Η ΑΓΝΗ ΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ, Η ΡΟΖΑ Η ΝΑΖΙΑΡΑ, Η ΕΒΕΛΙΝ Η ΚΑΛΤΕΡΙΜΙΤΖΟΥ ΚΑΙ Η ΡΟΖΜΑΡΙ Η ΒΙΖΙΤΟΥ ……..

          Κάθε σωστός και υπεύθυνος άνθρωπος, θα πρέπει να έχει το θάρρος να αναγνωρίζει, ει δυνατόν και δημοσίως, τα λάθη του. Πώς κάνανε παλιά οι κομμουνιστές,  όταν τους διέταζε το κόμμα; Έτσι ακριβώς.

          Εγώ, επειδή και σωστός αλλά και υπεύθυνος είμαι, αναγνωρίζω δημοσίως, ότι έσφαλα για όσα έχω σούρει κατά καιρούς εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και τις παραφυάδες του (έτσι το λέγανε παλιά, ενώ τώρα το λένε συνιστώσες). Τα ανακαλώ όλα εξ’ αδιαιρέτου και τρώω και μία χούφτα πιπέρι με μία γερή δόση μπούκοβο.

          Και όχι μόνον αυτό. Από δω και πέρα, πας τις όστις πει κακό για ‘μάς (τους ΣΥΡΙΖΑίους), να του βγει το μάτι σαν λουκουμάς, που έλεγε και ο γλεντζές στο «Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο», στο πανηγύρι της Παναγιάς της Πλατανιώτισσας.

          Ξέρω ότι μερικοί θα κουνάνε τα κεφάλια με σημασία και σκουντώντας το διπλανό τους, θα σιγοψιθυρίζουν: «Άντε την βόλεψε κι’ αυτός. Διόρισε τον γιό του βοηθό του Καρανίκα…».

          Ουδέ ψευδέστερον τούτου.

          Ούτε διορίστηκε κάποιο παιδί μου, ούτε εγώ πήρα άδεια (χρειάζεται άραγε άδεια;) για ίδρυση ΜΚΟ, ώστε να κανονίσω την μεταναστευτική πολιτική της Ελλάδος. Ούτε καν το τραγούδι που έγραψα για τη Γιουροβίζιον, πέρασε στους ομίλους.

          Τότε;

          Σας το αποκαλύπτω! Διάβασα λοιπόν στη «δημοκρατία», ότι 17 βουλευτές (μεταξύ των οποίων η Τασία των λαθραίων και ο Κουράκης του αιδοίου) του ΣΥΡΙΖΑ, ζήτησαν με ερώτησή τους, να αρθούν οι περιορισμοί, που καθορίζουν ότι δεν μπορεί να λειτουργεί οίκος ανοχής σε απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων από ξενοδοχεία 3,4 και 5 αστέρων, διότι ο αστικός ιστός είναι μικρός και δεν μας χωράει όλους (οι 17 αγνοούν φαίνεται ότι όλοι οι καλοί χωράνε). Η συνέχεια δίδεται με μία σειρά ατράνταχτων επιχειρημάτων περί αντισυνταγματικότητος, αυστηροποίησης, γκετοποίησης, παρανομίας και άλλα όμορφα.

          Να λοιπόν που ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού έλυσε όλα τα  προβλήματα της οικονομίας μας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, αφού πλάκωσε στα χαστούκια την Μέρκελ και τον Σόϊμπλε, αφού μπούκωσε με ντομάτες γεμιστές όλη τη πλέμπα, αφού έχωσε 3 μέτρα κάτω από τη γη, όσους τυχόν διαφωνούν, αφού θα διοργανώσει ένα τελικό Κυπέλλου, να τον βλέπει η Αγγλία και να βαράει ενέσεις (χωρίς θεατές, χωρίς ποδοσφαιριστές και χωρίς διαιτητές), τώρα έρχεται να λύσει και το τελευταίο πρόβλημα του Ελληνικού λαού, που αφορά την χωροθέτηση των οίκων ανοχής.

          Αυτό πιά δεν είναι κόμμα. Αυτό είναι η πρακτική εφαρμογή της Πολιτείας του Πλάτωνα άνευ διδασκάλου και θα πρέπει να αποτελέσει το θέμα παγκοσμίων συνεδρίων, φεστιβάλ και τελικών τσάμπιονςλιγκ, με αντικείμενο την ιεράρχηση των αναγκών μιάςευνομουμένης (λέμε τώρα) πολιτείας.

          Με την  έκφραση «Ένα μπου….ο είμαστε» που ακούγεται στα γήπεδα, εξαποανέκαθεν διαφωνούσα κάθετα. Από όσα γνωρίζω ότι ίσχυαν προ 50ετίας, διότι εκεί σταματά η εμπειρία μου σχετικώς με τους «ναούς του έρωτα»(τι ποιητική ανοησία κι’ αυτή), επικρατούσε υποδειγματική τάξη και πλήρης ιεράρχηση καθηκόντων, με την «μαντάμ» να είναι ένας μικρός Στάλιν στο βασίλειό της (λάθος, διότι Στάλιν και βασίλειο δεν πάνε, γι’ αυτό γράψτε στο κολχόζ της). Για όσους δεν έχουν τέτοιες επιστημονικού επιπέδου εμπειρίες, δεν έχουν παρά να δουν την ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη «Κόκκινα Φανάρια», όπου η Δέσπω Διαμαντίδου δίνει σάρκα και οστά στη «μαντάμ», ερμηνεύοντας αριστοτεχνικά τον ρόλο της «Μαντάμ Παρί».

          Αλλά ξεφύγαμε και ξανοιχτήκαμε σε  κινηματογραφικές και φιλοσοφικές αναλύσεις. Πίσω στο θέμα μας.

          Έχουν λοιπόν απόλυτο δίκιο οι «17». Διότι, σου λέει ο άλλος, πού το βάζεις ρε κύριος το «σπίτι» 200 μέτρα μακριά από το ξενοδοχείο; Βάλτο δίπλα στη ρεσεψιόν, ώστε μόλις φθάσει ο τουρίστας,  να πάρει μία πρώτη γεύση για το τι Χώρα είμαστε,γιατί εμείς το ξέρουμε. Να δει ο άνθρωπος την Αγνή του λιμανιού, την Ρόζα τη ναζιάρα, την Έβελιν τη καλτεριμιτζού και την Ροζμαρί τη βιζιτού και ν΄ανοίξει η καρδιά του. Να δει και η κυρά του, η κρύα, τo πράμα που σαλεύει, να πάθει νταμπλά να ησυχάσουμε από δαύτην.  Να δει και το παιδάκι του το «εμπόρευμα», ν’ ανοίξουν τα ματάκια του μια ώρα αρχύτερα και γενικώς και μέχρι να το βάλει ο Φίλης ως πρωτεύον μάθημα στα σχολεία, να φροντίσουμε για την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των αδύνατων στο θέμα αυτό ξένων.

          Έτσι κι’ αλλιώς και αφού η Δήλος καταρρέει, ας τους πλασάρουμε αντί του Απόλλωνα, την Αφροδίτη.

Χρήστος Μπολώσης

Υ.Γ.:   Ο κ. Πολάκης γιόρτασε τα γενέθλιά του (να τα εκατοστίσει) στο γραφείο του στη Βουλή κάτω από το πορτραίτο του δηλωσία και παραβιάσαντος το μεγαλύτερο μέρος του Ποινικού Κώδικα, Άρη Βελουχιώτη. Τα γενέθλια γιορτάστηκαν με τούρτες γλυκά λουλούδια και σαμπάνιες. Τώρα, πώς συμβιβάζεται η μπουρζουάδικη και αστικοτσιφλοκάδικη σαμπάνια με τον Άρη, αυτό μόνον ένας πούρος (γνήσιος) ΣΥΡΙΖΑίος μπορεί να μας τα εξηγήσει, με δικά του βέβαια λόγια.

Με αφορμή το γεγονός αυτό, επανέρχομαι σε παλαιότερη πρότασή μου προς τους βουλευτές της ΝΔ, να κρεμάσουν και αυτοί στο γραφείο τους, αν όχι τον Ζέρβα, τουλάχιστον τον Κώστα Πρέκα, μιας και τρέμουν σαν τον Χατζηχρήστο και τον Ηλιόπουλο στους «Μακρυκωσταίους και Κοντογιώργηδες», μήπως τους κακοχαρακτηρίσουν.

Ο ίδιος