ΌΧΙ ΑΛΛΗ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ!!! (ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΟΨΥΧΟ ΠΟΛΙΤΗ)

 

Ἐπιστολὴ πρὸς την Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας ἀπευθύνουν 4 Ἕλληνες πολίτες, ἡ ὁποία συνυπογράφεται ἀπὸ 1013 ἀκόμη, ποὺ τὴν θέτει ἐνώπιον τῶν εὐθυνῶν της ἀναφορικὰ μὲ τὴν ἀπαράδεκτη νομικὴ διάταξη περί μακροχρόνιου δανεισμοῦ τῶν ἀρχαιοτήτων μας. Στὸν ἀρ. 164 καὶ ἡ δική μου ὑπογραφή.

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΤΩΝ

1. Γεωργίου Ανδρ. Λεκάκη, Συγγραφέως (οδός Αχιλλέως αριθ. 37 - Καλλιθέα)

2. Γρηγορίου Νικηφ. Κοσσυβάκη, Δικηγόρου Αθηνών - Συγγραφέως.

(οδός 28ης Οκτωβρίου, αριθ. 12 - Βριλήσσια, Αθήναι )

3. Αντωνίου Α. Αντωνάκου, Καθηγητού Μ.Ε - Κλασσικού φιλολόγου- Συγγραφέως

και Ιστορικού (οδός Φωκίωνος, αριθ. 23 - Κερατσίνι, Πειραιεύς)

4. Αναστασίου Δ. Στάμου, συνταξ. Καθηγητού Μ.Ε - Συγγραφέως (οδός

Μιαούλη, αριθ. 68, Ελευσίνα, Ν.Αττικής)

Π Ρ Ο Σ

Την Πρόεδρο τής Ελληνικής Δημοκρατίας, Κα Αικατερίνη Σακελλαροπούλου

κατοικοεδρεύουσα στην Αθήνα (Λεωφ.Ηρώδου Αττικού, Προεδρικό Μέγαρο)

Κ Α Ι

Τον Πρωθυπουργό τής Ελλάδος Κο Κυριάκο Μητσοτάκη, κατοικοεδρεύοντα

στην Αθήνα (Λεωφ. Ηρώδου Αττικού, Μέγαρο Μαξίμου)

KOINOΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣ

1. Τον Κο Κωνσταντίνο Τασούλα, Πρόεδρο τής Βουλής τών Ελλήνων.

2. Τον Κο Αλέξη Τσίπρα, Πρόεδρο του «ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ».

3. Την Κα Φωτεινή (Φώφη) Γεννηματά, Πρόεδρο του «ΚΙΝ.ΑΛ.»

4. Τον Κο Δημήτρη Κουτσούμπα, Γ.Γ. της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε.

5. Τον Κο Κυριάκο Βελόπουλο, Πρόεδρο της «Ελληνικής Λύσης»

6. Τον Κο Γιάνη Βαρουφάκη, Πρόεδρο του «ΜΕΡΑ 25»

---------------------

Αξιότιμη Κα Πρόεδρε τής Ελληνικής Δημοκρατίας,

Αξιότιμε Κε Πρωθυπουργέ

Γνωρίζοντας ότι ο χρόνος Σας είναι πολύτιμος, θα προσπαθήσουμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιό σύντομοι και σαφείς γιά ένα ζήτημα το οποίο θεωρούμε τόσο σημαντικό, ώστε να μπορεί βάσιμα να χαρακτηρισθεί εθνικό, γι' αυτό και σπεύδουμε να το θέσουμε υπ' όψη Σας.

Στον Ν. 4761/2020, ο οποίος ψηφίστηκε πρόσφατα από την Βουλή των Ελλήνων (ΦΕΚ 248 Α // 13.12.2020) και ειδικότερα στο άρθρο 48 παρ.13 β’ αυτού, πε-ριελήφθη η εξής διάταξη:

«……επιτρέπεται για την προβολή τής πολιτιστικής κληρονομιάς τής Χώρας ……… η μακρόχρονη εξαγωγή αντικειμένων των συλλογών μουσείων …. προκειμένου να εκτεθούν σε μουσεία, μουσειακούς ή εκθεσιακούς χώρους, ιδίως όταν η ονομασία τού τόπου έκθεσής τους ταυτίζεται με ή περιέχει εκείνη τού εξάγοντος μουσείου και εκτίθενται μόνο δικές τους συλλογές. Με την ίδια απόφαση προσδιορίζονται οι ειδικότεροι όροι τής εξαγωγής, καθώς και η διάρκειά της, η οποία δεν μπορεί να υπερβεί τά είκοσι πέντε (25) έτη, δυνάμενη να ανανεώνεται ανά πενταετία και έως είκοσι πέντε (25) έτη…».

Κα Πρόεδρε και Κε Πρωθυπουργέ,

Διάγουμε -αισίως ελπίζουμε- το έτος 2021 μ.Χ. αν και η ανθρωπότητα τελεί υπό το άγχος και τό άγος τής πανδημίας τού Covid 19,

Όμως, για τις Ελληνίδες και τους Ελληνες, το έτος 2021, σηματοδοτεί -κυρίως- την συμπλήρωση διακοσίων (200) χρόνων από την κήρυξη της εθνικής μας επανα-στάσεως του 1821 και το γεγονός αυτό συνδέεται -όπως Σας εκθέτουμε εν συνε-χεία- με την παραπάνω εισαγωγή μας περί του Ν. 4761/2020.

