Στά «τάρταρα» ἡ δημοτικότης τῆς Προεδρίας τῆς Δημοκρατίας ἐπί θητείας Σακελλαροπούλου, σύμφωνα μέ μυστική δημοσκόπηση ἑταιρείας γιά λογαριασμό μεγάλου ἱδρύματος

– «Προσβλητική» γιά τόν θεσμό, κ. Μαρινάκη, δέν ἦταν ἡ πρότασις Σαμαρᾶ γιά Κώστα Καραμανλῆ, ἀλλά ἡ ἐπιλογή τοῦ Πρωθυπουργοῦ τό 2020

Η ΠΡΟΕΔΡΙΑ τῆς Δημοκρατίας εἶναι ἕνας θεσμός ἑνωτικός. Αὐτό ἦταν καί τό πνεῦμα τοῦ Συντάγματος τοῦ 1975 (τό ὁποῖο προέβλεπε οὐσιαστικές ρυθμιστικές ἁρμοδιότητες γιά τόν Πρόεδρο), πού ζητοῦσε πλειοψηφία τῶν 2/3 τῆς Βουλῆς γιά τήν ἐκλογή του. Ἤθελε ὁ πολιτειακός νομοθέτης νά ὑπάρχει συναίνεσις τῶν πολιτικῶν δυνάμεων στό πρόσωπο τοῦ Ἀνωτάτου Ἄρχοντος. Δυστυχῶς ὁ θεσμός ἔχει πλέον εὐτελισθεῖ. Ὄχι ὅμως ὅπως τό ἐννοεῖ ὁ κυβερνητικός ἐκπρόσωπος κ. Παῦλος Μαρινάκης, ὁ ὁποῖος θεωρεῖ προσβλητικό γιά τόν θεσμό τό ζήτημα τῆς προώρου συζητήσεως τοῦ προσώπου πού θά ἐπιλεγεῖ γιά νά διαδεχθεῖ τήν κ. Σακελλαροπούλου. Τό πράγματι προσβλητικό γιά τόν θεσμό εἶναι τό γεγονός ὅτι ἐπιλέγονται νά τόν ὑπηρετήσουν πρόσωπα, ἀκατάλληλα γιά νά ἐκφράσουν τό πνεῦμα ἑνότητος πού πρέπει νά ἀκτινοβολεῖ ὁ Ἀνώτατος Ἄρχων τῆς Πολιτείας.

Καί δυστυχῶς τέτοιο πρόσωπο ἔχει ἀποδειχθεῖ ἡ κ. Σακελλαροπούλου. Τούς λόγους τούς γνωρίζουμε ὅλοι. Τούς διαπιστώνουμε παρακολουθῶντας τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἀσκεῖ τά καθήκοντά της. Καί ἡ «Ἑστία» εἶναι εἰς θέσιν νά γνωρίζει ὅτι τά ἀποτελέσματα μυστικῆς δημοσκοπήσεως τήν ὁποία διεξήγαγε ἑταιρεία γιά λογαριασμό μεγάλου ἱδρύματος, δεικνύουν τόν πολύ χαμηλό βαθμό ἐμπιστοσύνης πού ἐπιδεικνύουν οἱ πολῖτες πρός τόν θεσμό τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας. Μόλις τό 38,4% ἐμπιστεύονται τόν θεσμό ὑπό τήν κ. Σακελλαροπούλου, τήν ὁποία ἐπέλεξε ὁ κ. Μητσοτάκης γιά τήν κορυφαία θέση τῆς Πολιτείας. Μόλις 38,4%, γιά ἕναν θεσμό πού ἔπρεπε νά τυγχάνει καθολικῆς ἀποδοχῆς ἀπό τούς πολῖτες, ἐνσαρκώνοντας τήν ἑνότητα τοῦ ἔθνους. Ὅπως γινόταν σέ ἄλλες ἐποχές μέ ἄλλους Προέδρους τῆς Δημοκρατίας.

«Ψιλά γράμματα» αὐτά γιά τόν κ. Μαρινάκη, ὁ ὁποῖος θεωρεῖ «προσβλητικό» γιά τόν θεσμό τό γεγονός ὅτι ἐτέθη ἀπό τόν κ. Σαμαρᾶ «προώρως» τό θέμα τῆς διαδοχῆς στήν προεδρία.

Εἶπε ὁ κ. Μαρινάκης:

«Παράλληλα, ὁ κ. Σαμαρᾶς προέβη σέ μία πλήρη ἀποδόμηση τῆς κυβερνητικῆς πολιτικῆς, μία ἐντελῶς ἄδικη καί πολύ ἐπιθετική, θά ἔλεγα, ἀποδόμηση. Ναί, εἶναι ἐξαιρετικά πρόωρο καί προσβλητικό γιά τόν θεσμό τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, ὄχι μόνο γιά τό πρόσωπο τῆς κ. Σακελλαροπούλου, ἡ ὁποία ἐπιτελεῖ μέ πολύ μεγάλη εὐπρέπεια τά καθήκοντά της, μέ πολύ μεγάλη προσήλωση στή χώρα καί σέ ὅσα ἀπαιτεῖ αὐτός ὁ ρόλος, ναί, εἶναι ἄκαιρη αὐτή ἡ ἔναρξη καί, ἐν πάσῃ περιπτώσει, ἀκόμα καί τό περιβάλλον τοῦ ἴδιου τοῦ κ. Καραμανλῆ, τοῦ ἑτέρου πρώην Πρωθυπουργοῦ, πῆρε ἀποστάσεις, ἔστω καί μέσῳ κύκλων, μέσῳ συνεργατῶν.

Οὕτως ἤ ἄλλως, αὐτή εἶναι μιά ἀπόφαση τοῦ Πρωθυπουργοῦ, ἡ ὁποία θά ἀνακοινωθεῖ στήν ὥρα της. Ἔχουμε πεῖ πάρα πολλές φορές ὅτι δέν ὠφελεῖ κανέναν καί, κυρίως, προσβάλλει τόν θεσμό τοῦ ἀρχηγοῦ τοῦ Κράτους αὐτή ἡ πρόωρη ἔναρξη συζήτησης».

