Κακός είναι
ένας νόμος όταν είναι ανακριβής, ασαφής και ανεφάρμοστος, ακόμα κι αν ο
νομοθέτης έχει τις καλύτερες προθέσεις. Κάποια, μάλιστα, πεδία ανθρώπινης
συμπεριφοράς είναι αδύνατον να τεθούν υπό την κρίση της Θέμιδος, διότι είναι
αδύνατον να ελεγχθούν νομικά. Παράδειγμα: όλοι συμφωνούν πως η διατροφή με junk
food είναι επιβλαβής για την υγεία των παιδιών. Ακόμα και ως κακοποίηση του
παιδιού θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε. Μπορεί όμως να υπάρξει νόμος που να
προβλέπει ποινή για το ποσοστό κορεσμένου λίπους που έχει η διατροφή ενός
παιδιού; Όχι! Ακόμα κι αν συνεργαστούν οι καλύτεροι νομικοί με τους καλύτερους
διαιτολόγους είναι αδύνατον η Πολιτεία να μπαίνει στις κουζίνες όλων των
οικογενειών και να ελέγχει τι τρώνε. Ένας τέτοιος νόμος θα ήταν παντελώς
ανεφάρμοστος, κι επιπλέον θα παραφούσκωνε πολύ νοσηρά τη σφαίρα αρμοδιότητας
του κράτους εις βάρος της ιδιωτικότητας. Χιλιάδες «πρέπει» και «δεν πρέπει»
αναλαμβάνει να τα εντάξει στη ζωή μας η Παιδεία, όχι η Δικαιοσύνη.
Του Θ.
Τζήμερου
Δεν υπάρχουν σχόλια