Του Χρήστου Μπολώση
Φίλοι μου το κείμενο που ακολουθεί έχει δημοσιευθεί στην πολύ καλή
ιστοσελίδα «Αττικά Νέα».
Το αναδημοσιεύω αυτούσιο διότι, αφενός μεν με καλύπτει πλήρως αφετέρου δε
μπας και συγκινηθεί κανένας αναρμόδιος (διότι αρμόδιος αποκλείεται) και
διορθώσει μερικά πράγματα, αν και δεν το βλέπω και θα πρέπει ο καθένας μας να
προστατευθεί και να προστατεύσει την οικογένειά του, όπως μπορεί.
Μία διαλυμένη κοινωνία
25 Σεπτεμβρίου, 2024 από την Καλλιόπη Σουφλή
Δύο εικόνες που τα λένε όλα…
ΕΙΚΟΝΑ 1η
Εικόνα 2η…
Μεταπολίτευση… δυο γενιές χαμένες και πάμε ολοταχώς για την τρίτη… και το
έθνος των Ελλήνων σβήνει… πατρίδα – θρησκεία – οικογένεια… όλες μας οι αξίες
έγιναν σκόνη… συνεχίστε να ψηφίζετε ανίκανους που εκπροσωπούν όλοι τους τη
σχολή της Φρανκφούρτης* και το έμβλημα της: Θα κάνουμε τη Δύση να
βρωμάει… Την έκαναν… Και η βρόμα δεν αντέχεται απ’ όσους παραμένουμε
άνθρωποι που σεβόμαστε τον εαυτό μας.
Όπου και να γυρίσω και να πιάσω κουβέντα όλοι οι γνωστοί μου, είτε είναι
χωρισμένοι, είτε μόλις χωρίσανε, είτε ζούνε συμβατικά επειδή είναι βολεμένοι….
Διαλυμένες οικογένειες σε μια άθλια κοινωνία παρτάκηδων…
Τ’ αποτελέσματα είναι το ποιόν των παιδιών τους…
Κακομαθημένα κ@@@παιδα τα περισσότερα
Άχρηστα με μια φορεσιά ψευτομαγκιάς
«Τι παίζει bro…» και “WTF” (What the fuck)
Ελάχιστες εξαιρέσεις που χάνονται μέσα στην τόση σαπίλα
Θέλετε να σας πω τι είπε ο πατέρας του 17χρονου για τον κανακάρη του που
πήρε μια φαλτσέτα μαζί με άλλα κ@@@παιδα και ξύρισαν με το ζόρι έναν 12χρονο
μέσα στο σχολείο; Απολαύστε: «Του γιου μου του αρέσει να ξυρίζει άλλους, ωστόσο
κακώς πήρε το ξυράφι στο σχολείο».
Δηλαδή αν κυκλοφορούσε με φαλτσέτα εκτός σχολείου, δεν τρέχει τίποτα…
Δεν υπάρχει παρέα 15χρονων που κυκλοφορούν χωρίς να υπάρχει επάνω τους
χασίσι
Δεν υπάρχει παρέα 15χρονων που να μην έχει κάποιος επάνω του μαχαίρι
Αποτέλεσμα των άχρηστων και αδιάφορων γονιών
Ο πατέρας όλη μέρα στη δουλειά με μυαλό να «χτυπήσει» κανένα πιπίνι.
Η μάνα σερφάρει όλη μέρα στο instagram με πιτσιρικάδες που «αντέχουν».
Εξαργυρώνουν την αγάπη τους στα παιδιά μ’ ένα παχυλό χαρτζιλίκι ή μ’ ένα
επώνυμο ζευγάρι παπούτσια, για να μην τους ζαλίζουν.
Σας το λέω καιρό πολύ…. Κάθε μέρα θα είναι και χειρότερη από την
προηγούμενη.
Κάποιοι αρνούνται να το δουν γιατί είναι τόσο πολύ δεμένοι με το σύστημα
και δεν μπορούν ν αντιληφθούν, ότι μόνο η καταστροφή αυτού του άθλιου κόσμου θα
φέρει τη λύτρωση…
Ακόμη τα χειρότερα δεν ήρθαν…
Σημείωση*
Η Σχολή της Φρανκφούρτης είναι μια
σχολή νεομαρξιστικής κριτικής
θεωρίας, κοινωνιολογικής έρευνας, και φιλοσοφίας. Η ομάδα
αναδύθηκε στο Ινστιτούτο για την Κοινωνική Έρευνα (γερμανικά:
Institut für Sozialforschung) στο Πανεπιστήμιο
της Φρανκφούρτης στη Γερμανία όταν ο Μαξ
Χορκχάιμερ έγινε ο διευθυντής του Ινστιτούτου το 1930. Ο όρος «Σχολή της
Φρανκφούρτης» είναι άτυπος και χρησιμοποιείται για να περιγράψει τους στοχαστές
που συνδέονταν με το Ινστιτούτο για την Κοινωνική Έρευνα ή
επηρεάστηκαν από αυτό. Δεν είναι τίτλος για κάποιον θεσμό, και οι κύριοι
στοχαστές της Σχολής της Φρανκφούρτης δεν χρησιμοποιούσαν τον όρο για να
περιγράψουν τον εαυτό τους.
Η Σχολή της Φρανκφούρτης συνένωσε διαφωνούντες μαρξιστές, αυστηρούς
επικριτές του καπιταλισμού που πίστευαν ότι κάποιοι από τους
ιδεολογικούς επιγόνους του Καρλ Μαρξ υποστήριζαν ένθερμα μία
επιλεκτική και παραπλανητική ανάγνωση του μαρξικού έργου, με στόχο συνήθως την
υπεράσπιση των ορθόδοξων λενινιστικών Κομμουνιστικών Κομμάτων.
Επηρεασμένοι κυρίως από την αποτυχία των επαναστάσεων της εργατικής τάξης στη
Δυτική Ευρώπη μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο (π.χ. η Γερμανική
Επανάσταση του 1918-1919) και από την άνοδο του Ναζισμού σε ένα οικονομικά
και τεχνολογικά προηγμένο έθνος (Γερμανία), ανέλαβαν το καθήκον να επιλέξουν
ποια κομμάτια από τη σκέψη του Μαρξ θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην κατανόηση
κοινωνικών συνθηκών που ο ίδιος ο Μαρξ ποτέ του δεν είχε δει. Στράφηκαν
επομένως σε άλλες σχολές σκέψης για να συμπληρώσουν τις παραλείψεις του
μαρξισμού.
Ο Μαξ Βέμπερ άσκησε τη μεγαλύτερη επίδραση, όπως και
ο Σίγκμουντ Φρόιντ (δείτε ενδεικτικά
τη φροϋδική-μαρξιστική σύνθεση στο έργο του Χέρμπερτ
Μαρκούζε του 1954 Έρως και Πολιτισμός). Η έμφασή τους στο «κριτικό»
κομμάτι της θεωρίας πήγαζε σε σημαντικό βαθμό από την προσπάθειά τους να
υπερβούν τα όρια του θετικισμού, του ωμού υλισμού, και
της φαινομενολογίας επιστρέφοντας στην κριτική
φιλοσοφία του Εμμάνουελ Καντ και τους επιγόνους του γερμανικού
ιδεαλισμού, κυρίως τη φιλοσοφία του Χέγκελ με την έμφασή της
στην άρνηση και την αντίφαση ως εγγενείς ιδιότητες
της πραγματικότητας. Μια σημαντική επιρροή προήλθε επίσης από τη
δημοσίευση στην δεκαετία του 1930 των έργων του Μαρξ Οικονομικά και
Φιλοσοφικά χειρόγραφα του 1844 και Η Γερμανική Ιδεολογία, τα οποία
έδειχναν τη συνέχεια με τον Εγελιανισμό που υποκρύπτονταν στη σκέψη του
Μαρξ. Ο Μαρκούζε ήταν ο πρώτος που θα αρθρογραφούσε εκτενώς για τη θεωρητική
σημασία αυτών των κειμένων. (από τη Βικιπαίδεια)
Και επειδή ζούμε στην εποχή των σεφ και των κουζινόβιων, πάρτε και μία… χρήσιμη συνταγή για το «Πώς να καταστρέψεις μια Κοινωνία»:
Πάσα ομοιότης με σημερινές καταστάσεις και… φιλότιμες προσπάθειες, μόνο τυχαία δεν είναι.
Εις επίρρωση των παραπάνω και με τον κίνδυνο να δεχθώ ριπές, για να μην πω
ομοβροντίες από συστοιχίες πυροβόλων, επειδή, κατά μερικούς φανατίλες,
σαμποτάρω το έργο της κυβερνήσεώς μας, παραθέτω την πρόσκληση του
«Διαπολιτισμικού Φεστιβάλ», το οποίο τελεί υπό την Αιγίδα του Υπουργείου
Πολιτισμού (μη χάσουμε) και έχει ως στόχο να μας φέρει σ’ επαφή με τις
LGBTQI (ΛΟΑΤΚΙ) κοινότητες!!!…
Την εκδήλωση στηρίζει, μη μας πέσει και τι θα κάνουμε ο Δήμος Μοσχάτου
Ταύρου. Εκεί κάποτε άνθιζε το αντριλίκι…
Α, και πού είστε μη φύγετε. Θα έχουμε και drag show. Τι είναι αυτό; Ψάξτε
να το βρείτε.
Και μετά η κα Σουφλή μιλάει για «Πατρίδα-Θρησκεία-Οικογένεια». Α, τώρα που το θυμήθηκα. Εκείνος ο Αυτιάς, που τα φώναζε αυτά, τι γίνεται;
…και λίγο γέλιο (ή δάκρυ) βρε παιδιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου