Η ΗΡΩΙΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΕΟΚΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΤΟΥ 1955-59 ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΤΟ ΕΥΚΟΛΟ ΜΑΘΗΜΑ, ΕΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙ ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ - ΠΟΛΥΠΛΟΚΟ - ΑΚΑΝΘΩΔΕΣ 1974

 

 Η ΗΡΩΙΚΉ ΕΝΩΤΙΚΉ ΕΌΚΑ, ΤΗΣ ΚΎΠΡΟΥ ΤΟΥ 1955-59, ΘΕΩΡΕΊΤΑΙ ΤΟ ΕΎΚΟΛΟ ΜΆΘΗΜΑ. ΕΝ ΑΝΤΙΘΈΣΕΙ ΤΟ ΔΎΣΚΟΛΟ-ΠΟΛΎΠΛΟΚΟ-ΑΚΑΝΘΏΔΕΣ ΘΕΩΡΕΊΤΑΙ ΤΟ 1974.

Γράφει ο Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων tamystikatoubaltou.blogspot.

Δεν αντιλέγω ότι ικανοποιούμε εν μέρει, προς θεού, όταν ακούω βεβαίως εν τάχει, έστω και επιδερμικώς, να επικαλούνται δια της διαχρονική μας ιστορικής διαδρομής, την Ηρωική Ενωτική Οργάνωση, της Θρυλικής ΕΟΚΑ, που δραστηριοποιήθηκε, εις την μαρτυρική μας Ελληνική Κύπρο, από τα έτη του 1955-59. Καθώς θέλοντας και μη, άνοιξε διάπλατα τους ορίζοντες, αφενός μεν, δυστυχώς όμως, όχι για το Μεγαλεπήβολο Όραμα, της Καθολικής Προσδοκίας του Σχεδίου τους, δια μέσω του Όρκου, εις την Εκκλησία της Φανερωμένης, που δεν θα μπορούσε να υπήρξε άλλο, από το λεγόμενο Ποθούμενο. Εν γένει της Ενώσεως της θυγατέρας Κύπρου, με τα της Μητρός Πατρίδας Ελλάδος. Αλλά αφετέρου δε, για ένα ανεξάρτητο Νεοσύστατο Κράτος, της στενής άγονης, συντηρητικής και πλήρως ακανθώδης, λαϊκίστικης τοπικιστικής, Κυπριακής Δημοκρατίας, δια μέσω της επαίσχυντης Συνθήκης Ζυρίχης Λοζάνης του 1959, ελέω του Κωνσταντίνου Καραμανλή του Πρεσβύτερου. Εν ολίγοις αυτό το νεότερο Κεφάλαιο, της Ελληνικής μας σύγχρονης Ιστορίας, θεωρείται εμφανώς εν μέρει, για όσους λίγο έχουν εντρυφήσει, ως κατεξοχήν ιστοριοδίφες-φιλίστορες, έστω και εν τάχει επιδερμικώς και όχι διεξοδικώς και εμπεριστατωμένως, το εύκολο μάθημα της ύλης. Διότι κανείς απολύτως, εκτός βεβαίως της άκρα ανθελληνικής τρομοκρατικής αριστεράς, δια της ως είθισται διεθνιστική της αντιλήψεως, στείρας και άγονης αρνητικής αντιδραστικότητας, εις την Κύπρο λέγεται ΑΚΕΛ. Εν τω μεταξύ δεν θα τολμήσει να το αμφισβητήσει, υποτιμώντας εν πολλοίς, την εν γένει Ηρωική της Μαρτυρική Προσφορά, των Πολλαπλών Θυσιών, δια της Παρουσίας, εναργώς ως την Νεότερη, Εθνική μας Επανάσταση του 1821. Επειδή όλους τους σύμφερε, βολεύτηκαν συν τοις άλλοις, σε ένα ακραιφνώς καινούργιο, στενότατο τοπικιστικό Κράτος, με ότι αυτό συνεπάγεται. Καθώς θα ανοίγονταν διάπλατα, καινούργιες θέσεις εργασίας, άλλωστε όπου δεν υπάρχει συμφέρον, τότε δεν υπάρχει και ενδιαφέρον, δια της εμφανέστατης ιδιοτέλειας, του συμφεροντολογικού δούνε και λαβείν. Εν γένει των κατεξοχήν δημοσίων εργοδοτών, του συσπειρωμένου Κομματικού Στρατού εν πολλοίς. Παράλληλα πολύ περισσότερες πιθανότητες, έχουν να αποχωρήσουν τα αποκρουστικά στρατεύματα κατοχής, των 40.000 αιμοβόρων στρατιωτών, του βάρβαρου Τούρκου Αττίλα εισβολέα κατακτητή, παρά ο αμιγώς Καθεστωτικός, Κομματικός Συσπειρωμένος Στρατός, της συμφέρουσας καλοβολεμένης  ΕΡΤ και της κάθε Δημόσιας αμιγώς κομματικοποιημένης ΈΡΤ ο νοών νοείτω.

