ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ (ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ) Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – 1 (ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΧΡ. ΜΠΟΛΩΣΗ)

 

Θυμόσαστε βεβαίως εκείνον τον Νικόλαον Μερακλήν, όστις διατηρούσε το καφενείον «Η συνάντησις των φίλων». Θα θυμάστε επίσης, ότι ο κ. Μερακλής έφερε και το λίαν κολακευτικόν προσωνύμιον, ήγουν παρατσούκλι, «ο μπίχλας» καθόσον  και η καθαριότητα δεν ήτο και το δυνατό του σημείο.

·        Tου Χρήστου Μπολώση

Ο κ. Μπίχλας λοιπόν, είχε εξαφανιστεί κάμποσο καιρό, γι’ αυτό και δεν εμφανιζόταν στην παρέα μας. Το καφενείο ήταν «κλειστό λόγω ανακενίσεως», όπως έγραφε η ενημερωτική πινακίδα και μηδέν έτερον. Μάθαμε λοιπόν ότι ο κ. Μερακλής είχε κάτι τραβήγματα με την Εφορία περί του «Πόθεν Έσχες»  του. Δηλαδή εμφάνιζε κάποια έσοδα, που δεν μπορούσε να τα δικαιολογήσει. Ωραίο λογιστή είχε θα πείτε και θάχετε και δίκιο. Είχε όμως ωραίο δικηγόρο: «Κύριοι, είπε το δικηγοράκι, δηλαδή δεν μπορούμε να έχομεν μια θεία κατά  Ναϊρόμπι μεριά, που να μας στέλνει από το υστέρημά της» «Μπορείτε» απάντησαν οι κύριοι. «Όπερ έδει δείξαι», κραύγασε ο θεράπων της Θέμιδος. 

«Αυτό ακριβώς συνέβη. Ήγουν, αποθανούσα η θεία μας άφησε και πέντε δεκάρες Ναϊρομπέζικες νάχουμε να πορευόμαστε. Άσε που μας βγήκε το λάδι να τρέχουμε να τις κάνουμε ευρώ» «Αθώος ο κατηγορημένος»  είπον οι κύριοι και νάτος ως λευκή περιστερά στην πιάτσα ο κ. Μπίχλας, σαν τον Γιάννο ένα πράγμα, ο οποίος άνοιξε πάλι το καφενείο του και απ’ ό,τι είδαμε η μόνη «ανακένιση» που είχε γίνει, ήταν  ο «διάκοσμος»  από τις μύγες στους τοίχους, ήγουν τα μυγοχέσματα…

Με το που άνοιξε λοιπόν το καφενείο, άρχισαν να έρχονται οι παλιοί πελάτες και να ξανασχηματίζονται οι παρέες, πλην του κ. Τζίτζη, θα τον ενθυμείσθε ασφαλώς, που δεν λέει να φανεί. Πού θα πάει θα φανεί κι’ αυτός.

Κι’ ενώ όμως ο Τζίτζης αγνοείσαι κάνει την εμφάνισή του ο κ. Ευλάμπιος συνταξιούχος του Δημοσίου, επί βαθμώ Εισηγητού Γ΄. 

Δεν ξέρω τι έχει προσφέρει στο Δημόσιο ο κ. Ευλάμπιος, ξέρω όμως τι έχει προσφέρει στη Λογοτεχνία. Κι΄ εξηγούμαι. Απ΄ αυτόν σίγουρα ενεπνεύσθη ο Βάρναλης αυτούς τους στίχους που περιλαμβάνονται στο έργο του «Αρχή Σοφίας»:

Φρόνιμα και ταπεινά 

πάω με κείνον που νικά. 

Αν θέλεις να χαρείς τη λευτεριά 

νωρίς γίνε προδότης, γίνε. 

Θα ‘ναι μαζί σου οι νόμοι 

και η πλερωμένη γνώμη. 

Πέτα την ανθρωπιά σου. 

Κι απ’ τον αφέντη πιάσου. 

Κι άμα σε φτύσει αυτός, 

να κάθεσαι σκυφτός. 

Και θα ‘χεις τα πρωτεία 

στη σάπια πολιτεία….

Πιστεύω το πιάσατε το υπονοούμενο. Παρομοίως και η κα Κατερίνα Σχοινά εμπνεύστηκε την γελοιογραφία που βάλαμε στην αρχή αυτού του κειμένου.

Ο κ. Ευλάμπιος λοιπόν, προσελήφθη σε κάποιο υπουργείο κάπου εκεί το 1956. Τότε, υποστήριζε φανατικώς τον Ελληνικό Συναγερμό του Στρατάρχου Αλεξάνδρου Παπάγου και εν συνεχεία, στο καπάκι, την ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή, Όμορφα!

Το 1964, που κάνει μπραφ και βγαίνει ο γέρο Παπανδρέου, ο κ. Ευλάμπιος εμφανίζεται στο γραφείο με  «Τα Νέα», πανηγυρίζοντας για την «νίκη της δημοκρατίας».

Ακολούθησαν οι αποστασίες, τα «Ιουλιανά», που κάνανε μπάχαλο την Ελλάδα κι’ ένα πρωινό τ’ Απρίλη, ξεκινήσανε τρεις φίλοι και μαζί τους και ο κ. Ευλάμπιος. Να σημαία στο  μπαλκόνι και «Ελεύθερο Κόσμο» στην τσέπη ο κ. Ευλάμπιος και άλλα όμορφα. 

Το καλοκαίρι του 1974, τότε που τα 10 εκατομμύρια χουντικοί ανέπνευσαν και γίνανε δημοκράτες να κι’ ο κ. Ευλάμπιος με την «Βραδυνή» και την ΝΔ, που τότε είχε έμβλημα την δάδα και όχι τα ανάκατα τρίγωνα («σάμπως και άλλοτε με τον Καραμανλή εν είμαστε;», έλεγε).

Και φτάνουμε στο 1981, τότε που το ΠΑΣΟΚ ανέβηκε στην κυβέρνηση και ο λαός στην εξουσία, αλλά ξεχάσανε να του το πούνε. Ο κ. Ευλάμπιος όμως το έμαθε εγκαίρως και άρπαξε την σημαία με τον πράσινο ήλιο, αυτόν που ανατέλλει και μας οδηγεί. Καλού κακού έβαλε και την «Αυριανή» στην τσέπη…

Τα χρόνια πέρασαν. Το ΠΑΣΟΚ κατέστρεψε ό,τι ήταν προγραμματισμένο να καταστρέψει και ήρθε πάλι η σειρά της ΝΔ και του Κων. Μητσοτάκη. Ακολούθησε πάλι Καραμανλής ο νεότερος, ο Παπανδρέου ο νεότερος και τέλος Μητσοτάκης ο νεότερος, ο οποίοι ανέλαβαν διαδοχικά να μας σώνουν. Τελικώς σωθήκανε οι ίδιοι. 

Πάντως ο κ. Ευλάμπιος πάντα σταθερός στις απόψεις του πήγανε
«μ’ αυτόν που νικούσε».

Κάποτε συνταξιοδοτήθηκε και έγινε και αυτός θαμώνας του γνωστού μας καφενείου. 

Μπήκε λοιπόν ο κ. Ευλάμπιος σοβαρός και σύννους στον καφενέ, παρήγγειλε τέϊον με λίγο κονιάκ, άνοιξε την (φιλοκυβερνητική) εφημερίδα του, έριξε μια ματιά στα χοντρά, την δίπλωσε, ξερόβηξε και δήλωσε μεγαλοφώνως: «Κύριοι η δημοκρατία μας κινδυνεύει». Έπεσε βαθιά σιωπή που έλεγε κ’ ο Πουλόπουλος.  Βαλέδες έμειναν στον αέρα, πούλια σταμάτησαν να βροντούν και χείλια σταμάτησαν να ρουφούν. Άκρα του τάφου σιωπή, που έλεγε και ο Παλαμάς. «Ώρες είναι να γίνουν και τίποτις διαλέξεις στο ‘’Χίλτον’’. Ευτυχώς που δεν λειτουργεί λόγω ανακαινίσεως», σχολίασε ο Νικήτας, ο συνταξιούχος καθηγητής που έκανε, από λάθος, 2 μέρες στην Γυάρο και με αυτές τις περγαμηνές, διορίστηκε καθηγητής, ιδιαίτερος υπουργού και θα γινότανε και υπουργός, αν έμεναν στα πράγματα οι δικοί του, αλλά ατύχησε. 

«Μαύρα σύννεφα λοιπόν σωρεύονται στον ορίζοντα, συνέχισε ο κ. Ευλάμπιος, αλλά εμείς  ασχολούμαστε με τον Κασσελάκη και τον Ανδρουλάκη. Γράφτε: Ο Μπακασέτας μάζεψε τους διεθνείς στα αποδυτήρια του Γουέμπλεϊ κι όλοι μαζί κραύγασαν «ΕΛΛΑΣ», ενώ κανονικά θα έπρεπε να φωνάξουν «Λευτεριά στην Παλαιστίνη». Στον αγώνα Ελλάδος – Ιρλανδίας πάλι,  30.000 αφιονισμένοι θεατές έψαλλαν τον Εθνικό μας Ύμνο, ενώ θα έπρεπε να τραγουδάνε το «Στ’ άρματα στ’ άρματα». Ποδοσφαιριστές όταν γίνονται αλλαγή κάνουν το σταυρό τους, αντί για τεμενάδες. Τι κάνει η Ιερά Σύνοδος; Στην Καστοριά εμφανίστηκε μακεδονομάχος, φέρων το σήμα της ΕΣΑ. Ευτυχώς δρων αστραπιαίως ο σύλλογός του τον διέγραψε ομοφώνως και πήγε η καρδιά μας (και τα άρματα μάχης) στη θέση της. Αμ το άλλο; Ο Νίκος Χατζηνικολάου λέει, απεκάλεσε τον στρατηγό Φλώρο «Αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων», τίτλο που είχε καθιερώσει η χούντα και κατόπιν αυτού τα άρματα ζεσταίνουν τις μηχανές τους.  Αυτά σύντροφοι  δεν είναι καλές ενδείξεις. Τι κάνουν οι διάφοροι δημοκρατικοί φορείς  και οι συλλογικότητες; Γιατί αδρανούν;» κατέληξε ο ανησυχών κύριος Ευλάμπιος

Η σιωπή τώρα, έγινε πιο κραυγαλέα, ώσπου σε μια στιγμή ακούγεται η φωνή του νεαρού φοιτητή Νικόλα, ο οποίος δεν θέλει να μείνει στην τύφλα, που του σερβίρουν στα πανεπιστήμια τα κομμουνιστικά γκρουπούσκουλα και διαβάζει και κάτι παραπάνω και ρωτάει τον κ. Ευλάμπιο:

·        Σοβαρά κύριε Ευλάμπιε; Και πού τα είδατε αυτά; 

·          Εδώ, απαντά ο κ. Ευλάμπιος και κουνάει την φιλοκυβερνητική εφημερίδα.

·        Και μόνο αυτά γράφει; Γιατί εγώ ξέρω και κάποια άλλα, από τα οποία πραγματικά  κινδυνεύει η δημοκρατία μας, ασχέτως αν δεν τα λένε, ούτε η εφημερίδα σας, ούτε τα άλλα «ανεξάρτητα»  μέσα. 

·        Και ποια είναι αυτά παρακαλώ;

·        Ευχαρίστως να σας τα πω.

Και τα είπε ο Νικόλας, αλλά εμείς θα τα μάθουμε προσεχώς.

Και θέλετε να ξέρετε από ποιους κινδυνεύει πραγματικά όχι η δημοκρατία αλλά η ύπαρξή μας ως Έθνους; Διαβάστε

Αφορά το άγαλμα της Βορείου Ηπείρου που βρισκόταν δίπλα στο ιερό τέμενος του πολυτεχνείου, εκείνο ντε που σκοτώθηκε η Ηλένια και άλλοι 40 φοιτητές το…1940. Τον Απρίλιο του 2016 «δημοκρατικοί πολίτες» ακρωτηρίασαν δημοκρατικότατα το άγαλμα το οποίο ο Δήμος το αφαίρεσε για να το αποκαταστήσει. Από τότε πέρασαν 8,5 χρόνια και το άγαλμα ακόμα… αποκαθίσταται

Κοινοποίηση:

1.   Προς τον κ. Δήμαρχο Αθηναίων

2.   Προς τη Γενική Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών και Έργων

Πριν από 73 χρόνια, ο γλύπτης Κώστας Σεφερλής, φιλοτέχνησε και χάρισε το άγαλμα “Βόρειος Ήπειρος” στον Δήμο Αθηναίων. Ένα γλυπτό, το οποίο δεν θα μπορούσε να αναπαριστά καλύτερα τα όσα πέρασε αυτός ο τόπος από το 1913 μέχρι και σήμερα, καθώς απεικονίζει μία γυναίκα δεμένη πισθάγκωνα να σέρνεται με το κεφάλι ψηλά ψάχνοντας απεγνωσμένα την ελευθερία.

Το μνημείο τοποθετήθηκε σε περίοπτη θέση και υπενθύμιζε τους αγώνες των προγόνων μας για την απελευθέρωση της Ηπείρου καθώς και τα αμέτρητα δεινά που υπέστη ο Γηγενής Ελληνισμός στην Αλβανία. 

Τον Απρίλιο του 2016 το άγαλμα ακρωτηριάστηκε και αποκεφαλίστηκε από άγνωστους βάνδαλους. Οι αρμόδιοι του Δήμου Αθηναίων -ορθά- το αφαίρεσαν και το μετέφεραν σε κατάλληλο χώρο με σκοπό να αποκατασταθεί και να τοποθετηθεί ξανά. 

Όμως πέρασαν 8,5 χρόνια χωρίς ενημέρωση για την τύχη του κι έτσι οδηγηθήκαμε στη δική σας σκέψη: να αιτηθούμε όλοι και όλες μαζί το αυτονόητο από τις αρμόδιες αρχές του Δήμου Αθηναίων και να επιστρέψει στη θέση του. 

Εμείς, με καταγωγή από τη Βόρεια Ήπειρο, την Ελλάδα και τον Πόντο, θέλουμε να συναντηθούμε και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για τον κοινό πόθο όλων… την αποκατάσταση και επανατοποθέτηση του μνημείου της Βορείου Ηπείρου. 

Απευθυνόμαστε σε Συλλόγους, Αδελφότητες, σε κάθε είδους σωματείο, σε μεμονωμένα πρόσωπα από το ευρύ φάσμα της βορειοηπειρωτικής κοινότητας και σε Έλληνες και Ελληνίδες ανεξαρτήτως καταγωγής. Σας προσκαλούμε σε μια δημοκρατική και ενωτική συνάντηση, προκειμένου να συζητήσουμε όλοι και όλες μαζί τρόπους, ώστε το δίκαιο αυτό αίτημα να αποκτήσει την αρμόζουσα θέση στις ιδιαίτερες κοινότητές μας και να ισχυροποιηθεί στις αρμόδιες αρχές. 

Προς τους Ομογενείς μας, που ζουν μακριά: Στείλτε μας το μήνυμά σας για να διαβαστεί στη συνάντηση, όπως και τη διάθεση ενημέρωσης και συμμετοχής σας για τα επόμενα βήματα. Όσο πιο μακριά είστε τόσο πιο κοντά σας νιώθουμε. 

Σας προσκαλούμε την Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2024, 10.30 το πρωί στην αίθουσα της Ένωσης Ποντίων Νίκαιας – Κορυδαλλού, Κιλικίας 51 & Καισαρείας, Νίκαια, (πλησίον του metro Νίκαιας – δίπλα στη λεωφόρο Πέτρου Ράλλη)

-Η ιστορία μας δεν ακρωτηριάζεται.

-Το μέλλον μας δεν αποκεφαλίζεται.

Πρωτοβουλία για την αποκατάσταση και επανατοποθέτηση του αγάλματος της Βορείου Ηπείρου της οδού Τοσίτσα

ve.agalma[@]gmail.com

Αναγνώστης Ζήσης 

Ζιώγκας Ορέστης 

Καλογέρης Αντώνης 

Κολίλας Μόντης 

Κυριακού Γιώργος 

Μακρίδης Θοδωρής

Μάντζαρης Θεοδόσης

Μπάρης Αλέξανδρος

Τσάβος Ηλίας

…και ολίγον γέλιο, το οποίο μη το ξεχνάτε, μαζί με τον γιατρό,  μακραίνει τη ζωή…