Εκλεκτός του Σημίτη,διοργανωτής της υποτίμησης της δραχμής,ο καθοδηγητής των μετοχοδάνειων, υπεύθυνος για τη δημιουργική λογιστική για την είσοδο της ελλάδας στηνευρωζώνη,και δραπέτης ένα βράδυ για την ε.κ.τ. για να λάβει αμνησία...
ένα άρθρο από εκείνη την εποχή στην ελευθεροτυπία,των Γιάννη Αγγελή και ΒασίληΓεώργα στις 11/08/1999, με τίτλο “Tι κρύβει το ράλι της Tράπεζας Eλλάδος”:
Το άρθρο είχε τίτλο “Tι κρύβει το ράλι της Tράπεζας Eλλάδος”:
“Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά, λέει η παροιμία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η ποσότητα τουκαπνού που αναθρώσκει, δικαιολογείται πάντα από την ένταση της φωτιάς που τον γεννά…
Στην περίπτωση όμως της τιμής της μετοχής της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία έχει ξεπεράσει τις160.000 δραχμές, σημειώνοντας άνοδο της τάξης του 350% από τις αρχές του χρόνου (160% σε12 ημέρες), έχουν δημιουργηθεί ερωτήματα όσον αφορά τη σχέση του ‘καπνού’ και της ‘φωτιάς’.(…)
(…) H άνοδος αυτή σημειώνεται με ελάχιστο όγκο συναλλαγών, ο οποίος σπάνια ξεπερνά τα 3.000τεμάχια ημερησίως, σε σύνολο 2.979.733 μετοχών. (…)
Πάντως στη χρηματιστηριακή αγορά, πέραν των διαφόρων ‘σεναρίων’ που ακούγονται τις τελευταίες ημέρες, οι πληροφορίες θέλουν δέκα το ελάχιστον γνωστά πρόσωπα του εγχώριου επιχειρηματικού κόσμου, οι οποίοι είναι ‘παλιοί’ μέτοχοι της ΤτΕ, να ‘παίζουν’ τη μετοχή σε μια προσπάθεια να ‘εξισορροπήσουν’, όπως ισχυρίζονται, την τιμή της με τις υπόλοιπες μετοχές τουτραπεζικού κλάδου.
Tριετής ‘προσπάθεια’.
Παλαιοί επαγγελματίες του χώρου θυμούνται τους ‘γνωστούς-αγνώστους’ πιστούς ‘φίλους’ τηςμετοχής της ΤτΕ να συγκεντρώνουν σταδιακά κατά την τελευταία τριετία τα χαρτιά από την αγοράσε τιμές ιδιαίτερα ελκυστικές για τα σημερινά επίπεδα.(…)
Έτσι, έπειτα από ένα ιδιαίτερα μεγάλο διάστημα κατά το οποίο η μετοχή της ΤτΕ βρισκόταν σταεπίπεδα των 60.000-65.000 δρχ. με όχι περισσότερα από 2.000 τεμάχια να αλλάζουν χέριακαθημερινά, ‘ξημέρωσε’ η 26η Ιουλίου, οπότε ξαφνικά και δίχως να συντρέχει κάποιος ιδιαίτεροςλόγος το χαρτί βρέθηκε στο πλαφόν της ανώτατης ημερήσιας ανόδου, δίχως μάλιστα να έχει‘ξεκολλήσει’ από εκεί μέχρι και το τέλος της χθεσινής συνεδρίασης.
Το πού θα καταλήξει αυτό το ανοδικό και σίγουρα αξιοπρόσεκτο ράλι, μόνο ο “Θεός” τηςΣοφοκλέους μπορεί να ξέρει, άντε και μερικοί άλλοι…»
Σύμφωνα με το ίδιο άρθρο, ανώτατος διοικητικός παράγοντας της ΤτΕ, από τον οποίο η “Ε” ζήτησενα σχολιάσει την εξέλιξη της τιμής της μετοχής της τράπεζας, επιβεβαίωσε ότι η διοίκησηπαρακολουθούσε την τιμή της μετοχής, δηλώνοντας: “Δεν μπορούμε πάντως να πούμε ότι έχουμεενδείξεις ότι παίζονται κάποια παιχνίδια με την τιμή της μετοχής”.
Είναι περίεργο, όμως, πώς θα μπορούσαν να παίζονται ύποπτα παιχνίδια κάτω από τη μύτη τουαξιότιμου κ. Λουκά Παπαδήμου! Δεν νομίζετε; Πάντως, απ’ ό,τι ξέρω, η μετοχή της Τραπέζης τηςΕλλάδος δεν μπήκε ποτέ υπό “επιτήρηση”. Σιγά που θα έμπαινε!