Ἐλησμόνησε πάντως ὁ κυβερνητικός ἐκπρόσωπος τό γεγονός, ὅτι στέλεχος τῆς Κυβερνήσεως εἶχε πρό καιροῦ «συστήσει» στήν κ. Σακελλαροπούλου νά δηλώσει ἐγκαίρως ὅτι δέν θέλει νά εἶναι ὑποψηφία γιά μιά δεύτερη θητεία. Τό εἶχε τότε ἀποκαλύψει ἡ «Ἑστία» χωρίς νά ὑπάρξει σχόλιο ἤ ἀντίδρασις ἀπό τήν Κυβέρνηση.

Γιά τήν ἱστορία λοιπόν θά παραθέσουμε τά σημαντικώτερα εὑρήματα τῆς ἐρεύνης πού τοποθετεῖ τήν ἐμπιστοσύνη πρός τήν Προεδρία τῆς Δημοκρατίας στό 38,4%, δίδοντας ποσοστά τῆς τάξεως τοῦ 80,1% στόν θεσμό τῆς οἰκογενείας (τῆς πραγματικῆς οἰκογενείας), 68% στίς Ἔνοπλες Δυνάμεις, 50,7% στήν Ἐκκλησία.

Διαπιστώνει συγκεκριμένα ἡ δημοσκόπησις:

Οἰκογένεια: 80,1%.

Ἔνοπλες Δυνάμεις: 68%.

Πανεπιστήμια/σχολεῖα: 63,4%.

Ἐκκλησία: 50,7%.

Ἀστυνομία: 43,7%.

Μεγάλα κοινωφελῆ ἱδρύματα: 41,3%.

Δικαιοσύνη: 40,6%.

Εὐρωπαϊκή Ἕνωσις: 40,5%.

Ἑλληνική Κυβέρνησις ὡς θεσμός: 40,3%.

Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας: 38,4%.

Μεγάλες ἑλληνικές ἐπιχειρήσεις: 37,7%.

Ἐργατικά σωματεῖα: 36,6%.

Δῆμος: 36,3%.

Περιφέρεια: 34,3%.

Τοπική αὐτοδιοίκησις γενικῶς: 34,1%.

Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο: 33,9%.

Βουλή τῶν Ἑλλήνων: 32,2%.

Εὐρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα: 28,4%.

ΜΚΟ: 28,1%.

Διαδίκτυο: 26,4%.

Ραδιόφωνο: 23,6%.

Ἑλληνικές τράπεζες: 23,5%.

Ἐργοδοτικές ὀργανώσεις: 23,2%.

Πολιτικά κόμματα: 22,5%.

Μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως: 20%.

Διεθνές Νομισματικό Ταμεῖο: 19,7%.

Τύπος: 18,3%.

Τηλεόρασις: 17,4%.

Πείραξε τόν κύριο Μητσοτάκη τό «χαριεντίζονταν» τοῦ κ. Σαμαρᾶ, ἀλλά δέν τόν ἐνόχλησε ἡ πανηγυρική ἀνάρτησις τοῦ συμβούλου του γιά τό πρόγραμμα τοῦ Ὑπουργείου Οἰκογενείας, πού δωρίζει ἐπιλεκτικῶς σπίτια σέ ὁμοφυλόφιλους! – Τόν κάλεσε στό γραφεῖο του γιά νά τοῦ κάνει μόνο …παρατήρηση!

 

Σύναξη Πνευματικών στην Ι.Μ. Κιλκισίου 

 

Διανύοντας τις άγιες ημέρες της Τεσσαρακοστής των Χριστουγέννων, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίος, συναντήθηκε την Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2024, με τους Πνευματικούς Πατέρες της Ιεράς Μητροπόλεως του, στην φιλόξενη Εστία του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού.

Συζητήθηκαν διάφορα επίκαιρα θέματα που αφορούν στην πνευματική καθοδήγηση των πιστών και δόθηκαν οι ανάλογες κατευθύνσεις από τον Σεβασμιώτατο για την καλύτερη διαχείριση των θεμάτων που απασχολούν τους εξομολογουμένους. 

Τέλος ανακοινώθηκε το πρόγραμμα εξομολογήσεων για ολόκληρη την Μητροπολιτική επικράτεια του Κιλκίς.

 

Δεν θέλω να πιστέψω πως η κατηγορία για τον Πρόεδρο του Ολυμπιακού κ. Ευάγγελο Μαρινάκη ότι ειναι αρχηγός ή συμμετέχει σε εγκληματική οργάνωση!  Ή έστω κι αν το κατηγορούν για τα όσα συνέβησαν σε έναν παλαιότερο αγώνα μεταξύ Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού όπου φίλαθλοι του Ολυμπιακού κινήθηκαν εναντίον ομάδας αστυνομικών και με ναυτική φωτοβολίδα σκότωσαν τον αστυνομικό Λιγγερίδη.

Σίγουρα κανείς δεν δικαιολογεί την ενέργεια όλων εκείνων των φιλάθλων που κινήθηκαν με στόχο να σκοτώσουν κάποιον αστυνομικό. Όμως το να έρχεσαι και να κατηγορείς το Πρόεδρο του Ολυμπιακού ή καλύτερα τον ιδιοκτήτη του MEGA επειδή κάνει αυστηρή κριτική στην Κυβέρνηση και ιδιαίτερα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και μετά από αυτό να βλέπουμε σκληρή σάτιρα από το Αλ Τσαντίρ Νιούς, όλοι αντιλαμβάνονται, ανεξάρτητα εάν αληθεύει ή όχι, ότι η κατηγορία είναι μία εκδικητική ενέργεια και τίποτε άλλο.

Κύριε Μητσοτάκη, η εκδίκηση φέρνει πόλεμο και στον πόλεμο χάνουν και οι δύο. Άλλος πολύ και άλλος λίγο. Αυτός που θα χάσει περισσότερο είστε εσείς.

https://www.youtube.com/watch?v=fb_UtgumyI4

ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ

Αδέσμευτος Δημοσιογράφος από το 1973

Από το 1973 ασχολούμουν  με αθλητική δημοσιογραφία στις εφημερίδες ΑΘΛΗΤΙΚΆ ΝΕΑ της Θεσσαλονίκης, του Καμπάνη. Κατόπιν με την εφημερίδα ΑΘΛΗΤΙΚΉ ΗΧΩ των Αθηνών και τέλος με την Αθλητική ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ την Δευτεριάτικη αθλητική εφημερίδα της  Εφημερίδας Μακεδονίας.

Συντάκτης της εφημερίδος «ΜΑΧΗΤΗΣ»  1979-1980

Συνεργάτης των εφημερίδων «ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ»,  ¨ΧΡΟΝΟΣ» και «ΓΝΩΜΗ ΚΙΛΚΙΣ – ΠΑΙΟΝΙΑΣ»

Δημιουργός της “gnomi web tv”  «kilkiswebtv” και  «kilkiswebnews.press»

Ραδιοφωνικός παραγωγός  στο «εναλλακτικό ραδιόφωνο» 1989 και ραδιοφωνικός παραγωγός στο «Ράδιο Σύνορα» του Θεόφιλου Μασμανίδη.

Ο μοναδικός  (πρώην)  Διαπιστευμένος δημοσιογράφος στο ΝΑΤΟ και στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, από το Ν. Κιλκίς.

Ο μόνος δημοσιογράφος με τις περισσότερες αποκλειστικές συνεντεύξεις με αρχηγούς κομμάτων, υποψηφίων Ευρωβουλευτών, εκλεγμένων Ευρωβουλευτών, Υπουργών Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ, Υφυπουργών, βουλευτών και πολιτικών μη Κιλκισιωτών, καθηγητές πανεπιστημίων, μεγάλοι αθλητές, συγγραφείς που τα βιβλία τους έγιναν  μπεστ σέλερ. Πολλούς γνωστούς τραγουδιστές, ηθοποιούς, καθηγητές δημοσιογραφίας και  δημοσιογράφους παγκοσμίως γνωστούς, καθώς και ζωγράφους γνωστούς στο Πανελλήνιο.

Επίσης στρατηγούς, στρατάρχη, Μητροπολίτες, ηγούμενους κ.λ.π.  Και φυσικά πρόσωπα της Κιλκισιώτικης κοινωνικής,  πολιτικής, αθλητικής, επιστημονικής ζωής.

Γαλ. Δ΄16 «Ώστε εχθρός υμών γέγονα αληθεύων υμίν»

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: «Ώστε τώρα έγινα εχθρός σας, επειδή σας λέω την αλήθεια;»

ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ: Θα λέμε την αλήθεια χωρίς καμία προσπάθεια να συμβιβαστούμε με την σκέψη των πολλών ή ακόμη και των ισχυρών. Όσο δε στα θέματα ηθικής και ειλικρίνειας, θα λέμε το σωστό και το πρέπον.

Ρήση του Τζορτζ Όργουελ: «Δημοσιογραφία θα πει να δημοσιεύεις όσα ενοχλούν τους άλλους και δεν θέλουν να μαθευτούν. Όλα τα άλλα είναι Δημόσιες Σχέσεις»

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ: «Ο Εθνικισμός είναι μορφή της ενέργειας. Η ενέργειά μου με κάνει Εθνικιστή»

ΕΚΤΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

Από το 1963 γράφω ποιήματα και στίχους κατά προτίμηση σατιρικού περιεχομένου. Μέχρι σήμερα ο αριθμός των ποιημάτων μου υπερβαίνει τις 15.000. 

Διαιτητής ποδοσφαίρου Α΄ Εθνικής, πρώτος στις εξετάσεις το 1983.

Διακεκριμένος manager  της ασφαλιστικής εταιρίας Nationale Nederlanden,

Επιβλέπων Μηχανικός των Δημοτικών σχολείων Πολυκάστρου, 4^ου, 2^ου δημοτικού σχολείου Κιλκίς και Δημοτικού σχολείου Γρίβας.

  Των Γυμνασίων Πολυκάστρου, Βαπτιστή καθώς και του Γυμνασίου Σ.Σ. Μουριών.   

Των Λυκείων 2^ου Κιλκίς, Τεχνικού Επαγγελματικού Λυκείου Κιλκίς, ΤΕΛ Αξιούπολης και Γενικού Λυκείου Πολυκάστρου.

Τέλος έργα οδοποιϊας, ύδρευσης, αποχέτευσης και μικρά τεχνικά έργα στην Δ.Τ.Υ. Ν. Κιλκίς και  ΤΥΔΚ Ν. Κιλκίς, από τις 16 Απριλιου του 1973 έως 16/4/2008.

Εκτός Δημοσίου: Εργοταξιάρχης "Ανακαίνισης ενός διαδρόμου του αεροδρομίου Ελληνικού" 1972-73

Εργοταξιάρχης "Εξωτερικό δίκτυο ύδρευσης Καστοριάς" από  όρος Βίτσι (Βυσινιά - Οξυά)

Εργοταξιάρχης 'Ασφαλτόστρωση δρόμου προς Παναγία Σουμελά και ασφαλτόστρωση οδών εντός της πόλεως της Βέρροιας.

Τεχνικός Σύμβουλος εκτέλεσης των στρατιωτικών κατοικιών στο Πρωτοκκλήσι Σουφλίου Έβρου  1989.

 

Του Δρ. Νικόλαου Ιακ. Μαρκοζάνη*

Προσφάτως ἔγινα κοινωνός ἀξιόλογου καί ἐμπεριστατωμένου κειμένου ἀπό τό συλλογικό ὄργανο ἐκπαιδευτικῶν Μ.Α.Ζ.Ι. μέ θέμα «Η ατζέντα του ΠΟΥ [Παγκόσμιος Ὀργανισμός Ὑγείας] και η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία». Διαβάζοντας τό κείμενο ἐξεπλάγην ἀπό τόν σχεδιασμό τοῦ διεθνοῦς αὐτοῦ Ὀργανισμοῦ γιά τό ἐν λόγῳ ζήτημα, καθώς καί ἀπό τήν συστηματική μεθόδευση καί προώθηση σχετικοῦ προγράμματος ἀπό τά κράτη καί τούς ἀντίστοιχους ἐκπαιδευτικούς φορεῖς τους.

Δηλώνω ἐξ ἀρχῆς ὅτι θεωρῶ χρήσιμο ἕνα τέτοιο μάθημα, ὑπό τήν προϋπόθεση νά διαμορφωθεῖ μέ αὐστηρότατες προϋποθέσεις, νά σχεδιαστεῖ μέ προσοχή καί νά δομηθεῖ μέ βάση τήν ψυχική καί  σωματική ὑγεία τῶν νέων.