Κα Πρόεδρε και Κε Πρωθυπουργέ

Εχετε την τιμή να ηγείσθε θεσμικώς τής Ελληνικής Δημοκρατίας και η ηγεσία Σας αυτή -αμέσως ή εμμέσως- οφείλεται στην ελεύθερη βούληση των Ελληνίδων και των Ελλήνων πολιτών, στην κρίση των οποίων έχετε καταθέσει τους επιστημονι-κούς Σας τίτλους, πού επαξίως αποκτήσατε στην διάρκεια του βίου Σας και ευδοκίμως κατέχετε.

Ωστόσο, να είσθε βέβαιοι ότι, και ο «έσχατος» Έλλην πολίτης και η «εσχάτη» Ελληνίδα, ευλόγως απαιτούν από Σάς και κάτι ακόμη:

Την κατάθεση της Ελληνικής Σας ψυχής.

Αυτή η εύλογη και έλλογη απαίτησή μας, εφ’ όσον άπαντες είμαστε Ελληνες και Ελληνίδες πολίτες, σημαίνει πρωτίστως τα παρακάτω:

Tην γνώση, την παραδοχή και την δηλουμένη υπερηφάνειά Σας ότι, το έθνος των απανταχού Ελληνίδων και Ελλήνων των οποίων συνταγματικώς και νομίμως ηγεί-σθε, είναι οι απόγονοι των προκατακλυσμιαίων γ η γ ε ν ώ ν προγόνων μας «Πελασγών», Προμηθέως και Επιμηθέως, αλλά και όσων διεσώθησαν από τον επελθόντα -επιστημονικώς αποδεδειγμένο- «Κατακλυσμό», επί των ημερών των τέκνων τους Δευκαλίωνος και Πύρρας, περί το 9500 π.Χ.

Δηλαδή, του υιού των Ελληνος αλλά και των τέκνων αυτού, Αιόλου, Ξούθου, Δωριέως, καθώς και των τέκνων τού δευτέρου, Ιωνος και Αχαιού, όχι δε -βεβαίως- κάποιων νομαδικών φύλων των στεπών της Ασίας -των περιωνύμων πλην ανυπά-ρκτων «Ινδοευρωπαίων»- των οποίων «καταγωγικό παρακλάδι» υποτίθεται ότι αποτελεί -κατά κάποιους ανιστορήτους- το έθνος των Ελλήνων ή και Γραικών, εκ του υιού του Επιμηθέως, «αρειμανίου» Γραικού.

Την γνώση, την παραδοχή και την υπερηφάνειά Σας ότι, οι -μετέπειτα- εξ αυτών έλκοντες το γένος, μετακατακλυσμιαίοι «Πελασγοί», είναι οι περίφημοι Μινύες τής Οθρυος και τού Ορχομενού, οι Μινωϊτες Κρήτες, οι απανταχού Αιγαίοι και οι θρυλι-κοί «Αργοναύτες», -εν τέλει δε- οι Αχαιοί-Μυκηναίοι και «Μυρμιδόνες» των Ομηρι-κών επών.

Την γνώση, την παραδοχή και την υπερηφάνειά Σας ότι, η ύπαρξη και τά κοσμοϊ-στορικά έργα όλων αυτών, δεν είναι «έπεα μυθολογήματα» αλλά είναι η αληθής Ιστορία του μακραίωνου Ελληνικού έθνους, όπως μαρτυρούν:

1. Tά πανάρχαια ερείπια των 6ης, 5ης, 4ης, 3ης και 2ης των π.Χ. χιλιετιών, πού τά αναγνωρίζουμε ως «Κυκλώπεια» τείχη ανά τον Ελλαδικό χερσαίο χώρο, ως «Μα-ντεία» της Δωδώνης και των Δελφών, ως «προϊστορικές» πολιτείες «Σέσκλο», «Διμίνυον» και «Ιωλκό» στην Θεσσαλική Μαγνησία, ως μεγαλοπρεπή «Ταφικά Μνημεία», «Ανάκτορα» και πρωτοπόρα αποστραγγιστικά-αρδευτικά-υδραυλικά έργα τών Μινύων βασιλέων στον Ορχομενό και την Κωπαϊδα, ως «βυθισμένη πολι-τεία-λιμένα» στο «Παυλοπέτρι τού Λακωνικού κόλπου, ως τειχισμένες πόλεις τού «Στρόφυλα» τής Ανδρου και τής «Χαλανδριανής» τής Σύρου, ως Μινωϊκά παλάτια τής Κνωσσού, τής Φαιστού, των Μαλλίων και δεκάδων άλλων πόλεων τής Κρήτης αλλά και (τού Ομηρικού βασιλέως Νέστορος) της Πύλου, ως «Κυκλαδικά» ερείπια στο Ακρωτήρι τής Θήρας, ως «Πρώτο Κοινοβούλιο παγκοσμίως» στην Πολιόχνη τής Λήμνου, ως «Τάφο τού Ατρέως» στην Αργολίδα, καθώς και άπειρα άλλα πα-ρεμφερή αρχιτεκτονήματα των «θεογενών» προγόνων μας.

2. Όλα τά ανωτέρω, κοσμημένα με απείρου κάλλους τοιχογραφίες ωκεανοπόρων πλοίων στόν Ορχομενό, των γυναικών «αρματηλατισσών» στήν Τίρυνθα, του «Πρί-γκιπος των Κρίνων» στην Κνωσσό και της «Παριζιάνας» στην Φαιστό, τών ζωγρα-φικών διακόσμων της Θήρας και του σπηλαίου «Σηράγγειον» στον Πειραιά.