-Την Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 1999, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, σε άρθρο της με τίτλο “SOS Παπαδήμουπρος επενδυτές”, κατ’ αποκλειστικότητα δημοσίευσε βαρυσήμαντες δηλώσεις του κ. ΛουκάΠαπαδήμου, που αποτέλεσαν και την αφορμή για την αρχή της πτώσης του ΧΑΑ. Με τις δηλώσειςαυτές ο κ. Παπαδήμος προσπάθησε να νίψει τας χείρας του από τη ληστεία που συντελούνταν στηΣοφοκλέους. Ήταν όμως πολύ αργά, και καμία δήλωση δεν μπορούσε πλέον να τον απαλλάξει τωνδικών του ευθυνών. (Σημειωτέον ότι την προηγουμένη είχαν γίνει δηλώσεις του διοικητή τηςΕθνικής Τράπεζας, κ. Θ. Καρατζά, με τις οποίες και εκείνος προειδοποιούσε το επενδυτικό κοινό γιατις υπερβολές που διαμορφώνονταν στις λεγόμενες περιφερειακές μετοχές.)
Ο κ. Παπαδήμος επισήμανε ότι “κατά τους τελευταίους μήνες παρατηρείται μια διευρυνόμενηαναντιστοιχία μεταξύ της αύξησης των τιμών των μετοχών πολλών επιχειρήσεων και τηςπροσδοκώμενης ανόδου της κερδοφορίας τους κατά τα επόμενα έτη. Οι τιμές πολλών μετοχών, σεσχέση με τα πρόσφατα και ορθολογικώς προσδοκώμενα επιχειρηματικά κέρδη, έχουν διαμορφωθείσε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα, συγκρινόμενα με τις αντίστοιχες σχέσεις χρηματιστηριακών τιμών καιεπιχειρηματικών κερδών που έχουν διαμορφωθεί στις κεφαλαιαγορές άλλων χωρών.”
Ας προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τη δήλωση αυτή. Κατ’ αρχήν είναι διατυπωμένη αρκετάαόριστα. Το «κατά τους τελευταίους μήνες» σημαίνει ότι το πρόβλημα ήταν παλιό και απλά ο κ.Παπαδήμος καθυστέρησε πολύ να επισημάνει τους κινδύνους στους μικροεπενδυτές. Όπως όμωςαπέδειξαν οι θλιβερές εξελίξεις, το ΧΑΑ ήταν υπερτιμημένο ήδη από τα τέλη του 1998, αλλά όλοι οιαρμόδιοι ντοπάριζαν τους μικροεπενδυτές μιλώντας για ακόμη καλύτερες μέρες. (…)
Επιπλέον, ο κ. Διοικητής μίλησε για μετοχές πολλών επιχειρήσεων, που σημαίνει ότι κατά την άποψήτου το πρόβλημα το είχαν πολλές, αλλά όχι όλες. Και βέβαια, το μυαλό όλων πήγαινε στις μετοχέςτης λεγόμενης “περιφέρειας”, δηλαδή τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Στις επόμενες δηλώσεις τουαυτό θα διευκρινιζόταν ακόμη καλύτερα και θα γινόταν σαφές ότι η παρέμβαση του κ. Παπαδήμουήταν εκ του πονηρού και είχε στόχο να στρέψει τους επενδυτές προς τα λεγόμενα blue chips (παλαιά τζάκια). Είχε ήδη ξεσπάσει ένας αμείλικτος πόλεμος μεταξύ των παλαιών και νέων τζακιώνκαι φαίνεται πως ο κ. Παπαδήμος δεχόταν πιέσεις για να παρέμβει.
Είπε λοιπόν στη συνέχεια: “Ιδιαίτερα προβληματίζει το γεγονός ότι κατά τους τελευταίους μήνεςέχει σημειωθεί μεγάλη άνοδος των τιμών των μετοχών εταιρειών με περιορισμένα ή και ανύπαρκτακέρδη, χωρίς αξιόλογα περιουσιακά στοιχεία και με αβέβαιες οικονομικές προοπτικές. Η εξέλιξηαυτή δεν μπορεί παρά ν’ αντικατοπτρίζει ελλιπή ή λανθασμένη πληροφόρηση και άγνοια τωνκινδύνων που αντιμετωπίζονται.”