Ἡ Ἑλλάδα λοιπόν ἔσπευσε, γιά μία ἀκόμη φορά, στό ὄνομα τῆς προοδευτικότητας, νά ὑιοθετήσει τίς κατευθυντήριες ὁδηγίες τοῦ ΠΟΥ καί νά διαμορφώσει, μέσῳ τοῦ ΙΕΠ (Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς) ἀντίστοιχα ἐκπαιδευτικά προγράμματα, προσαρμοσμένα σέ ὅλο τό ἡλικιακό φάσμα ἀναπτύξεως τῶν παιδιῶν μας. Ὅπως ἀναφέρεται στό κείμενο τοῦ Μ.Α.Ζ.Ι., ὁ σχεδιασμός τῶν προγραμμάτων ξεκινάει ἀπό τήν ἡλικία τοῦ ἔτους μηδέν (ἤτοι ἀπό τήν ἡμέρα γεννήσεως), ἐπιμερίζοντας τίς ἡλικιακές ὁμάδες στίς κατηγορίες τῶν 0-4, 4-6, 6-9, 9-12, 12-15, 15 καί ἄνω. Ἐπιπλέον, μέ βάση αὐτόν τόν διαχωρισμό καθορίζονται ἀντιστοίχως οἱ πληροφορίες καί οἱ δεξιότητες πού πρέπει νά διδαχθοῦν τά παιδιά στό σχολεῖο τους.

Γιά παράδειγμα, ἤδη ἀπό τήν βρεφική καί νηπιακή ἡλικία, κατά τήν ὁποία, ὡς γνωστόν, τίθενται οἱ βάσεις ὄχι μόνο τῆς σωματικῆς ἀλλά και τῆς ψυχοκοινωνικῆς ὑγείας, προβλέπεται εἰσαγωγική διαδικασία σχετικά μέ τόν αὐνανισμό, τήν ἀπόλαυση, τίς ἔμφυλες ταυτότητες, καθώς καί τόν διαχωρισμό μεταξύ βιολογικοῦ καί κοινωνικοῦ φύλου. Ἀπό 6-9 ἐτῶν ἐμβαθύνονται οἱ ἀνωτέρω ἔννοιες καί πληροφορίες, ἐνῶ ἀπό 9-12 ἐτῶν ἡ βαρύτητα δίδεται στήν ἐγκυμοσύνη, στήν ἀντισύλληψη καί φυσικά τήν διαφορετικότητα τῶν φύλων. Γιά δέ τήν ἐφηβική ἡλικία, ὁ ἑτεροπροσδιορισμός καί ἡ δυνατότητα τῆς κατά παραγγελίαν τεκνοποιίας μέ ἐπιθυμητές προδιαγραφές [δηλαδή προϊδέαση καί εἰσαγωγή στήν μεθοδολογία τῆς εὐγονικῆς] ἀποτελοῦν τήν κεντρική ἰδέα τοῦ προγράμματος διδασκαλίας.

Καί μόνο ἀπό τήν ἐπιγραμματική ἀναφορά τῶν κυριοτέρων στόχων τοῦ ἐπιχειρουμένου προγράμματος, προκύπτουν πολλά ἐρωτηματικά: Γιατί ὅλα αὐτά πρέπει νά καλλιεργηθοῦν ξεκινώντας ἀπό τήν μηδενική ἡλικία καί, ἐντασσόμενα στήν ἐκπαίδευση, νά συνεχίζουν καί πέραν τῆς ἐφηβικῆς περιόδου, μέσῳ διαρκοῦς προπαγάνδας καί προβολῆς λανθασμένων προτύπων;

Γιατί πρέπει ἡ τρυφερή παιδική ἡλικία νά ἐπιμολύνεται ἀπό κάθε λογῆς «ἰδέες/ἰδεοληψίες», οἱ ὁποῖες θά κακοποιήσουν τήν εὐαίσθητη καί εὔπλαστη ψυχή, δημιουργώντας σύγχυση καί διαφυλική ρευστότητα; Τί θέση μπορεῖ νά ἔχει σέ μία ἐκπαιδευτική διαδικασία ἡ κάθε λογῆς διαστροφή νοός καί σώματος, στά πλαίσια μίας δῆθεν ἀνεκτικότητας, συμπεριληπτικότητας καί σεβασμοῦ στίς ἰδιαιτερότητες τρίτων;

Τήν καταλληλότητα, τήν ἐπιστημονική κατάρτιση καί τήν παιδαγωγική ἐπάρκεια ὅσων θά ἀναλάβουν τόν ρόλο τῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγωγήσεως στίς σχολικές τάξεις ποιός θά τήν κρίνει καί ποιός θά τήν ἀξιολογήσει, ὅταν εἶναι γνωστό στούς «κατοικοῦντες ἐντός τῶν τειχῶν» μέ ποιό τρόπο γίνονται πολλές φορές οἱ ἀναθέσεις μαθημάτων στά σχολεῖα;

Ἡ θέση τῶν γονέων, οἱ ἀντιλήψεις καί τά ἤθη τῶν κοινωνιῶν καί κάθε ἄλλος παραδεδομένος θεσμός πῶς μπορεῖ νά καταλύεται, νά προσπερνᾶται καί ἐν τέλει νά καταργεῖται στό ὄνομα μίας δῆθεν προόδου;

Μήπως πίσω ἀπό τήν προβαλλόμενη ἐνημέρωση περί ἀντισυλλήψεως, ἀλλαγῆς φύλου καί εὐγονικῆς ὑποκρύπτονται προωθούμενα συμφέροντα φαρμακοβιομηχανιῶν καί ἰατρικῶν θεραπειῶν, ὅπως εἶναι οἱ ὁρμονοθεραπεῖες φυλομεταβάσεως καί οἱ ἀναστολεῖς ἐφηβείας, καθώς καί οἱ ἐπεμβάσεις ἀλλαγῆς φύλου;

Μήπως ὅλα αὐτά ἀπορρέουν ἀπό τή woke ἰδεολογία, ἡ ἀτζέντα τῆς ὁποίας προβάλλεται καθημερινῶς ἀπό ὅλα τά μέσα μαζικῆς ἐπικοινωνίας (δημοσιογραφικές/ἐνημερωτικές ἐκπομπές, τηλεοπτικές σειρές, ταινίες, διαδίκτυο κ.λπ.) καί, ὅπως διαπιστώσαμε, ὑπηρετήθηκε μέ μεγάλη προσήλωση ἀπό τόν  φετινό διαγωνισμό τῆς Γιουροβίζιον, καθώς καί τίς τελετές ἐνάρξεως καί λήξεως τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων;

Αὐτά καί πολλά ἄλλα ἐρωτήματα/προβληματισμούς θά μποροῦσε νά διατυπώσει κάθε νοήμων ἄνθρωπος, παρατηρώντας τήν ὅλη κατάσταση, μέσα σέ μία κοινωνία πού τά θεμέλιά της ἤδη ὑπονομεύονται ἐδῶ καί καιρό, πού οἱ ἀνθρώπινες σχέσεις ἔχουν χάσει τόν διαπροσωπικό ἀγαπητικό τους χαρακτήρα καί ὅπου νέα ἤθη καί νέο ἀξιακό σύστημα καλπάζουν ἰσοπεδωτικά, ἐπιζητώντας νά ἀνατρέψουν κάθε «παλαιό» στερεότυπο. Προβληματιζόμαστε μέ τόν ἐμμονικό τρόπο, μέ τόν ὁποῖον προτάσσεται, τονίζεται καί καλλιεργεῖται ἡ ἡδυπάθεια, πού προσφέρει ἡ σεξουαλικότητα. Ὅσοι πιστεύουμε ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι μία ψυχοσωματική ὀντότητα, πού φέρει ἐνδιάθετη ροπή πρός πνευματικότερα καί ὑψηλότερα πράγματα, διαπιστώνουμε ὅτι ἐξοβελίζονται οἱ ἔννοιες τῆς ἁγνότητας, τῆς ἐγκράτειας, τῆς παρθενίας καί πολλές ἄλλες πνευματικότερες στάσεις καί ἐπιλογές. Πρόθεσή μου δέν εἶναι, μέ τό παρόν ἄρθρο, νά προβῶ σέ ἐνδελεχή καί ἐπιστημονική κριτική, οὔτε νά ἀναλύσω σέ βάθος τίς κοινωνικές, παιδαγωγικές, βιοηθικές καί ἰατρικές παραμέτρους, οἱ ὁποῖες προκύπτουν ἀπό τό συγκεκριμένο θέμα. Ἁπλῶς προσπάθησα, ὡς σκεπτόμενος καί ἐνεργός πολίτης, νά διατυπώσω εὔλογους προβληματισμούς ὄχι μόνον προσωπικούς, ἀλλά καί πολλῶν συμπολιτῶν μας, οἱ ὁποῖοι διαπιστώνουμε ὅτι ὁποιοσδήποτε ἀντίλογος, ἄν ποτέ μπορέσει νά διατυπωθεῖ, λοιδορεῖται ἤ φιμώνεται μέ ὀργανωμένο καί πολλές φορές βίαιο καί σκαιό τρόπο. Ἡ «εὐέλικτη» λοιπόν σεξουαλικότητα, ὡς νοσηρό ἀποκύημα μιᾶς ὑλιστικῆς καί ἀντιπνευματικῆς ἐλίτ, εἶναι ἀκόμα ἕνα ἐργαλεῖο ἐκείνων, πού συστηματικά σχεδιάζουν καί προωθοῦν μέ δόλιες καί περίεργες μεθοδεύσεις τήν ὑπονόμευση ψυχῶν, ζωῶν καί ἐθνῶν. Ἐάν τό ἐπιτρέψουμε, τότε ἡ εὐθύνη θά βαραίνει ἀποκλειστικά ἐμᾶς.

*Εκπαιδευτικός

Δεν σας αντέχει πια ούτε ο κόσμος ούτε τα κορυφαία στελέχη σας κ. Μητσοτάκη

 Παρέμβαση του Προέδρου της ΝΙΚΗΣ Δημήτρη Νατσιού στην ολομέλεια της Βουλής, Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2024.

 

Εκφράζουμε ολόψυχα τις πλέον θερμές ευχαριστίες μας

προς το Νοσοκομείο Κιλκίς ειδικότερα δε για την καρδιολογική

κλινική, στους ιατρούς και στο νοσηλευτικό προσωπικό, που με

υψηλό αίσθημα ευθύνης και με ανθρωπισμό και ενσυναίσθηση

προσφέρουν και με το παραπάνω όλες τους τις δυνάμεις για να

βοηθήσουν τους ασθενείς.

Ετσι και στην δική μας περίπτωση οι γιατροί μας με υψηλό επιστημονικό  επίπεδο και οι νοσηλευτές/τριες της καρδιολογικής μας βοήθησαν να ανταπεξέλθουμε τις δυσκολίες μετά τη νοσηλεία μας, ν  γαμπρό  μας  κ. Αναστάσιο  Κασιάνο

Σας ευχαριστώ και εύχομαι ο ΘΕΟΣ να σας έχει καλά για να μπορείτε να προσφέρετε υγεία σε όλους τους συνανθρώπους μας που αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα υγείας

Με εκτίμηση,

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΡΑΣΤΟΓΙΑΝΝΗ

 

Του Χρήστου Μπολώση

Ο Ανδρέας Μοντέζ είναι  ένας πολύ καλός μου φίλος, ο οποίος έχει ασχοληθεί, τα έχει σπουδάσει δηλαδή, με τον χορό, το τραγούδι το θέατρο, τον κινηματογράφο και γενικώς με ό,τι πετάει και ό,τι κολυμπάει, που λέει και το γνωστό σλόγκαν.

Η γνωριμία μας, είναι σχετικά φρέσκια και η αφορμή ήταν μια εκδήλωση στο Πολεμικό Μουσείο για την 28^η Οκτωβρίου, όπου ο Ανδρέας παρουσίασε ένα πολύ ωραίο μέρος για την Σοφία Βέμπο.

Αυτή την περίοδο ο Ανδρέας Μοντέζ ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων σχετικών με τους θρύλους του ελληνικού τραγουδιού που άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στο πέρασμά τους. Μέχρι τώρα έχει γράψει τα βιβλία: Σοφία Βέμπο, η γυναίκα θρύλος.  Σοφία Βέμπο, όπως την είδε ο Τύπος. Δανάη. Κάκια Μένδρη,  δυό πράσινα μάτια. Νίκος Γούναρης, όλα τα τραγούδια μου. Γιάννης Λουκάς, ο τροβαδούρος του Καστελλόριζου. Πόλυ Πάνου,  η αρχόντισσα του λαϊκού τραγουδιού. Λίτσα Διαμάντη, μια φωνή διαμάντι. Θάνος Σοφός, ο κόσμος άλλαξε. Γιάννης Καλατζής, μια αυθεντική φωνή. Γιάννης Πάριος, η φωνή του έρωτα. Βίκυ Μοσχολιού, μια φωνή ανεπανάληπτη.

