ΠΟΝΑΕΙ ΠΟΛΥ
Πονάει πολύ το σώμα μου
όποτε
«τρώω» ξύλο
μα ποιο πολύ πονώ
σαν είναι από φίλο.
Πονούν πολύ τα πόδια μου
όταν βάρη σηκώνω
μα ποιο πολύ γι’ αυτόν
που μοιάζει μ’ έναν όνο.
Πόσο η καρδιά μου θλίβεται
σαν ειν’ για συνεργάτη
όταν δουλεύει σαν ασβός
και λέει πως είναι άτι.
Πόσα βλέπουν τα μάτια μου
και λέω κάνω λάθος
όταν ένας είναι «ρηχός»
και δεν υπάρχει «βάθος».
Άδικος κόπος να βαστάς
στα χέρια σου τεμπέλη
ας τον να πέσει καταγής
κι
εσένα μη σε μέλει.
Δεν υπάρχουν σχόλια