Χαμοσκοτωμός,
υπερπροσφορά, προλάβετε, τ’ αφεντικό τρελάθηκε! Με κάθε ελασίτικη υπουργική
ατάκα, δώρο ένα νέο Μνημόνιο και μια αφίσα Βελουχιώτη!
Η Ιλιάς του Ομήρου από τις εκδόσεις Αγρα σε υποδειγματική
απόδοση στα νέα ελληνικά του Δημήτρη Μαρωνίτη αριθμεί 626 σελίδες. Η ομηρική
Οδύσσεια από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης στην ιδιαίτερη, ολοζώντανη
νεοελληνική απόδοση του Γιώργου Ψυχουντάκη είναι 496 σελίδες. Το
διαπραγματευτικό έπος του Αλέξη Τσίπρα, όπου οι Λαιστρυγόνες, οι Κύκλωπες, οι
Λάμιες, οι Κύκλωπες, τα ζόμπι, τα Ορκ, τα Νάζγκουλ και τα Γκρέμλιν της
ξενοκρατίας μάς κυνηγούν (και τελικά μας φτάνουν), είναι 941 σελίδες!
Η απίθανη ομάδα των ατσίδων του ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Εχουν συνδυάσει όλες τις σχολές παραγωγής θεάματος, φρίκης και αιματοχυσίας -από Ρομέρο και Ταραντίνο μέχρι Στίβεν Κινγκ και Λάβκραφτ- και παρήγαγαν ένα ασύγκριτο έπος. Εχει τη μουντάδα και τη σκοτεινιά του Μέλανος Δρυμού που παλεύει στα ίσια την ιδιαίτατη και μέχρι πρότινος αήττητη φωταύγεια του απολλώνειου Αιγαίου.
Ο δαιμόνιος Αλέξης μπορεί να μην ξέρει ακριβώς τις αδιόρατες, σχεδόν ανύπαρκτες, διαφορές της Λέσβου από τη Μυτιλήνη. Μπορεί να αγνοεί ακόμη και πόσα είναι τα μισά της χιλιάδας, αλλά επίσταται τα βασικά, τα οποία είναι τα ακόλουθα: 1) Μακάριοι οι κατέχοντες. Αυτό ισχύει ειδικά για την εξουσία. 2) Στην Ελλάδα δεν είσαι μόνο ό,τι δηλώσεις, αλλά αν έχεις εξουσία (και είσαι και τόσο δα αριστερούτσικος), μπορείς να δηλώσεις τι είναι οι άλλοι! Κοντολογίς, το μη αριστερό Μνημόνιο το λες προδοσία. Αυτό οι πολλοί το πιστεύουν όχι επειδή είναι σωστό (και είναι, φυσικά, σωστό) αλλά διότι το λες εσύ που είσαι αριστερός. Οταν το Μνημόνιο το υπογράψεις εσύ, που είσαι αριστερός, θα το πεις «έντιμο συμβιβασμό» και πάλι θα το πιστέψουν. Και μάντεψε και κάτι άλλο: Και εκλέρ, τουλούμπα ή σπανακόρυζο να το χαρακτήριζες, πάλι θα το πίστευαν. 3) Η καρέκλα της εξουσίας έχει μια πανίσχυρη κόλλα. Δεν μπορείς να πέσεις μόνος σου. Θα σε κρατήσει η κόλλα. Πρέπει να σε ρίξουν. Για να σε ρίξουν, πρέπει να είναι πιο γάτουλες από εσένα…
Ζήτω το περήφανο Μνημόνιο της Αριστεράς!
Η απίθανη ομάδα των ατσίδων του ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Εχουν συνδυάσει όλες τις σχολές παραγωγής θεάματος, φρίκης και αιματοχυσίας -από Ρομέρο και Ταραντίνο μέχρι Στίβεν Κινγκ και Λάβκραφτ- και παρήγαγαν ένα ασύγκριτο έπος. Εχει τη μουντάδα και τη σκοτεινιά του Μέλανος Δρυμού που παλεύει στα ίσια την ιδιαίτατη και μέχρι πρότινος αήττητη φωταύγεια του απολλώνειου Αιγαίου.
Ο δαιμόνιος Αλέξης μπορεί να μην ξέρει ακριβώς τις αδιόρατες, σχεδόν ανύπαρκτες, διαφορές της Λέσβου από τη Μυτιλήνη. Μπορεί να αγνοεί ακόμη και πόσα είναι τα μισά της χιλιάδας, αλλά επίσταται τα βασικά, τα οποία είναι τα ακόλουθα: 1) Μακάριοι οι κατέχοντες. Αυτό ισχύει ειδικά για την εξουσία. 2) Στην Ελλάδα δεν είσαι μόνο ό,τι δηλώσεις, αλλά αν έχεις εξουσία (και είσαι και τόσο δα αριστερούτσικος), μπορείς να δηλώσεις τι είναι οι άλλοι! Κοντολογίς, το μη αριστερό Μνημόνιο το λες προδοσία. Αυτό οι πολλοί το πιστεύουν όχι επειδή είναι σωστό (και είναι, φυσικά, σωστό) αλλά διότι το λες εσύ που είσαι αριστερός. Οταν το Μνημόνιο το υπογράψεις εσύ, που είσαι αριστερός, θα το πεις «έντιμο συμβιβασμό» και πάλι θα το πιστέψουν. Και μάντεψε και κάτι άλλο: Και εκλέρ, τουλούμπα ή σπανακόρυζο να το χαρακτήριζες, πάλι θα το πίστευαν. 3) Η καρέκλα της εξουσίας έχει μια πανίσχυρη κόλλα. Δεν μπορείς να πέσεις μόνος σου. Θα σε κρατήσει η κόλλα. Πρέπει να σε ρίξουν. Για να σε ρίξουν, πρέπει να είναι πιο γάτουλες από εσένα…
Ζήτω το περήφανο Μνημόνιο της Αριστεράς!
Παναγιώτης Λιάκος
http://www.dimokratianews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια