ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΚΛΗ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ

Είναι γνωστή η προσπάθεια που καταβάλλει διεθνώς το κατεστημένο "ιερατείο" της "κουλτούρας", να προπαγανδίση τις αντιανθρώπινες "αθάνατες" αρχές, τις μηδενιστικές αντιλήψεις, την άρνησι ή την ανατροπή των αξιών και γενικά όλη εκείνη την ισοπεδωτική ιδεολογία που ανέδειξε και συντηρεί αυτό το κατεστημένο ως παγκόσμιο "κέντρο ελέγχου" των συγχρόνων πνευματικών ρευμάτων. Η προσπάθεια αυτή δεν αφήνει ανέπαφο τον χώρο της τέχνης και του λόγου. Η επιρροή που διαθέτει και η δύναμις καθοδηγήσεως της κοινής γνώμης είναι πολύ χρήσιμα σε τέτοιες περιπτώσεις.
Έτσι, ακούμε για "τέχνη χωρίς σύνορα", για "καλλιτέχνες χωρίς πατρίδα" και για "έργα τέχνης που ανήκουν στην ανθρωπότητα". Αυτά επιβάλλει η μικρότητα και η ματαιοδοξία ωρισμένων που θέλουν να καλύψουν την δική τους καλλιτεχνική ανυπαρξία και να αμβλύνουν την ανικανότητά τους για δημιουργία και προσφορά.
Όλη αυτή η συνθηματολογία είναι ιδιαίτερα ελκυστική για μια μεγάλη μερίδα του λαού, συνηθισμένη στο κυνήγι της εφήμερης "χρυσής μετριότητας" και μαθημένη στην πολιτιστική υποτέλεια και στην κατανάλωσι ετοίμων προϊόντων (υλικών ή πνευματικών) και πολύ χρήσιμη στους εμπνευστές της, που καταφέρνουν έτσι να συντηρήσουν και να διαιωνίσουν αυτήν την νοοτροπία.