Η ΦΟΝΙΚΟΤΕΡΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ Η μάχη του Κιλκίς

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΙΡΕΚΙΔΗΣ

                         Η  μάχη του Κιλκίς –Λαχανά (19-21 Ιουνίου 1913).

Η συγκεκριμένη μάχη η οποία ήτο φονικότερη κρισιμότερη και ενδοξότερη μάχη της νεοελληνικής ιστορίας ,η μάχη του Κιλκίς,η οποία  απουσιάζει από τα σχολικά  βιβλία της ιστορίας .

 Τέσσερις ελληνικές μεραρχίες, ξεκίνησαν τα χαράματα της 19^ης Ιουνίου, με κατεύθυνση το Κιλκίς. Είχαν να αντιμετωπίσουν τη 2^η ταξιαρχία της Βουλγάρικης 3^ης μεραρχίας , 3 πεδινές πυροβολαρχίες και μια ορειβατική.

  Οι περιορισμένες σε αριθμό εχθρικές δυνάμεις είχαν ενισχυθεί με μονάδες αποσπασμένες από την ταξιαρχία της ίδιας μεραρχίας και από τάγματα που άνηκαν στις μεραρχίες της δεύτερης γραμμής με αποτέλεσμα να βρίσκονται παραταγμένα στα υψώματα μπροστά από το Κιλκίς συνολικά 19 βουλγαρικά τάγματα.

 Την πρώτη ημέρα της ελληνικής επιθέσεως, το σύνταγμα και μεραρχία είχαν βαρύτατες απώλειες με  1200 νεκρούς και τραυματίες. Η 3^η μεραρχία επιτέθηκε εναντίον των Βουλγάρων που κατείχαν τα υψώματα, Άνω Αποστόλου και Γυναικόκαστρου.

   Οι Βούλγαροι υποχώρησαν προς το Κιλκίς.

Την επομένη 20 Ιουνίου  η 2^η μεραρχία προχώρησε χωρίς να αντιμετωπίσει σοβαρή εχθρική αντίσταση και το απόγευμα έφτασε σε θέσεις εξορμήσεως απέναντι από το Κιλκίς στα υψώματα νότια από την Ποταμιά. Εκεί άντρες έσκαψαν ορύγματα μέσα στα οποία θα διανυκτέρευε η μεραρχία. Το πρωί η 4^η μεραρχία είχε καταλάβει με επίθεση τα υψώματα ανατολικά του Σαρηγκιόλ (Κρήστωνα). Το ελληνικό Γενικό Στρατηγείο που βρισκόταν στην Μπάλτζα διέταξε τη 2^η μεραρχία να εκτελέσει πλευρικό νυκτερινό αιφνιδιασμό στις εχθρικές θέσεις.Οι κινήσεις  της 2^ης μεραρχίας, έγιναν αντιληπτές από τους Βουλγάρους, που νόμισαν ότι πρόκειται για γενική νυχτερινή επίθεση. Ακολούθησε ανταλλαγή πυρών.

 Μόλις ανέτειλε η 21^η Ιουνίου ,επιτέθηκαν οι υπόλοιπες μεραρχίες, εναντίον των εχθρών κατά μέτωπο.

Η 4^ημεραρχία με όλες της μονάδες της, στην πρώτη γραμμή, κατέλαβε με τη λόγχη ένα ένα από τα εχθρικά χαρακώματα, αλλά είχε πολύ μεγάλες απώλειες, ιδίως σε αξιωματικούς. Οι συνολικές απώλειες των τεσσάρων μεραρχιών στην μάχη ανήλθαν σε  5.662 νεκρούς και τραυματίες.

  Τα ονόματα  αθανάτων  ηρώων συνταγματαρχών διοικητών:

ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΟΡΟΜΗΛΑΣ

ΙΑΤΡΙΔΗΣ

ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ

 Το στρατηγείο αναγκάστηκε να βγάλουν τα διάσημά τους γιατί δεν θα έμενε κανείς ζωντανός.  Οι βούλγαροι σκοπευτές αυτούς σημάδευαν. Την ίδια ανδρεία όμως έδειξαν και απλοί στρατιώτες.

  Η ελληνική νίκη στο Κιλκίς συνδυάστηκε με την κατάληψη από το ελληνικό δεξιό των υψωμάτων του Λαχανά που ολοκληρώθηκε το απόγευμα της 21^ης Ιουνίου. Τέλος την ίδια μέρα στο άκρο  αριστερό της ελληνικής παρατάξεως η 10^η μεραρχία εκτόπισε τους Βουλγάρους  που κρατούσαν τα υψώματα του Καλλινόβου.

 Το μεσημέρι αναγγέλθηκε η νίκη στο Κιλκίς και 3 το απόγευμα οι δύο μεραρχίες επιτέθηκαν συντονισμένα εναντίων των εχθρικών  χαρακωμάτων. Μετά από αντίσταση μιας ώρας περίπου οι Βούλγαροι που είχαν πληροφορηθεί την έκβαση της μάχης του Κιλκίς υποχώρησαν άτακτα προς τα βορειοανατολικά, αφήνοντας στο πεδίο μάχης 16 από 24 πυροβόλα τους και περίπου 1300 τουφέκια.

 Οι έλληνες τους καταδίωξαν μέχρι το το 63^ο χιλιόμετρο της οδού Θεσσαλονίκης –Σερρών και συνέλαβαν 500περίπου αιχμαλώτους. Ο τριήμερος αυτός αγώνας είχε στοιχίσει στις  δυο μεραρχίες 2.701 νεκρούς και τραυματίες . Στο Λαχανά τα 18 τάγματα τους είχαν αντιμετωπίσει 20 βουλγάρικα τάγματα.

 Οι συνολικές απώλειες των τεσσάρων μεραρχιών στην μάχη ανήλθαν σε 5.662 νεκρούς και τραυματίες. Αιχμαλωτίστηκαν 500 περίπου Βούλγαροι και περιήλθαν στον ελληνικό στρατό, τρία εχθρικά πυροβόλα και πλήθος πολεμικό υλικό……

  Αγγελιοφόρος απαγγέλη :

 Στου Κιλκίς την ολόμαυρη ράχη

Περπατώντας η δόξα μονάχη

Μελετά τα λαμπρά παλικάρια

Και στην κόμη στεφάνι φορεί

γινωμένο από ολίγα χορτάρια

που¨χαν μείνει στην έρημη γή.

 Η αναφορά και μνήμη στα βιβλία της ιστορίας απαιτείται, ως ελάχιστος φόρος τιμής σε όλους αυτούς που είχαν ήθος και ανδρειοσύνη περίσσεια.

  Όταν έρθει η στιγμή να μιλήσουμε για τα δικά μας σημερινά κατορθώματα, ας φανούμε έστω στο ελάχιστο αντάξιοι τους, με έργα καθημερινά και πράξεις, όχι λόγια.

 Στην πολιτική συνήθως   λέγονται και ΔΕ γίνονται,

                                              Γίνονται και ΔΕ λέγονται.

  Ας μην κρυβόμαστε ο κόσμος γνωρίζει, θα συνεχίσει να γνωρίζει και πρέπει να γνωρίζει …..