ΣΒΗΝΟΥΝ ΟΙ ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΕΝΤΥΠΟΥ ΤΥΠΟΥ (ΑΡΘΡΟ)

Έτος εκλογών το 2019 και τα σενάρια …δίνουν και παίρνουν, με τους υποψηφίους να αφουγκράζονται οτιδήποτε λέγεται που αφορά τους ίδιους και τους αντιπάλους τους. Εκείνο που με εντυπωσίασε όμως είναι ότι δεν φαίνεται να δίνουν καμία σημασία στο τι γράφεται, ιδικά, στον τοπικό τύπο.

Ημέρα Δευτέρα και σε λίγες ώρες το 2018 θα αποτελεί παρελθόν. Μπαίνω για έναν καφέ και στην γωνία μία παρέα συζητά τα δρώμενα. Πολλοί οι υποψήφιοι στο τραπέζι και αυθόρμητα ρωτάω έναν από αυτούς.

Ρε φίλε τι έχει μαζί σου ο εκδότης φίλος σου και σε λούζει πατόκορφα.   

Αλήθεια είναι ότι δεν ήξερε για ποιό πράγμα μιλούσα, αλλά η αντίδρασή του ήταν άμεση γιατί σε αυτόν τον τόπο όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας.

Αμάν ρε Θεόφιλε με αυτόν ασχολείσαι. Θέλεις να τον πετάξω ένα πεντακοσάρικο και να τραγουδάει ότι θέλω;

Η αντίδραση του διπλανού συνοδευόταν από μειδίαμα. Πολλά είπες και με διακόσια θα πει το ποίημα, αλλά γιατί να τα δώσω, δεν είναι καλύτερα να πάω στα μπουζούκια και να ακούσω ότι γουστάρω.

Όλοι το γύρισαν στην πλάκα και αυτά που ειπώθηκαν δεν γράφονται, αλλά ακούγονται στα καφενεία, καθώς ο κόσμος έχει καταλάβει τον ρόλο όλων αυτών των «νόμιμων» κουρελόχαρτων.

Η αλήθεια είναι ότι εκείνη την στιγμή δεν είχα καμία διάθεση να συμμετέχω, έστω και για πλάκα, στη συζήτηση που ξεκίνησε, όμως κάθισα γιατί το μήνυμα του καφενέ δεν είναι κάτι που μπορείς να το πετάξεις καθώς η απαξίωση των πολιτών προς το πολιτικό μας σύστημα αλλά και στους πραιτοριανούς του, όπως είναι ο τύπος, το μόνο βέβαιο είναι ότι βλάπτει την, έστω κατ’ ευφημισμό, δημοκρατία μας.

Κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει η να υποστηρίξει ότι δεν είναι ανάγκη να υπάρχουν εφημερίδες, όμως τον έντυπο τύπο δεν τον σκότωσε κανένας άλλος παρά μόνο οι εκδότες, η οικονομική διαπλοκή των οποίων ήταν και μία από τις βασικές αιτίες όχι μόνο του «θανάτου» του, αλλά και του ότι η φτώχεια ήρθε στην χώρα μας.

Τα χρόνια μετά την μεταπολίτευση, είχε αποκτήσει χαρακτήρα εθνικού δικαίου η διαπλοκή όμως …οι διαπλεκόμενοι αποδείχθηκαν ανίκανοι να διαχειριστούν τα κλοπιμαία.

Φυσικό επακόλουθο της ανικανότητας των εκδοτών ήταν η κατάληψη του χώρου της ενημέρωσης από τα ηλεκτρονικά μέσα.

Στο Κιλκίς πολλές είναι οι φωνές που λένε την αλήθεια επώνυμα η ανώνυμα και αυτό τρομάζει επειδή τα συμφέροντα των “απομειναρίων” του τύπου αναπολούν περασμένα μεγαλεία στις αίθουσες των καζίνο, τότε που οι πολιτικοί ήταν αιμοδότες τους.

Η κουβέντα συνεχιζόταν και φτάσαμε στο σημείο που σε λίγες ώρες ο νέος χρόνος θα μας έκανε ποδαρικό.

Σηκώθηκα να φύγω.

Θεόφιλε άκου, μου λέει αυτός τον οποίο λοιδορούσε το έντυπο.

Θέλεις να προσφέρεις κάτι καλό στον τόπο; Γράφε τα καλύτερα για αυτόν ώστε να πείσεις τους ομοϊδεάτες του να τον κατεβάσουν υποψήφιο.

Τότε και μόνο τότε θα δεις την αλήθεια του πράγματος. Κατάφερε εσύ αυτό και τα άλλα άστα …στην κάλπη. Εκεί θα δεις τι σημαίνει «ξεφτίλα»    

Έφυγα ευχόμενος τα καλύτερα στην ομήγυρη.

Όταν η αυθαιρεσία μετατρέπεται σε δήθεν πολιτική κριτική, τότε οι διαπρύσιοι κήρυκες της ενημέρωσης οδηγούνται στην αυτογελοιοποίηση, έλεγα και ξανάλεγα μέχρι που άνοιξα την πόρτα και οι μυρωδιές από τα μελομακάρονα και την γαλοπούλα, που τελικά ήταν κότα, κυριάρχησαν του προβληματισμού μου.

Καλή χρονιά ήταν οι φωνές που ακούγονταν σε λίγο στο σπίτι.

Καλή χρονιά και η δική μου ευχή προς όλους, φίλους και εχθρούς, όπως και αν επιλέξουν να λέγονται.   

ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