Select Menu

ads2

ads2

Slider

Travel

ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ


link για pchands

Performance

Cute

My Place

Racing

Videos

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμφανιζόμενη ανάρτηση

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΕΝΔΙΔΟΥΝ ΣΕ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ:

Δημοσιογραφόντας 46 χρόνια, από τον Οκτώβριο του 1973 και όντας Συντάκτης της Εφημερίδος του «ΜΑΧΗΤΗ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ» το 1980, ΥΠΌ ΤΟΝ ΑΕΊΜΝ...

» » » » ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΑ, ΤΗΣ 5-6 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 1955.
«
Next
Νεότερη ανάρτηση
»
Previous
Παλαιότερη Ανάρτηση

 


Γράφει ο Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων tamystikatoubaltou.blogspot. com.

Το παρακάτω κείμενο αναδημοσιεύεται προς διαχρονικό παραδειγματισμό.

Στις σχέσεις ανάμεσα στην χώρα μας την Ελλάδα και την γειτονική μας, εξ ανατολών και ως είθισται, πάντοτε εχθρική επιθετική, επεκτατική εν πολλοίς Τουρκία, διαχρονικά εάν ανατρέξουμε και εν γένει εάν αναμοχλεύσουμε την μνήμη μας, τον τελευταίο κυρίως αιώνα. Εν ολίγοις ανέκαθεν επικρατεί αλγεινώς, η εμφανέστατη αναντιστοιχία, μεταξύ του θύτη ανδρός και τις εμφανέστατης βιασμένης γυναικός, δια του θύματος. Εν μέρει μονομερώς, καθώς σχεδόν πάντοτε όμως, τα τελευταία ειδικά χρόνια του αιώνος που παρήλθε, αλλά και διανύουμε θέλοντας και μη, η χώρα μας έχει το ρόλο της βιασμένης γυναίκος και η Τουρκία του άνδρα. Επομένως εάν δεν αυτοσαρκαστούμε, να κάνουμε την επιμέρους σωτήρια αυτοκριτική μας, ώστε να αναρωτηθούμε εν πολλοίς. Γιατί μονίμως εμείς οι Έλληνες, θα πρέπει να είμαστε οι καρπαζοεισπράκτορες, με το κεφάλι κάτω, στις πολιτικές διπλωματικές μας επαφές, των σχέσεων, με τη γείτονα χώρα; Εν τάχει παρακάτω θα σας εξιστορήσω ανάγλυφα, μία προσωπική μου εμπειρία συνομιλίας, με έναν τοπικό προβεβλημένο πολιτευτή μας, αναφέροντας τον και εξιστορώντας τον, διάφορα ιστορικά γεγονότα και την εν γένει αντίδραση του. Αναφέροντας τον, ότι ο ατυχής Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897, τότε με διακόπτει απότομα και μου λέει, μη τον αγγίζεις αυτόν το πόλεμο, επειδή μας πονάει, έφτασαν οι Οθωμανοί έως τη Λαμία, πληρώσαμε βαριές πολεμικές αποζημιώσεις, και γενικότερα δεν έχουμε καλές αναμνήσεις από αυτόν το πόλεμο, γι΄ αυτό άλλωστε έμεινε και στην ιστορία, ως Ατυχής Πόλεμος του 1897. Εν συνεχεία του αποκρίνομαι, η Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, μου απαντά, καλά πλάκα μας κάνεις τώρα;

 

Εάν πονάει ο ατυχής πόλεμος του 1897, η λεγόμενη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, όχι απλά πονάει, αλλά τσουρουφλίζει και ζεματάει στην κυριολεξία. Επομένως φύγε μακριά και από αυτήν, όσο γίνεται περισσότερο, εάν μπορείς να την διαγράψεις κι όλας και από την μνήμη σου, θα είναι ακόμη καλύτερα. Εν γένει Συνωστισμός τον αποκάλεσαν εν τάχει επιδερμικώς, για να τελειώνουμε, όπως μας ενημέρωσε αλγεινώς, εμφανώς ανθελληνικώς, η κυρία Μαρία Ρεπούση, η υποτιθέμενη αντικειμενική και αμερόληπτος, Ιστορικός εκπαιδευτικός της ΔΗΜ.ΑΡ. καθώς την ψήφισαν προς επιβεβαίωση, οι νεοέλληνες για βουλευτή-βολευτή. Άρα μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας, με τις κατάφορες επιλογές αυτοκτονίας, που ψηφίζουμε. Εν δυνάμει μην σας ακούω, να γκρινιάζετε περαιτέρω ασκόπως; Παράλληλα ο Συμμοριτοπόλεμος του 1944-49, με διακόπτει πάλι και μου αποκρίνεται, μου φαίνεται εσύ δεν έχεις το θεό σου. Εν προκειμένω εδώ προσπαθούμε να επουλώσουμε τις πληγές, του απώτερου παρελθόντος, ώστε να ξεχαστούνε και να αμβλυνθούνε, όσο γίνεται φυσικά, για να ζήσουμε ειρηνικά και πάντα μονιασμένα, να ομονοήσουμε, δια της ενωτικής Ομόνοιας. Εν αντιθέσει και εσύ τώρα προσπαθείς να ξύσεις παλιές ιστορίες, εσωτερικής άναρχης βίαιης διαμάχης, του απώτερου παρελθόντος, εμφανέστατης εμφυλιοπολεμικής διχόνοιας. Εν ολίγοις συρράξεως, όταν αδερφός σκότωνε αδερφό, εν τω μεταξύ του αποκρίνομαι ευθαρσώς, μα καλά επιτέλους, με κάτι θα πρέπει να ασχοληθούμε, μέσω της Επιστήμης της Ιστορίας, ώστε να μάθουμε ως ιστοριοδίφες, από αυτήν την σαφώς συγχυσμένη μαύρη, χρονική ιστορική περίοδο, να ενημερωθούμε από τα τραγικά λάθη των παραλήψεων μας, για να μην τα ξαναεπαναλάβουμε, τα ίδια τραγικά λάθη, των παραλείψεων παραπτωμάτων. Εν τούτοις μου απαντά, όχι, δεν αγγίζετε ούτε αυτή η χρονική ιστορική περίοδος, καθώς θεωρείται απαγορευμένη, το καταλαβαίνεις, αυτά πονάνε πολύ, τέλος, πάει πέρασαν.

 

Εν κατακλείδι του αναφέρω, δηλαδή Τον είπαμε εμφύλιο και κρυφτήκαμε σαν τον στρουθοκάμηλο, που βάζει το κεφάλι του μέσα σε μία τρύπα, όταν τον σημαδεύουνε οι κυνηγοί, ώστε να μην φαίνεται. Απεναντίας όμως από την άλλη, αλλά όλο το υπόλοιπο σώμα του, είναι προφανώς εκτεθειμένο, στις ορέξεις των επιθετικών κυνηγών. Ως εκ τούτου συμπεριφερόμενοι εναργώς, όπως ο χαμαιλέοντας, που αλλάζει χρώματα το σώμα του, κατά το δοκούν, έτσι και εμείς, προσαρμόζουμε την ιστορική μας διατριβή, της διαδρομής, εντρυφώντας αναλόγως βεβαίως, το πώς μας ταιριάζει και εν γένει μας εξυπηρετεί, τις πολιτικές μας σκοπιμότητες, των ιδιοτελέστατων πεποιθήσεων. Εν συνεχεία του αναφέρω, άντε να πάμε στο πολυδαίδαλο Κυπριακό του 1974, μου αποκρίνεται, ρε παλληκάρι μας καλό, όχι τέτοια θέματα, δεν ανοίγουνε τέτοια ζητήματα, καθώς οι πληγές στάζουν ακόμη αίμα, λερναία Ύδρα θεωρούνται, ένα κεφάλι προσπαθείς να κόψεις και δέκα βγαίνουν, μα γιατί του αποκρίνομαι; Γιατί έτσι. Όσο για το Κυπριακό αφού θέλεις τόσο πολύ να μάθεις, η χούντα είναι υπαίτια για ότι έγινε στη Κύπρο, περισσότερα μη ρωτάς. Μάθε για το Πολυτεχνείο του 1973, τότε που ο καταραμένος Παπαδόπουλος, σκότωσε χιλιάδες φοιτητές, ώστε να αποκατασταθεί η Δημοκρατία στη χώρα, και πρωτεργάτης σε αυτές τις κινητοποιήσεις υπήρξε η Κυρία Μαρία Δαμανάκη της αριστεράς και να μη ξεχνάς, ότι όσο ήτανε στην κυβέρνηση οι Σοσιαλιστές του Πασόκ, οι Έλληνες έτρωγαν με χρυσά κουτάλια. Ως εκ τούτου πλέον διαπίστωσα ιδίοις όμμασι βεβαίως, ότι όταν θα αναφέρεις για το φάκελο της Κύπρου, του ημέτερου Προδομένου Πολέμου του 1974, πως θα πρέπει κάποτε να ανοίξει επιτέλους, για να μάθουμε την απαγορευμένη ιστορική αλήθεια, εν γένει για το ποιοι πρόδωσαν. Επιπροσθέτως τότε συνεχώς θα σε αποκαλούνε  φασίστα και ρατσιστή, εάν εξακολουθείς και σκαλίζεις όλα αυτά, την λεγόμενη απαγορευμένη ιστορία. Παράλληλα τώρα και με τον αντιρατσιστικό νόμο που ψηφίστηκε προσφάτως, πρόσεχε καλά, όχι Έθνος και Πατρίδες, Θρησκείες, όχι Ιστορία, μόνο διεθνιστική σιωνιστική εν τάχει παγκοσμιοποίηση, ούτε σύνορα. Επομένως όλα ανοιχτά θα είναι, τραγουδάκια θα ακούς, τραλαλά τραλαλό για μικρά παιδάκια, το λεγόμενο life style, στα γήπεδα θα τρέχεις μανιακά και στα νυχτερινά μαγαζιά, για περαιτέρω απολαύσεις διασκέδασης, θα βλέπεις και καμία πρόστυχη τσόντα στο ίντερνετ, την Τζούλια γιατί την έχουμε;

 

Όσον αφορά για τις Δημοκρατικές Εκλογές, εν μέρει αφού είσαι τόσο πολύ ψαγμένος, καλύτερα είναι να καθίσεις στο σπιτάκι σου, να μη ψηφίσεις απολύτως κανέναν, άλλωστε δεν θα είσαι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος, 40% αποχή υπάρχει, άρα, εσύ θα σώσεις αυτόν τον κακόμοιρο τόπο; Ας σοβαρευτούμε όμως λιγάκι, αυτές οι απορίες ακούστηκαν από έναν άσημο νεαρό πολίτη, της γενέτειρας μου των Κουφαλίων Θεσσαλονίκης, πέριξ της αρχαίας Πέλλας. Επιπροσθέτως προς κάποιον επιφανή, ως είθισται προκλητικά προβεβλημένο, πολιτικό καριέρας, καθώς επιθυμούσε εμφανώς, να κατασκευάσει μια δική του ιστορία, ράβοντας κοστούμι στα δικά του μέτρα και σταθμά, του απόλυτου ιδιοτελέστατου δοκούν, του δούνε και λαβείν, συμφεροντολογικά κινούμενος. Εκ νέου καθώς σαν άριστος καιροσκόπος, δημαγωγός λαϊκιστής, επαγγελματίας πολιτικός, που υπήρξε ανέκαθεν, διαστρέβλωνε σαφώς, την καθάρια και ανόθευτη, ιστορική διαδρομή της αλήθειας εν πολλοίς. Εν μέρει αναλόγως βεβαίως, με τις πολιτικές σκοπιμότητες, των πεποιθήσεων που εξυπηρετούσε. Εν ολίγοις ήθελε τη μπάλα πάντοτε, να βρίσκεται στο δικό του γήπεδο και όταν τον στρίμωχναν οι αντίπαλοι, η εύκολη λύση της υποθέσεως, την έριχνε και την πετούσε στην απόμακρη συμφέρουσα κερκίδα και ο νοών νοείτω. Εκ του σωτήριου διαχρονικού ιστορικού γίγνεσθαι, του θέματος επί της ουσίας, 6 Σεπτεμβρίου του 1955, στον προαύλιο χώρο του Τουρκικού Προξενείου της Θεσσαλονίκης, στην Κεντρική Οδό της Αγίου Δημητρίου το απόγευμα, έχει εκραγεί εσκεμμένως και επίτηδες εν πολλοίς, μία πολύ μικρή βόμβα ισχύος, καθώς μόλις και κατάφερε να σπάσει ένα τζάμι. Εν τω μεταξύ η έκρηξη της μικρής ισχύος βόμβας, προκάλεσε μηδαμινές καταστροφές, ανύπαρκτες εν πολλοίς. Διότι οι ίδιοι οι Τούρκοι, εσκεμμένως την προκάλεσαν-προξένησαν οικειοθελώς, ώστε να βρούνε την εύλογη αφορμή της αιτίας, που επιζητούσανε εναγωνίως, για να ξεριζώσουνε τον εναπομείναντα ανθούσα, ακμαίο Ελληνισμό της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, από τις Πατρογονικές τους εστίες, υπήρξε δηλαδή εμφανέστατη δόλια προβοκάτσια. Εκ νέου όταν υπογράφτηκε η Συνθήκη της Λοζάνης το 1923, μεταξύ της Ελλάδος και της Τουρκίας, για ανταλλαγή των πληθυσμών, εξαιρέθηκαν μονάχα οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί-Έλληνες, Ρωμιοί της Κωνσταντινούπολης και Νέας Ρώμης και των νησιών Ίμβρου και Τένεδου. Όπως επίσης, ενώ και οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί της Δυτικής Θράκης, τότε οι Έλληνες-Ρωμιοί της Πόλης-Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, ανέρχονταν σε περισσότερους από 150.000, όσο για την Ίμβρο και τη Τένεδο ξεπερνούσανε τους 15.000, ενώ οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί της Δυτικής Θράκης, κάτι σε λιγότερο από 80.000.

 

 

Εν αντιθέσει της σήμερον αλγεινώς, οι εναπομείναντες Ρωμιοί της Πόλης, μπορούμε να τους καταμετρήσουμε, σε μόλις και μετά βίας, μερικές εκατοντάδες, υπερήλικες γέροντες ηλικιωμένους, ως επί το πλείστο, περίπου στα 2.000 άτομα. Παράλληλα ενώ εάν πάμε, στα νησιά της Ίμβρου και της Τένεδου, η κατάσταση και σε αυτά τα μέρη θεωρείται απελπιστική, τραγική, αποκαρδιωτική εν πολλοίς, αφού πέρσι για πρώτη χρόνια, μετά το 1963, επαναλειτούργησε Ελληνικό Σχολείο, με έναν μόλις μαθητή για δείγμα, ενθυμίζοντας μας εναργέστατα δυστυχώς, την χελώνα καρέτα καρέτα, σε είδος υπό εξαφάνιση εν γένει. Επομένως αυτά τα δύο Ελληνικά νησιά αμφότερα, τα παραχωρήσαμε δίχως ούτε μία τουφεκιά να ρίξουμε, έτσι για την λεγόμενη τιμή των όπλων, όπως και την Ανατολική Θράκη, τα χάσαμε στη διπλωματία, στις αίθουσες της Λοζάνης των χαρτιών. Εν τω μεταξύ καθώς οι Τούρκοι, τα είχανε μετατρέψει σε ανοιχτές φυλακές, για τους αναρίθμητους ελεύθερους κακοποιούς πλέον, αρκεί να κακοποιούνε τους γκιαούρηδες Ρωμιούς. Επιπροσθέτως δηλαδή να τους κακομεταχειρίζονται, εξευτελίζοντας τους, ώστε να τους κλέβουνε δίχως καμία απολύτως αντίδραση και να τους βιάζουνε, με φυσικό επακόλουθο, θέλοντας και μη, ήτανε, να απομακρυνθούμε αξιοπρεπώς, αγρίως κακήν κακώς, από τις πατρογονικές τους εστίες. Διότι προφανώς κινδύνευε η σωματική τους ακεραιότητα, η αρτιμέλεια τους εν πολλοίς, ενώ τις Ορθόδοξες Εκκλησίες τις έκλεισαν, όπως επίσης απαγόρεψαν να ομιλούνε και τη μητρική τους γλώσσα τα Ελληνικά, όσο για τα εναπομείναντα Ελληνικά Σχολεία, σαφώς κλείσιμο ερμητικό. Προφανώς έτσι αντιλαμβάνεται η βάρβαρη, υποανάπτυκτη και με καθεστώς ολοκληρωτικό, δια της ανελευθερίας, της Τουρκίας, την μειονοτική εκπαίδευση, το διαφορετικό πνεύμα του πολιτισμού. Εν αντιθέσει μετέπειτα τα αποκαρδιωτικά που διέπραξε, εις βάρος του διαχρονικού Ελληνισμού, άλλωστε η Τουρκία δεν διαθέτει ιστορία, παρά ένα κατάμαυρο ποινικό μητρώο, υποτίθεται κηρύττει την σήμερον, εμφανώς υποτιμώντας την νοημοσύνη μας, ότι ελάτε να φοιτήσετε, στο μειονοτικό Ελληνικό-Τούρκικο σχολείο, δίχως περαιτέρω φόβο. Εν προκειμένω οι Τούρκοι έψαχναν μία αφορμή, της αιτίας, ώστε να απομακρυνθούνε άρον, άρον, οι Ρωμιοί κάτοικοι της Πόλης, αφού κρατούσανε κατά κύριο λόγο, την Οικονομία της Πόλης-Κωνσταντινούπολης και Νέας Ρώμης στα χέρια τους, διότι οι περισσότεροι υπήρξαν ευκατάστατοι νοικοκυραίοι.