 

Συν τοις άλλοις εις τα πολυποίκιλα Νεοσύστατα, Αναρίθμητα Υπουργεία του Κράτους, των Διοικητών των Παραδιοικητών, των Πρεσβειών, των Αστυνομικών Τμημάτων, των Νοσοκομείων, των Δημοσιογραφικών Μέσων, Μαζικής υποτίθεται ενημέρωσης, εξαπάτησης ως είθισται, των Σωμάτων Ασφαλείας, της καθεστωτικής Φεουδαρχικής Συμφέρουσας, Τοπικιστικής Εκκλησίας, του Αρχιεπισκόπου και Πρωθυπουργού Μακαρίου του Γ και ου το καθεξής. Εν προκειμένω του μωροφιλόδοξου αρχομανή Καισαρόπαπα, καθώς είχε πάρει αυτοβούλως, πλην εμμέσως και σαφώς, υπονομευτικά δολίως, επάνω του όλες τις δημοκρατικές εξουσίες του λαού. Απεναντίας λες και είχε το αλάθητο του Πάπα, εν αντιθέσει, όποιος τολμούσε και τον αμφισβητούσε εντόνως δημοκρατικώς, τότε άνοιγαν διάπλατα, δημοκρατικώς βεβαίως βεβαίως, τα κρατητήρια των φυλακών, ως Πολιτικοί Κρατούμενοι. Φρονώντας πως μόνο αυτός, ήταν ο υποτιθέμενος εκλεκτός του λαού, παράλληλα μίας αμιγώς, συντηρητικής εσώκλειστης Κυπριακής Εκκλησίας, πλήρως συμβιβαζόμενης και εξαρτώμενης θέλοντας και μη, ελεγχόμενης εν πολλοίς, υποτονικά αδιάφορης, ερωτοτροπούσα με την Κυβέρνηση και ου το καθεξής, ο νοών νοείτω. Επομένως όπως πάντοτε, εμείς οι εκ του απόμακρου ασφαλούς κινούμενοι, σύγχρονοι νεοέλληνες τοις πάσι, ο εν μέρει ο υποτιθέμενος  πατριωτισμός μας, θα εξαντληθεί εις τα σίγουρα και βέβαια πόστα, των βαριών καθεστωτικών σκιών. Εν αντιθέσει το λεγόμενο δύσκολο και ακανθώδη Κομμάτι του Κεφαλαίου, της εμφανώς ηττημένης, Ιστορικής μας διαδρομής, αυτό που πονάει, και θεωρείται ο Πόλεμος του 1974, και εν γένει ο επιμέρους διχασμός της εμφυλιοπολεμικής συρράξεως, δεν θα τολμήσει να το ακουμπήσει κανείς. Ή εάν το πράξει εν μέρει, θα κινηθεί πολιτικώς εννοώ, μέσα στα όρια της σώφρων λογικής, δια της συμφέρουσας ιδιοτελώς τους, κομματικής επιλεκτικής μονομερώς, εμπαθέστατης προσεγγίσεως. Εν τω μεταξύ ο συγχωρεμένος Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, ο πολύς Χριστόδουλος, προφανώς αυτήν την λογική ακολούθησε, της εύκολης διαδρομής, χαϊδεύοντας αυτιά, όταν επισκέφθηκε την Πάφο της Κύπρου. Καθώς τους ομίλησε για τον Μεγάλο Ήρωα μας, τον 18χρονο Ευαγόρα Παληκαρίδη εις την Γενέτειρα του. Εν ολίγοις τον τελευταίο νεότερο Απαγχονισθέντα εις τα Φυλακισμένα Μνήματα της Λευκωσίας στις 14/3/1957, του Ιερότερου Χώρου της Θυσίας, δια της Ηρωικής τους Εθνικής-Ελληνικής Αυταπαρνήσεως, εξαιτίας των Άγγλων τυρράνων δημίων δυναστών αποικιοκρατών του. Ως εκ τούτου, άρα δεν τόλμησε ούτε αυτός, υπερβατικά κινούμενος, να συγκρουστεί τρόπον τινά, ηπίως μετριοπαθώς, διακριτικά κινούμενος, με τα εκάστοτε ιδιοτελώς κομματικώς, τοπικιστικά Κυπριακά συμφέροντα τοις πάσι, εν γένει πως πολύ κατώτερων των προσδοκιών μας.