3. Με τα απίστευτης ωραιότητος διακοσμημένα αγγεία της πρωτοπόρου Μινυα-κής κεραμικής, με ευρήματά της σε όλο τον Αιγαιακό χερσαίο και νησιωτικό χώρο, ήδη από την «νεολιθική» εποχή της 4ης και της 3ης χιλιετιών, αλλά και με τα εκπλη-κτικά χρυσά κοσμήματα στην Ιθάκη, στις Μυκήνες, στην Τίρυνθα, αλλά και στην Θίσβη της Βοιωτίας, που κοσμούν πολλά αρχαιολογικά Μουσεία της Χώρας μας.

(Ενώ -δυστυχώς- χιλιάδες άλλα, κοσμούν αλλοδαπά Μουσεία και ιδιωτικά «άντρα» αλλο-δαπών «Κροίσων», υπεξαιρετών τους,)

Την γνώση, την παραδοχή και την υπερηφάνειά Σας, γιατί τ’ ανωτέρω, καλώς τα γνωρίζουμε, όχι μόνον από τά διασωθέντα «Ορφικά», «Ομηρικά», «Κύπρια» και λοιπά διασωθέντα έπη, αλλά και ως ίχνη Ελληνικών τοπονυμίων ανά την Υφήλιο, από την Σκωτία και την Ιρλανδία έως τούς «Αραουκανούς» («Αρεως ικανούς») τής Χιλής και από την Λιβύη και την Αίγυπτο (όπου η περιοχή των Πυραμίδων, ακόμη και νύν ονομάζεται «Μινύα»!!!), έως την Ιαπωνία («Η Απω Ιωνία») και τίς Η.Π.Α. (Πολιτεία Αριζόνα = «Ζώνη Αρεως»).

Όλα αυτά βεβαίως, ως εύλογη συνέπεια των αναρίθμητων «προϊστορικών» εξε-ρευνητικών, εμπορικών και αποικιστικών πλόων των πρωτοπόρων ναυσιπλόων προγόνων μας -«Αργοναυτών» και «Οδυσσέων»- χαραγμένων ανεξίτηλα στην μνή-μη των απογόνων των εν λόγω λαών, οι οποίοι θέλουν να υπερηφανεύονται ότι κάποια ρανίδα τού αίματός των είναι Ελληνική, όπως διακηρύσσει και ο βραβευ-μένος με Νόμπελ, πασίγνωστος Χιλιανός ποιητής Πάμπλο Νερούδα.

Την γνώση, την παραδοχή και την υπερηφάνειά Σας, Κα Πρόεδρε και Κε Πρωθυ-πουργέ, ότι, οι απ’ ευθείας απόγονοι όλων εκείνων, υπήρξαν οι Ελληνες των μετα-Ομηρικών «Σκοτεινών χρόνων», των Αρχαϊκών και των Κλασσικών αιώνων…

Δηλαδή, οι αναρίθμητοι «επί παντός επιστητού» χιλιάδες διανοητές μας και διανο-ούμενές μας, δίπλα δε σ’ αυτούς, οι ανεπανάληπτοι αρειμάνιοι ήρωές μας, Μαρα-θωνομάχοι (Αθηναίοι και Πλαταιείς), οι Σπαρτιάτες και οι Θεσπιείς των Θερμο-πυλών, οι ναυμάχοι του Αρτεμισίου, της Σαλαμίνος και της Μυκάλης, αλλά και οι πανΕλληνες μαχητές των Πλαταιών, χάρη στους οποίους, όχι μόνον το Ελληνικό έθνος αλλά και όλοι οι λαοί της Ευρώπης απέφυγαν εσαεί την Ασιατική δεσποτεία.

(Τουλάχιστον μέχρι σήμερα…)

Αλλά και χάρη στους υπέρ Πατρίδος αγώνες και θυσίες των οποίων, Κα Πρόεδρε και Κύριε Πρωθυπουργέ, υπήρξε ο «χρυσούς αιών» του Περικλέους, τα έργα του Φειδία στην Ακρόπολη των Αθηνών, τα μοναδικά θέατρα των απανταχού Ελληνι-κών πόλεων, κατασκευασμένα με τους μαθηματικούς κανόνες της «Χρυσής Το-μής», γιά να θαυμάζει μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα τον κορυφαίο Παρθενώνα και το χαριτωμένο Ερέχθειο, τις πανέμορφες (άν και ακρωτηριασμένες…) Καρυάτιδες και τους αθλητές Κούρους, αλλά και τις χιλιάδες χαλκά και μαρμάρινα γλυπτά τα κερα-μικά αγγεία με τις μοναδικές παραστάσεις των πτυχών της ποικίλης κοινωνικής ζωής των πρωτοπόρων προγόνων μας.

Την γνώση Σας, την παραδοχή και την υπερηφάνειά Σας, Κα Πρόεδρε και Κε Πρωθυπουργέ, ότι, σέ αδιάκοπη συνέχεια όλων αυτών, υπήρξε το έπος του ανεπα-νάληπτου Μεγάλου Αλεξάνδρου, πού ηγούμενος πανελληνίου στρατιάς, δικαίως εκδικήθηκε για τις συμφορές των Περσικών εκστρατειών εναντίον της Ελλάδος, κατανίκησε «ιδιοφυώς και θαρσαλέως» την τεράστια πανΑσιατική αυτοκρατορία των Περσών, διαδίδοντας την «μητέρα όλων των γλωσσών της Γής», την Ελληνική γλωσσολαλιά, μέχρι τις Ινδίες,

Παραλλήλως, θεμελιώνοντας και οικοδομώντας -κατά τον μοναδικό Ιπποδάμειο σχεδιασμό- εβδομήντα (70) πρότυπες πόλεις, από την 1η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου μέχρι την Αλεξάνδρεια «εσχάτη» στα βάθη της Ασίας και κατορθώνοντας -αυτός ο κατακτητής- να μνημονεύεται μέχρι σήμερα με σεβασμό και δέος, από τους απογό-νους των κατακτημένων λαών, ως «Ισκάνταρ» ο αληθώς Μέγας και Ευεργέτης των.

Την γνώση, την παραδοχή και την υπερηφάνειά Σας, Κα Πρόεδρε και Κε Πρωθυ-πουργέ, ότι ο απόηχος όλων αυτών των -όσο το δυνατόν περιληπτικώς εκτιθεμέ-νων- δεδομένων της αδιάκοπης ιστορικής και πολιτισμικής πορείας του Ελληνικού Εθνους ανά τους αιώνες, αποτελώντας και αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία περί αυτής, είναι τα εκτιθέμενα στα Αρχαιολογικά Μουσεία της Χώρας χιλιάδες ευρήματα.

Αυτά που, με ακάματους κόπους, ανευρέθησαν από ονομαστούς Ελληνες και αλ-λοδαπούς φιλέλληνες αρχαιολόγους και ερευνητές του 19ου και του 20ου αιώνος. οι οποίοι αφιέρωσαν τον ενήλικο βίο τους στην ανακάλυψη, διάσωση και ανάδειξη των εν λόγω θησαυρών του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού, για τα οποία υπερηφα-νεύονται και καμαρώνουν οι σύγχρονοι Ελληνες και Ελληνίδες, αλλά και τα προσκυ-νούν -κυριολεκτικά- εκατομμύρια αλλοδαπών τουριστών, συνεισφέροντας δισεκα-τομμύρια στην χειμαζόμενη Ελληνική οικονομία.

Και βεβαίως, Κα Πρόεδρε και Κε Πρωθυπουργέ, τά υπάρχοντα και εκτιθέμενα σήμερα στα Ελληνικά Μουσεία αρχαιολογικά εκθέματα, είναι μόνον ένα μικρό -βα-σίμως θεωρούμε- ποσοστό επί του συνόλου των κατά καιρούς ευρεθέντων, εφ’ όσον, ήδη από την εποχή της Ρωμαϊκής κατακτήσεως των Ελληνικών πόλεων της κυρίως Ελλάδος και της Μικράς Ασίας, κατά τον 1ο αιώνα π.Χ., η διαρπαγή των Ελληνικών καλλιτεχνικών θησαυρών υπήρξεν ανυπολόγιστη και μόνον ενδεικτικώς θα Σας υπενθυμίσουμε ότι, στην Ρώμη, η παρέλαση των λαφύρων από την κατα-κτημένη Μακεδονία μας, διήρκεσε τρείς ολόκληρες ημέρες, ενώ τά αγάλματα θεών και ηρώων μας πού εκλάπησαν μόνον από τούς Δελφούς, υπολογίζονται σέ 3.000 !!! (Ναι, τρείς χιλιάδες…).

Η τραγική εκείνη λεηλασία της αρχαιοΕλληνικής πολιτισμικής κληρονομιάς μας δεν έπαυσε, ούτε επί των πρώτων αιώνων του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους (πού εκ των υστέρων απεκλήθη «Βυζαντινή» αυτοκρατορία»), εφ’ όσον κατ’ αυτούς συνέ-βησαν ανεπανόρθωτες καταστροφές σε βάρος δεκάδων αρχαίων Ελληνικών ναών και χιλιάδων αριστουργηματικών αγαλμάτων, είτε ολοσχερώς, όπως το χρυσελε-φάντινο άγαλμα του Διός στην Ολυμπία (ένα από τα περίφημα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου), έργο χειρών του κορυφαίου γλύπτη Φειδία, είτε με βάναυσους ακρωτηριασμούς τους, όπως συνέβη με τις «ρινότμητες» Καρυάτιδες.

Κα Πρόεδρε και Κε Πρωθυπουργέ, ασφαλώς γνωρίζετε ότι, ανατριχιαστικός σταθμός στην οργανωμένη αρπαγή και απαγωγή Ελληνικών αρχαιοτήτων υπήρξε και η δολία κατάκτηση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Βενετούς και Φράγκους της Δ’ Σταυροφορίας, εν έτει 1204 μ.Χ.

Ωστόσο, η ασύδοτη λεηλασία των αρχαιοτήτων μας συνεχίστηκε αμείωτη και κατά τους αιώνες της επάρατης Τουρκοκρατίας, οπότε, με την ανοχή και τον ασύστολο χρηματισμό των Οθωμανών κατακτητών, από «πολιτισμένους» Ευρωπαίους «περι-ηγητές», φυγαδεύτηκαν κορυφαία καλλιτεχνήματα τού αρχαίου Ελληνικού πολιτι-σμού, όπως, η πασίγνωστη «Αφροδίτη της Μήλου» και η μεγαλοπρεπής «Νίκη της Σαμοθράκης» στην Γαλλία, η έκτη «Καρυάτιδα» και τα σπαράγματα της «Ζωφόρου» του Παρθενώνος στην Αγγλία, άπαντα τα γλυπτά μέλη του Ναού της Αθηνάς Αφαίας βρίσκονται στην Γερμανία, ενώ άλλα αναρίθμητα «τίς οίδε πού».

