ΆΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΜΕ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΘΕΡΜΑΙΝΕΤΑΙ Η ΨΥΧΗ

 

«Τι λέει αυτό που διάβασα; Εγώ που βρίσκομαι πνευματικά; Τι πρέπει να κάνω;»

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Η μελέτη Πατερικών βιβλίων βοηθάει, όταν προηγείται της προσευχής. Γι’ αυτό να διαβάζεις τόσο, όσο σου χρειάζεται, για να κατανυγείς και να παρακινηθείς στην προσευχή. Με τη μελέτη πνευματικών βιβλίων θερμαίνεται η ψυχή.

Με τη μελέτη πνευματικών βιβλίων θερμαίνεται η ψυχή

Να κάνεις λιγότερη μελέτη και περισσσότερη καθημερινή παρακολούθηση του εαυτού σου και ευχή. Γιατί αλλιώς, μόνο με την μελέτη, μένει άκαρπος κανείς, εάν δεν εργαστεί και δεν ζητήσει την Θεία επέμβαση, τη Χάρη του Θεού. Η μελέτη Πατερικών βιβλίων βοηθάει, όταν προηγείται της προσευχής. Γι’ αυτό να διαβάζεις τόσο, όσο σου χρειάζεται, για να κατανυγείς και να παρακινηθείς στην προσευχή.

Προσπαθώ να κάνω τα καθήκοντά μου και να αποφεύγω τους ανθρώπους που θέλουν κουβέντα και με εμποδίζουν να μιλώ με τον Θεό. Προσπαθώ να συντρίβομαι μπροστά στον Θεό, απλώνοντας τις αμαρτίες μου και τις αχαριστίες μου, να ζητώ ταπεινά το έλεός Του και να Τον ευγνωμονώ δοξολογώντας. Αυτή η μελέτη του Θεού, ο νους δηλαδή να βρίσκεται πάντα κοντά στον Θεό, με αναπαύει περισσότερο από κάθε άλλη μελέτη.

Σήμερα οι άνθρωποι καταλήγουν από την πολλή μελέτη να είναι μαγνητόφωνα και να γεμίζουν τις κασέτες τους με περιττά πράγματα. «Η άνευ πράξεως» όμως «διδασκαλία» είναι κατά τον Αββά Ισαάκ «παρακαταθήκη εντροπής». Βλέπεις, πολλοί που ενδιαφέρονται για τον αθλητισμό διαβάζουν αθλητικά περιοδικά ή εφημερίδες και κάθονται. Μπορεί να είναι σαν τα μοσχάρια, αλλά θαυμάζουν τους αθλητές: «Α, καταπληκτικός αυτός, λένε, μπράβο! Ω!… ». Δεν χύνουν όμως λίγο ιδρώτα, ούτε χάνουν κανένα κιλό βάρος. Διαβάζουν- διαβάζουν αθλητικά και ξαπλώνουν. Έτσι δεν ωφελούνται. Μένουν με την ευχαρίστηση του διαβάσματος. Οι κοσμικοί, άλλοι διαβάζουν εφημερίδα, άλλοι διαβάζουν ένα ρομάντζο, μια περιπέτεια, άλλοι παρακολουθούν στο γήπεδο πως παίζουν και περνάνε την ώρα τους. Το ίδιο κάνουν και μερικοί που διαβάζουν πνευματικά. Μπορεί να ξενυχτούν και να διαβάζουν πνευματικά βιβλία με μανία και να ευχαριστιούνται. Παίρνουν ένα πνευματικό βιβλίο, κάθονται και λίγο αναπαυτικά και διαβάζουν. «Ωφελήθηκα», λέει ο άλλος. Καλύτερα πες ότι ευχαριστήθηκες, ότι πέρασες ευχάριστα την ώρα σου. Γιατί αυτό δεν είναι ωφέλεια. Ωφελείσαι, μόνον, όταν δεις τι λέει αυτό που διαβάζεις, ελέγχεις τον εαυτόν σου και προσπαθείς να τον ζορίζεις στην εφαρμογή: «Τι λέει αυτό που διάβασα; Εγώ που βρίσκομαι πνευματικά; Τι πρέπει να κάνω;». Ύστερα, όσο περισσότερα μαθαίνει κανείς, τόσο περισσότερη ευθύνη έχει. Δεν λέω να μην διαβάζει, για να μην ξέρει πολλά και να μην έχει ευθύνη, γιατί αυτό είναι πονηριά, αλλά να μη διαβάζει μόνο για να ευχαριστιέται. Το κακό είναι ότι, αν διαβάζει και έχει δυνατή μνήμη, θυμάται πολλά, μπορεί και να λέει και πολλά και να ξεγελάει τον εαυτό του, να νομίζει δηλαδή ότι τα εφαρμόζει κιόλας. Έτσι δημιουργεί ψευδαίσθηση και στον εαυτό του και στους άλλους. Γι’ αυτό να μην αναπαύετε τον λογισμό σας στα πολλά διαβάσματα. Να στραφείτε στην εφαρμογή. Τα πολλά διαβάσματα μορφώνουν εγκυκλοπαιδικά. Έτσι δεν λέγετε;

Εκείνοι που μελετούν από ευχαρίστηση, χωρίς να αξιοποιούν τίποτα για την πνευματική τους πρόοδο, μοιάζουν με εκείνους τους γεωργούς, που βαριούνται να πιάσουν το αλέτρι και πιάνουν τον πυκνό ίσκιο και διαβάζουν συνέχεια γεωπονικά βιβλία και μαθαίνουν πολλά θεωρητικά, αλλά μένουν άπρακτοι και δυστυχισμένοι.

Υπάρχουν μερικοί, κοσμικοί κυρίως, που διαβάζουν πνευματικά βιβλία με τις ώρες και επειδή ευχαριστιούνται, νομίζουν ότι έχουν κατάσταση και ότι είναι καλοί… Μαθαίνουν πολλά και τα λένε στους άλλους για επίδειξη, χωρίς να εφαρμόζουν οι ίδιοι και δεν ωφελούνται. Είναι σαν έναν που βλέπει μία πάλη και δεν κοιτάζει πως πάλεψαν, για να βοηθηθεί, να γίνει παλαιστής, αλλά κοιτάζει συνέχεια το ρολόι του, για να προλάβει να παρακολουθήσει και άλλη πάλη και άλλη και παλαιστής δεν γίνεται, αλλά μένει θεατής.

Εγώ ως αρχάριος, όταν διάβαζα κάτι, το αντέγραφα, για να μην το ξεχάσω και προσπαθούσα να το εφαρμόσω. Δεν διάβαζα για να περνάω ευχάριστα την ώρα μου, αλλά για να δω: «Που βρίσκομαι; Τι κάνω;» Κάθιζα τον εαυτό μου στο σκαμνί. Δεν τα περνούσα αυτά που διάβαζα έτσι αφορολόγητα. Και εσείς τόσα και τόσα διαβάζετε. Δεν σας κάνει κάτι εντύπωση; Αυτό που σας κάνει εντύπωση, να το αντιγράφετε. Αν το αντιγράψετε και το φέρνετε συχνά στο νου σας, δεν θα το ξεχάσετε εύκολα και θα το εφαρμόσετε.