 

Επιπροσθέτως μέσα στην σαφώς, ταραγμένη συγχυσμένη περίοδο του 1974, εν μέρει εκεί εάν εμβαθύνεις, μπορείς να διακρίνεις, το ποιος πραγματικά ήθελε εμπράκτως ειλικρινά, πραγματικά εν πολλοίς, το Όραμα της εν δυνάμει Ενώσεως, της Κύπρο με την Μητέρα Πατρίδα Ελλάδα. Εν αντιθέσει και ποιος όχι, καθώς το τορπίλισε, υπονομευτικά δολίως, πλην εμμέσως και σαφώς, δια της συμφέρουσας τοπικιστικής τους, κομματικής εμπαθής ιδιοτέλειας, το Ηρωικό Έπος, της Μαρτυρικής Ενωτικής Οργανώσεως, της ΕΟΚΑ το 1955-59. Διότι εχθές, ενθυμήθηκαν την Θυσία των δύο αμφότερων Ηρώων Παληκαριών, των πρώτων Απαγχονισθέντων του Μιχαλάκη Καραολή και του Ανδρέα Δημητρίου, στις 10 Μαίου του 1956.  Απεναντίας όμως, μας απέκρυψαν ως είθισται, σκοπίμως εντέχνως, οικειοθελώς επιμελώς, ότι τότε, μία ημέρα πριν τον αποτρόπαιο και βάρβαρο εν πολλοίς απαγχονισμό, ξεχύθηκαν εις την Πρωτεύουσα των Αθηνών, της Κυβερνήσεως της ΕΡΕ, Εθνικής Ριζοσπαστικής Ενώσεως, του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Εν τούτοις αναρίθμητα Παλλαϊκά πλήθη αγανακτισμένης εύλογης διαμαρτυρίας, ώστε να αποτρέψουν την αιματοχυσία του μοιραίου. Εκ νέου και η αστυνομία, δεν δίστασε και πυροβόλησε εν ψυχρώ, για να τους απομακρύνει, δολοφονώντας περίπου 10 Έλληνες Πατριώτες Διαδηλωτές, και τραυμάτισε περισσότερους από 100, στέλνοντας τους αιμόφυρτους, εις τα παρακείμενα νοσοκομεία της Πρωτευούσης. Επομένως αυτά θεωρούνται η σαφώς απαγορευμένη-συσκοτισμένη, σύγχρονη ιστορική μας διαδρομή, που δεν θα πρέπει να διδάσκεται, εις τα αμιγώς κομματικοποιημένα, συμφεροντολογικά ιδιοτελώς σχολεία μας. Εν κατακλείδι από κανέναν, μα απολύτως κανέναν, υποτιθέμενο υπερπατριώτη, ασυμβίβαστο και εν γένια αξιοπρεπή, δεν θα ακούσετε να σας λέγει, ότι εις τα Στρατιωτικά Κοιμητήρια της Λακατάμιας, πέριξ της Λευκωσίας, στις 17 Αυγούστου του 1974. Εν ολίγοις μετέπειτα την ημέρα της ανακωχής του Πολέμου, ότι έθαψαν ομαδικώς ακαλαίσθητα, και μάλιστα κάποιοι εξ αυτών, ακόμη ήταν εν ζωή, βαριά ανάσαιναν, η απόλυτη φρίκη της ξεφτίλας, δια της κομματικής διχαστικής αδιαφορίας της παρακμής. Διότι ένας Ιερέας με έναν πολίτη, υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες, των τραγικών συμβάντων των γεγονότων που εξελίχθηκαν, με τους Ήρωες Υπερασπιστές, του μπαρουτοκαπνισμένου Στρατοπέδου, της ΕΛΔΎΚ-Ελληνικής Δυνάμεως της Κύπρου, περίπου στους 80 Ελλαδίτες Στρατιώτες.