Την γνώση Σας και την υπερηφάνειά Σας ζητούμε, Κα Πρόεδρε και Κε Πρωθυ-πουργέ, γιά το ότι, ό λ α τά παραπάνω αριστουργήματα -είτε διασωθέντα, είτε «ξενιτεμένα»- είναι έργα χειρών των αρχαίων Ελλήνων προγόνων μας, οπότε και αποτελούν -αδιαμφισβήτητα- αναπόσπαστο μέρος της ιστορικής και πολιτισμικής κληρονομιάς των συγχρόνων Ελληνίδων και Ελλήνων.

Περί όλων των ανωτέρω, μάς βεβαιώνουν κορυφαίοι -παγκoσμίου ανα-γνωρίσεως, εγκυρότητος και αξιοπιστίας- ιστορικοί, συγγραφείς, λόγιοι και ποιητές, οι οποίοι ρητώς τα κατέγραψαν:

Και κατ’ αρχήν περί των Μινύων: O Oρφεύς στα «Αργοναυτικά» του, ο Ομηρος (Ιλιάδα Β 511 και Οδύσσεια ια’ 284), ο Ησίοδος (Αποσπάσματα 144), ο Πίνδαρος (Ολ. ΧΙV), ο Θουκυδίδης (ΙV 76), ο Στράβων (IX 2, 3, 40), o Παυσανίας ο Περιη-γητής (ιδέτε Κεφ. ΙΧ 37, 7) αλλά και σχόλια στον Ομηρο 9, 36, 4-6, 10 και 29), ο Ηρόδοτος, γνωστός και ως «ο πατέρας της ιστορίας», ο Διονύσιος Αλικαρνασσεύς και ο Απολλώνιος ο Ρόδιος («την γάρ Ιωλκόν Μινύαι ώκουν ως φησί Σιμωνίδης εν συμμίκτοις»…).

Το «Επίτομον Λεξικόν του Ηλίου» (Εκδ. 2009, σελ. 2983), όπου αναφέρεται ότι: «Οι Μινύαι υπήρξαν προϊστορικόν Ελληνικόν έθνος, το οποίον κατώκει εις Ορχομε-νόν τής Βοιωτίας. Ησαν περίφημοι ναυτικοί».

Το διεθνούς φήμης και εγκυρότητος Βρετανικό Λεξικό «Liddel and Scott» πού αναφέρει τους Μινύες ως : «Αρχαία φυλή ευγενών από τον Ορχομενό».

Εν συνεχεία, περί των Πελασγών, Αιγαίων, Μινωϊτών και Μυκηναίων:

1. Ο Ομηρος αναφέρει τους Πελασγούς ως τούς πλέον αρχαίους κατοίκους τής Ελλάδος (Ιλιάδα Β', 6, 81), της Μικράς Ασίας (Ιλιάδα Β, 840) α λ λ ά κ α ι της Κρή-της (Οδύσσεια, ΙΘ' 77), αναγομένης της αρχαιότητός των -εκ των περιγραφών του- σε εκατοντάδες έτη π ρ ο τ ο υ Ο μ ή ρ ο υ.

2. Ο Ησίοδος στην «Θεογονία» επιγραμματικώς ορίζει ότι: «Δωδώνην φηγόν τε Πελασγών έδρανον ήεν…» (αλλά και): «Τόν Πελασγόν αυτόχθονα»...

3. Ο Θουκυδίδης, ο -πανθομολογουμένως- πλέον έγκυρος ιστορικός συγγραφεύς της αρχαιότητος έγραψε ότι: «Πελασγοί και Ελληνες τό αυτό έθνος».

4. Ο αποκαλούμενος και «πατέρας» της Ιστορίας, ο Ηρόδοτος έγραψε: «Τής νύν Ελλάδος, πρότερον δέ Πελασγίης καλευμένης...» και ακόμη: «Τό Ελληνικόν απε-σχίσθη από τό Πελασγικόν…».

5. Ο συγγραφεύς - γεωγράφος Στράβων (Βιβλίο VII, 7. 10), βεβαιώνει: «Δωδώνη έστι, δ' ώς φήσιν Εφορος, Πελασγών ίδρυμα. Οι δέ Πελασγοί τών περί τήν Ελλάδα δυναστευσάντων, αρχαιότατοι λέγονται...».

6. Ο πανεπιστήμων Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης στο βιβλίο του «Τά Μετεωρολο-γικά» (1352 Α'), αναφερόμενος στον Κατακλυσμό τού Δευκαλίωνος, περιέγραψε και την αρχική κοιτίδα των προκατακλυσμιαίων Ελλήνων: (Μετάφραση) «..Περί τήν Ελλάδα τήν αρχαία, η οποία βρίσκεται γύρω από τήν Δωδώνη και τόν Αχελώον, όπου κατοικούν οι Ελλοί ή Σελλοί, πού ονομάζονταν τότε Γραικοί, σήμερα δέ ονο-μάζονται Ελληνες...».

7. Ο Αθηναίος ρήτωρ Ισοκράτης (426-338 π.Χ) στον περίφημο «Πανηγυρικό» του λόγο, επ' ευκαιρία τής 100ης Ολυμπιάδος, περιέλαβε και την εξής «ρηματική» δή-λωση, γιά την Ελλάδα, ως διαχρονική κοιτίδα των πανΕλλήνων: (Ισοκράτους "Πα-νηγυρικός", 24-25 σέ ελεύθερη μετάφραση):

«Διότι κατοικούμε αυτήν τήν χώρα, χωρίς νά τήν έχουμε κατακτήσει από άλλους, διώχνοντάς τους από αυτήν, ούτε τήν βρήκαμε έρημη και εγκατασταθήκαμε, ούτε προερχόμαστε από ανόμοια φύλα ώστε νά είμαστε μιγάδες, απεναντίας τό γένος μας είναι γνήσιο και διαχρονικώς τό ίδιο, διότι συνεχώς κατοικούμε σ' αυτήν, εφ' όσον ε ί μ α σ τ ε α υ τ ό χ θ ο ν ε ς»...

Αλλά και -όλως αντιστρόφως- Κυρία Πρόεδρε και Κύριε Πρωθυπουργέ, εάν υπάρξουν «φωνές» σύγχρονων «Γραικύλων» πού αμφισβητούν, ότι οι υπόδουλοι Ελληνες και Ελληνίδες των αιώνων της Τουρκοκρατίας, οι αείποτε και διηνεκώς επαναστατημένοι κατά των βαρβάρων δυναστών τους, είτε στο Σούλι, την Χιμάρα και τα Αγραφα, είτε στα Σφακιά, είτε στη Μάνη, άραγε ήσαν γνήσιοι απόγονοι εκείνων των γηγενών Μινύων, Αιγαίων, Μινωϊτών και Μυκηναίων, αλλά και των -όπως ήδη αποδείξαμε παραπάνω- γνησίων απογόνων τους, Ομηρικών, Αρχαϊκών και Κλασσικών Ελλήνων, αλλά και των πανΕλλήνων μαχητών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ιδού:

«Xίλια χρόνια» μετά τόν Ισοκράτη, ο σεβάσμιος νεοπλατωνικός φιλόσοφος τού 15ου μ.Χ. αιώνος, ο Γεώργιος «Πλήθων» Γεμιστός, απευθυνόμενος στόν μαθητή του Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, Δεσπότη του Μυστρά και -μετέπειτα- τελευταίο αυτο-κράτορα του «Βυζαντίου», έγραψε (σέ πιστή μετάφραση):

«Εμείς, επί τών οποίων βασιλεύετε και διοικείτε, ανήκουμε στό γένος τών Ελλή-νων, όπως αποδεικνύει η γλώσσα και η προγονική παιδεία μας».

«Ελληνες δέ εννοούμε τούς κατοίκους τής Πελοποννήσου και τής παρακειμένης πρός τήν Ευρώπην Ηπειρωτικής γής και τών νήσων.»

«Αυτήν τήν γή τήν κατοικούσαν ανέκαθεν οι Ελληνες, όσο οι άνθρωποι μνημο-νεύουν κ α ι κ α ν ε ί ς δ έ ν τ ή ν κ α τ ε ί χ ε π ρ ί ν α π ό ε μ ά ς, ούτε ήλθαμε νά διώξουμε άλλους από εδώ...»

( Και βεβαίως, Κε Πρωθυπουργέ, όταν συναντηθείτε με τον Κο Ταγίπ Ερντογάν, ενη-μερώστε τον ότι, αυτή είναι η μοναδική «Γαλάζια Πατρίδα» της περιοχής μας και είναι μόνον Ελληνική από αμνημόνευτα χρόνια, κοσμημένη με πανάρχαιες περιτειχισμένες πολιτείες των πρωτοΕλλήνων προγόνων μας, με ανεπανάληπτους ναούς και αγάλματα, τά ερείπια των οποίων «εν πολλοίς» οφείλονται στις επιδρομές, καταστροφές, λεηλασίες και δουλώ-σεις των ανέκαθεν Ελληνικών πληθυσμών της, εκ μέρους των αιμοσταγών Οθωμανών πει-ρατών, των αιώνων τής επάρατης Τουρκοκρατίας, οι οποίες, βεβαίως και δεν είναι δυνατόν να συνιστούν «τίτλους ιδιοκτησίας» υπέρ των απογόνων τους, σημερινών Τούρκων, αλλά μόνον εγκλήματα κατά τής ανθρωπότητος, στο διηνεκές…)

Και ευλόγως, Κα Πρόεδρε και Κε Πρωθυπουργέ, εις επίρρωσιν όλων των παραπάνω, επικαλούμαστε και την ανεπανάληπτη γενεά των επαναστατών Ελλήνων προγόνων μας του 1821, οι οποίοι τα επιβεβαιώνουν καταλυτικώς:

Με τον μάρτυρα-ήρωα Αθανάσιο Διάκο να δηλώνει -άτρομος και υπερήφανος- στους Τούρκους δημίους του, την καταγωγική του συνέχεια από χιλιετίες πρίν:

«Εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός θέ να πεθάνω…».

Με τον ήρωα πολεμιστή Ιωάννη Μακρυγιάννη να διακηρύσσει εμφαντικώς ότι, οι επαναστατημένοι Ελληνες του 1821 πολέμησαν για τα αρχαία μάρμαρα των προ-γόνων τους.

Με τους καπετανέους της΄Υδρας, των Σπετσών και των Ψαρών, να δίνουν στα καράβια τους μόνον ονόματα αρχαίων Ελλήνων Θεών και Ηρώων. (και)

Με τον εθνικό ποιητή μας Διονύσιο Σολωμό να περιλαμβάνει στον «Υμνο στην Ελευθερία» τους στίχους: «…Ω τριακόσιοι, σηκωθείτε και ξανάρθετε σε μάς, τά παιδιά σας θέλει ‘δείτε, πόσο μοιάζουνε με Σας…».

Αποδεικνύοντας περίτρανα -όλοι αυτοί- ότι, η μεγάλη Επανάσταση των Ελλήνων του 1821, δεν υπήρξε η …«γέννηση» του Εθνους μας (δηλαδή -δήθεν- «η ιστορική αφετηρία του», όπως εσφαλμένα κάποιοι ημιμαθείς, «επαϊοντες» αναληθώς τόλμησαν να «γνωμολογήσουν»), αλλά, υπήρξε η υπερήφανη παλιγγενεσία των ενσυνειδήτων της ενδόξου καταγωγής των, επαναστατημένων Ελλήνων και Ελληνίδων, γνησίων απογόνων των πανάρχαιων μετακατα-κλυσμιαίων προγόνων τους.

Επομένως, Κα Πρόεδρε και Κε Πρωθυπουργέ, και ημών και Υμών ως απογόνων τους, όλων μόνων νομίμων κληρονόμων της -έχουσας χαρακτηριστικά ιερότητος- ιστορικής και πολιτισμικής κληρονομιάς εκείνων, αυτονοήτως δικαιου-μένων όσο και υποχρεουμένων, να τήν προστατεύουμε, να τήν διαφυλάσσουμε, να τήν υπερασπιζόμαστε και να την διεκδικούμε, ως έχοντες και έχουσες δεδομένο έννομο συμφέρον προς τούτο.

Διότι, τά επί μέρους «σπαράγματα» αυτής, ακριβώς λόγω της ιερότητός των -επί-σης αυτονοήτως- αποτελούν Συνταγματικώς, «πράγματα» εκτός πάσης συναλλαγής», πράγμα πού σημαίνει -απολύτως- να μήν πωλούνται, να μην εκμισθώνονται, να μην αποτελούν αντικείμενα χρηματικής συναλλαγής, δανεισμού ή «δωρεάς», ως να πρόκειται για πράγματα μην ανήκοντα στην θεσμοθετημένη Ελληνική Πολιτεία, αλλά να έχουν εκχωρηθεί -«εν κρυπτώ και παραβύστω»- σε ανώνυμες εταιρείες, ανομολογήτων συμφερόντων.

Πολύ δε περισσότερο, Κα Πρόεδρε και Κε Πρωθυπουργέ, άνευ κάν τής αιτίας τής επικαλουμένης με τίς διατάξεις τού Ν. 4761/2020, εφ’ όσον, σύμπασα η Οικουμένη, ήδη καλώς γνωρίζει και αναγνωρίζει την τεράστια ιστορική και πολιτισμική οφειλή της προς τους αρχαίους Ελληνες και Ελληνίδες προγόνους μας, επί παντός τού επιστητού, είτε γλωσσικώς, είτε επιστημονικώς, είτε καλλιτεχνικώς, είτε αρχιτε-κτονικώς, είτε θεσμικώς, είτε ιατρικώς, είτε δικαιοδοτικώς, είτε αθλητικώς,

Συνεπώς, Κα Πρόεδρε και Κε Πρωθυπουργέ, εν όψει όλων των παραπάνω εκτιθεμένων, θεωρούμε ευλόγως ότι, η ψηφισθείσα με τον Νόμο 4761/2020 (άρθρο 48, παρ. 13.β’) καθιέρωση «δανεισμού» των πολύτιμων αρχαίων εκθεμάτων μας, από τα Ελληνικά Μουσεία προς κάθε «ευτυχές» αλλοδαπό νομικό πρόσωπο ή ιδιώτη αδιευκρινίστων προθέσεων και συμφερόντων και μάλιστα για το εξοργιστικό χρονικό διάστημα των 25 + 25 χρόνων (…) δεν έχει οποιαδήποτε έλλογη αντιστοιχία προς την επικαλουμένη, στην εισαγωγική έκθεση τού εν λόγω νόμου έωλη αιτιολογία τής -δήθεν- «προβολής τού Ελληνικού πολιτισμού στην αλλοδαπή».

Αντιθέτως: Oχι μόνον δικαιώνει εκ των υστέρων την αρπαγή τόσων χιλιάδων πο-λυτίμων ευρημάτων, που «μάς διαφημίζουν» από τις προθήκες των αλλοδαπών Μουσείων και των «Γκαλερί Δημοπρασιών», όπου -ανερυθριάστως- εκποιούνται οι κλεμμένες αρχαιότητές μας -πλην επ’ ωφελεία των υπεξαιρετών-.τους.

Οχι μόνον αφοπλίζει τίς άοκνες προσπάθειες τόσων ενθέρμων συμπατριωτών και αλλοδαπών φιλελλήνων, που μάχονται εδώ και δεκαετίες για την διάσωση και τον επαναπατρισμό πολλών εξ αυτών των «αιχμαλώτων» αρχαιοτήτων μας, μεταξύ των οποίων -βεβαίως- και η «ξενιτεμένη» Καρυάτιδά μας,

Οχι μόνον μαραίνει τον ζήλο των δεκάδων φιλοτίμων συμπατριωτών αρχαιολό-γων μας, οι οποίοι ουδέ κάν ερωτήθηκαν -ως κατ’ αντικείμενον αρμόδιοι- και ήδη ωρύονται για τον παραλογισμό των διατάξεων του εν λόγω νόμου,

Όχι μόνον «ανοίγει Κερκόπορτες» για την -νομότυπη πλέον- φυγάδευση σπουδαίων ευρημάτων (δεδομένου ότι, τά «μη σπουδαία» ευλόγως δεν θα ζητηθούν προς δανεισμόν…) στην αλλοδαπή, με προφανείς ολέθριες συνέπειες:

Αφ’ ενός να στερεί σε -τουλάχιστον- δύο (2) γενεές νέων Ελλήνων και Ελληνίδων την ευτυχή δυνατότητα να γνωρίσουν, λ.χ. τον μοναδικό «Ηνίοχο των Δελφών» και ν’ απαιτείται πλέον η επίσκεψή τους (με …εισιτήριο) λ.χ. στο «Λούβρο» των Παρι-σίων ή και στο …Ντουμπάϊ, όπου το Μουσείο τού Λούβρου (συντόμως θά) διαθέτει και «παράρτημα», με εκθέματα τά εκατοντάδες αρχαιοΕλληνικά ευρήματα πού ήδη κατέχει.

