ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

Απεργιακή Συγκέντρωση Πρωτομαγιάς

Την Κυριακή 8 Μάη το πρωί πλήθος εργατών και εργατριών, ανέργων, συνταξιούχων, αυτοαπασχολούμενων της πόλης και του χωριού, φοιτητών, μαθητών και νέων, έδωσαν αγωνιστικό «παρών» στην Πλατεία Ειρήνης τιμώντας την Εργατική Πρωτομαγιά, τους νεκρούς της εργατικής τάξης, και διαδηλώνοντας παράλληλα για 3^η μέρα ενάντια στο νόμο – λαιμητόμο για το ασφαλιστικό.

Η απεργιακή συγκέντρωση ξεκίνησε με την ανάγνωση ιστορικών κειμένων από νέους εργαζόμενους και φοιτητές, οι οποίοι αναφέρθηκαν στο χρονικό της Πρωτομαγιάς του 1886 στο Σικάγο, στον εορτασμό της πρώτης Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Ελλάδα το 1893 και στο Μάη του 1936 στην Θεσσαλονίκη.

Ιδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε η αναφορά στη ματωμένη Πρωτομαγιά του 1944 με την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή. Σ’ αυτό το σημείο ακούστηκε η ιστορία του Ναπολέοντα Σουκατζίδη ο οποίος θα μπορούσε να είχε σωθεί, όμως δεν έδωσε τη θέση του σε άλλο σύντροφό του, ενώ διαβάστηκαν και τα λόγια που είχαν αφήσει σε σημειώματα πηγαίνοντας προς την εκτέλεση ορισμένοι αγωνιστές όπως ο Μήτσος Ρεμπούτσικας που έγραψε: «Όταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά, δεν πεθαίνει ποτέ» και ο Νίκος Μαριακάκης που έγραψε: «Καλύτερα να πεθάνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να ζει σκλάβος».

Στη συνέχεια η χορωδία του Συλλόγου Γυναικών Κιλκίς τραγούδησαν τα τραγούδια «Οι Φάμπρικες» και το «Μέρα Μαγιού», ενώ την ομιλία της απεργιακής συγκέντρωσης έκανε ο Τάσος Βασιλακάκης, εκ μέρους της Γραμματείας Κιλκίς του ΠΑΜΕ.

Στην ομιλία του σημείωσε ότι κανένας αγώνας της εργατικής τάξης δεν έχει πάει χαμένος, είτε ήταν νικηφόρος οπότε έδωσε κατακτήσεις, είτε δεν ήταν άμεσα νικηφόρος αλλά πλούτισε με πείρα το εργατικό κίνημα. Εξήγησε ότι και οι αγώνες του τελευταίου διαστήματος που ανάγκασαν την κυβέρνηση να πάει 4-5 μήνες πίσω το ασφαλιστικό έδειξαν ένα μέρος της δύναμης του λαού, όμως ο λαός ακόμα δεν έχει δείξει όλη του τη δύναμη και όταν το κάνει θα μπορέσει να φέρει να πάνω κάτω, θα μπορέσει να ανατρέψει τους εκμεταλλευτές του.

Ολοκλήρωσε την ομιλία λέγοντας: «Δεν παραιτούμαστε από ότι μας έχουν κλέψει όλα αυτά τα χρόνια. Τα διεκδικούμε όλα. Τα δικαιώματά μας δεν είναι «περασμένα – ξεχασμένα». Δεν χαρίζουμε σε κανέναν τον ιδρώτα μας. Μπορούμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια. Αυτό μας λένε οι αγώνες του λαού μας και οι κατακτήσεις του. Αυτό μας διδάσκει η Εργατική Πρωτομαγιά. Δεν νομιμοποιούμε στην συνείδησή μας τις περικοπές που μας έγιναν. Είναι δικός μας μόχθος και τα διεκδικούμε ως το τέλος (…) Ενωμένοι και δυνατοί με πίστη στο δίκιο μας μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε.»

Μετά την ομιλία ακολούθησε πορεία από την Πλατεία Ειρήνης μέχρι το Δημαρχείο, στο Μνημείο της Εθνικής Αντίστασης, όπου έγινε κατάθεση στεφάνων.