Το τελευταίο του βιβλίο είναι το «Μιχάλης Σουγιούλ, το τραγούδι που σούγραφα».

Για το βιβλίο αυτό, ο Ανδρέας μου ζήτησε να γράψω έναν πρόλογο.

Αν δεν έχετε κάτι καλύτερο να κάνετε διαβάστε:

Πρόλογος για Μιχάλη Σουγιούλ

Όταν ο φίλος μου Ανδρέας Μοντέζ, μέσα σ’ ένα λεωφορείο, μου ζήτησε να προλογίσω το καινούργιο του βιβλίο που αναφέρεται στον μεγάλο μας συνθέτη Μιχάλη Σουγιούλ, (1906-1958) δέχθηκα αμέσως. Όταν όμως χωρίσαμε, έπιασα τον εαυτό μου να με κοιτάει ειρωνικά και να μου λέει: «Εσύ ως τι θα προλογίσεις ένα βιβλίο  για έναν μουσικό; Μήπως ξέρεις τι είναι σολφέζ, δίεση και τάστα; Μήπως  είσαι στιχουργός; Ούτε καν… κριτικός δεν είσαι».

Ομολογώ ότι για μια στιγμή κλονίστηκα. Αλήθεια ως τι θα μιλήσω;  Επειδή όμως θεωρώ τον εαυτό μου πολύ κατώτερο από εμένα, βρήκα αμέσως την απάντηση: «Θα μιλήσω ως  ακροατής. Θα μιλήσω ως ένας από αυτούς που μέχρι και σήμερα ακόμη, έχουν βάλει τον Μιχάλη Σουγιούλ  μέσα στην καρδιά τους, επειδή τα τραγούδια του, τους έχουν κάνει «κλικ» και όταν τα ακούνε, δεν τα απολαμβάνουν  με τα αυτιά τους, αλλά με την καρδιά τους».

Έτσι λοιπόν τακτοποιήθηκα έναντι του εαυτού μου και αν δεν έχω γνώσεις σολφέζ και τα τοιαύτα, μπορώ κάλλιστα να αγανακτήσω  με τα σημερινά τραγούδια, των οποίων οι στίχοι περιορίζονται στα «ααααα», «ιιιιιιι» και «ουουουουου», ενώ η  μουσική τους  είναι ένα συνεχές σφυροκόπημα του στυλ «Γκάπα-γκούπα, γκούπα-γκάπα», ενώ οι ερμηνευτές περιγράφονται από το θέσφατον:  «Κι από φωνή; Κορμάρα»….

Το ποιος ήταν ο Μιχαήλ Σουγιουλτζόλου και αργότερα Σουγιούλ θα το βρείτε μέσα στο βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας. Θα διαβάσετε ότι  ήταν ένας σπουδαίος συνθέτης κ.λπ. κ.λπ. Τον τέλειο προσδιορισμό όμως του Σουγιούλ, τον έδωσε, ποιος άλλος, από τον μεγάλο μας Αλέκος Σακελάριο, που είπε: «Του Σουγιούλ, και την Αγία Γραφή να του δώσεις θα τη μελοποιήσει»…

Αυτά τα ιερά τέρατα, όπως ήταν οι συνθέτες Σουγιούλ, Λεό Ραπίτης, Κώστας Καπνίσης, Κώστα Γιαννίδης και λίγο αργότερα ο Μίμης Πλέσσας, ο Γιώργος Μουζάκης για να φθάσουμε τελικώς στους γίγαντες Χατζηδάκι, Θεοδωράκη, Ξαρχάκο κ.λπ., αλλά και οι στιχουργοί, όπως ο Αλέκος Σακελάριος, ο Μίμης Τραϊφόρος και λίγο αργότερα ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, Νίκος Γκάτσος κ.α., έζησαν σε μια εποχή, που δεν υπήρχε όχι τηλεόραση, αλλά, σχεδόν, ούτε ραδιόφωνο. Ο (άλλος) μεγάλος μας Γρηγόρης Μπιθικώτσης  είχε πει: «Εμείς τότε τραγουδούσαμε στα κέντρα ή στα θέατρα, έπαιρνε ο κόσμος τα τραγούδια μας και τα έβγαζε σεργιάνι στις γειτονιές και στόμα με στόμα, γίνονταν  επιτυχίες». Εδώ δεν χωράνε σχόλια, αλλά μόνο «μια βαθειά υπόκλιση», στον αλησμόνητο σερ.

Ανάμεσα στα γνωστότερα τραγούδια του Σουγιούλ, που παραμένουν κοσμαγάπητα μέχρι σήμερα, συμπεριλαμβάνονται τα: «Ασ’ τα τα μαλλάκια σου», «Ας ερχόσουν για λίγο», «Κάτι με τραβά κοντά σου», «Ο μήνας έχει εννιά», «Ζεχρά», «Μας χωρίζει ο πόλεμος», «Το τσαρούχι», «Άρχισαν τα όργανα», «Απόψε το κορίτσι θέλει θάλασσα» (γνωστότερο και ως ο «Μανόλης ο Τραμπαρίφας»), «Το τραμ το τελευταίο», «Μια ζωή την έχουμε», «Αδύνατον να κοιμηθώ», «Άλα, άνοιξε κι άλλη μπουκάλα», «Άσε τον παλιόκοσμο να λέει», «Μονά – Ζυγά», «Άτιμη Τύχη», «Σβήστε με απ’ τον χάρτη» και πάρα πολλά άλλα.

Tα περισσότερα από αυτά έγιναν πάνω σε στίχους, όχι της Αγίας Γραφής, αλλά των Σακελάριου, Γιαννακόπουλου και Τραϊφόρου, πολλά δε από αυτά έχουν ακόμη και σήμερα «κοινωνικά μηνύματα», όπως θα έλεγαν οι κουλτουριαραίοι εξ ημών, όπως «Για μας τα ντόρτια κι’ οι διπλές και γι΄ άλλους οι εξάρες» («Το τραμ το τελευταίο») ή «Ο μήνας έχει εννιά» ή  «Άρχισαν τα όργανα».

