Δεν υπήρξαν «λάθη
στρατηγικής». Δεν βρήκε «μεγάλα λάθη» στους χειρισμούς που οδήγησαν στην
τραγωδία. Παρόλα αυτά, η φυσική καταστροφή και οι απώλειες τόσων ζωών ξεπέρασαν
τη βούλησή του να συνεχίσει... Και ο πρωθυπουργός που μόλις μια εβδομάδα πριν -
την περασμένη Παρασκευή - αναλάμβανε την πολιτική ευθύνη δηλώνοντας ότι δεν ήταν
η ώρα των αποκεφαλισμών, αλλά η ώρα της μάχης, έκανε δεκτή την παραίτηση του
Νίκου Τόσκα.
Πόση ασυνέχεια, πόση
ασυνέπεια και πόση αυτοαναίρεση να χωρέσει στους άστοχους χειρισμούς μιας
μεγάλης τραγωδίας, για την οποία η κυβέρνηση είτε διεκδικεί το «αλάθητο» είτε
επιρρίπτει την ευθύνη στους «προηγούμενους» και στα αυθαίρετα;
Κερδήθηκε η μάχη μέσα σε
μία εβδομάδα και ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να αποδεσμεύσει τον κ. Τόσκα, η μήπως
το Μαξίμου συνειδητοποιεί ότι μέρα με τη μέρα, λάθος πάνω στο λάθος, η πολιτική
βλάβη μπορεί να είναι ανήκεστος;
Ίσως επειδή κάποιοι στο
Μαξίμου έχουν διαβάσει αρκετό Λένιν να ακολούθησαν - με μεγάλη καθυστέρηση
- το περίφημο «χθες είναι νωρίς, αύριο είναι αργά, τώρα είναι η
στιγμή».
Αλλά ακόμη και για το
«τώρα», το πολιτικό μομέντουμ έχει χαθεί. Μένει απλώς να φανεί αν ο κ. Τόσκας,
που δεν προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ (και αυτό έχει τη σημασία του), απλώς άνοιξε
τον δρόμο και για άλλες παραιτήσεις.
Οσα δεν φέρνει ο χρόνος,
τα φέρνει η στιγμή. Η τραγωδία στο Μάτι φέρνει όσα δεν έφεραν τρεισήμισι
χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Η ειρωνεία για την
κυβέρνηση είναι ότι τελικά η επιχείρηση κατεδάφισης άρχισε από τον εαυτό της.
http://www.kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια