ΝΤΡΟΠΗ! ΈΘΕΣΕ ΔΙΛΗΜΜΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ Η ΕΜΦΥΛΙΟΣ, Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

 

Ο υπουργός Δικαιοσύνης προσπαθεί να αποτρέψει από τις διαδηλώσεις χιλιάδες πολίτες που αντιδρούν για τα Τέμπη

Είναι η πρώτη φορά στα 5,5 χρόνια εξουσίας της που η κυβέρνηση νιώθει πραγματικά να απειλείται η παραμονή της στην ηγεσία της χώρας. Αυτό που τρέμει, όμως, δεν είναι η ανύπαρκτη και παντελώς ακίνδυνη αντιπολίτευση στις εκλογές, όταν γίνουν, αλλά η άμεση και ευθεία κοινωνική απονομιμοποίηση.

·        Του Βασίλη Γαλούπη, εφημερίδα «δημοκρατία»

Σ’ αυτόν τον ύστατο αγώνα επιβίωσης που δίνει η κυβέρνηση έχει σταθερά απέναντί της τουλάχιστον 1,5 εκατ. «ενεργούς» πολίτες που στηρίζουν προσωποποιημένα διά υπογραφών κι επιτόπιας παρουσίας, ως κοινό μέτωπο και δίχως κομματικές σημαίες, τις οικογένειες των Τεμπών απαιτώντας δικαιοσύνη. Είναι δεδομένο ότι η κυβέρνηση θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα, θεμιτά κι αθέμιτα, ώστε να αποτρέψει την περαιτέρω ενίσχυση του τσουνάμι κοινωνικών αντιδράσεων που την πλησιάζει κάθε μέρα και περισσότερο.

Στην απόγνωση που βρίσκεται το Μαξίμου αλλάζει πια τα αφηγήματα ακόμα και σε ημερήσια βάση. Προχθές έφτασε να θυσιάσει την όποια… αξιοπιστία των «πιστών» δημοσιογραφικών μεγάφωνών του, «ρίχνοντάς τους» από νωρίς το μεσημέρι ως είδηση το fake news περί δήθεν γνήσιων βίντεο.

Έπειτα από δυο τρεις ώρες «μαϊμού – θριάμβου», το πραγματικό πόρισμα είδε το φως. Και η κυβέρνηση, που εκλιπαρούσε για λίγη θετική ενέργεια, επέστρεψε από το απόγευμα ξανά γυμνή στη μιζέρια της να δέχεται τον δικαιολογημένο καταιγισμό αμφισβήτησης. «Προδομένοι» οι ευκολόπιστοι συνομιλητές της στα ΜΜΕ, έτρεχαν πανικόβλητοι να αλλάζουν τίτλους επειδή στα social media το κοινό γελοιοποιούσε όσα έγραφαν πριν.

Μέσα σε ένα 24ωρο το αφήγημα άλλαξε και πάλι. Έτσι, από χθες άρχισε το μπόλιασμα ενοχής στους πολίτες, με στόχο να ξανασκεφτεί ο κόσμος την παρουσία του στο Σύνταγμα για τη δεύτερη επέτειο, επειδή μπορεί να γίνει ακόμα κι… εμφύλιος!

Σαν άλλος γκεμπελίσκος, ο υπουργός Δικαιοσύνης, με συνέντευξή του στον Σκάι, μίλησε δύο φορές για πιθανότητα «εμφυλίου». Αύριο ο ανεύθυνος, φαντασιόπληκτος κι επικίνδυνος υπουργός μπορεί να εφεύρει και πιθανότητα πραξικοπήματος για να τρομοκρατήσει τους πολίτες.

Η προπαγάνδα που χρησιμοποίησε το πρώην τρολ του Κυριάκου δεν είναι τωρινή. Αυτή η τεχνική γεννήθηκε κάμποσες δεκαετίες πριν, σε μαύρες εποχές για την ανθρωπότητα.

Δήλωσε επί λέξει:

«Αυτό το οποίο έχουμε να πούμε είναι ότι στην υπόθεση, όχι μόνο των Τεμπών, την ελληνική Δικαιοσύνη πρέπει να την εμπιστευτούμε. Δεν γίνεται αλλιώς. Μπορεί να ασκούμε κριτική, μπορεί κάποιες πράξεις της Δικαιοσύνης να μη μας αρέσουν ή όχι, αλλά αν δεν εμπιστευτούμε τη λειτουργία της ελληνικής Δικαιοσύνης, τότε είναι προφανές ότι τον λόγο θα τον πάρουν οι δρόμοι, οι πλατείες, τα λαϊκά δικαστήρια κι ένας εμφύλιος».

«Αν αμφισβητηθεί εν τω συνόλω της η λειτουργία της δικαστικής εξουσίας, τότε η χώρα εισέρχεται σε πάρα πολύ επικίνδυνα μονοπάτια. Και προσέξτε πότε: Μια χώρα η οποία είναι σε διαρκή εθνικό κίνδυνο και σε μια περίοδο όπου έχουμε παγκόσμιο ταρακούνημα με όλα αυτά τα οποία συμβαίνουν. Εκεί, λοιπόν, η Ελλάδα θα βρεθεί να δικάζει στους δρόμους, στα πεζοδρόμια, στα λαϊκά δικαστήρια. Τελικά, δηλαδή, μέσα σε έναν υποβόσκοντα εμφύλιο; Ή θα κρατήσει με κάθε τρόπο τη δυνατότητα να λειτουργεί δημοκρατικά και να είναι σταθερή πολιτικά;»

Δηλαδή, ο Φλωρίδης επιχειρεί να πείσει τον κόσμο να μη ζητά αξιοπρέπεια και να μη διαδηλώνει κατά της κυβέρνησης που συγκαλύπτει και μπαζώνει, ούτε κατά της Δικαιοσύνης, που δυο χρόνια τώρα δεν έχει δώσει καμία απάντηση για τα Τέμπη. Κι αυτό επειδή, κατά τη «Φλωρίδεια Θεωρία», αν κατέβουν οι πολίτες στον «δρόμο» και «στις πλατείες», θα γίνει «εμφύλιος». Συνεπώς, καλύτερα οι πολίτες να καταπίνουν αμάσητα όσα αντιδημοκρατικά διαπράττουν Μαξίμου – Δικαιοσύνη.

Προφανώς, ο Φλωρίδης ήθελε να ανεβάσει κι άλλο τα ντεσιμπέλ επειδή δεν έμεινε ικανοποιημένος απ’ όσα πρόλαβε να διαβάσει χθες πριν από τη συνέντευξη στις φιλοκυβερνητικές εφημερίδες. Θα θεώρησε πολύ χλιαρά τα πρωτοσέλιδα ή τα σχόλια περί «ωριμότητας πριν είναι αργά με την πόλωση στα άκρα», «διχασμού» και υπενθύμισης της Marfin («Νέα»), «ξεσαλώματος γύρω από τα Τέμπη» («Ελεύθερος Τύπος»), ότι «το δίκαιο αίτημα για διαλεύκανση δεν συνεπάγεται παράλυση του κράτους και παρεμπόδιση του κυβερνητικού έργου» («Μανιφέστο») ή «πως η τοξικότητα και οι συκοφαντίες οδηγούν σε διχασμό και μπαχαλοποίηση» (Political).

Ετσι, αντί να φλυαρεί για «διχασμούς» και «μπαχαλοποιήσεις», ο υπουργός έφτασε απευθείας στον εμφύλιο. Μας ενημέρωσε, δηλαδή, ότι αν πέσει ο Μητσοτάκης από τις διαδηλώσεις κι επισημανθεί η ανυπαρξία Δικαιοσύνης, τότε πάμε για εμφύλιο. Τρομολαγνικά σενάρια που δεν ειπώθηκαν, μετά την παραίτηση πρωθυπουργού, ούτε καν στην ταλαιπωρημένη από πρόσφατους εμφυλίους Σερβία.

Το Μαξίμου αιφνιδιάστηκε όταν λόγω Τεμπών και ακρίβειας το 41% έγινε 28%, παρά τη διαλυμένη αντιπολίτευση. Αντιπολίτευση δεν υπάρχει και σήμερα, όμως πλέον ο Μητσοτάκης είναι πιο υποψιασμένος. Γι’ αυτό και θα αλλάζει διαρκώς αφηγήματα με στόχο είτε να τρομοκρατεί τους πολίτες πως η Ελλάδα θα καταστραφεί αν πέσει ο «Μωυσής» είτε να διεγείρει κι άλλο τα συναισθήματα των πολιτών με περισσότερη συγκάλυψη, πιο πολλές χυδαιότητες κατά των συγγενών κι άλλα ψέματα ή προβοκατόρικες δηλώσεις.

Το πρόβλημα για τον Μητσοτάκη είναι ότι η δική του κυβέρνηση είναι που δημιούργησε το βουνό από σκουπίδια που τώρα πάνε να την πνίξουν. Η κυβέρνηση είναι που κινήθηκε παράνομα όταν κυνήγησε προέδρους Ανεξάρτητων Αρχών για τις πρωθυπουργικές μεθόδους Στάζι. Ο Μητσοτάκης έκανε τις αδιανόητες παρεμβάσεις στην καλόβολη Δικαιοσύνη για εγκλήματα, όπως των Τεμπών.

Απειλή για τη δημοκρατία και ειδικά για τη Δικαιοσύνη αποτελεί η διακυβέρνηση Μητσοτάκη.

Το χάος το επιδιώκει μόνο όποιος έχει συμφέρον, για να παριστάνει μετά τον διασώστη. Και στην πολιτική σκηνή μόνο ένας έχει αυτόν τον ρόλο: Ο πρωθυπουργός!

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκε το 1956 στο Κιλκίς. Σπούδασε Νομικά στο ΑΠΘ κι έγινε οργανωμένο στέλεχος στη φοιτητική παράταξη του ΠΑΣΟΚ (ΠΑΣΠ). Το 1993 εξελέγη πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Κιλκίς και την επόμενη χρονιά διορίστηκε από την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου νομάρχης στην ίδια περιφέρεια. Για πρώτη φορά εξελέγη βουλευτής επί Σημίτη το 1996 κι επανεκλεγόταν μέχρι και το 2009. Διετέλεσε υφυπουργός Εσωτερικών, υφυπουργός Αθλητισμού, υφυπουργός Οικονομικών και για λίγους μήνες υπουργός Δημόσιας Τάξης. Αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ το 2011. Το 2015, πάντως, ήταν εκ νέου υποψήφιος με το ίδιο κόμμα για την Ευρωβουλή, αλλά δεν εξελέγη. Στη νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη διορίστηκε, ως εξωκοινοβουλευτικός, υπουργός Δικαιοσύνης.