Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ (ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΧΑΡ. ΚΑΤΣΙΒΑΡΔΑ)

 

           Η καθημερινή παρέμβαση του Θεού στην Ζωή μας.

Το θαύμα εις την καθημερινότητά μας, ορισμένες φορές το αγνοούμε, ένεκεν της αδυναμίας να συνειδητοποιήσουμε με ενάργεια ότι το παν το οφείλουμε εις τον Δημιουργό μας, με συνέπεια, πολλά πράγματα να τα θεωρούμε αυτονόητα και να τα υποτιμούμε, πράγμα το οποίο καθίσταται απότοκος της αλαζονικής φύσης μας.

Περαιτέρω όμως η ίδια η ζωή μας, η υγείας μας, η σύνθεση των ανθρωπίνων σχέσεων, πολλές φορές είναι θέλημα θεού, καθότι ημείς επικαλούμαστε την παρέμβασή του, προς μία κατεύθυνση ο ίδιος όμως κρίνει δεόντως με γνώμονα την εξυπηρέτηση του υπέρτερου συμφέροντος μας, να μας ωθήσει προς την προσήκουσα και πλέον ενδεδειγμένη οδό, την οποία αρχικώς δεν ξέρουμε ποια είναι, ενώ ο Ίδιος γιγνώσκει ορθώς και λυσιτελώς το παν περί ημών.

Ως εκ τούτου η ατελής πεπτωκυία φύση μας, ορισμένες φορές, καίτοι θεμιτό, εύλογο και ανθρώπινο, μας αγάγει εις το να αντιδρούμε σφόδρα περί της εξέλιξης της ζωής μας, πλην όμως η οδός επί της οποίας βαίνουμε εν κατακλείδι αποδεικνύεται η ορθοτέρα, εν σχέσει, με αυτήν επί της οποίας αφελώς βαίναμε, υπολαμβάνοντας πεπλανημένα και εσφαλμένως ότι είναι η σωστή.

Κατά συνέπεια ο θεός μεριμνά για το μέλλον και συμβάλλει προς την καλύτερη εξέλιξη της ζωής μας, αρκεί να τον εμπιστευτούμε, καθότι ο ίδιος είναι ο Πατέρας μας, υπάρχουμε εξαιτίας και συνεπεία Αυτού, ως ο Πλάστης του Σύμπαντος, ως κατ’ εικόνα και δυνητικά καθ’ ομοίωση δια βιωματικής τηρήσεως της παρακαταθήκης του Τριαδικού Θεού.

Επομένως λοιπόν ημών το καθήκον έγκειται εις την προσευχή εις την επίκληση του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, της Υπεραγίας Θεοτόκου αλλα και εν γένει του Τριαδικού Θεού, ίνα μας ευλογήσει και όπως μας ενθαρρύνει ενδεδειγμένα προκειμένου να αποκτήσουμε την δύναμη να ανταπεξέλθουμε τις αδιαλείπτως αναφυόμενες καθημερινές δυσκολίες, πάσης λογής και φύσεως, διαπροσωπικές, κοινωνικές, υγείας, επαγγελματικές και ούτω καθ’ εξής.

Επιβάλλεται να διατηρούμε την ψυχραιμία μας και να μην ορρωδούμε έναντι ουδενός, διότι μέσω των αλλεπάλληλων δοκιμασιών, καταδυόμεθα και αναδυόμεθα, νικητές, συν Θεώ, συντρίβοντας τις εωσφορικές καταστάσεις, θλιβόμεθα και μετά ταύτα, αγαλλόμεθα ευφρόσυνα, ως ανανήψαντες από καμίνι των καθημερινών δυσκολιών.

Είναι αλήθεια ότι ορισμένες φορές, ένεκεν των καταιγιστικών εξελίξεων, αδυνατούμε να ορούμε διαυγώς την πραγματικότητα αποδίδοντας της το ορθό νόημα, αναμένοντας ένα θαύμα, εκκωφαντικό, πανηγυρικό, πολύκροτο, εκδηλώνοντας τοιουτοτρόπως, ασέβεια, αδυναμία προς τον Δημιουργό μας, ο οποίος επί καθημερινής βάσεως μας τροφοδοτεί και συνδράμει ως αρωγός, επιστρατεύοντας τον φύλακα άγγελός μου.

Η υπερεκχειλίζουσα όμως αγάπη του καθίσταται παράφωρη με αποτέλεσμα ναι μεν να μας στέργει και μας φροντίζει παρέχοντας αμέριστα την αρωγή του, κατά τρόπο διακριτικό και αθόρυβο, δίχως να καταλύει της αυτονομία της οντολογικής αυτεξουσιότητάς μας ως ανεξάρτητα υποκείμενα, φυσικά πρόσωπα και εν γένει οντότητες.

Ορισμένες φορές περιφρονούμε την βοήθεια του Θεού εις την καθημερινότητά μας, όπου αποτελεί μία μορφή θαύματος, διότι φρονούμε αναληθώς, ότι ο άνθρωπος καθίσταται παντοδύναμος και δύναται να αντιμετωπίζει εξίσου λυσιτελώς, ετερόκλητες υποθέσεις επί καθημερινής βάσεως, γεγονός το οποίο ανυπερθέτως συνιστά μία φενάκη.

Τα όρια του ανθρώπου εξ ορισμού όπως και η φύση του, καθίστανται πεπερασμένα και υποκείμενα ανεκκλήτως εις την αδυσώπητη φθορά του θνησιγενούς χρόνου, για αυτό η παρέμβαση του Θεού καθίσταται αναγκαία αλλά και πραγματοποιείται επί καθημερινής βάσεως.

Ως εκ τούτου αδιαλείπτως δέον όπως ευχαριστούμε το Θεό για το θαύμα της ζωής αλλά και εν γένει για την υφιστάμενη κατάσταση την καθημερινότητας (της εργασίας, της αποτελεσματικότητας ως προς αυτήν) την οποία ο Ίδιος, μας διατηρεί.

Εν τέλει, ας ανοίξουμε τα μάτια της ψυχής και ας διεισδύσουμε εις την ίδια τη ζωή ίνα αντιληφθούμε εναργώς τα επιμέρους καθημερινά «μικρά» θαύματα, τα οποία λαμβάνουν χώρα κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση, υπό της παρεμβάσεως του Τριαδικού Θεού,  τα  οποία εν τέλει, συνθέτουν και συναρθρώνουν την ίδια τη ζωή αυτή καθ’ αυτήν.

Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς

Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω