Κατά
τη διάρκεια του τελευταίου μεγάλου πολέμου στο Ιράκ, στο χιτώνιο ενός
Αμερικανού στρατιώτη, ο οποίος έπεσε στο πεδίο της μάχης, βρέθηκε ένα σημείωμα
πού περιείχε μία συγκλονιστική εξομολόγηση, μία συγκλονιστική προσευχή.
Ένας
μέχρι τότε άθεος νέος, γνήσιο παιδί της εποχής μας, εύρισκε στο διάβα της ζωής
του τον Σωτήρα Χριστό μέσα στην αντάρα του πολέμου.
Ας
διαβάσουμε, τι έλεγε το σημείωμα εκείνο:
ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ
ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΣΤΟ ΙΡΑΚ, ΜΕ ΑΝΔΡΕΣ ΤΟΥ ΙΡΑΚΙΝΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ
«Άκουσε, Θεέ μου.
Ακόμα δεν σου έχω μιλήσει.
Όμως τώρα επιθυμώ να σου πω φιλικά: Τί κάνεις;
Τί γίνεσαι;
Μου είπαν ότι δεν υπάρχεις και σαν ανόητος το πίστεψα.
Όμως χθες βράδυ, από το βάθος του κρατήρα μιας οβίδας είδα τον Ουρανό Σου, είδα το μεγαλείο Σου, και τότε κατάλαβα ότι μου είχαν πει ψέμματα!
«Άκουσε, Θεέ μου.
Ακόμα δεν σου έχω μιλήσει.
Όμως τώρα επιθυμώ να σου πω φιλικά: Τί κάνεις;
Τί γίνεσαι;
Μου είπαν ότι δεν υπάρχεις και σαν ανόητος το πίστεψα.
Όμως χθες βράδυ, από το βάθος του κρατήρα μιας οβίδας είδα τον Ουρανό Σου, είδα το μεγαλείο Σου, και τότε κατάλαβα ότι μου είχαν πει ψέμματα!
Είναι
παράξενο, ότι χρειάσθηκε να έλθω σ’αυτόν τον καταχθόνιο τόπο, για ν΄ανακαλύψω
το πρόσωπό Σου! Τώρα που Σε γνώρισα σε αγαπώ τρομερά, Θεέ μου! Αυτό θέλω να το
ξέρεις!
Σε
λίγο θα γίνει μια ακόμη απαίσια μάχη.
Ποιός ξέρει;
Μπορεί και να φθάσω στο σπίτι Σου απόψε.
Δεν υπήρξαμε όμως ποτέ σύντροφοι μέχρι τώρα κι’ αναρωτιέμαι, αν θα με περιμένεις στην πόρτα Σου!
Και να, να κλαίω!
Και χύνω δάκρυα!
Τι παράξενο!
Αχ, να Σε είχα γνωρίσει πιο νωρίς, Θεέ μου!
Θεέ μου, που είσαι;
Πού κατοικείς;
Ποιός ξέρει;
Μπορεί και να φθάσω στο σπίτι Σου απόψε.
Δεν υπήρξαμε όμως ποτέ σύντροφοι μέχρι τώρα κι’ αναρωτιέμαι, αν θα με περιμένεις στην πόρτα Σου!
Και να, να κλαίω!
Και χύνω δάκρυα!
Τι παράξενο!
Αχ, να Σε είχα γνωρίσει πιο νωρίς, Θεέ μου!
Θεέ μου, που είσαι;
Πού κατοικείς;
Σε
αναζητούσα παντού, ακόμη και μέσα στη δική μου καρδιά, στο σπίτι μου και στην
οικογένειά μου. Μα δεν σε εύρισκα πουθενά!
Μα συνέχιζα να σε αναζητώ και γύρω μου και μέσα μου.
Μα συνέχιζα να σε αναζητώ και γύρω μου και μέσα μου.
Και
ένοιωσα την παρουσία Σου και είδα την μορφή Σου και άκουσα την φωνή Σου:
– Είμαι δίπλα σου, είμαι κοντά σου! Άνοιξέ μου την καρδιά σου. Θέλω να περάσω σ’αυτήν, να στήσω τον θρόνο Μου και να την κάνω Βασίλειό Μου…!
– Κύριε! Έλα! Σε περιμένω…Σε λαχταρώ…
Θέλω να είμαι αιώνια μαζί Σου, για πάντα κοντά Σου!»
– Είμαι δίπλα σου, είμαι κοντά σου! Άνοιξέ μου την καρδιά σου. Θέλω να περάσω σ’αυτήν, να στήσω τον θρόνο Μου και να την κάνω Βασίλειό Μου…!
– Κύριε! Έλα! Σε περιμένω…Σε λαχταρώ…
Θέλω να είμαι αιώνια μαζί Σου, για πάντα κοντά Σου!»
[Αγίου
Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ ahdoni.blogspot.gr/
Δημοσιεύτηκε από τον χρήστη ΕΛΕΝΑ anazhthseis-elena.blogspot.gr/2017/04/blog-post_24.html]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου