Το
αφιερώνω σε αυτούς που με πλήγωσαν με την αχαριστία και την κακία τους Share on
Facebook
Πάντα με
ενοχλούσε η κακία στους ανθρώπους. Δεν σκέφτηκα όμως ποτέ πως με έβλεπαν οι
άλλοι. Αν αυτή την κακία την έβλεπαν οι γύρω μου σε εμένα. Πολλές φορές από αδιαφορία
ή άγνοια, δε σκέφτεσαι πόσο βλαπτικός, προσβλητικός ή σκληρός είσαι με τους
άλλους. Δεν μπαίνεις στη διαδικασία να σκεφτείς πώς νιώθει ο άλλος με αυτά που
λες ή κάνεις.
Φρόντιζε
να μην κρατάς μέσα σου κακία για κανέναν. Δεν υπάρχει από αυτό, μεγαλύτερη
σκλαβιά. Θα περάσουν από τη ζωή σου άνθρωποι που θα σε πληγώσουν. Άνθρωποι που
θα σε προδώσουν, άνθρωποι που θα σου κάνουνε κακό. Όπως και να πορεύεται
κανείς, αυτό δεν μπορεί να το αποφύγει. Και θα θυμώσεις μαζί τους. Και θα
οργιστείς. Και θα αντιδράσεις. Και θα κλάψεις. Και θα ξεσπάσεις. Και είναι αυτό
όλο φυσιολογικό. Έρχεται όμως κάποια στιγμή -δεν μπορεί θα το έχεις νιώσει- που
η αρχική η φούντωση, η ένταση, περνάει. Καταλαγιάζει. Και είναι το σημείο αυτό
που πρέπει να αποφασίσεις. Να αποφασίσεις, αν θα κρατήσεις κακία μέσα σου. Να
αποφασίσεις αν θα κρατήσεις μέσα σου θυμό. Ή, να αποφασίσεις αν θα συγχωρήσεις,
αν θα προχωρήσεις λέγοντας στον εαυτό σου πως ‘’ ό,τι έγινε έγινε’’, πως ‘’ο
χρόνος πίσω δεν γυρνά’’. ‘’Μα δεν είναι εύκολο’’, ίσως να μου πεις. Ναι. Δεν
είναι. Υπάρχουν καταστάσεις, που ανθρώπινος νους, δεν τις χωρά.
Πως
λοιπόν, να μπορέσει κανείς να συγχωρέσεις ανθρώπους που έδωσες τα πάντα στην
ζωή σου και σε εγκατέλειψαν, ανθρώπους
που ότι έχουν πετύχει το οφείλουν από την βοήθεια μου, ανθρώπους που
ξευτελίζονται ,ανθρώπους που για ένα μίσθωμα ,αλλάζουν ιδεολογίες , θέσεις
πολιτικές και θέλουν να έχουν την αποδοχή της κοινωνίας.
Μου έχει μείνει στην έντονη και μακροχρόνια
πολιτική μου παρουσία, το ρητό ενός πολιτικού μου φίλου της περασμένης
δεκαετίας: Εάν δεν είσαι
έτοιμος να αντιμετωπίσεις την αχαριστία μην δίνεις ποτέ και σε κανέναν την
καλοσύνη σου και τον εαυτό σου» Ξέρεις… Όσο θυμό, όση οργή και να
κρατήσεις απέναντι σε όποιον σε πλήγωσε, μόνο εσύ παιδεύεσαι. Τίποτα δεν
κερδίζεις. Τίποτα δεν αλλάζει. Ένα φορτίο παραπάνω, που άδικα, εσύ πάλι, μόνος
κουβαλάς. Φρόντιζε να μην κρατάς μέσα σου κακία για κανέναν. Δεν υπάρχει από
αυτό, μεγαλύτερη σκλαβιά. Δεν υπάρχει από αυτό, μεγαλύτερη ελευθερία. Το μόνο
που καταφέρνει είναι να μας δηλητηριάζει, να μας κάνει να χάνουμε τον εαυτό
μας, να αναλωνόμαστε, να φθειρόμαστε… Σίγουρα, δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον
άλλο και να τον κάνουμε να δει την κακία την οποία εκδηλώνει, μπορούμε όμως να
προστατέψουμε τον εαυτό μας από την κακία των άλλων.
“Η αρετή είναι μια υγιής διάθεση της ψυχής και
ομορφιά και δύναμη, ενώ κακία είναι η αρρώστια, η ασχήμια και η αδυναμία της»
Το άρθρο αυτό είναι αφιερωμένο στον φύλακα ΑΓΓΕΛΟ ΜΟΥ, που χρόνια τώρα δεν με
εγκατέλειψε Μ.Π
Δεν υπάρχουν σχόλια