ΕΡΥΘΡΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ (ΑΡΘΡΟ)

 

                                   Ερυθρός ολοκληρωτισμός

Η πρόσφατη Ιστορία, της 17^ης Νοεμβρίου 1973, παρά και τα πανθομολογούμενα πορίσματα του έγκριτου και εν γένει παραδεδεγμένου Εισαγγελέα Τσεβά, ο οποίος είχε αναλάβει την Εισαγγελική έρευνα, για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου, αλλά και για τον «σεσημασμένο» πολιτικό ρόλο  ορισμένων εκ των τότε πρωτοστατών στα συμβαίνοντα του Πολυτεχνείου της θρυλούμενης εξεγέρσεως, είναι ήδη προβεβλημένα λυσιτελώς και καταγεγραμμένα ενδελεχώς και εμπεριστατωμένα υπό του Κ.Κ.Ε, τότε κατά την τεταμένη ψυχροπολεμική περίοδο, δηλαδή ποιος επιμελείτο (και ο νοών νοείτω…) δια τους ιθύνοντες νόες- ηθικούς αυτουργούς, τα πραγματικά ελατήρια αυτών και εν τέλει ποιο ήτο το σκοπούμενο αποτέλεσμα, πέραν της στιλπνής συνθηματολογίας.

Το Πολυτεχνείο, είναι μία σύνθετη ιστορικά, κοινωνικά και πολιτικά υπόθεση, η οποία κόμισε την ελπίδα, μίας ελεύθερης Δημοκρατικής Ελλάδος, η οποία θα είναι ικανή άνευ πάσης φύσεως πολιτικό πατερναλισμό, να πηδαλιουχεί την πορεία του λαού της προς την πρόοδο, ευημερία, προασπίζοντας τα εθνικά συμφέροντα προς άπασες τις κατευθύνσεις εις τα πλαίσια των Διεθνών Οργανισμών.

Το όνειρο αποτυπωνόταν από τον αυθόρμητο λαό, ο οποίος δίχως ουδεμία κομματική ταυτότητα και δη οι νέοι της εποχής,  έσπευσαν να διαδηλώσουν κραδαίνοντες την αιματοβαμμένη Ελληνική σημαία, προβάλλοντας επιτακτικά το αίτημα της Δημοκρατίας, Εθνικής Ανεξαρτησίας, κοινωνικής ευημερίας προς όλους, ένα Κράτος Κοινωνικής Προνοίας εξ ού και το εύστοχο σύνθημα « Ψωμί – Παιδεία- Ελευθερία»

Μετά ταύτα, όμως, κατόπιν της επακολουθησάσης περιόδου της δικτατορίας του Ιωαννίδη, η οποία σηματοδότησε, τα οικτρά και ολέθρια τετελεσμένα της (πολυσυνθέτου πολιτικώς περιόδου, με εκατέρωθεν ατυχείς χειρισμούς) Κύπρου,  η Ελλάς, διήγαγε την, εν πολλοίς αδιατάρακτο περίοδο της πολύφερνης μεταπολιτεύσεως.

Προϊόντος το χρόνου,  το Πολυτεχνείο, από πανελλαδικό σύμβολο αντιστάσεως, υγιούς αντιδράσεως και πολεμικής κατά της πραξικοπηματικής κατάλυσης του κοινοβουλευτισμού, της φαλκίδευσης ασκήσεως οιασδήποτε Συνταγματικής εγγυήσεως περί ελευθερίας, ανηγορεύθη, απατηλώς και μονολιθικώς σε σύμβολο της Αριστεράς.

Ως εκ τούτου, παραχρήμα το Πολυτεχνείο αφίστατο της πραγματικής του ιστορικό-κοινωνικο- νομικής του διαστάσεως και έλαβε προεκτάσεις κομματικής αντιπαραθέσεως μεταξύ του Κ.Κ.Ε και των λοιπών άλλων συνιστωσών-σεκτών του, «σαρξ εκ της σαρκός του Κ.Κ.Ε» όπου και θεμελίωσαν επί τη βάση των γεγονότων έναν αστικό μύθο, ένα ιδεολογικό αφήγημα, το οποίο αποτέλεσε, επί ήμισυ αιώνα και εντεύθεν, προνομία της Αριστεράς-ψευδεπίγραφος σοσιαλισμός κλπ.

Η ανίερη καπηλεία και ο σφετερισμός του γεγονότος αυτού καθ’ αυτού,, αποδεικνύεται πανηγυρικά από την αυθάδη και ανεπαίσχυντη παραχάραξη της Ιστορίας, καθότι οι επιγενόμενοι Αριστεροί, ως φύσει προπαγανδιστές και διαπρύσιοι διεθνιστές, αφαιρούν και λεηλατούν την Ελληνικοί σημαία, διαστρεβλώνουν τα πανανθρώπινα συνθήματα, μετασχηματίζοντας τον περίλαμπρο εορτασμό του Πολυτεχνείο, σε μία στυγνή αριστερή ρητορική.

Η καθιερωμένη βεβήλωση της Ελληνικής σημαίας, οι κακουργηματικού χαρακτήρα διακεκριμένες φθορές εντός του  Πανεπιστημίου αλλά και πέριξ, οι εκτεταμένοι βανδαλισμοί, αποτελούν απλώς μία ένδειξη, της ανεκδιήγητης έκπτωσης του ιδεώδους που ενδεχομένως πρέσβευε αληθώς και ανεπιτηδεύτως η εορτή αυτή εις την Καρδιά κάθε ανιδιοτελούς και ανυστερόβουλου Έλληνα.

Σήμερον, η εξωνημένη γενιά του Πολυτεχνείου, οι δήθεν σοσιαλιστές, δήθεν αριστεροί, κεντρώοι και φιλελεύθεροι, ήγαγαν ασμένως, την Πατρίδα μας εις την μέγγενη των αλλεπάλληλων δοτών μνημονίων, εκποιώντας τον φυσικό πλούτου αλλά και την δημόσια περιουσία έναντι πινακίου φακής, οι δήθεν επαναστάτες αυτοί δίχως αιτία, επί ήμισυ του αιώνα διασπάθισαν το δημόσιο χρήμα, καθώς και τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής ενώσεως ανενδοίαστα, αυτοί οι κοινωνικοί επαναστάτες, χάλκευσαν κάθε ιδανικό και αξία, εκμαυλίστηκαν και εδιεφθάρησαν εις το έπακρο.

Εν κατακλείδι, οι ίδιοι πάλι, οι πάλαι ποτέ, εργατοπατέρες, κρατικοδίαιτοι, λυμαίνονται και σήμερον τα γνήσια ιδανικά του Πολυτεχνείου, διαχρονικώς πιστά προσηλωμένοι εις τον ερυθρό ολοκληρωτισμό, αψηφούν την πανδημία, επιδεικνύοντας την Σταλινική τους καταγωγή, ουδεμία ελπίδα εθνικής ανανήψεως.

Η πόλις εάλω.

Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς

Δικηγόρος-Παρ’ Αρείω Πάγω