Ας σταθούμε λίγο και σ’ αυτή τη δήλωση. Μήπως η μεγάλη άνοδος των τιμών κάποιων μετοχών δενοφειλόταν σε φυσιολογική αυξημένη ζήτηση αλλά σε χειραγώγηση και σε παιχνίδια αδίστακτωνκερδοσκόπων με τη διασπορά ψευδών ειδήσεων; Και γιατί δεν καταδίκασε το γεγονός αυτό ο κ.Παπαδήμος; Μήπως για να μη θίξει, π.χ., τον κ. Καρατζά της Εθνικής, για το άγριο κερδοσκοπικόπαιχνίδι που είχε στηθεί με τη μετοχή των Γενικών Αποθηκών – μιας χρεοκοπημένης θυγατρικήςτης Εθνικής Τράπεζας – η οποία είχε ανέβει κατά 389,65% στο διάστημα 2 Αυγούστου 17Σεπτεμβρίου;
Αλλά ο κ. Διοικητής επέπεσε και σε ένα άλλο ολίσθημα, όταν αναφέρθηκε σ’ αυτούς που αγόρασαντίτλους με δανεικά. Είπε χαρακτηριστικά: “Όταν όμως διαφανεί η πραγματικότητα, οι τιμέςπροσαρμόζονται απότομα και οι οικονομικές συνέπειες μπορεί να είναι επώδυνες, ιδίως για όσουςτελευταίοι εισήλθαν στην αγορά, λίγο πριν επικρατήσει η οικονομική λογική και απέκτησαν τουςμετοχικούς τίτλους όχι με ίδια, αλλά με δανειακά κεφάλαια”. Νάτος λοιπόν ο διαπρύσιος κήρυκαςτης οικονομικής λογικής, κ Λ. Παπαδήμος! Είναι ο ίδιος που, ίσως κάτω από πίεση της κυβέρνησης,μια εβδομάδα αργότερα αύξησε το όριο δανειοδότησης για αγορά τίτλων από 5 σε 15εκατομμύρια δραχμές για να πάρει κι άλλο κόσμο στο λαιμό του!
Βέβαια ο κ. Παπαδήμος φρόντισε ώστε να μην το βάλουν στα πόδια και εγκαταλείψουν το ΧΑΑ όσοιθα έπαιρναν στα σοβαρά τις δηλώσεις του. Είπε ότι “όσοι επενδύουν ορθολογικά λαμβάνοντας υπ’όψιν τα θεμελιώδη οικονομικά δεδομένα των εταιρειών και δεν επηρεάζονται από φήμες καιπροσδοκίες χωρίς αντίκρισμα, μπορούν να προσδοκούν ικανοποιητικές αποδόσεις μεσοπρόθεσμαοι οποίες συναρτώνται και με τις διεθνείς προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.”
Ιδού η πλάνη και η παραπλάνηση των μικροεπενδυτών από το στόμα του Διοικητή της Τράπεζαςτης Ελλάδος! Από ποιες λοιπόν μετοχές θα προσδοκούσαν ικανοποιητικές αποδόσεις οι “συνετοί”μικροεπενδυτές; Από τις Τράπεζες, τα υποτιθέμενα “ρετιρέ” της ελληνικής οικονομίας, των οποίωνο δείκτης από 11.351,98 μονάδες που είχε κλείσει την εβδομάδα εκείνη, θα καταποντιζόταν στις2.077,99 (-81,69%) στις 12 Μαρτίου του 2003, και για τις οποίες ο διεθνής οίκος UBS θα έλεγε(«Η», 11/03/2003) ότι αποτελούσαν τον “αδύναμο κρίκο” της ελληνικής αγοράς;
Κι όλα αυτά συναρτώνται, είπε ο κ. Διοικητής, με τις διεθνείς προοπτικές της ελληνικής οικονομίας!Και για τη συνεισφορά του σ’ αυτές τις προοπτικές, που υποτίθεται ότι ήταν λαμπρές, ο κ.Παπαδήμος ανταμείφτηκε αργότερα και επελέγη αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής ΚεντρικήςΤράπεζας! Αλλά ο κ. Παπαδήμος σε καμία περίπτωση δεν λαμβάνει άφεση αμαρτιών με τοκαινούργιο του πόστο.
Στη συνείδηση των καμένων μικροεπενδυτών, αλλά και του συνόλου των Ελλήνων που υφίστανταιτις οδυνηρές συνέπειες της αποτυχημένης οικονομικής πολιτικής και του ιδίου, θα είναι πάνταένοχος. Τώρα, αν είναι ο τρίτος κατά σειράν ένοχος, μετά τον κ. Σημίτη και τον κ. Παπαντωνίουείναι μια μικρή λεπτομέρεια. Και οι τρεις μαζί πάντως θα καταταγούν στην ιστορία ως το μοιραίοτρίο που οδήγησε την οικονομία της Ελλάδας στην ύφεση, παρ’ όλο τον πακτωλό των κοινοτικώνκονδυλίων και την οικονομική αφαίμαξη του κοσμάκη μέσω του Χρηματιστηρίου.»
http://neinnewsgr.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια