ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΓΟΝΕΩΝ Κ.ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ: ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΣΤΕΡΗΣΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΛΙ ΓΙΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ.

 

Πριν προλάβουμε να οργανώσουμε καλά καλά τη ζωή μας με τη νέα σχολική χρονιά (σχολείο, δραστηριότητες, ελεύθερος χρόνος που θα περνάμε με τις οικογένειές μας) η Κυβέρνηση φέρνει ένα νομοσχέδιο που προβλέπει 13 ώρες δουλειά για τον ιδιωτικό τομέα, παραπέρα ευελιξία του χρόνου εργασίας, κατάργηση της καλοκαιρινής άδειας.

Με λίγα λόγια μας καλούν να δεχτούμε:

§  Να δουλεύουμε από το πρωί ως το βράδυ, να φεύγουμε από το σπίτι στις 6 το πρωί και να επιστρέφουμε στις 9 (αν λάβουμε υπόψη το χρόνο μετακίνησης και τη μη προσμέτρηση του χρόνου διαλείμματος).

§  Να είμαστε γονείς για 1 μέρα την εβδομάδα και τις άλλες να δουλεύουμε.

§  Να δουλεύουμε όσο, όποτε και όπου θέλει ο εργοδότης μας.

§  Να μην μπορούμε να κάνουμε διακοπές ούτε 10 μέρες το καλοκαίρι με τα παιδιά μας.

Αν μέχρι σήμερα ήταν άθλος να προγραμματίσεις τη ζωή, να στηρίξεις το παιδί και τις ανάγκες του, να  ζεις  ήρεμα και όμορφα,  τώρα θα γίνει όνειρο απατηλό. Το έχουμε δει να συμβαίνει  και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. που εφαρμόζεται το μέτρο – όριο των 11 ωρών μη εργασίας την ημέρα.

Αυτή η εξέλιξη θέλει σήμερα εμάς και αύριο τα παιδιά μας να ζούμε σαν δούλοι. Ενώ θα έχει άμεσες επιπτώσεις στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών.

Αλήθεια, αυτοί που όλη μέρα βγάζουν κροκοδείλια δάκρυα για την υπογεννητικότητα και παρουσιάζουν ευφάνταστα προγράμματα για να περνάμε ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά μας, ας μας απαντήσουν:

Τι μπορείς να κάνεις σε 11 ώρες;  Να ξεκουραστείς, να  φροντίσεις τα παιδιά, το σπίτι, τον εαυτό σου; Ποιος θα στηρίξει τα παιδιά μας; Ποιος θα αναλάβει να τα πηγαίνει στις δραστηριότητες τους; Ποιος θα τα βοηθήσει, θα τα εμψυχώσει για να ανταπεξέλθουν στο καθημερινό τους πρόγραμμα; Ποιος θα σταθεί δίπλα τους τα πρώτα χρόνια του σχολείου, ή στην εφηβεία ή και πιο μετά στις εξετάσεις να τους κρατήσει το βιβλίο, να τους δώσει κουράγιο; Πώς θα περάσουμε ποιοτικό και δημιουργικό χρόνο μαζί τους; Τι θα γίνει το επόμενο καλοκαίρι όταν δεν θα μπορούμε να περάσουμε έστω 2 εβδομάδες μαζί τους; Ποιος θα κρατήσει τα μικρότερα;

Δεν μπαίνουμε στο δίλημμα να διαλέξουμε ανάμεσα στο: είτε να δουλεύουμε σαν δούλοι για να ζήσουμε την οικογένειά μας, είτε να πεινάμε για να περνάμε χρόνο μαζί τους.

Το 2025 μπορούμε να εργαζόμαστε λιγότερες ώρες, να αμειβόμαστε τόσο ώστε να καλύπτουμε τις ανάγκες μας, και να είμαστε δίπλα στα παιδιά μας κάθε μέρα. 

 

Τα παιδιά μας κι εμείς δεν είμαστε ρομπότ!

Γι’ αυτό θα υπερασπιστούμε και θα διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας να δουλεύουμε ανθρώπινα με ανθρώπινους μισθούς για να εξασφαλίζουμε στα παιδιά μας μία όμορφη ζωή, να έχουμε  ελεύθερο χρόνο  για να ζούμε δημιουργικά με τα παιδιά μας με υγεία και ευτυχία, να είμαστε δίπλα τους, όταν χαίρονται, όταν στεναχωριούνται, όταν δυσκολεύονται, όταν ζητάνε βοήθεια, όταν μαθαίνουν, όταν μεγαλώνουν.

Δεν τα χαρίζουμε όλα αυτά στα αφεντικά μας για να έχουν αυτοί περισσότερα κέρδη και εμείς να επιστρέψουμε στο Μεσαίωνα.

 

Απαιτούμε να ζούμε και να δουλεύουμε ως άνθρωποι!

Καλούμε τους γονείς, μαζί με τα παιδιά τους, να συμμετέχουμε στην απεργιακή συγκέντρωση που καλούν τα σωματεία των εργαζόμενων και φορείς της Θεσσαλονίκης, την 1^η Οκτωβρίου, στις 10:30 π.μ., στο άγαλμα Βενιζέλου.