορμή της πρώτης εκκίνησης.
Και το δηλώνουν οι αναμετρήσεις στις οποίες οι πολίτες μας εμπιστεύτηκαν, η κυριαρχία μας, πια, στο πεδίο και των ιδεών και των αποτελεσμάτων, αλλά και η ίδια η «Βαβέλ» της αντιπολίτευσης.
Αυτή η κρίση της αντιπολίτευσης, προσέξτε, αν την αναλύσετε δεν νομίζω ότι είναι ανεξάρτητη από τη δική μας τολμηρή πολιτική.
Διαφορετικά οι διαλυτικοί τριγμοί στα άλλα κόμματα θα είχαν εμφανιστεί νωρίτερα και με άλλες αφορμές.
Εκδηλώνονται τώρα, γιατί;
Αφιερωμένο στους επικριτές του Κυριάκου Μητσοτάκη εντός των τειχών της Νέα Δημοκρατίας «Καραμανλικούς» και μη ..ενός Πρωθυπουργού και προέδρου που πιστά υπηρετεί τις αρχές και τις αξίες του Ιδρυτή μας ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ!!!!
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΜΗΝΑΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΕΕΠ Ν.Δ Ν. ΚΙΛΚΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια