Διάβασα στην προσωπική ιστοσελίδα του Νίκου Χειλαδάκη (Δημοσιογράφου –
Συγγραφέα – Τουρκολόγου) το παραπάνω πολύ αξιόλογο κείμενο και το δημοσιεύω
αυτούσιο:
«Δυο χαροκαμένες
μάνες, αλλά με ένα πολύ χαρακτηριστικό κοντράστ.
Η μια έγινε το
πρώτο θέμα αποθέωσης επί πολύ καιρό από τα καθεστωτικά ελληνόφωνα κανάλια και
μάλιστα κάποιος αρχηγός καθεστωτικού πολιτικού κόμματος, έφτασε στο σημείο να
την προτείνει για… πρόεδρο δημοκρατίας!
Η άλλη, που
έχασε το παιδί από αλλόφυλα πυρά, το έθαψε τυλιγμένο με μια ελληνική σημαία
αλλά το κράτος και τα καθεστωτικά κανάλια αδιαφόρησαν τελείως, την
περιφρόνησαν, ενώ κάποιοι προοδευτικοί έφτασαν στο σημείο να χαρακτηρίσουν το
παιδί της …φασίστα.
Η μια ήταν το
μεγάλο θέαμα της ιστορίας για την δολοφονία του παιδιού της, εισπράττοντας
ατέλειωτη προβολή και όλες τις συλλυπητήριες τιμές από το καθεστώς.
Η άλλη έπνιγε
τον πόνο της σε μια εχθρική χώρα, που για να δηλώσεις, να φωνάξεις ότι είσαι
Ελληνίδα, θέλει απαράμιλλο θάρρος και έχει κόστος.
Αυτή η χώρα δεν
αμείβει αυτούς που σκοτώνονται για την πατρίδα, αλλά κάνει ήρωες-σταρ όσους τον
θάνατο μπορεί να “μοσχοπουλήσει”, για να προωθήσει ένα ανθελληνικό καθεστώς.
Ο πόνος ίδιος,
αλλά… πόσο διαφορετικό το υπόβαθρο.»!
Στα παραπάνω θα
ήθελα να προσθέσω, πως η ζωή είναι Θείο Δώρο και δεν έχει κανένας το δικαίωμα
να την αφαιρεί από οποιονδήποτε συνάνθρωπό
του! Είτε είναι
χαρακτηρισμένος πολιτικά, ως κόκκινος, μαύρος, μπλε ή όποιας άλλης πολιτικής
απόχρωσης.
Υποχρέωση ωστόσο
μιας Δημοκρατικής Πολιτείας (Κόμματα, ΜΜΕ, Δικαιοσύνη) είναι να ενεργεί με την
ίδια ευαισθησία προς κάθε πολιτική δολοφονία, και να προσπαθεί με τα
εντεταλμένα όργανά της (Αστυνομία, Δικαιοσύνη) να εξιχνιάσει για να αποδοθεί η
Δικαιοσύνη! Επιτελώντας το καθήκον της, άσχετα με την πολιτική ταμπέλλα του
δολοφόνου ή του θύματος! Αυτό τουλάχιστον γίνεται σε ευνομούμενες χώρες, που
δεν τα ΄σκιαζε όλα και δεν τα πλάκωνε η σκλαβιά!
Έτσι, στην
στυγερή δολοφονία του Παύλου Φύσσα απονεμήθηκε δικαιοσύνη, όταν πριν ακόμη
ανακοινωθεί η ετυμηγορία της Έδρας, χιλιάδες λαού απαιτούσαν την καταδίκη της
Χρυσής Αυγής και τα ΜΜΕ επί ημέρες είχαν βγάλει την δική τους καταδικαστική
απόφαση!
Ωστόσο συνέβη το
ίδιο με την άνανδρη και στυγερή δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα; Δεν είδαμε
ούτε απονομή δικαιοσύνης, ούτε συλλαλητήρια στους δρόμους, ούτε πρωτοσέλιδα
στις εφημερίδες!
Αλλά δυστυχώς
διαπιστώσαμε άρνηση των διωκτικών αρχών της χώρας μας και για δυο άλλες
αποτρόπαιες δολοφονίες! Διαπιστώσαμε άρνηση της εξιχνίασης της εν ψυχρώ
δολοφονίας, δυο νέων ανθρώπων που εκτελέστηκαν στο Νέο Ηράκλειο της Αττικής,
έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής την 1η Νοεμβρίου 2013! Του Γιώργου
Φουντούλη και του Μάνου Καπελώνη! Ένας τρίτος νέος, ο Αλέξανδρος Γέροντας
σώθηκε μετά από χειρουργική επέμβαση!
Αλήθεια, που
βρίσκεται αυτή η υπόθεση που αφαίρεσε τη ζωή δυο νέων ανθρώπων;
Πού κρύβεστε κ.
Μητσοτάκη, κ. Τσίπρα, κ. Γεννηματά, κ. Κουτσούμπα, κ. Βελόπουλε; Πού βρίσκεται
η ελληνική Δικαιοσύνη; Στην περίπτωση αυτή είναι παντελώς “τυφλή”; Πού
βρίσκεται η ελληνική Αστυνομία; Τον έχει σφραγίσει αυτόν τον φάκελο, αυτής της
εν ψυχρώ δολοφονίας;
Δεν τα γέννησε
μάνα αυτά τα παιδιά; Δεν πονάνε πατέρας και μάνα το ίδιο με τους γονείς του
Παύλου Φύσσα;
Γιατί τόση
υποκρισία; Γιατί τόση ασπλαχνία; Όλα θυσία στο βωμό της ψήφου; Ντροπή και μόνο
ντροπή!!
Δεν υπάρχουν σχόλια