Η Μεγάλη Επανάσταση του 1821 και ο εννιάχρονος αδυσώπητος
αγώνας για την ανεξαρτησία μας, ήταν μια πράξη παράτολμου θάρρους σ’ ένα
δυσμενέστατο και εχθρικό διεθνές περιβάλλον. Ο ηρωισμός, η ανιδιοτέλεια και
τέλος η αυτοθυσία των ηρώων κατόρθωσαν να υπερφαλαγγίσουν τις καταστρεπτικές
αντίθετες συμπεριφορές και να αντιστρέψουν το ανθελληνικό κλίμα. «Ο κόσμος
μας έλεγε τρελούς. Ημείς, αν δεν είμεθα τρελοί, δεν εκάναμε την επανάσταση»
λέει ο Κολοκοτρώνης. Η πατριωτική τρέλα και το σύνθημα: «Ελευθερία ή Θάνατος» θα
κινητοποιήσουν το πρωτόγνωρο και εντυπωσιακό κίνημα του φιλελληνισμού και θα
οδηγήσουν στη δημιουργία του πρώτου ανεξάρτητου εθνικού κράτους στην Ευρώπη
μετά από επανάσταση.
Η έλλειψη πειθαρχίας, η παραβίαση των ψηφισμένων νόμων
και το ατομικό συμφέρον ζημίωσαν την επανάσταση. Γι’ αυτό ο Μακρυγιάννης θα
γράψει απευθυνόμενος στις επόμενες γενιές: «Ένα πράμα μόνον με παρακίνησε κι εμένα να
γράψω ότι τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς και
πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι
άνθρωποι· όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσομεν εδώ. Το
λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί, να την φυλάμεν κι όλοι μαζί και να μην λέγει ούτε
ο δυνατός «εγώ» ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς «εγώ»; Όταν
αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει «εγώ»· όταν όμως
αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λένε «εμείς». Είμαστε εις το «εμείς» κι
όχι εις το «εγώ». Και εις το εξής να μάθομεν γνώση, αν θέλομεν να φκιάσομεν
χωριόν, να ζήσομεν όλοι μαζί».
Πάντα επίκαιρος ο Στρατηγός μάς υπενθυμίζει ότι: αν
θέλουμε να έχουμε μια συνεχή και φωτεινή πορεία ως έθνος, απαραίτητη
αναγκαιότητα είναι να καλλιεργήσουμε τα προτερήματα και όχι τα ελαττώματά μας.
Χρόνια Πολλά σε όλους
Δεν υπάρχουν σχόλια