Ο Σουγιούλ είχε μελοποιήσει το 1938 κι ένα τραγούδι με ανατολίτικο στυλ σε στίχους του Αιμιλίου Σαββίδη, που δεν ήταν  άλλο από τη «Ζεχρά». Σ’ αυτό το τραγούδι, μόλις κηρύχτηκε ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος στις 28 Οκτωβρίου του 1940, η Σοφία Βέμπο ζήτησε επιτακτικά από τον Μίμη Τραϊφόρο να αλλάξει τους στίχους και να το φέρει στο κλίμα της εποχής. Ο Τραϊφόρος, μαιτρ του είδους, δεν άργησε και σε πολύ λίγο γεννήθηκε το «Παιδιά της Ελλάδος παιδιά», που μαζί με τον Εθνικό μας Ύμνο αποτελούν τα εμβληματικά επετειακά ακούσματα του Έπους του ’40.

Πολλοί έχουν κατηγοριοποιήσει τα τραγούδια και λένε ότι ο Σουγιούλ και άλλοι περίφημοι συνθέτες έγραψαν «Ελαφρό» τραγούδι. Ο όρος «Ελαφρό» είναι τουλάχιστον αδόκιμος και παραπέμπει σε κάτι… ελαφρό και άρα όχι και πολύ σοβαρό. Μα ας μου βρει κάποιος κάτι πιο σοβαρό από το «Ας ερχόσουν για λίγο», των Τραϊφόρου – Σουγιούλ. Για θαυμάστε στίχους. Η μελωδία είναι γνωστή:

Πού να ‘σαι αλήθεια το βράδυ αυτό, που είμαι μόνος, μα τόσο μόνος
και που μαζί μου παίζουν κρυφτό, πότε η θλίψη και πότε ο πόνος

Πού να ‘σαι αλήθεια το βράδυ αυτό, που με χτυπάει τ’ άγριο τ’ αγέρι
να ‘ρθεις και μ’ ένα φιλί καυτό, να με γεμίσεις με καλοκαίρι.

Πάντως ο Μιχάλης Σουγιούλ εκτός από… «ελαφρά» μουσική, έγραψε και πολύ πολύ βαριά. Τα «Αρχοντορεμπέτικα». Άρα τα… κατάφερνε κι εκεί!

Κλείνοντας ο μικρό αυτό σημείωμα, εύχομαι στον φίλο μου Ανδρέα, το βιβλίο του να είναι καλοτάξιδο και του αξίζει, διότι δεν είναι κάτι… ελαφρό, αλλά ένα κομμάτι της ιστορίας του Ελληνικού τραγουδιού.

Υστερόγραφο 1

Αξίζει να θυμίσουμε  μερικά από τα τραγούδια του Μιχάλη Σουγιούλ, που ή είναι άγνωστα ή πολύ γνωστά:

Τα παιδιά μας που τ’ αρπάξαν

(πάνω στη μουσική του «Πού νάσαι τώρα» του Μιχ. Σουγιούλ και αναφέρεται στο «Παιδομάζωμα» των κομμουνιστοσυμμοριτών)

Στίχοι: Μίμης Τραϊφόρος, Μουσική  Μιχάλης Σουγιούλ, Ερμηνεία Σοφία Βέμπο

Πρόζα:

Το τραγούδι αυτό το απλό, το πικρό το λυπημένο,

είναι αφιερωμένο στα παιδιά μας που τ’ αρπάξαν

κάποια μαύρη νύχτα οι Σλαΰοι,

στα παιδιά μας που δε γίναν κι ούτε θα γινούνε σκλάβοι…

Τραγούδι:

Εσείς που μπήκανε και σας αρπάξανε μια μαύρη ώρα,

πού να’ στε τώρα, πού να’ στε τώρα;…

Εσείς που οι μάνες σας σάς νανουρίζανε με παραμύθια

πού να’ στε αλήθεια, πού να’ στε αλήθεια;…

Εσείς που τρέχετε τώρα ξυπόλητα, γυμνά, μονάχα,

εσείς που μείνατε χωρίς χαμόγελο, πού να’ στε τάχα;

Εσείς που φύγατε και μαύρα εφόρεσε όλη η χώρα

πού να’ στε τώρα, πού’ να’ στε τώρα;…

Σας περιμένουμε νύχτα και μέρα,

παιδιά που μείνατε χωρίς μητέρα

και η Ελλαδούλα μας η πονεμένη

νύχτα και μέρα σας περιμένει.

Και το φωνάζουμε πως τα ελληνόπουλα που αργοπεθαίνουν

Έλληνες είναι, κι Έλληνες μένουν…

«Παιδιά τα Ελλάδος παιδιά», του οποίου η μουσική ανήκει στον Σουγιούλ ενώ οι στίχοι στον Μίμη Τραϊφόρο, που τους έγραψε σε 2 λεπτά…

Εμβατήριο για την Κύπρο. Διατηρώ την ορθογραφία και το πολυτονικό.

Κύπρος – Ένωσις

(Αιμ. Σαββίδη- Μιχ. Σουγιούλ)

Ὅταν ζῇ μακρυὰ τὸ παιδὶ ἀπ᾿ τὴ μάννα

τὴν θυμᾶται καὶ κλαίει

καὶ τοῦ πόνου χτυπᾷ ἡ πελώρια καμπάνα

κι ὁ ἀντίλαλος λέει:

ΕΝΩΣΙΣ ΕΝΩΣΙΣ ΕΝΩΣΙΣ.

Εἶμαι ἡ Κύπρος ἐγώ, Μητέρα Ἑλλάδα,

εἶμαι σπλάχνο δικό σου κι ἐγώ…

καὶ στὰ χέρια κρατάω τὴ δάδα

λευτεριᾶς ποὺ καιρὸ νοσταλγῶ.

Εἶμαι ἡ Κύπρος φαρμάκια ποὺ πίνω

κι ὅλο ζῶ μὲ μιὰ ἐλπίδα χρυσῆ,

πὼς θἀρθῇ κάποια μέρα νὰ γείνω,

Μάννα Ἑλλάδα, δικό σου νησί…

ΕΝΩΣΙΣ ΕΝΩΣΙΣ ΕΝΩΣΙΣ.

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου

(Μίμης Τραϊφόρος, Μιχάλης Σουγιούλ)

Ποιος το περίμενε στ’ αλήθεια, να βγουν ψευτιές και παραμύθια
και να ξεχάσουν τώρα πια τα λόγια εκείνα τους,

που μας τα ‘λεγαν κάθε βράδυ απ’ τα Λονδίνα τους

Μα δεν πειράζει, δεν πειράζει, δεν θα το βάλουμε μαράζι
και δε θα κλάψουμε που πάλι μας ξεχάσατε,

γιατί δεν είν’ πρώτη φορά που μας τη σκάσατε
και στην υγειά σας μια οκαδούλα εμείς θα πιούμε,

και στη μικρή την Ελλαδούλα μας θα πούμε.

Ρεφραίν

Κάνε κουράγιο, Ελλάδα μου κι όσο μπορείς κρατήσου
και στα παλιά παπούτσια σου γράψε όσα λέν’ οι εχθροί σου
Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά οι σύμμαχοι στη μοιρασιά
κάνε κουράγιο, Ελλάδα μου να μη μας αρρωστήσεις
γιατί το θέλει κι ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις

Σε κάθε χιονισμένη ράχη, Σαν πολεμούσαμε μονάχοι
Όλοι λαγούς με πετραχήλια μας ετάζατε
και μες στα μάτια με λατρεία μας κοιτάζατε
Μα ξεχαστήκαν όλα εκείνα, η Πίνδος και η Τρεμπεσίνα
Ίσως μια μέρα εμάς που τόσο αίμα εχύσαμε
να μας καθίσουν στο σκαμνί, γιατί νικήσαμε

Μα φυσικό θα μας φανεί κι αυτό ακόμα
και στην Ελλάδα μας θα πούμε μ’ ένα στόμα.

Ρεφραίν το ίδιο.

Τότε όμως, την ηρωική εποχή του Έπους του ’40 υπήρξαν και άλλοι καλλιτέχνες που έδωσαν το στίγμα της, αλλά και το φρόνημα του Ελληνικού λαού, όμως η τεράστια προσωπικότητα τη Σοφία Βέμπο τις επισκίασε.

Μία απ’ αυτούς ήταν και η Κάκια Μένδρη, που το 1945 τραγούδησε την μεγάλη επιτυχία των Κοφινιώτη-Πόγγη:

Η ζωή ξαναρχίζει για μας

Ήρθες σαν μπόρα σαν καταιγίδα και στην δικιά  μας  πατρίδα

ο πόλεμος ένα πρωί και νέκρωσε κάθε ζωή.

Γκρέμισε σπίτι βούρκωσε μάτια κι’ αίματα γιόμισε τα μονοπάτια,

πέρασε όμως και να, όλα γελούνε ξανά.

Ρεφραίν

Η ζωή ξαναρχίζει για μας με τραγούδια με γέλια

λάμπει ο ήλιος ξανά της χαράς στα χωράφια στ’ αμπέλια,

τα πουλιά τραγουδούν χαρωπά τσίου – τσίου στα κλώνια

κι’ οι καρδιές κουβεντιάζουν γλυκά για μι’ αγάπη αιώνια.

Το φεγγάρι κυλά γελαστό στην πανώρια γαλήνη

για να πει μεθυσμένο κι’ αυτό  καλώς ήρθες ειρήνη,

η ζωή ξαναρχίζει για μας και χαρούμενη τώρα

άνθη κόβουμε Πρωτομαγιάς στη γαλάζια μας χώρα.

Η μελωδία αυτού του τραγουδιού είναι εξαιρετική και αξίζει τον κόπο, όσοι δεν την ξέρουν, να την αναζητήσουν στο Youtube.

Υστερόγραφο 2

Ο  Μιχάλης Σουγιούλ, είχε έναν γιό, τον Θάνο, ανερχόμενο νέο ηθοποιό με πολύ καλές προοπτικές . Όμως, η μοίρα στάθηκε ιδιαίτερα  σκληρή γι’ αυτόν.

Αντιγράφουμε από την πολύ καλή ιστοσελίδα «Έλληνες – Ελληνίδες ηθοποιοί»:

Θάνος Σουγιούλ (Σουγιουλτζόγλου)

Ο Θάνος Σουγιούλ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1940 (άλλη πηγή αναφέρει το 1942). Ήταν γιος του μεγάλου συνθέτη Μιχάλη Σουγιούλ. Ξεκίνησε ως ηθοποιός αλλά συνέχισε ως κιθαρίστας και εκτελεστής πλήκτρων του συγκροτήματος «Juniors» (τραγουδιστής ο Μάικ Ροζάκης). Έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητικό δυστύχημα στην  Εθνική οδό Αθηνών Λαμίας το απόγευμα της Κυριακής 10 Οκτωβρίου 1965. Από τους 4 επιβαίνοντες στο μοιραίο Πεζό 404 σκοτώθηκαν οι 3 (και η χορεύτρια 18χρονη Νανά Πανέτου, αρραβωνιαστικιά του Σουγιούλ), ενώ ο τέταρτος, ο κιθαρίστας Αλ. Καρακαντάς έχασε ορισμένα δάχτυλα του χεριού του. Την επόμενη Κυριακή, 17 Οκτωβρίου, οι “Τζούνιορς” έδωσαν ρεσιτάλ στη μνήμη του Σουγιούλ και τα έσοδα από τη συναυλία διατέθηκαν στην οικογένεια του αξέχαστου μουσικού και της χορεύτριας.

Οι «Juniors» ποτέ δεν μπόρεσαν να συνέλθουν από αυτό το χτύπημα και αφού έγραψαν ένα τραγούδι στη μνήμη του αδικοχαμένου συναδέλφου τους (το «Lost friend») διαλύθηκαν το 1966.

Φιλμογραφία

Το ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο (1959), Η Αλίκη στο Ναυτικό (1961) [Ναυτικός Δόκιμος], Σκότωσα για το παιδί μου (1962), Κατήφορος (1961), Νόμος 4000 (1962), Ο κύριος πτέραρχος (1963) [Στέλιος].

Ο Θάνος Σουγιούλ

Θάνος Σουγιούλ και Νανά Πανέτου