 

Εν αντιθέσει όμως, αυτή την αφορμή, τους την έδωσε ο Απελευθερωτικός Αγώνας της ΕΟΚΑ στην Κύπρο το 1955, εν ολίγοις της Ενώσεως της Κύπρου, με την Μητέρα Πατρίδα Ελλάδα. Το φυτίλι όμως τους το άναψε προ πολλού, η υποτιθέμενη σύμμαχος χώρα της πατρίδας μας, οι αποικιοκράτες Βρετανοί-Εγγλέζοι, τότε που επί κατοχής 1941-44, οι Έλληνες αντιστασιακοί τους έκρυβαν στα σπίτια τους, με κίνδυνο την ίδια τους την ζωή. Παράλληλα καθώς μετά την απελευθέρωση της χώρας τον Οκτώβριο του 1944, βγαίναμε με τις σημαίες της Αγγλίας και της Αμερικής, όπως και με τις Σοβιετικής Ενώσεως, ώστε να γιορτάσουμε την υποτιθέμενη ελευθερία μας. Αχ! κούνια που μας κούναγε, απομακρυνθήκαμε από τη σκύλα που λεγότανε 3 Ράιχ και Ναζισμός του Χίτλερ και Φασισμός του Μουσολίνι, δια των Κομιτατζήδων Βουλγάρων Συμμάχων τους και ανεβήκαμε θέλοντας και μη, στο υπερωκεάνιο της εκ δυτικής αιρετικής εσπερίας, στους Αμερικάνους-Βρετανούς. Όσον αφορά για τους συμμάχους μας Σοβιετικούς, του Λένιν και του Στάλιν, τους εσωτερικούς υποστηρικτές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ, το ΕΛΑΣ παρακαλώ πολύ, με ένα Λ να γράφεται, ώστε να ακούγεται ως ΕΛΛΆΣ και προφανώς να παραπλανιούνται και να εξαπατούνται, οι πολλαπλοί ανυποψίαστοι ανιστόρητοι, αδαείς της εποχής εκείνης. Εν γένει της κατασκότεινης και εμφανώς συγχυσμένης, δημαγωγικής κομματικής πολιτικής ρητορείας, δια της σαφέστατης προπαγάνδας τους. Εν προκειμένω τους νιώσαμε στο πετσί μας για τα καλά αλγεινώς, από πρώτο χέρι που λέμε, στην κατάπτυστη Πηγάδα του Μελιγαλά, τον Σεπτέμβριο του 1944, την ντροπή της καταισχύνης, δια της σύγχρονης ιστορικής διαδρομής μας, στα διυλιστήρια της Ούλεν, στο Φενεό της Κορινθίας και ου το καθεξής, όπως επίσης και στο Δεκέμβριο του 1944, στο κέντρο της πρωτεύουσας στην Αθήνα, τα λεγόμενα Δεκεμβριανά. Για πέντε χρόνια αιματοκύλησαν την πατρίδα μας, από όπου πέρασε η λεγόμενη ανεπίσημη, Κομμουνιστική αντάρτικη Εαμοκρατία, από το 1944-49. Απεναντίας από την άλλη, όταν όλες οι άλλες υπόλοιπες χώρες της Γηραιάς Ηπείρου, προσπαθούσανε να επουλώσουνε τις πληγές τους, μετά τη λήξη του Β ΠΠ του 1940. Εν αντιθέσει όμως εμείς, εξαιτίας των αδίστακτων και αιμοβόρων κομμουνιστοσυμμοριτών 1944-49, ξεκινούσαμε καινούργιο εσωτερικό εμφύλιο πόλεμο, πολύ πιο επώδυνο και αιματηρό, πλιάτσικο στην κυριολεξία. Επομένως μετά απορούμε αδαώς, γιατί η οικονομία της χώρας μας, να είναι τόσο πολύ πίσω, τόσο χάλια εν πολλοίς.

 

Διότι δεν κοιτούσαμε μπροστά, εις το μέλλον, το πως ο τόπος μας, της συνολικής συλλογικής πατρίδας του εμείς, σιγά σιγά να αρχίσει να προοδεύει, ανασάνοντας, εξερχόμενος από τις πληγές του παρελθόντος ενός Β ΠΠ, επουλώνοντας τες εν πολλοίς. Εν τω μεταξύ αλλά η πολιτική τρομοκρατική, ανθελληνική διεθνιστική ακροαριστερά, των απόλυτων εξαρχείων, το μόνο που την ενδιέφερε επιλεκτικώς μονομερώς, ήτανε στο πως θα καταφέρει να μας χώσει, στο άρμα των Σοβιετικών ταγών, δια των ανελευθεριών τους, ώστε να μετατραπούμε σε ένα ακόμη Κράτος έκτρωμα, δορυφόρος τους, όπως εναργέστατα, οι υποανάπτυκτες μπολσεβίκικες, άθεες χώρες, της Αλβανίας, Γιουγκοσλαβίας, Ρουμανίας, Ουγγαρίας, Πολωνίας, Τσεχοσλοβακίας, Βουλγαρίας, Ανατολικό Βερολίνο και ου το καθεξής. Οι Βρετανοί-Εγγλέζοι λοιπόν, οι υποτιθέμενοι σύμμαχοι μας, ξεσήκωσαν τους Τούρκους, εν μέρει μιας και ήτανε σύμμαχος χώρα του ΝΆΤΟ, να πατήσει πόδι και να εναντιωθεί στην επικείμενη Ένωση της Κύπρου, με την μητέρα πατρίδα Ελλάδα, αυτό το όνειρο το οποίο προσπαθούσε να το πραγματοποιήσει η θρυλική ΕΟΚΑ, του Γεωργίου ΓΡΊΒΑ του Διγενή. Ως εκ τούτου οι παμπόνηροι Άγγλοι σου λένε, να μην φαινόμαστε μόνο εμείς, οι κακοί στους Έλληνες, ότι αντιδρούμε την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, θα βάλουμε στο παιχνίδι και την γειτονική Τουρκία. Επειδή και αυτή έχει Τουρκική μειονότητα, πάνω στο νησί, ασχέτως εάν το είχε παραχωρήσει το 1878 στους Άγγλους, για τη βοήθεια που της είχανε προσφέρει οι Βρετανοί, στον Κριμαϊκό πόλεμο, μεταξύ Οθωμανών και Ρώσων. Εν συνεχεία ξεσηκώνουνε τους Τούρκους, ώστε να ενημερώσουνε την προφανώς, κατευθυνόμενη συστημική κατεστημένη, δημοσιογραφική προπαγανδιστική, κοινή γνώμη της χώρας τους, με εμπρηστικές δηλώσεις και άρθρα στις εφημερίδες, μέσω του ραδιοφώνου. Εν ολίγοις ότι οι γκιαούρηδες επιδιώκουνε να προσαρτήσουνε τη Κύπρο στην Ελλάδα βιαίως αγρίως. Παράλληλα ενώ θα σφάξουνε το 18% της Κύπρου που είναι Τούρκοι, τότε δημιουργούν μία οργάνωση ακραιφνώς εθνικιστική, ακροδεξιάς αποχρώσεως, κάτι σαν τους σημερινούς γκρίζους λύκους, την λεγόμενη Βολκάν, ώστε να τους πορώσει φανατίζοντας τους, διαλαλώντας ότι η Κύπρος είναι Τουρκική.

 

Επιπροσθέτως βάζουνε επίτηδες και σκοπίμως, έναν μικρής ισχύος εκρηκτικό μηχανισμό, στο Τουρκικό Προξενείο της Θεσσαλονίκης, στις 5 προς 6 Σεπτεμβρίου του 1955. Καθώς το θεωρούνε Ιερό, πιστεύοντας ότι σε αυτό το σπίτι, του εν λόγω Προξενείου, μεγάλωσε ο μουσταφά κεμάλ, ο πατέρας τους όπως τον αποκαλούνε, προβοκάτσια δηλαδή χειρίστου είδους, ώστε να βρούνε την εύλογη αφορμή της αιτίας, για να εκδιώξουνε τον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης. Εκ νέου μισή ώρα πριν εκραγεί, ο προβλεπόμενος καθορισμένος εκ των προτέρων, εκρηκτικός μηχανισμός, κάποιες εφημερίδες της Τουρκίας, έχουνε προαναγγείλει το θλιβερό γεγονός, γράφοντας με μεγάλα Γράμματα Επικεφαλίδας. Βόμβα στο Προξενείο-Σπίτι του πατέρα μας, στη Θεσσαλονίκη, όπως επίσης και τα ραδιόφωνα διαλαλούσαν καταπτύστως, την καταφανέστατη προπαγάνδα. Ενώ από βραδύς, η κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Μεντερές, όπου μόνο στα χαρτιά εθεωρείτο δημοκρατική, καθώς την στήριξαν αφρόνως και οι Έλληνες Ρωμιοί αλγεινώς, και εξαπατήθηκαν προ πολλού. Εν τω μεταξύ προεκλογικά τους υποσχέθηκε μεγαλύτερη ανεξιθρησκία, των θρησκευτικών ελευθεριών τους, μα και επιπρόσθετα προνόμια οφελών. Εν αντιθέσει αυτός απεναντίας, τη νύχτα της 5 Σεπτεμβρίου του 1955, αποφυλάκισε τους βαρυποινίτες κρατούμενους από τις φυλακές, και τους μετέφερε με τρένα και λεωφορεία, στο κέντρο της πλατείας Ταξίμ στην Κωνσταντινούπολη. Ενώ τους προμήθευσαν με καδρόνια και γκασμάδες, φτυάρια, στιλέτα των αιχμηρών αντικειμένων, ώστε παράφορα μανιακά φανατισμένα, ολοσχερώς να καταστρέψουνε τις περιουσίες των ΡΩΜΙΏΝ της Πόλης, Κωνσταντινούπολης και Νέας Ρώμης. Εν ολίγοις οτιδήποτε υπήρχε Ελληνικό, καθώς εκ των προτέρων, είχανε επισημάνει, σημαδεύοντας με κόκκινη μπογιά, την προηγούμενη νύχτα, τα Ελληνικά μαγαζιά των πολλαπλών επιχειρήσεων, μη τυχόν καταλάθος προξενήσουνε καμία ζημιά, σε οικία Τούρκου πολίτη. Το ίδιο πολιτικό τέχνασμα, δεν διέπραξαν και οι Νεότουρκοι το 1908, όταν υποσχέθηκαν στους Έλληνες να σταματήσουνε το Μακεδονικό Αγώνα, αρκεί να ενωθούνε όλοι μαζί, και να εκδιώξουνε το Σουλτάνο Αβδούλ Χαμίτ; Ενώ μετά την απομάκρυνση του, διέπραξαν βάρβαρα και κατάπτυστα, τη Ποντιακή γενοκτονία και τη Μικρασιατική του 1922, μαζί με τη Θρακική, άρα η ιστορία επαναλαμβάνεται και μας εκδικείται εμφανώς, γι΄αυτό επιμένουμε πολλαπλώς, τονίζουμε ότι πρέπει επειγόντως, να μάθουμε την ιστορία μας, ώστε να μην μπορούνε να μας ξεγελάσουνε περαιτέρω.

 

 

Αποτέλεσμα τη νύχτα της 6 προς 7 Σεπτεμβρίου του 1955, δολοφονήθηκαν περισσότεροι από 20 Ρωμιοί της Πόλης, βιάσθηκαν περισσότεροι από 200 άνθρωποι επίσημα, όσο για το ανεπίσημα, προφανώς πολλοί περισσότεροι κακοπάθησαν, στα αιματοπότιστα χέρια του όχλου της μάζας. Καθώς δεν είναι μέσα σε αυτόν τον αριθμό, οι βιασθέντες που από περηφάνεια ή αξιοπρέπεια, δεν το δήλωσαν στις Επίσημες Τούρκικες Αστυνομικές αρχές, τώρα θα μου πείτε ποιες αρχές; Μήπως υπήρχαν προς κίνηση ανασχετικής αποτροπής κινδύνου; Αφού οι ίδιες οι Τουρκικές αρχές, βίαζαν και σκότωναν ανεξέλεγκτα, τους άπιστους γκιαούρηδες για δαύτους ανηλεώς, έτσι μας αποκαλούνε οι Τούρκοι, στην πλειοψηφία τους γυναίκες βιάσθηκαν. Εν κατακλείδι όλες οι Ορθόδοξες Ρωμαίικες Εκκλησίες, καταστράφηκαν ολοκληρωτικά ολοσχερώς, γύρω στις 75, νεκροταφεία βεβηλώθηκαν, τάφοι των Πατριαρχών, Μητροπολιτών, απλών Ιερέων και Χριστιανών συλήθηκαν και τα οστά τους πετάχτηκαν στους δρόμους, να τα τρώνε τα σκυλιά. Οτιδήποτε το Ορθόδοξο Χριστιανικό, Ελληνικό καταστράφηκε ολοσχερώς, είτε ήτανε εργοστάσια, είτε οικία, είτε ελληνικά σχολεία. Επιπροσθέτως ιερείς ξυλοκοπήθηκαν ανηλεώς, τους ξύριζαν τα γένια χωρίς αφρό και τους έφτιαχνα περιτομή βιαίως, αγρίως κακήν κακώς, ένα κοριτσάκι 7χρονών, το βίασαν στη κεντρική πλατεία του Πέραν, σε κοινή θέα. Καθώς η περιοχή του Πέραν, αποτελείτο κατά πλειοψηφία από Ελληνικά Μαγαζιά, των συνοικιών. Εν γένει δεν έμεινε τίποτα όρθιο εν πολλοίς, εν ολίγοις υπήρξε ένα τραγικό κατάπτυστο και συνάμα βίαιο ανθελληνικό Πογκρόμ, εναντίον του Ελληνικού στοιχείου της Πόλης-Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης. Αλήθεια, εφάμιλλο εναργέστατα, με την η περιβόητη νύχτα των κρυστάλων, στη Ναζιστική Γερμανία το 1938, τότε που οι ορδές του Χίτλερ, δεν άφησαν στο διάβα τους, τίποτα το Εβραϊκό όρθιο.

 

Επομένως όλοι εσείς, οι επιλεκτικώς μονομερώς, προοδευτικοί εκσυγχρονιστές, όπως θέλετε να συγκαταλέγεστε, την έχετε κάνει σημαία σας και καλώς πράττετε, κανείς δεν αντιλέγει. Εν αντιθέσει όμως, η νύχτα της 6 προς 7 Σεπτεμβρίου του 1955, σε τι διαφέρει, από τη νύχτα των Κρυστάλων; Απλά, πολύ απλά, στα Σεπτεμβριανά του 1955, υπέφεραν οι ΡΩΜΙΟΊ της ΠΌΛΗΣ, άρα το περνάμε στα ψιλά γράμματα, εις τα αζήτητα, αφού εμείς, δηλαδή οι αριστεροί, υποτιθέμενοι προοδευτικοί εκσυγχρονιστές, σαφώς εξουσιάζουμε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης-εξαπάτησης παραπληροφόρησης. Απεναντίας όποιος τολμήσει, να ακουμπήσει τρίχα Σιωνιστή Εβραίου, θα την μετατρέψουμε, την μικρόσωμη τρίχα, σε μεγαλόσωμη υπερβολική τριχιά. Καθώς αυτοί είναι τα αφεντικά μας, πώς να το κάνουμε, μας αρέσει δεν μας αρέσει, αυτή θεωρείται η ωμή σκληρή και καθάρια ανόθευτη αλήθεια, και αυτοί εξουσιάσουν, την κατευθυνόμενη πλήρως ελεγχόμενη, προπαγανδιστική συμβιβασμένη, συστημική δημοσιογραφική κατεστημένη, κοινή γνώμη. Τότε στις 5 προς 6 Σεπτεμβρίου του 1955, εις τα λεγόμενα την σήμερον Σεπτεμβριανά, πρωθυπουργός της Ελλάδος, υπήρξε ο πάλαι ποτέ Στρατιωτικός Αλέξανδρος Παπάγος, αλλά ήτανε βαριά άρρωστος και κλινήρης. Εν μέρει μόνο το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, έμεινε ανέπαφο και απομονωμένο, δια του έντρομου πανικόβλητου περιθωρίου, με τον Παναγιώτατο Πατριάρχη Αθηναγόρα και τους υπόλοιπους Αρχιερείς Μητροπολίτες, να μένουνε έγκλειστοι και προφανώς έντρομοι, εμβρόντητοι εν πολλοίς, με όσα πρωτάκουστα δραματικά γεγονότα συνέβαιναν τότε, μέσα στο χώρο του Πατριαρχείο ως όμηροι. Επεισόδια τραγικά διεξήχθησαν και στη Σμύρνη, όπου Έλληνες υπηρετούσανε στο ΝΆΤΟ, κάποιες γυναίκες των Ελλήνων στρατιωτικών βιάσθηκαν, αλλά όχι σε τόσο μεγάλη έκταση βαθμού της κλίμακος, εν αντιθέσει διότι όμως, τους είχανε ξεπαστρέψει ολοσχερώς, πριν 33χρ, δηλαδή το 1922 με τη Μικρασιατική καταστροφή.

 

Εν συνεχεία μετέπειτα το άγριο και ανθελληνικό Πογκρόμ, εναντίον του Πατριαρχικού, Ορθόδοξου Χριστιανικού Ελληνικού στοιχείου, της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, η κυβέρνηση της Τουρκίας, υποσχέθηκε να επανορθώσει και να αποζημιώσει, τις αναρίθμητες πληγές που προκάλεσε, εκ των υστέρων βεβαίως, στους πληγέντες Ρωμιούς της Πόλης. Απεναντίας όμως δεν αποζημίωσε τους Ρωμιούς της Πόλης, ούτε με το 20% της περιουσίας τους, όπως κανονικώς θα έπρεπε αλλά και όφειλε. Παράλληλα αλλά και πάλι οι Ρωμιοί της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, δεν εγκατέλειψαν την Βασιλεύουσα και τις πατρογονικές τους εστίες. Εν τω μεταξύ όμως το 1964, μετά την Τουρκοανταρσία στη Κύπρο της Τυλληρίας, και τον βομβαρδισμό της Βόρειας Κύπρου από τους Τούρκους, οι Τούρκοι αποφάσισαν αυταρχικά, δίχως να κρατούνε ούτε καν τα επιμέρους σεβάσμια προσχήματα, να τους εκδιώξουνε όλους, ολοκληρωτική σκούπα, τους Ρωμιούς της Πόλης Κωνσταντινούπολης και Νέας Ρώμης, οριστικώς αμετακλήτως. Ως εκ τούτου έτσι τους απομάκρυναν αγρίως κακήν κακώς, εν μία νυκτί, εναργώς συμπεριφερόμενοι σαν τα σκυλιά, γράφονταν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, την Επίσημη Συνθήκη της Λοζάνης του 1923, που αυτοί οι ίδιοι υπέγραψαν. Εν κατακλείδι ήρθανε λοιπόν οι Ρωμιοί της Πόλης-Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, σαν κυνηγημένα αποδημητικά πουλιά, ξεσπιτωμένοι εν πολλοίς. Εκ νέου μία νέα Μικρασιατική καταστροφή του 1922, διεξαγότανε και ξετυλίγονταν, αλλά σε μικρότερη όμως κλίμακα, εκτάσεως και εμβέλειας αυτήν την στιγμή. Εν αντιθέσει η Πατρίδα τους και Πατρίδα μας η Ελλάς, τους υποδέχθηκε ως είθισται, όπως και τους άλλους πολλαπλούς, εκδιωγμένους Πρόσφυγες, Μικρασιάτες, Καππαδόκες και τους Ανατολικοθρακιώτες, αλλά και τους Ποντίους, Ανατολικορωμυλιώτες, ως κάκιστη χειρίστου είδους Μητριά. Καθώς για τους βάρβαρους, άξεστους υποανάπτυκτους Τούρκους, υπήρξαν μισητοί γκιαούρηδες, αλλόθρησκοι Έλληνες, Ορθόδοξοι Χριστιανοί, άλλωστε για αυτόν εναργώς τον λόγο, τους εκδίωξαν αγρίως κακήν κακώς, από τις πατρογονικές τους εστίες. Ενώ για τους Βασιλικούς Έλληνες, του Βασιλέως Παύλου, εκ Μητροπολιτικής χώρας, ήτανε επίσης αποκρουστικοί, απόμακροι Τούρκοι και Τουρκόσποροι ή Τουρκομερίτες. Εν γένει για αυτό την σήμερον αλγεινώς, ακούμε αήθη ξεδιάντροπα, πολλαπλώς μανιωδώς φανατισμένα, απερίσκεπτα βλακωδώς, ανιστόρητα ως είθισται στα γήπεδα.

 

Εν ολίγοις ότι ο Τιμημένος Διαχρονικώς Δικέφαλος Αετός, της πάλαι ποτέ Πρωτεύουσας της Ρωμανίας ή αλλιώς του Βυζαντίου, του ΠΑΟΚ Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, που συμβολίζει τον Απανταχού ξεριζωμένο Ελληνισμό της Ανατολής. Εν προκειμένω αλλά ιδιαιτέρως τους Ρωμιούς της Πόλης, της Περιοχής του Πέραν, να τον αποκαλούνε κατάπτυστα, περιφρονητικά αήθη και ξεδιάντροπα εν πολλοίς, ως ξεπουπουλιασμένο κοτόπουλο, η απόλυτη άξεστη ξεφτίλα της φρίκης, σε όλο της το μεγαλείο, του φανατισμένου χουλιγκανίστικου, πεζοδρομίου νεοέλληνες. Ο ΠΑΟΚ για να ξέρετε, τα χρώματα του, συμβολίζουν το Άσπρο την Ελπίδα, ότι κάποια μέρα θα ξαναπάρουμε την Κωνσταντινούπολη, την Νέα Ρώμη, ενώ το πένθιμο Μαύρο, μας θυμίζει εναργέστατα αγέρωχα, το χρέος που έχουμε όλοι μας, πως κάποια ημέρα, θα πρέπει να την ελευθερώσουμε από την Τουρκιά, για αυτό φοράει μαύρα, πενθεί ο ΠΑΟΚ Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης. Παράλληλα και το επίσημο Καταστατικό του, της διακήρυξης, το αναγράφει σαφώς, ότι η Έδρα του, θεωρείται η Κωνσταντινούπολη και Νέα Ρώμη, απλώς την σήμερον φιλοξενείται στο γήπεδο της Τούμπας, δια της Θεσσαλονίκης. Εκ νέου ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, ο Παναγιώτατος Κύριος Βαρθολομαίος, στα 80 χρόνια που συμπλήρωνε η ομάδα του ΠΑΟΚ Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, το 2006, παρεβρέθηκε για πρώτη φορά, σε οπαδική εκδήλωση, δηλώνοντας ευθαρσώς, ότι η ομάδα του ΠΑΟΚ θεωρείται Κομμάτι μας, ένα από τα σπλάχνα μας, καθώς ανήκει στην ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΎΠΟΛΗ και ΝΈΑ ΡΏΜΗ, στην Πόλη των Πόλεων, στην Βασιλίδα του πολιτισμού. Εν τέλει ο ΠΆΟΚ χρειάζεται ιδιαίτερο σεβασμό, προς όλους μας, μιας και δεν είναι Τουρκιά, ανιστόρητοι και αγράμματοι, αλλά η Πεμπτουσία του ίδιου του Κατατρεγμένου Έθνους μας. Υπενθύμιση ότι, οι Τούρκοι όταν παίζουνε με τις υπόλοιπες ομάδες, του καθεστωτικού Αθηνοκεντρικού Κράτους του δημοσίου, δηλαδή τον ολυμπιακό, παναθηναϊκό, άεκ, άρης, δεν διαμαρτύρονται καθόλου, για το τι συμβολίζουνε. Εν μέρει είναι ενήμεροι και ξέρουνε εν πολλοίς, πως πρόκειται για ένα απλό ποδοσφαιρικό ή μπασκετικό παιχνίδι αγώνος, ενώ με τον ΠΆΟΚ Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, δεν συμβαίνει το ίδιο πράγμα, τρελαίνονται στην κυριολεξία, όταν βλέπουνε να ανεμίζει ως Σύμβολο, τον διαχρονικό Τιμημένο Δικέφαλο Αετό, της Χιλιόχρονης Αυτοκρατορίας της Ρωμανίας.

 

Εν προκειμένω τώρα θα μας πείτε, μα καλά και η ΑΕΚ, τα ίδια εναργέστατα αντιπροσωπεύει και συμβολίζει, πρεσβεύει, ο γραφών είναι Παοκτσής, ποτέ μου δεν το έκρυψα. Επομένως για εμένα η καθεστωτική Αθηνοκεντρική, συστημική κατεστημένη ΆΕΚ, σεβαστή η ιστορία της, δεν αντιλέγω, αλλά τους θεωρώ πως είναι οι συνεχιστές, των Ενωτικών της Ρωμανίας, δια της χιλιόχρονης εκ δυτικής αιρετικής εσπερίας Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Εν ολίγοις αυτοί οι ενωτικοί, που επεδίωκαν την ένωση των εκκλησιών, με τον αιρετικό βλάσφημο ποντίφικα-πάπα, εκ δυτικής αιρετικής εσπερίας, καθώς στο Βυζάντιο της Ρωμανίας, είχε πολλά αρπαχτικά, την ίδια πορεία σήμερα συνεχίζει η ΑΕΚ, μονίμως ευνοούμενη στο άρθρο 44, διαγραφή των χρεών, σήμερα την πήρε ο Μελισανίδης, αφού πρώτα τον παραχώρησαν τα χρυσοφόρα λαχεία του ΟΠΑΠ. Επιπροσθέτως η μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης, άλλωστε με αυτήν την προϋπόθεση, παρέμειναν στην Ελλάδα, ως μη ανταλλάξιμοι, ένθεν εκείθεν εκατέρωθεν, τους παραλάβαμε το 1923, σε 80.000. Εν αντιθέσει σήμερα ξεπερνούνε τις 150.000, αυγάτισαν υπερδιπλάσια. Επομένως μπορεί να γίνει καμία απολύτως, σεβαστή σύγκριση, μεταξύ των δύο Θρησκευτικών Μειονοτήτων και όχι Εθνικών, με τον Ορθόδοξο Χριστιανικό Ελληνισμό, της Κωνσταντινούπολης και Νέας Ρώμης-ΠΌΛΗΣ, όπως επίσης και με τα δύο αμφότερα, Ορθόδοξα Χριστιανικά, μειονοτικά Ελληνικά νησιά, της Ίμβρου και της Τένεδου; Πριν ένα χρόνο σας είχαμε ανεβάσει από το ημέτερο τοπικό μας ιστολόγιο με τίτλο tamystikatoubaltou.blogspot.com, την ταινία Πολίτικη Κουζίνα, αναφέρεται στον ξεριζωμό του Ελληνισμού από τη Πόλη μας την Κωνσταντινούπολη και Νέα Ρώμη, κρατήστε την για αρχείο. Τώρα καταλάβατε γιατί θεωρούμε, ότι στις σχέσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, σαφώς δυστυχώς, αλλά έχουμε το ρόλο της βιασμένης γυναίκας, εν γένει του θύματος εν πολλοίς, ενώ οι Τούρκοι του άνδρα, δια του θύτη; Ο Μεγάλος Γεώργιος Καραϊσκάκης, ένας από τους σημαντικούς μας Ήρωες του 1821, της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, παρότρυνε τους αγωνιστές του 1821, μη φοβάστε ωρέ τους Τούρκους, αυτοί είναι μπουνταλάδες, εάν τους δείξεις οικειοθελώς τα πισινά σου, θα σου δείξουνε τα μπροστινά τους, ενώ εάν εμείς, θαρρετά και εύτολμα, τους φανερώσουμε τα μπροστινά μας, τότε άνετα θα μας αποκαλείψουνε τα πισινά τους. Υστερόγραφο, Πρωτεύουσα της Ελλάδος υπήρξε η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΎΠΟΛΗΝ και Νέα Ρώμη, αφού αυτή διαχρονικώς, υπήρξε εκ παρελθόντων χρόνων, άρα με αυτή λοιπόν, θα πορευτούμε και εις το μέλλον, έως να έρθει το λεγόμενο ποθούμενο, που έλεγε και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, που θα ανάψουμε κεριά; Μέσα στην Αγιά Σοφιά.

 

Αν λαχταράς την λευτεριά σε ξένους μην ελπίζεις, πάρτην ο ίδιος εάν μπορείς, αλλιώς δεν την αξίζεις.

Πέτα την ανθρωπιά σου και από τον αφέντη πιάσου και όταν σε φτύσει αυτός, να κάθεσαι σκυφτός και θα έχεις τα πρωτεία, στην σάπια πολιτεία-κοινωνία.

Λέμε δυνατά αυτά που οι άλλοι ψιθυρίζουν.

Θεριά οι άνθρωποι το Φως δεν το Σηκώνουν, Χίλιες Φορές κι αν γεννηθείς, τόσες θα σε Σταυρώνουν, Κώστας Βάρναλής.

Μην κάνετε παρέα με Λύκους θα σας μάθουν να ουρλιάζετε, να κάνετε παρέα με Αετούς, να σας μάθουν να πετάτε.

Ο ανάξιος δούλος του Θεού Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων tamystikatoubaltou.blogspot. com.

 









About ΤΕΟ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.
«
Next
Νεότερη ανάρτηση
»
Previous
Παλαιότερη Ανάρτηση

Δεν υπάρχουν σχόλια

Leave a Reply