Ο ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ Η ΑΓΩΝΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ

Κάθε προεκλογικός αγώνας έχει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους περισσότερους πολίτες. Άλλους πολύ, άλλους λίγο και άλλους καθόλου.  Αυτές όμως οι εκλογές του Μαϊου χάλασαν την ραστώνη των πολιτών, την ραστώνη του καφενείου και από πολύ νωρίς άρχισαν να ταράζουν τα ήρεμα νερά της αδιαφορίας.

Άρχισαν πολύ νωρίς οι καυγάδες, του «γιατί αυτός και όχι εγώ», «ποιος είναι αυτός που θα μου πει εμένα πως ο δείνα είναι καλύτερος από εμένα», «εγώ είμαι άξιος (ντενεκές) και θα κατέβω υποψήφιος δήμαρχος ή θα πάω σπίτι μου», «εγώ με αυτό τον …….(ενας χαρακτηρισμός) δεν πρόκειται να πάω στον αιώνα τον άπαντα», εννοώντας μετά την Τρίτη παρουσία!

Μετά άρχισαν καυγάδες, βαρύτατες κατηγορίες, μετά «εγώ δεν πρόκειται να βάλω στο ψηφοδέλτιό μου μούφες», εγώ δεν πρόκειται να βάλλω κανένα που ξέρω μετά από ένα μήνα θα τσακωθεί όχι μόνο με εμένα αλλά με ολόκληρο το Δημοτικό συμβούλιο!

Μετά ήρθαν οι προσελεύσεις απομακρυνθέντων και οι απομακρύνσεις δυσαρεστημένων! Κατόπιν «θέλω να με στηρίξεις», «θέλω να προσφέρω», «εμείς θα τα αλλάξουμε όλα, ο αρχηγός μας άλλαξε δεν θα είναι όπως ήταν πριν», θαρρείς και πέρασε από την κολυμβήθρα του Σιωάμ και ξέπλυνε όλες τις «αμαρτίες του» προ πάντων οικονομικές, δολοπλοκίας, ρουσφετολογίας, υποσχέσεων, περισσότερες και από αυτές του Τσίπρα του 2015!

Πίσω από όλα αυτά έχουμε και το εκλογικό «έρμα», που αν δεν έχουν την στήριξη του θείου ή του πρώην βουλευτή ή του πρώην ή νυν δημάρχου ή του τάδε κόμματος, θα πάνε στον πάτο και αυτό το γνωρίζουν καλά. Αυτού του είδους οι υποψήφιοι κάνουν μεγαλύτερο θόρυβο, μια και γνωρίζουν την πολιτική τους κενότητα! Όσο πιο κούφιος και ανόητος  τόσο η ρουκετική φαντασίωσή του γίνεται πανίσχυρη!

Όλοι ξέρουν πως αυτές οι Δημοτικές εκλογές είναι πολύ δύσκολες. Όλοι ξέρουν πως μόνο το 10% των υποψηφίων θα περάσουν το κατώφλι του Δήμου ως Δημοτικοί Σύμβουλοι. Είναι όμως και κάποιοι, ευτυχώς ελπίζουμε λίγοι, που εάν δεν εκλεγούν μπορεί και να πάθουν κατάθλιψη, όπως το τελευταίο παράδειγμα, όπου εκλεγμένο δεν του μιλάνε ακόμη και στο καφενείο, γιατί είχε αξία μόνον όσο  μπορούσε να κάνει κανένα ρουσφέτι!  Αυτοί κινούνται τρελά, λυσσάνε, στήνουν παιχνίδια, εύκολα γίνονται εχθροί, περνούν στο άλλο άκρο των απειλών, πιέζουν, δεν κουράζονται, δεν παραιτούνται ποτέ.  Διακρίνεις έναν φόβο και έναν θυμό στο πρόσωπό τους ενώ χαμογελάνε αμήχανα, άτσαλα και προσποιητά.

Κάποιους τους τρομοκρατεί το «πολιτικό γήρας». Δεν μπορούν να φανταστούν τον εαυτό τους πως το μόνο που θα έχουν να κάνουν στο εξής, εκτός από το επάγγελμά τους, είναι να πάνε στο παζάρι με την λίστα που τους έδωσε η γυναίκα τους να ψωνίσουν! Και τέλος όλοι αυτοί μετά τις εκλογές, πιθανότερο είναι, να μη μιλιούνται και να εχθρεύεται ο ένας τον άλλον!

 Αγαπητοί μου αναγνώστες μπορεί κανείς να ελπίζει και να περιμένει κάτι; Μπορεί να πάει μπροστά η Αυτοδιοίκηση;  Μπορεί να προκόψει αυτός ο τόπος με ανεπρόκοπους ή καθηλωμένους;

Έχουμε άλλες 28 ημέρες να αποφύγουμε «τα αποφάγια» της πολιτικής, τα κουρασμένα παλληκάρια,  τους εκβιαστές και τους «πυραυλοκίνητους ντενεκέδες».

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

28.4.19  ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