ΑΠΟΡΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

 

Του Χρήστου Μπολώση

Με πήρε τηλέφωνο, κατά τι εκνευρισμένος, ο γείτονάς μου και φίλος της «δημοκρατίας» Θάνος Σ. και μου έθεσε την εξής ερώτηση: «Δεν μου λες, ρε φίλε, εσύ που είσαι μέσα στα πράματα (εγώ είμ’ αυτός…), οι δύο τελευταίοι πρωθυπουργοί, Τσίπρας και Μητσοτάκης, μας πιλατεύουν και μας έχουν φάει τ’ αυτιά, 7 χρόνια τώρα, ότι βγήκαμε απ’ τα μνημόνια και χαίρετ’ η φύσις όλη και μαζεύουμε συγχαρητήρια από ολούθε και όλοι μας ζητάνε τη συνταγή, αλλά εμείς δεν τη δίνουμε και άλλα τέτοια όμορφα. Όμως, αν είναι έτσι τα πράγματα και αν η οικονομία μας κινείται με άλματα προς τα εμπρός, που τύφλα να ‘χει ο Τεντόγλου, και με πηδήματα προ τα πάνω, έτσι που να σκάει απ’ τη ζήλια του ο Καραλής (μπράβο στο παλικάρι για το νέο πανελλήνιο ρεκόρ), τότε εμένα η σύνταξή μου γιατί δεν επανήλθε στα επίπεδα του 2010; Γιατί δεν μου ξαναδίνουν τα δώρα;»

Τώρα τι να του πω εγώ, που «είμαι μες στα πράματα»;

Ώσπου μου ήρθε μια φλασιά.

«Δεν μου λες, εσύ δεν ήσουν ναυτικός; Εκεί στις θάλασσες που βολόδερνες μπας και αντάμωσες τίποτις βοσκοτόπια;» «Τι λες, μωρέ» με αποπήρε. «Άκου τι σου λέω εγώ, που είμαι μες στα πράματα». «Ρε, βοσκοτόπια στη θάλασσα;» «Ε, άμα είσαι του κόμματος…»

Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»