Μικρό
σήμα μνήμης
στον
Δημήτρη Ψαριανό...
Γράφει ο Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος
Ηθοποιός Σκηνοθέτης Εικαστικός
...γείτονα
μου
γιά ένα
μακρύ διάστημα,
στο
οποίο οι όχι πολλές στιγμές
τού
χρόνου συναντήσεων μας
και οι
κοινές αναφορές,
συνιστούν
ωστόσο, την σχέση συγγενών...
...μέσα
σ’έναν κόσμο
όλο και
λιγώτερο συγγενικό
-ιδίως
με τον εαυτό του-
και με
ελάχιστη πιά μύηση
στο
Ανοιξιάτικο αεράκι τού Επιταφίου
-όπως
το λέει ο Χατζιδάκις-
...με
όλο και λιγώτερα πρόσωπα,
υψωμένα
να δεχθούν, την πρώτη σταγόνα
τής
βροχής, τού Ελύτη, που σκότωσε το καλοκαίρι...
...γιά
ένα αιώνιο καλοκαίρι·
μέσα σ’ένα
ωραίο, Σολωμικό, περιβολάκι, τ’Ουρανού
και τού
ατελεύτητου, όντως Μεγάλου Ερωτικού...
...γιά
τον οποίο ο άκοσμος κόσμος,
δεν
έχει ιδέα, Δημήτρη...
Ηθοποιός
Σκηνοθέτης Εικαστικός
Δεν υπάρχουν σχόλια