 

Υποσημείωση ότι την τραγική Ηρωική, Α Μοίρα Καταδρομών από το Μάλεμε της Κρήτης, των 29 Ελλαδιτών σκοτωμένων Καταδρομέων, και των 4 Πιλότων, που επάνδρωναν το πλήρωμα του εν λόγω αεροσκάφους, του Τύπου Noratlas. Ενώ κατέπεσε από υποτιθέμενα, κατά λάθος είπαν, φίλια Πυρά, της ασυνεννοησίας εν πολλοίς, στις 21 Ιουλίου του 1974, εις τον Τύμβο της Μακεδονίτισσας, προάστιο της Λευκωσίας. Εν αντιθέσει όμως, ο αδερφός του αδικοσκοτωμένου Πιλότου, του Ήρωα Επισμηναγού Βασίλη Παναγόπουλου, από το Αγρίνιο, σε συνέντευξη που παραχώρησε προσφάτως, σε ένα τοπικό κανάλι. Συν τοις άλλοις και ευκόλως μπορείτε να την εντοπίσετε, εις το διαδικτυακό κανάλι του youtbe, πριν περίπου 3 χρόνια, όταν έφεραν τα οστά του, μετέπειτα από 42 ολόκληρα συναπτά έτη, για να τον θάψουν, εναποθέτοντας τα, στην γενέτειρα του το Αγρίνιο. Εν τω μεταξύ αναφέρει ξεκάθαρα, σε μία κρίση πονεμένης αδελφικής ειλικρίνιας, επειδή το έψαξε το θέμα σαφώς. Επιπροσθέτως ότι Κύπριος Ανώτερος Δόκιμος Αξιωματικός, εκείνη την τραγική νύχτα, εις 20-21 Ιουλίου του 1974, ως υπεύθυνος του Αεροδρομίου της Λευκωσίας, διέταξε τους κατώτερους στρατιώτες του, που χειρίζονταν τα Αντιαρματικά όπλα, λέγοντας τους, πως ότι Πετάει από επάνω τους, είτε πρόκειται για Τούρκικα, είτε για την Χούντα των Αθηνών, να καταρρίπτονται επειγόντως ακαριαία, καθώς θεωρείται ένα και το αυτό. Όπως επίσης τότε, σώθηκε ως εκ θαύματος, πέφτοντας εις το απόλυτο κενό του αεροσκάφους, και ένας Καταδρομέας, από όλο το υπόλοιπο εμφανώς καιόμενο πλήρωμα του αεροσκάφους, Ονομάτι Ζαφειρίου Θανάσης από την Θεσσαλονίκη. Εν προκειμένω και άρα, θέλοντας και μη, δια του πρωτόγνωρου κάπως συναισθηματισμού-περιστατικού, πουλάει κάπως το θέμα. Διότι ρίχνουν κατάφορα, τις μονοδιάστατες κομματικές, επιλεκτικές τους, μονομερείς προσεγγίσεις των ευθυνών, εις την Στρατιωτική χούντα των Αθηνών, που κυβερνούσε τότε, εν μέρει κάπως το προβάλουν, προωθώντας το εν πολλοίς. Απεναντίας αλλά τα δραματικά, δημοκρατικά τραγικά γεγονότα που διεξήχθησαν, του Ηρωικού Στρατοπέδου, της μπαρουτοκαπνισμένης ΕΛΔΥΚ, στις 14 με 16 Αυγούστου, επί Δημοκρατίας. Εν ταύτα, από τις 24 Ιουλίου κυβερνούσε, και εν γένει επί Καραμανλή, που δήλωσε εν καιρώ πολέμου, αλγεινώς ενδοτικώς, ότι η Κύπρος είναι μακριά, κλείνοντας το μάτι εις τους Τούρκους θέλοντας και μη, ότι δεν πρόκειται να εμπλακεί η Ελλάδα, επεμβαίνοντας εις τον πόλεμο της Κύπρου, ούτε λόγος να γίνεται.

 

Υστερόγραφο υποσημείωσης, ότι όλοι, μα απολύτως όλοι, εκείνη την τραγική δραματική συγχυσμένη, περίοδο της χρονικής εποχής, της εκ των προτέρων εμφυλιοπολεμικής συρράξεως του διχασμού, που αναφερόμαστε, υπήρξαν πάρα πολύ κατώτεροι του αναμενομένου, των ιδιαίτερων καίριων στιγμών που αναμίχθηκαν. Εν τω μεταξύ είτε πρόκειται, για την ΕΟΚΑ Β, άφρων και επιπόλαιη, υστερόβουλη αμετροεπή, έξαλλη εν πολλοίς, πατριδοκάπηλη, στρατιωτική χούντα των Αθηνών, του Ταξιάρχου της ΕΣΑ Δημητρίου Ιωαννίδη, καθώς επιφορτίστηκε το λανθασμένο, το μη συνετό, πέρα έως πέρα Πραξικόπημα, εναντίον του Μακαρίου Γ. Είτε πρόκειται για τον Καθεστωτικό Καισαρόπαπα-καιροσκόπο λαϊκιστή, Πρωθυπουργό και Αρχιεπίσκοπο της Κυπριακής Δημοκρατίας, τον Μακάριο Γ, και τον συν αυτών συμφεροντολογικών βολεμένων εις το έπακρο, στενά συντηρητικών, τοπικιστικών κομματικών υποστηρικτών του. Επομένως το ακανθώδη διαχρονικό, Κυπριακό ζήτημα του προβλήματος, μόνο μέσω της προσεγγίσεως, του διχαστικού εμφυλιοπολεμικού 1974, μπορούμε να αντιληφθούμε διακριτικώς ηπίως μετριοπαθώς, και μη φανατικώς, το τι ρόλο έπαιξε ο καθένας τους ξεχωριστά. Εύχομαι να ασχολούμαστε εντρυφώντας, με τις ιστορικές πηγές των γεγονότων, πάντοτε σφαιρικώς, κυκλικώς, ομαλώς και όχι μονοδιάστατα κομματικώς φανατικώς, ή δικτατορικώς στρατιωτικώς, παίρνοντας από όλους τους εμπλεκόμενους χώρουςπου αναμίχθηκαν, γνώσεις αυθεντικής, αρτιμελής ενημέρωσης εν πολλοίς. Εν τέλει να μπορούμε να διακρίνουμε, με το χάρισμα της άδολης, ανιδιοτελώς φιλοπατρίας, των ένθεων Πρότυπων αξιών. Εν γένει το ποιες από όλες οι πηγές, είναι οι γνήσιες και καθαρόαιμες, προς το συμφέρον του γενικού καλού του Εμείς, δια της Συλλογικής Πατρίδας, και ποιες οι νοθευμένες, δια της εγωιστικής συμφέρουσας Παρτίδας. Εν συνεχεία όσο μπορώντας, αναλόγως βεβαίως, με τις εκάστοτε αντοχές του καθενός μας, φτάνοντας εις την όποια αλήθεια, καθώς μην ξεχνάτε ότι ο Φάκελος της Κύπρου του 1974, θεωρείται μία σύγχρονη λερναία ακανθώδης Ύδρα, κόβοντας ένα κεφάλι, φανερώνονται άλλα δέκα, για αυτό και είναι ερμητικά κλειστός, πολλαπλώς χρονίως, εις τα βαθύτερα χρονοντούλαπα της ιστορίας, κάτω στα υπόγεια της Βουλής των Ελλήνων, ο νοών νοείτω.

 

Πέτα την ανθρωπιά σου και από τον αφέντη πιάσου και όταν σε φτύσει αυτός να κάθεσαι σκυφτός και θα έχεις τα πρωτεία στην σάπια πολιτεία-κοινωνία.

Λέμε δυνατά αυτά που οι άλλοι ψιθυρίζουν.

Αν λαχταράς την λευτεριά σε ξένους μην ελπίζεις, πάρτην ο ίδιος εάν μπορείς αλλιώς δεν την αξίζεις.

Θεριά οι άνθρωποι το φως δεν το Σηκώνουν, χίλιες φορές να γεννηθείς τόσες θα σε Σταυρώνουν.

Μην κάνετε παρέα με λύκους, θα σας μάθουν να ουρλιάζετε, να κάνετε παρέα με Αετούς να σας μάθουν να πετάτε.

 

Ο ανάξιος δούλος του Θεού ο Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων tamystikatoubaltou.blogspot.