Αφ’ ετέρου, τα -αναζητούμενα «διακαώς» από την Ελληνική Οικονομία- εκατομ-μύρια των αλλοδαπών τουριστών, αντί να προτιμούν ως αρχαιολογικό προορισμό την Ελλάδα, να κατευθύνονται στις Χώρες όπου εμείς -ανοήτως- θα έχουμε «δανείσει» τα μοναδικής πολυτιμότητος αρχαία αριστουργήματά μας.

Αξιότιμοι, Κα Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας και Κε Πρωθυπουργέ,

Οφείλετε -καταργώντας άμεσα την εν λόγω διάταξη τού άρθρου 48 παρ. 13 β’, (άλλως -έστω- περιορίζοντας δραστικά τον προβλεπόμενο χρόνο δανεισμού στα λογικά πλαίσια του προηγουμένως ισχύσαντος, αλλά και με σαφείς προϋποθέσεις περί ποίων ευρημάτων θα επιτρέπεται ο «δανεισμός»…), ν’ αποδείξετε στον Ελληνικό Λαό τού οποίου θεσμικώς ηγείσθε και όπως αποδεικνύεται με την παρούσα επιστολή μας, ευλόγως και δικαίως ανησυχεί, ότι η Ελληνική Σας ψυχή ενοχλείται από αυτήν την ανιστόρητη, παράλογη, αντιπαιδαγωγική, ασύμφορη και -εν τέλει- αντιπατριωτική νομοθέτηση την οποία κάποιοι «ιστοριομύωπες» εισηγήθηκαν και η οποία -είμαστε βέβαιοι- διέλαθε μέχρι σήμερα της προσοχής Σας.

Αλλωστε (και είναι η απορία μας…), οι εισηγητές αυτής της «εν βία» νομοθετικής «εμπνεύσεως» δεν θα μπορούσαν να σκεφθούν -ίσως- την ιδέα της δημιουργίας ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΟΥΣΕΙΩΝ στα άκρα της Οικουμένης και ιδίως εκεί όπου υπάρχουν και ευδοκιμούν εκατοντάδες χιλιάδες ομογενείς Ελληνες και Ελληνίδες 2ης ή 3ης ή 4ης γενεών, όπως λ.χ. η Αυστραλία, ο Καναδάς, η συνοικία Αστόρια της Νέας Υόρκης ή των Βρυξελλών και του Στρασβούργου (και γιατί όχι επί της οδού Μάρκου Μπό-τσαρη, που ευσεβώς υπάρχει εκεί…), ώστε με τα χιλιάδες ευρήματα που στοιβάζο-νται στις αποθήκες των εγχωρίων Μουσείων μας, κ α ι να προβάλλουμε έτι περισσότερο τον αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό, α λ λ ά κ α ι ν’ «απογειώσουμε» τα έσοδα του Ελληνικού Δημοσίου, χωρίς να χρειασθεί να «δανείσουμε» ούτε ένα από τα «κοσμήματα» της αρχαίας πολιτισμικής κληρονομιάς μας;;;

Εν τέλει και εν όψει όλων των ανωτέρω, Κυρία Πρόεδρε και Κύριε Πρωθυπουργέ, Σάς καλούμε να μην επωμισθείτε το άγος μιάς εύλογης και πρόδηλης ηθικής κατακραυγής, όχι μόνον εκ μέρους των συγχρόνων Ελλήνων και Ελληνίδων, αλλά -το χειρότερο- τόσο των απελθουσών γενεών των προγόνων μας, δημιουργών της αρχαίας ιστορικής και πολιτισμικής κληρονομιάς μας, όσο και των μελλουσών γενεών των Ελληνοπαίδων, που θα Σας μέμφονται γι’ όλα αυτά, εσαεί.

Aρμόδιος δικαστικός επιμελητής να επιδώσει νομίμως την παρούσα προς τούς καθ’ ών αύτη απευθύνεται, συγκοινοποιώντας και τίς με αρίθμηση από 10 έως και 26 σελίδες, εμπεριέχουσες τό ονοματεπώνυμο και τά λοιπά στοιχεία των 1013 (χιλίων δέκα τριών) συμμεριζομένων με την συμμετοχή τους το περιεχόμενο της παρούσας επιστολής, προς γνώση των προς ων και για τις νόμιμες συνέπειες, αντιγράφοντας αυτήν ολόκληρη στην επιδοτήρια έκθεσή του.

Αθήναι, 25η Ιανουαρίου 2021

Μέ τον δέοντα σεβασμό

Οι υπογράφοντες την παρούσα:

1. Γεώργιος Ανδρ. Λεκάκης. 2. Γρηγόριος Νικηφ. Κοσσυβάκης

3. Αντώνιος Α. Αντωνάκος 4. Αναστάσιος Δ. Στάμου

Και οι κατωτέρω συμμετέχοντες και συμμεριζόμενοι όλα τά παραπάνω.

1. Λέανδρος Ρακιντζής, τ. Αρεοπαγίτης, Καστρί Δήμου Κηφισιάς.

και άλλα 1012 ονοματεπώνυμα και λοιπά στοιχεία που συμμερίζονται το περιεχόμενο της παρούσης

ΑΠΟ ΤΟ facebook. 2.2.21