ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΗΘΙΚΟΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΗΨΑΙΜΙΑΣ (ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΧΑΡΗ ΚΑΤΣΙΒΑΡΔΑ*)

 

Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια έχει απολεσθεί καθώς η διαπρύσια πίστη προς έναν ορισμένο όραμα ή την ανιδιοτελή προσφορά εις την κοινωνία προς διαφύλαξη του κοινωνικού ιστού και της εθνικής μας συνείδησης, έχει καταβαραθρωθεί.

Η Ελλάς πέραν από το γεγονός ότι κηδεμονεύεται εκ των συγκεκριμένων συμφερόντων και ως χώρα της Ευρώπης έχει τεθεί εις το στόχαστρο των ερπυστριών του ολετήρα της παγκοσμιοποιήσεως, επιβάλλεται να μην έχει αρχές και αξίες καθώς και πίστη προς προκοπή, εξέλιξη και πρόοδο.

Είναι πρόδηλο, ότι οι μηχανισμοί του συστήματος, ανυπερθέτως καλλιεργούν την ηθική κατάπτωση, αποδομούν την οικογένεια και σφυρηλατούν θεμελιώδες αρχές και αξίες, οι οποίες θα έπρεπε να διαπαιδαγωγούν σφαιρικώς και εμβριθώς τα παιδιά, εις τον αντίποδα, τους καλλιεργούν την συσκότιση της αλήθειας, την σύγχυση, ακριβώς δια να καθίστανται ανερμάτιστα και ευεπίφορα ανδράποδα, προς την ετεροκατεύθυνση οιουδήποτε επίδοξου καιροσκόπου, προς πάσα κατεύθυνση (κοινωνική, πολιτική κ.α).

Όμως όταν τα ορθά πρότυπα εκλείπουν, όταν η παραδοσιακή οικογένεια κατασυκοφαντείται, όταν η επιστήμη λοιδορείται και αμφισβητείται και επικρατεί εις την κοινωνία η θεσμική ελίτ η οποία αποβλέπει εις το να δημιουργήσει μία κοινωνία πολτό, ανθρώπους ψυχικώς διαταραγμένους και συναισθηματικά ανερμάτιστους, προπαγανδίζοντας προς το χάος, καθίσταται φυσικό επόμενο να αναδύονται εις την επιφάνεια καίρια κοινωνικά ζητήματα, εγκληματικότητα, σωρεία εγκληματών περί της προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας και ζωής και ούτω καθ’ εξής.

Ειδικότερον όταν μία κοινωνία δομείται εις σαθρά θεμέλια και δεν αποκτά αρχήθεν στέρεες βάσεις, καθίσταται φυσικό επόμενο να διολισθήσει εις την διαφθορά την στιγμήν την οποία, η ελευθερία νοθεύηκε και μετασχηματίστηκε εις ασυδοσία, η προδοσία μετονομάσθηκε πρόοδος και εξέλιξη, ενώ η διαστροφή, εβαπτίσθη λίαν αυθαιρέως εις ισότητα, με αποτέλεσμα η κοινωνία άνευ σταθερών δομών, να βαίνει νομοτελειακά και αναπόδραστα εις κινούμενη άμμον.

Η πρόθεσις βεβαίως των υπερεθνικών μηχανισμών είναι το δηλητήριο εις την Ελληνική οικογένεια και η συστημική διασπορά πόνου προς τους ανθρώπους, διότι θα μπορούσαν και οι ειδικοί επιστήμονες να αναχαιτίσουν προληπτικά την κατάπτωση τοιαύτη του ανθρώπινου προσώπου.

Ως εκ τούτου ας ανανήψουμε και ας θέσουμε τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων και ας συνειδητοποιήσουμε με ενάργεια τον διττό φαρισαϊκό ρόλο  της θεσμικής δοτής άνωθεν αριστοκρατίας, το οποίο ενεργεί εν ταυτώ, υπό διττή ιδιότητα, αυτή του κράτους και τανάπαλιν του παρακράτους, κατά τούτο, λοιπόν το ίδιο το κράτος ενεργεί ευθέως ως ηθικός αυτουργός προς την διάλυση της κοινωνίας τον ηθικό εκμαυλισμό και εν γένει το εκφυλισμό της και μετά ταύτα, προσδράμει δήθεν ως θεραπευτική δύναμη εκδηλώσεως κίβδηλου ενδιαφέροντος.

Τρανή απόδειξη του ως άνω ως άνω ειρημένων έγκειται το γεγονός ότι επί της ουσίας όταν συμβαίνει ένα περιστατικό ως αναπόδραστη συνέπεια ελλείψει υγιών θεσμών, προτύπων και ορθών εκ κατευθυντήριων γραμμών, επεμβαίνει δήθεν η Πολιτεία υποκριτικά πλην χαιρέκακα όχι δια να συμπαρασταθεί ηθικά και επί της ουσίας προς ένα θύμα, αλλά ακριβώς για να εκμεταλλευτεί τον πόνο και την εικόνα του εμπορευματικοποιώντας την ανθρώπινη ψυχή επωφελεία του.

Δηλαδή, εκμεταλλεύεται την αδήριτη ανάγκη δια δημοσιότητα και προβάλλει το θιγμένο πρόσωπο, προσεγγίζοντας μόνον μία πτυχή της πραγματικότητας (εν προκειμένω δεν θα κάμω μνεία για την αναγόρευση των Μ.Μ.Ε εις Εισαγγελείς ή δια το παθογενές απόστημα των τηλεδικών καθότι παρέλκει), με σκοπό, δια μέσου της τεχνητής αυτής παραμόρφωσης, να διαμορφώσει στρεβλώς, μια  ορισμένη συνείδηση προς το φιλοθεάμων κοινό το οποίο εμπιστεύεται την δήθεν εγκυρότητα των εκπομπών των Μ.Μ.Ε

Η κατάσταση καθίσταται ιδιαίτατα δυσχερής, εάν πράγματι το Κράτος θα ήθελε το συλλογικό καλό θα λάμβανε προληπτικά μέτρα και θα δίδασκε τα σχολεία ήθος και δεν θα προήγαγε γηθοσύνως και κατ’ εξακολούθηση, την πλήρη ισοπέδωση των πάντων, των κατακερματισμό των αξιών και την θεμελίωση μίας δήθεν πολυπολιτισμικής πραγματικότητας, άνευ ουδενός εχεγγύου ειρηνικής συνύπαρξης αλλά εκτελώντας άνωθεν εντολές πλήρης σύγχυσης, εγκαθιστώντας δηλαδή επί της ουσίας μία βραδυφλεγή βόμβα σύρραξης εις τον πυρήνα της κοινωνίας.

Η Πόλις εάλω, διότι η αντίσταση προς τον ορυμαγδό της παρακμιακής κοινωνικής αποσύνθεσης και του εν γένει μηδενισμό καθίσταται ιδιαίτατα δυσχερής, την στιγμή την οποία το Συντεταγμένο Κράτος δρα προς υποστήριξη του αποπροσανατολισμού της νεολαίας και της καθολικής παρέλκυσης της κοινή γνώμης, με σκοπό εσκεμμένα να δημιουργήσει μία διανοητικά λοβοτομημένη και πνευματικά ευνουχισμένη μάζα, η οποία έχει εθιστεί εις την ποδηγέτηση και εις την καταφρόνηση την οποία υφίσταται από τους αργυρώνητους ταγούς του συστύηματος, ότι (η ίδια δηλαδή η κοινωνία), καθίσταται ανήμπορη και αδύναμη και δέον όπως εξαρτάται από την παντοδυναμία των περισπούδαστων κρατικών φερέφωνων.

Εν κατακλείδι, η προσωπική αντίσταση, η εκδήλωση ορθολογιστικής ανυπακοής, η οξυμμένη κριτική σκέψη και το συλλογικό όραμα δια την ίδρυση μίας νεοπαγούς καινοφανούς υγιούς πραγματικότητας έναντι εις την νοσηρά οιονεί δαιμονόπληκτη Νέα Τάξη Πραγμάτων αποτελεί αναμφιρήστως το διηνεκή διακύβευμα.

Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς

Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω